Milena baki “Araz”-2013 Kitabın redaktoru
Yüklə 2,75 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Zəka Vilayətoğlu
HE KA YƏ LƏ R KÜLQABI Vahanın oğlu Stepan, qonşuları qoca Şaqeni boğub öldürməzdən öncə hər şeyi ölçüb biçmişdi. Şaqenin evindən oğurlyacağı pulla özünə və ata-anasına yeni pasport alacağına ümidliydi. Yeni pasportlarda onların adları, milliyyətləri dəyişdiriləcək və hər yerdə Azərbaycan vətəndaşı olan türklər kimi tanınacaqdılar. Bu saxtakarlığa qol qoyacaq adamı da əvvəlcədən tapıb, onunla razılığa gəlmişdi. Həmin Adam pasportları dəyişdirəcəyinə yüz faiz söz vermişdi. Təki istənilən məbləğ vaxtında çatdırıla idi. Bundan sonra hər şey Stepanın istədiyi kimi olacaqdı. Tezliklə bu məhəllədən köçüb, onları kimsənin tanımadığı başqa bir yerdə məskunlaşacaq, sərbəst gəzib, dolaşacaq, istədikləri kimi yaşayacaqdılar. Gerisiylə onun işi yox idi; istəyir ermənilərlə türklər bir-birini qırıb çatsınlar, ya barışığa gəlsinlər... Başqa vaxt olsaydı, Stepan Şaqeni öldürməyə cürət etməz, belə bir fikrə də düşməzdi. Amma hadisələrin gedişi onu buna vadar edir, iş ləngidikcə, səbri tamam tükənirdi. İndi əsl məqamı idi. Bir neçə gün sonra gec ola bilərdi. Bu qarışıqlıq, iki millət arasında ermənilərin saldığı nifaq, dava-qırğın hələki başları qatmışdı. Elə bu da Şaqenin ölümünün, necə və kim tərəfindən törədilməsi məsələsini tamamilə başqa məcraya yönəldəcəkdi. Bütün günahlar qalacaqdı türklərin boynunda. Hamı milli iğtişaş zəminində Şaqeni onlardan kiminsə, qisas naminə qətlə ye- tirdiyini zənn edəcəkdi. Gur, dalğalı ağ saçlı, qızartdaq çöhrəli qoca Şaqen, bu məhəllədə, tükənməkdə olan son ümidiylə yaşayan iki-üç ermənidən biri idi. On beş ildən çox idi, iki Milena 107 otaqlı, bir mərtəbəli evində tək yaşayırdı. Digər ermənilər isə onunla həyət qonşusu olan qoca Vahan, arvadı və onların iyirmi beş yaşlı oğulları Stepan idi. Əvvəl on ailənin hamısı erməni idi. Bu ailələrdən bir neçəsi Krasnodara, Gürcüstana, bir neçəsi də Ermənistana qaçmışdı. Sonda yalnız bu iki ailə qalmışdı. Onlar da çoxdan baş götürüb Bakıdan Ermənistana və ya Rusiyaya qaçardılar-amansız qocalıq və kasıblıq olmasaydı. Həm də bütün zaman- larda olduğu kimi yenə də türkün ürəyiyumşaqlığına, mərhəmətinə bel bağlayırdılar. Oğlu Stepanın, qoca Şaqeni öldürmək istəyindən Vahanın, qətiyyən xəbəri yox idi. Olsaydı, bəlkə də buna imkan verməzdi. Ən azı ona görə ki, Şaqen on- lara həyan idi. Şaqenin heç kimi yox idi. Amma yetərincə pulu, qızılı vardı. Uzun illər Bakıda zərgər işləmişdi. Cavanlığında hər nə qədər yeyib-içən, kef çəkən olmuşdusa da, qocalığı da unutmamışdı. İllərlə yığmışdı və balaca sandıqçada üç kiloya yaxın qızılı, bankda pulu vardı. Aldığı təqaüdlə də dünənəcən nor- mal dolanırdı. Son günlər qorxusundan təqaüdünü almağa gedə bilmirdi. Dörd aylıq təqaüdü yığılıb fondda qalmışdı və çox güman, ünvanına çatmadığından, yenidən dövlət fonduna qaytarılmışdı. Övladı yox idi Şaqenin. Evlənməsinə baxmayaraq, bu arzusu həyata keçməmişdi. Arvadı da bu yaxınlarda-erməni-türk davası başlar-başlamaz, altımış bir yaşında, qəfil ürəktutmasından ölmüşdü. Həyətdəki boş erməni evlərini Ermənistandan qovulmuş türklər tutmuşdu. İnsafən, onlar bu qoca ermənilərə mərhəmət hissiylə yanaşır, dəyib- dolaşmırıdlar. Hətta Şaqenə hörmətlə “Şahin dayı”, Vahana da “Vahan dayı” deyə müraciət edirdilər. Zəka Vilayətoğlu 108 Hərdən Şaqenə çay da süzür, yemək də verirdilər. Va- hana nisbətən Şaqenin üzündə bir işıq vardı. Bəlkə də bu işıq, min cür erməni fitnələrinə, məhrumiyyətlərinə düçar olmuş bu insanların ürəklərində coşub- kükrəmək istəyən kini, nifrəti əridib, yox edirdi. Ancaq Vahanla arvadının, oğulları Stepanın üzündə, gözlərində, sanki bir şeytan dolaşır, onların əsl erməni olduğundan xəbər verirdi. İstər-istəməz yazıqlaşmış, hər an qorxu, dəhşət ifadə edən gözlərində, ümumi davranışlarında riyakarlığın, təhlükənin gizləndiyi duyulurdu. Qoca Şaqen yay gecəsi evinin girişində stul qoyub oturmuşdu. Girişdən solda isə dəmir vedrəni ağzı üstə qoyub, üstünə süfrə salmışdı, onun da üstündə armudu stəkanda pürrəngi çay buğlanırdı. Bir tərəfdə isə elekt - rik samovarı gözə dəyirdi. Könlü çay istəyəndə qoca Şaqen əlləri əsə-əsə samovarı suyla doldurur, elə bur- daca qaynamağa qoyurdu. Sonra da qapı ağzında otu- rub, çay içə-içə, siqaret çəkə-çəkə, tükənməkdə olan ömrünün son günlərini yaşayırdı. -Şaqen, əlləri əsə-əsə cibindən “Prima” siqareti çıxarıb müştüyə keçirdi. Yandırmazdan öncə astaca öskürüb, boğazının xıltını təmizlədi. Sonra müştüyü dodaqları arasına qoyub kibritlə siqareti yandırmaq istədi. Əlləri çox əsdiyindən bir neçə kibrit çöpü boşuna yanıb söndü. Növbəti kibriti yandırmağa cəhd eləyəndə qarşısında Stepanı gördü. Stepan cibindən alışqan çıxarıb Şaqenin siqretini odladı. Şaqen sinədolusu bir qullab vurub Stepana dedi: -Keç, içəridən özünçün stul gətir. Buna bəndmiş kimi Stepan içəri təpildi. Stul götürməzdən öncə otağın hər tərəfinə göz gəzdirdi. Şaqenin pullarının, qızıllarının harda ola biləcəyini yəqinləşdirməyə çalışdı. Bayırda Şaqen xıltha-xılt Milena 109 Yüklə 2,75 Kb. Dostları ilə paylaş:
|