_______________Milli Kitabxana___________________
278
görünür. Nə qədər dastanımız naşirini, təd-
qiqatçısını və rəssamını gözləyir.
Mən bu fikri dərsliklərimiz barədə də söyləyə
bilərəm. Orta məktəbin “ədəbiyyat” dərslikləri
təcrübəli alimlərimiz tərəfindən yazılıb. Hər dəfə də
təkmilləşir. Lakin bu dərsliklər müasir tələblərinə
cavab vermir. Xüsusilə, “Dədə Qorqud” dastanı ilə
bağlı səhifələr, X sinfin “Sovet ədəbiyyatı” dərsli-
yində bəzi mövzular təzədən yazılmalıdır.
Elə sənətkarlarımız var ki, onların yaradı-
cılığı müasir dövrün tələblərinə cavab vermir. Mə-
sələn, ədəbiyyat dərsliyinə Əhməd Cəmili, yaxud
Mir Cəlalı əlavə etmək yaxşı olardı. Müasir poezi-
yamızda çox mühüm yer tutan B. Vahabzadə, H.
Arif, Ə. Kərim, M. Araz kimi qüdrətli sənətkarların
“Sovet ədəbiyyatı” dərsliyinə daxil edilməsi hələlik
bir arzudur.
Ibtidai məktəb dərslikləri haqqında da
gileyimiz çoxdur. Bu kitablarda obrazlı təfəkkür
çatışmır, ibtidailik, primitivlik həmin dərslikləri
qabağına qatıb aparır. Uşaq dərsliyi oxuyub qur-
tarır, amma biliyi artmır, çünki dərsliklərə çoxlu
məzmunsuz yazılar daxil edilib.
Dərsliklərimizin belə kökə düşməsinin səbəbi
bu sahədə klassik ənənələrimizdən imtina edilməsi
ilə bağlıdır. XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərində
yaranmış dərsliklərimizin ən böyük məziyyəti on-
ların obrazlı təfəkkürün məhsulu olması idi. S. Ə.
Şirvani, A. Səhhət, A. Şaiq, F. B.Köçərli və başqa-
_______________Milli Kitabxana___________________
279
ları dərslik tərtib edərkən başa düşürdülər ki, bu
kitablar şagirdi əsl vətəndaş olmağa hazırlamalıdır,
uşağa təbiət və cəmiyyət hadisələri barədə elmi mə-
lumat verməlidir. O zaman dərslik üçün həm özləri
əsər yaradırlar, həm də rus və avropa klassiklərinin
ən yaxşı əsərləri dilimizə çevrilib dərsliklərə sa-
lınırdı. Puşkinin, Tolstoyun, Tutçevin, Krılovun və
başqalarının əsərlərinin ən yaxşı tərcümələrinə bu
dərsliklərdə rast gələ bilirik.
Bəs bu gün bizim dərsliklərimiz öz klassik
ənənələrindən nə üçün imtina etmişlər? Nə üçün
bizim ən yaxşı əsərlərimiz dərsliklərə düşmür?
Əvəzində dərslik müəlliflərinin özləri hekayə yazır,
şeir quraşdırır, kitablara həvəskar yazıçıların
əsərlərini daxil edirlər?
Müəlliflər deyir ki, ayrılıqda yaxşı hesab
olunan əsərlər dərsliyə yaramır. Dərslik əsəri (kur-
siv mənimdir – Z. X.) xüsusi ölçülərə uyğun olma-
lıdır. Bu “xüsusi ölçülər” ilk növbədə onunla səciy-
yələnir ki, kitaba daxil olan əsər birbaşa tərbiyəvi
fikirdən, nəsihətdən ibarət olmalıdır. Dərslik əsə-
rindən tələb olunan cəhətlərdən biri də budur ki,
şeir və ya hekayədə zəhmətin gözəlliyi təxminən
belə “tərənnüm” olunmalıdır.
Hər tərəfə yayılır
Traktorların səsi.
Hər yandan eşidilir
Coşğun əmək nəğməsi.
_______________Milli Kitabxana___________________
280
(Z. Cabbarzadə, III sinif, “Oxu” kitabı).
Təbii olaraq, məktəb mövzusu aşağı sinif
dərsliklərində geniş yer tutur. Lakin həmin möv-
zuda da “ənənəvi” dərslik prinsipi ciddi qorunur.
Qaldır bizi zirvələrə,
Fikrimizdə günəş yansın.
Sahib olaq göyə, yerə,
Ellər bizə arxalansın.
(M. Seyidzadə, yenə orada).
Ibtidai məktəb dərslikləri müəlliflərinin
uydurduqları dərslik əsəri anlayışının ədəbiyyatı-
mızın və pedaqoji fikrimizin ümumi inkişafından
nə qədər geri qaldığını beləcə sübuta yetirmək
mümkündür. Deməli, bu ölçü köhnəlib, qırılıb
dağılmalı, yerləşməlidir.
Bu gün hər bir köhnəliyin izi
dərsliklərimizdə
də görünür. Şüarçılıq,
özündənrazılıq, nəsihətçilik uşaqlarımızın
oxuduqları kitabları beləcə yavaş-yavaş
məzmunsuzlaşdırmışdır. Indi onları redaktə etməklə
heç nəyə nail olmaq mümkün deyil. Çünki onların
mahiyyəti köhnəlib, yararsızdır. Çürümüş parçadan
təzə paltar tikmək olmaz!
Hər yerindən duran dərslik yazır... Indi
dərsliklərimizin səviyyəsi o qədər aşağı düşüb ki,
onu təkcə maarif nazirliyi aradan qaldıra bilməz.
Nə üçün Moldaviyada Qriqori Viyeru və Spiridon
Vangeli ibtidai sinif dərsliyi yaradır, Belorusiyada
_______________Milli Kitabxana___________________
281
bu ənənə müvəffəqiyyətlə davam etdirilir, amma
zəngin dərslik yazmaq təcrübəsi olan bizim respub-
likamızda bir şey etmək mümkün deyil? Müm-
kündür! Bu işə ciddi yanaşılsa!
Yalnız hərtərəfli biliyi və savadı olan adam-
lar dərslik yaza bilər. Ağzında dərslik deyirsən!
Qoy bu iş – bu məsul vəzifə elmlər namizədi diplo-
mu olan hər adama tapşırılmasın.
Dərsliyi orta məktəbdə zəngin təcrübəsi
olan müəllimlərlə birlikdə görkəmli alimlər
yazmalıdır. Elmi şuralardan namizədlik
diplomunu zorla hər adamı alim hesab etmək
olmaz! Böyük alimlərin boş damarlarından
yapışıb, onların qılığına girib, dissertasiyadakı
qüsurları bir üzünə deyəndə o biri üzünü tutan
korazehin adamlar alimlik diplomu alandan
sonra təkcə ədalarını və yerişlərini dəyişmirlər,
uşaqlarımızın taleyini həll edən dərsiklərimizin
də müəllifinə çevrilirlər.
“Azərbaycanda uşaq ədəbiyyatı yoxdur!”. Bu
nidanı Maarif nazirliyinin tabeliyində olan institut-
ların əməkdaşlarının, yəni mövcud dərslik müəllif-
lərinin dilindən tez-tez eşidirik. Hətta nazirliyin
başçıları da yeri düşəndə həmin fikri söyləməkdən
çəkinmirlər. “Yoxdur” sözü müəllifləri ağır yükdən,
nazirliyi isə yuxarıların tənəsindən xilas edir. Bu
sözdən sonra dərsliyə istədiyin əsəri daxil et! Lap
özün yaz, dostuna, tanışına, nazirlikdə vəzifə tutan
Dostları ilə paylaş: |