Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Hamının gözünün odudur,
Hamının bircəciyidir…
Quran tək müqəddəs tutulur,
Hər bir nəsihəti, öyüdü…
Gülün də Vətəndir Allahı,
Quşun da dilində əzbərdir.
Vətəni az sevən, vallahi,
Bu eşqi car edən kəslərdir…
Bu yarış deyil ki, deyəsən,
Ona kim daha çox vurğundur…
Onun Babəkdir əsl yiyəsi,
Sabirdir, Həcərdir, Qorquddur…
Kim necə istəyir bircəsin,
Bu cavab çox adi, çox asan…
Bununçun gərəkdir hər kəsin,
Yarasan, köksünə baxasan…
ZEYNAL CABBARZADƏ
***
Biri Vətənə canım dedi,
Biri gözüm dedi,
Biri şirin sözüm dedi,
Hərə bir ad verdi,
Hərə bir şeydə gördü
Vətəni.
Mən səni, ey qədim, müqəddəs
torpağım,
Azərbaycanım,
nə canım,
nə gözüm,
nə sözüm,
çağırıram.
Vətənim! Vətənim!-
deyə bağırıram.
Canım bu gün var,
Sabah yox.
Gözüm bu gün var,
Sabah yox.
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Sözüm bu gün var,
Sabah yox,
Sən isə
həmişə varsan,
ulu babalardan
hələ doğulmamış,
Ancaq
doğulacaq
kötükcələrə
yadigarsan!
Müqəddəs beşiyim
Olmusan,
Əbədi məzarım
Olacaqsan mənim!
Vətənim, Vətənim
Vətənim!
İSLAM SƏFƏRLİ
AZƏRBAYCANIM
Torpağın ətrini sinəmə çəkdim,
Dodağım gül açdı,
Ürəyim çiçək.
Xəzər sahilində min çiçək əkdim,
Söyüdlər nazlandı
Gülümsəyərək.
Dəniz mahnısını oxudu sanki
Ətəyi ləpəli,
Qırçınlı Bakı…
Kükrədi ilhamım, qaynadı qanım,
Azərbaycanım!
Ağ bir şərid kimi uzanıb gedir
Dumanlı, çiskinli,
Günəşli yollar.
Bəzisi həyatdan usanıb gedir,
Mənimsə yollarda
Hekayətim var.
El özü qoruyar axarlı şeri,
Dağlar quzey qarı
Sərində saxlar.
Bağrıma basmasam hər qarış yeri, Torpaq öz sirrini
Dərində saxlar.
Aç söylə, qoy bir də alışım, yanım,
Azərbaycanım!
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Meyvəli bağçalar, bəhrəli çöllər,
Ellərə can verib,
Min şərbət dadır.
Axarlı çaylaqlar, səfalı göllər,
Gümüş şəlalələr
Bu torpaqdadır.
Hərdən düşüncələr sarır insanı,
Çayüstü körpülər
Asma yolumdur.
Bağrıma basmışam Azərbaycanı,
Araz bir qolumdur!
Kür bir qolumdur!
Əlvan naxışlısan, doğma məkanım,
Azərbaycanım!
Bu necə mənadır, bu necə hikmət,
Deyirlər ağlayır
Bulağın gözü.
Danışır təbiət- şair təbiət,
Qovağın dili var,
Çinarın sözü.
Mənim də boş yerə sözüm olmayıb,
Qəlbinə dəymədim
Əsla bir kəsin.
Özgə torpağında gözüm olmayıb,
Ana torpağıma
Göz dikilməsin!
Əmr et! Keşiyində mətin dayanım,
Azərbaycanım!
TOFİQ BAYRAM
AZƏRBAYCAN DEYƏNDƏ
Vətən mənim bu günüm,
Sabahkı toy - düyünüm.
Haqqım var ki, öyünüm
Azərbaycan deyəndə.
Ürəklərdə döyünüm
Azərbaycan deyəndə.
Hər ölkəyə, hər elə
Olsun hörmət deyirəm.
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Vətənindir, Vətənin
İlk məhəbbət deyirəm.
Onun şöhrət tacıdır
Şer - sənət deyirəm.
Mən Vətənə Füzuli,
Abbas Səhhət deyirəm.
Mən Vətənə Sabiri
Doğan qeyrət deyirəm.
Mən Vətənə Üzeyir,
Müşfiq, Səməd deyirəm.
Günəş kimi müqəddəs
Bir həqiqət deyirəm
Azərbaycan deyəndə.
Dünya məni dinləsin:
Diqqət! Diqqət!
deyirəm,
Azərbaycan deyəndə!
Azərbaycan deyəndə
Ləpələr şairləşir.
Anaların bətnində
Qara gözlü körpələr
Pələngləşir, şirləşir.
Azərbaycan deyəndə
Müdrik qocalar kimi
Dağlar da fikirləşir.
Azərbaycan deyəndə
Haralısan? - sualı
Verənlərə ar olur.
Qeyrətlilər birləşir,
Qeyrətsizlər xar olur
Azərbaycan deyəndə!
Dostdan sovqat, muştuluq,
Düşməndən bac alaram
Azərbaycan deyəndə!
İşıq sütunu kimi
Sabaha ucalaram
Azərbaycan deyəndə!
Körpüləri, sədləri
Sinəmlə parçalaram.
Sərhəd məftillərində
Bu kobud əllərimlə
Bir muğamat çalaram
Azərbaycan deyəndə!
Dostları ilə paylaş: |