________________Milli Kitabxana________________
8
"Şamo"
mürəkkəb, ziddiyyətli, hətta faciəvi və dramatik bir epoxanın gerçəkliklərini,
insanlarını təsvir etmək sahəsində milli romanımızın ilk təşəbbüsüdür və bu cəhəti ilə həm
yazıçının yaradıcılığında, həm də ədəbiyyatımızın inkişafında mühüm bir hadisədir.
"Şamo"nun üzərində işlədiyi dövrdə S.Rəhimov ikinci romanı olan "Saçlı"nı yazır və 1944-
cü ildə romanın ilkcildini çap etdirir. Bu romanda da yazıçı böyük bir dövrü - 30-cu illərdən
başlamış müharibənin qurtardığı ilk illərə qədərki bir dövrü əhatə etməyə çalışırdı.
Əsərdəki hadisələr çoxşaxəli olsa da, bu hadisələrin axınında
çoxlu insanlar göstərilsə də,
onun əsas, mərkəzi surəti - işlədiyi kənddə hamının Saçlı adlandırdığı Ruxsarə adlı həkim
qızdır. Bakıda tibbi təhsil alan Ruxsarə 1931-ci ildə uzaq bir kəndə göndərilir. O, Bakı fəhləsi
Xəlilin, təmiz və alicənab Nənəqızın qızıdır. İndi o, ucqar bir rayona düşmüşdür. Qoşa qalın
hörükləri olduğu üçün hamı onu Saçlı adlandırır. Ruxsarə nəinki təmiz və namuslu qızdır, həm
də qeyri-adlı gözəlliyə malikdir. Ədib romana həsr etdiyi "Müəllif qeydləri"ində onun haqqında
belə yazmışdır: "Kənardan dayanıb süzəndə Ruxsarə ucaboylu, qoşa hörüklü, ala gözlü
füsunkar bir qız, bəlkə də gözəllik ilahəsidir. Bu gözəllik ilahəsi" dərhal hamının diqqətini cəlb
edir. Belələrindən biri də rayon icraiyyə komitəsinin sədri Qəşəm Sübhanverdizadədir. Qəşəm
sovet quruluşunda məsul vəzifə daşısa da, əslində o, bu quruluşa qarşıdır, onun qəddar
düşmənidir. O, xarici kəşfiyyat üçün bu rayonda fəaliyyət göstərir. Ruxsarənin
düşdüyü
rayonda banditizmə qarşı mübarizə gedir. Bu mübarizəyə rayonun yeni adamları - Tahir
Dəmirov, Xosrov və başqaları başçılıq edirlər. Ruxsarə də bu mübarizədən kənarda qalmır, ona
qoşulur, silah götürüb Zülmət kimi banditlərə qarşı atışmalarda iştirak edir, bu mübarizənin
qəhramanlarından biri olan Xosrov onun əlləri üstündə keçinir.
Romanda S.Rəhimovun daha böyük diqqət yetirdiyi, epik hadisələrin mərkəzinə çəkdiyi
ikinci surət Tahir Dəmirovdur. O, rayon partiya komitəsinə başçılıq edir. Tahir
dərin insani
keyfiyyətləri ilə də romanın əsas surətlərindəndir. O, Moskvada təhsil almışdır və Bakıda qalıb
yüksək bir vəzifədə işləyə bilərdi. Lakin Tahir geridə qalmış ucqar bir rayona könüllü olaraq
işə gəlir və o, burada Sübhanverdizadə kimi qapalı düşmənlərlə mübarizə aparır. Yazıçı özü
deyirdi ki, bu romanı iki surətə görə qələmə almışdır. Onlardan biri Ruxsarədirsə, ikincisi Tahir
Dəmirovdur. Tahir işə gəldiyi rayona yenilik gətirir, yol çəkdirir,
burada maarifi, mədəniyyəti
inkişaf etdirir. Yazıçı onu həm də insan kimi ətraflı göstərmişdir. Müəllif bu surətdən
danışarkən yazırdı: "O, vaiz deyil, insandır, pərəstiş etməli, öyrənməli, layiqli insandır". Tahir
romanda belə də göstərilmişdir.S.Rəhimovun başqa romanları da vardır. Bu romanlarda da
yazıçı ictimai problemlər qaldırır, real həyat həqiqətlərini əks etdirir. "Ana abidəsi", "Ağ-bulaq
dağlarında" və s. romanları belə əsərlərdəndir.
________________Milli Kitabxana________________
9
S.Rəhimov xalq qəhrəmanlarının obrazına əsərlərində geniş yer verən bir yazıçıdır.
"Aynalı" (1942) povestində o, xalq qəhrəmanları Qaçaq Nəbi və Həcərin təkrarsız obrazlarını
yaratmışdır. "Aynalıda, habelə başqa əsərlərində yazıçı folklordan yaradıcılıq yolu ilə
bəhrələnmişdir.
Satirik nəsrin də bir sıra gözəl nümunələrini yaratmış görkəmli ədib
üçün psixoloji üslub
daha çox səciyyəvidir. Müharibə illərində yazdığı "Medalyon" (1944), habelə 60-cı illərdə
qələmə aldığı "Məhtaban" povestləri nəsrimizdə bu üslubun parlaq nümunələri sayılmağa layiq
əsərlərdəndir.
S.Rəhimovun realist psixoloji üslubda yazdığı nəsr əsərlərindən biri "Mehman"povestidir.
Ədib onu 1944-cü ildə yazmışdır. Şamo, Ruxsarə, Tahir kimi təqdirəlayiq qəhrəmanlar
cərgəsində bu povestin qəhrəmanı Mehman da qeyd olunmağa layiqdir. Hətta belə demək olar
ki, Mehman ədibin yaratdığı müsbət qəhrəmanlar sırasında özünəməxsus, fərdiləşdirilmiş
xüsusiyyətlərə malik bir insan portretidir və ədibin yaradıcılığında o, xüsusi bir yer tutur.
"Mehman" povestində yazıçı bölgə prokurorunun həyat
və mübarizəsini təsvir edir, Başqa
sözlə, qanunçuluq, qanunun aliliyi, hamının qanun qarşısında məsuliyyət və bərabərliyi bu
povestin mövzusudur. Bu mövzu müəyyən dərəcədə "Saçlı" romanında yazıçını
maraqlandırmışdır. Lakin povestdə o, əsas və aparıcı mövzu kimi qoyulub, bütün hadisələr
həmin mövzu ətrafında mərkəzləşdirilibdir. Əsərin mövzusu onun ideyasını,
burada təsvir
olunan insanların xarakterini və simasını təyin edir. Qanunun aliliyi uğrunda mübarizə -
povestin əsas ideyası kimi müəyyən edilə bilər. Qanunun aliliyini təmin etmək isə ədalətsizliyə
qarşı mübarizə etmək, qeyri-insaniliyi, özbaşınalığı kəskin mühakimə etmək deməkdir. Yazıçı
bu ideyanı povestin əsas qəhrəmanı Mehmanın obrazında təcəssüm etdirmişdir. Mehman
povestin baş qəhrəmamdır və əsərin ideyası, konflikti və bilavasilə onun mübarizəsi,
hadisələrin inkişafında mövqeyi ilə bağlıdır.
Mehman gənc hüquqşünasdır. Onun qarşısında iki yol vardır: bu yollardan biri Bakıda
qalıb hüquq alimi kimi yetişməkdir. Onun müəllimi professor Məlikzadə də belə düşünür və
hesab edir ki, Mehman kafedrada qalıb
elmi işlə, hüququn nəzəriyyəsi ilə məşğul olsa daha
yaxşıdır. Lakin Mehman özü belə düşünmür. O, həyat sınağından çıxmaq istəyir. İstəyir ki, ali
məktəbdə qazandıqlarını həyata tətbiq etsin. Ədalətsizliyə qarşı tədqiqat vasitəsilə yox,
prokuror kimi, təhqiqat vasitəsilə şəxsən mübarizə etsin. Ədibin də əsas qayəsi belədir. O,
Mehmanın simasında namuslu bir ədliyyə işçisinin, təmiz və pak bir qanun müdafiəçisinin
obrazını yaratmaq istəmişdir. Göründüyü kimi, yazıçı qəhrəmanın qarşısında böyük, ciddi,
çətin və eyni zamanda şərəfli vəzifə qoyur:
xəyanəti, cinayəti mühakimə etmək, hətta bu
cəhətdən ən yaxın və doğma adama qarşı da ədalətlə hərəkət etmiək vəzifəsini! Aydındır ki,
belə bir ciddi vəzifə üçün qəhrəman hər şeydən əvvəl, şəxsiyyət olaraq yüksək və ali
prinsiplərlə yaşamalı, onun apardığı mübarizənin mənəvi əsaslan sağlam və etibarlı olmalıdır.
Bu yaradıcılıq vəzifəsini yaxşı dərk edən yazıçı qəhrəmanını