Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Azərbaycan! - Bu nida
Qayaları silkələr.
Sal daşların köksündə
Çiçək bitər, gül gələr.
Azərbaycan deyəndə
Təbim coşar, sel gələr.
Sanma, şöhrət pərdəsi
Ürəyimi kölgələr
Azərbaycan deyəndə.
Gözümdə doğmalaşar
Bütün xalqlar, ölkələr
Azərbaycan deyəndə!
NƏRİMAN HƏSƏNZADƏ
İSTİQLAL HİMNİ
Hər millətin, hər torpağın
öz adı var, öz ünvanı.
Yağılara baş əyməyib
Azərbaycan qəhrəmanı.
Vahid Vətən himnimizdi
şəhidlərin axan qanı,
Nəsillərə yadigardı,
zaman yazdı bu dastanı.
Üç rəngdədi bayrağımız,
qalxan bayraq enən deyil.
Mərd oğullar dar ayaqda
öz andından dönən deyil.
O torpaq ki, tapdalanır
ayaq altda…Vətən deyil!
O torpaqda bağ becərsən,
ot göyərib bitən deyil.
Ana Kürün, Xan Arazın
böyümüşük laylasına,
Sərvətimiz ayna tutub
göy Xəzərin aynasına.
Dünya baxsın tarix olmuş
Azərbaycan dünyasına,
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Mübarizə zinət verir
ömrün- günün mənasına.
Millətlərə hürriyətdi,
istiqlaldı şüarımız.
Azadlığı, səadəti
qorumaqdı qərarımız.
Azərbaycan- ana torpaq,
qədim Odlar diyarımız!
Yaşadıqca- Vətənimiz,
ölsək- şəhid məzarımız!
MƏMMƏD İSMAYIL
VƏTƏN
Dostu bu dünyada seçib taparlar,
Dost - düşmən seçilər, Vətən seçilməz.
Qayanı yonarlar, dağı çaparlar,
Dağ-qaya kiçilər, Vətən kiçilməz.
Keçər taleyindən, ömründən keçər,
Qovuşmaz karvana, yovuşmaz köçə.
Köçsə, qürbət eldə qəlbinə köçər,
Ağır elli - günlü Vətən köçülməz.
Ürəyin Vətənin önündə zərrə,
Andını dəyişməz qızılla, zərlə.
Vətənin yolunda candan keçərlər,
Keçilməz qaladır, Vətən keçilməz.
Göyləri uludur, Günəşi uca
Yerləri gözünü, könlünü açar,
Ağacı böyüyüb kökündən qaçar-
Ha qaçar, kökündən ayrıla bilməz.
Dost-düşmən seçilər, Vətən seçilməz.
Dağ-qaya kiçilər, Vətən kiçilməz.
Keçilməz qaladır, Vətən keçilməz!!!
İLK BEŞİK, İLK YUVA
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
İlk beşik, ilk yuva-
ana qucağı;
Övlad bir işıqdır,
ana bir ocaq:
Uzağa düşdünmü, Vətən torpağı
Səni səsləyəcək, haraylayacaq.
Nədir o könlünü oyadan həvəs,
Ömrün ilk baharı yadında varmı?
Ana laylasıyla içirilən səs,
Dünya qayğısıyla unudularmı?!
Kükrəyir köksünün Kür məhəbbəti,
Araz da qəlbinə qan verən damar.
Uzağa düşdünmü, Vətən həsrəti
Yuxunu qaçırar, qəlbinə damar…
Hayanda kəsilib göbəyin sənin,
Hayanda ilk dəfə iməkləmisən,
Kiməsə ilk dəfə « ana » demisən,
Atlanar o yerə ürəyin sənin.
Ulu qalalarım çarpan ürəkmiş,
Sərhəd ayrıcında, qaya başında.
Mən indi bildim ki, necə gərəkmiş
Mənə, ayağıma dəyən daşın da.
Ey Vətən, sevginə sözüm yox sənin,
Sən varsan, dünyada cavan çağım var!
Ey Vətən, ömründə gözüm yox sənin,
Bir qarış yerindən umacağım var!
İlk beşik, ilk yuva - ana qucağı,
Ana bir ocaqdır, övlad bir işıq.
Səni duymaq üçün, Vətən torpağı,
Qoynundan kənara çıxmalıymışıq.
MƏMMƏD ASLAN
VƏTƏN VƏ BİZ
Uyusan, qürbətəm; qalsan, Vətənəm!
Ananam! Qızınam! Sevgilin mənəm!
Dostları ilə paylaş: |