_______________Milli Kitabxana___________________
282
adamlara şeir, hekayə yazdır, nə bilirsən elə, onsuz
da “Azərbaycan uşaq ədəbiyyatı yoxdur!”
Bu fikri şüara çevirənlərə gərək deyək ki, ay
qardaşlar, Azərbaycanda uşaq ədəbiyyatı var, onu
təkcə böyük vətənimizdə deyil, hətta xaricdə də
qiymətləndirirlər. Sadəcə olaraq, zəhmətə qatlaşıb
onu oxumaq, yaxşını pisdən seçmək lazımdır. Xalq
şairimiz Rəsul Rza “Uşaqlar üçün şəkilli təbiət
ensiklopediyası” silsiləsindən on kitab çap etdirib.
Bu kitablara daxil olan şeirlərin hamısı dərslik üçün
yararlıdır. Əli Kərim, Fikrət Sadıq, Məmməd
Aslan, Məmməd Ismayıl, Isa Ismayılzadə, Eldar
Baxış, Rafiq Yusifoğlu, Aləmzər Əlizadə, həmçinin
bir sıra istedadlı gənc şairlərin əsərlərini ibtidai
məktəb dərsliklərinə niyə salmırsınız?
Mirvarid Dilbazinin, Məstan Əliyevin, Tey-
mur Elçinin, Hikmət Ziyanın, Tofiq Mahmudun,
Ilyas Tapdığın və başqalarının yaradıcılığından
təsadüfi hallarda babat şeirlər seçilir. Halbuki, bu
şairlərin və başqa qələm sahiblərinin gözəl əsərləri
dərslik müəlliflərinin yolunu səbirsizliklə gözləyir.
Teymur Elçin Azərbaycan dilinin ən incə
çalarlarını nümayiş etdirən və ən çətin sözlərimizi
uşağa asan yolla başa salan əsərlər müəllifidir.
Amma bu şairin də əsərləri dərslik üçün ədalət-
sizcəsinə seçilir.
Dərsliklərimizdə yaxşı şairlərimizin pis və
zəif şeirlərinə bol-bol rast gəlirik. Azərbaycan
təmsilçiliyinin görkəmli nümayəndəsi Hikmət
_______________Milli Kitabxana___________________
283
Ziyanın alleqorik səpgili əsərlərinin əvəzinə dərslik
görün onun hansı yazısını təqdim edir:
Körpə balalar deyir
Bizə bu el, bu vətən.
Mehriban dostlarıq biz
Ayrılmarıq məktəbdən.
(II sinfin “Oxu” kitabı).
Uşaq ədəbiyyatımızın Ümumittifaq miqya-
sında tanınan və təqdir olunan nümayəndələrindən
olan Ilyas Taapdıq bir sıra oynaq, lakonik şeirlərin
müəllifidir. Dərslik isə onun birbaşa nəsihət yolunu
tutan belə bir şeirini verir:
Dostluğun gücü,
Qüdrəti vardır.
Həmdəmi, dostu,
Olan insanın
Qəlbi bahardır.
(Yenə orada).
Deməli, müəlliflər dərslik əsəri ölçüsünü
Ilyas Tapdığa da qəbul etdirə biliblər
Dərslik müəllifləri ona görə belə edirlər ki,
adlı-sanlı şairlərin bu cür yazılarından sonra Ə.
Quliyevin heç də həmin əsərlərdən əskik olmayan
“Böyük dostluq” şeirini də çap edə bilsinlər.
Ibtidai məktəb dərsliklərini oxuyanda adam
müəlliflərin bizim ədəbiyyatdan zəif əsərlər seçmək
“istedadına” məəttəl qalır.
_______________Milli Kitabxana___________________
284
Burada mən Maarif nazirliyi ilə yanaşı,
Yazıçılar Ittifaqına da gileyimi bildirməliyəm.
Yazıçılar ittifaqı uzun illər bu nöqsanlara inadlı bir
səbrlə dözmüşdür. Uşaq ədəbiyyatı bölməsi son on
ildə heç olmazsa, bircə dəfə bu problemlə bağlı
məsələ qaldırmamışdır. Şura yalnız vəfat etmiş
yazıçıların ad gününü keçirməklə, hərdən kitabların
dərnək səviyyəli müzakirəsini təşkil etməklə, ildə
bir dəfə uşaq yazşıçılarını pullu putyovka ilə
rayonlara göndərməklə kifayətlənir. Uşaq ədəbiy-
yatımızın taleyini həll edən problemlər isə onun
təsir dairəsindən kənarda qalmışdır.
Sosializm cəmiyyəti xalqların hərtərəfli
bərabərliyini təmin edir. Azərbaycan dili də başqa
dillərlə eyni hüquqa malikdir. Konstitusiyamızda
onun dövlət dili olduğu göstərilir. Amma rus
məktəblərində bu dili demək olar ki, öyrənmirlər.
Müəllimlər də bu dilə əhəmiyyətsiz bir şey kimi
baxır, şagirdlər də. Nə qədər ki, respublikamızda,
xüsusilə, Bakıda az qala bütün iclaslar, yazışmalar,
digər sənədlər Azərbaycan dilində deyil,
məktəblərə də, dilə də etinasızlıq beləcə davam
edəcək. Başqa millətlər bir yana, rus məktəblərində
oxuyan azərbaycanlılar da öz dillərini öyrənmək
istəmirlər. Çox azərbaycanlı tanıyıram ki, öz dilini
bilmir. Axı, bu dil onların nəyinə gərəkdir. Bu
halda ki, vəzifə tutmaq üçün (uşaqlarınızı rusca
oxudan azərbaycanlıların əksəriyyəti bu məqsədi
_______________Milli Kitabxana___________________
285
güdür) bu dilin əhəmiyyəti olmayacaq, onu
öyrənməyə də ehtiyac yoxdur.
YENIDƏNQURMA bizdən keçdiyimiz
yola, səksəninci illər zirvəsindən daha ayıq bir
nəzərlə baxmağı tələb edir. Bu sahədə ruslar,
gürcülər, Pribaltika xalqları yenə də bizdən qabaqda
gedir. Keçilən yola təmkinli, sərbəst münasibətini
bildirən həmin xalqlar, xüsusilə, rus ziyalıları
heyratamiz cəsarət nümunəsi göstərirlər.
Əsrin əvvəllərində yaranmış panterkizm və
panislamizm terminləri gözlərimizi alacalandırır.
Bu dövrdəki mətbat orqanlarımızın hərəsinə bir
damğa vurmuşuq. O dövrün tədqiqatçıları deyir ki,
bizim “mürtəce” adlandırdığımız mətbuat orqan-
larında mütərəqqi əsərlər də çap olunub. Ədəbiy-
yatımızın və mətbuatımızın tarixində yalnız adları
qara siyahıda çəkilən adamların nöqsanları da, hətta
başqa mövqedən yazılan əsərləri də yenidən
öyrənilməlidir. Biz bilməliyik, görək, qaş düzəldən
yerdə göz tökmürük ki!
Bir halda ki, dünən bizə peyğəmbər libasında
görünən, şərəfinə şeirlər, poemalar, kitablar yazılan
adamların fəaliyyətində bu gün çox ciddi qüsurlar
görürük, onda bəlkə adına yüz cürə şəbədə qoş-
duğumuz, gedəkgələməzə yolladığımız şəxsiyyətlə-
rimiz, mətbuatımız haqqında səhv etmişik. Onlara
aşkarlığın işığında baxsaq, təzə həqiqətlər ortaya
çıxmazmı?
Dostları ilə paylaş: |