Magistrantların XXI Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2021-ci il
434
Yer qabığının dərinlik quruluşunun öyrənilməsində izostaziyanın özünəməxsus rolu vardır.
İzostaziyanın mənası odur ki, yer qabığı ayrı-ayrı bloklar şəklində qabığın altındakı yarımmaye maqmaya
batmış hesab edilir.
Bloklar sanki maqmada üzür. Blokların maqmada üzməsi Arximed qanununa tabedir. Belə ki, üst
hissədən çox yüklənmiş blokun alt hissəsi daha dərinə çökmüşdür. Bu nöqteyi nəzərdən deyə bilərik ki, yer
qabığının alt səthi sanki bir güzgü kimi üst relyefin böyüdülərək orta qiymətə gətirilmiş əksidir. Nəticə
olaraq yer səthindəki artıq kütlə aşağıda çatışmayan hissə ilə tarazlıq halında olur.
Ümumiyyətlə belə hesab edilir ki, yer qabığı hər zaman hidrostatik tarazlıq vəziyyətində olmağa
çalışır. İzostaziya astenosfer ilə litosfer plitələri arasında yaranan tarazlıqdır. Bu tarazlığa orta hesabla 40-45
km dərinliyində çatmaq mümkündür. Bu tarazlıq xüsusən də qravitasiya anomaliyalarının paylanmasında
özünü biruzə verir və yer səthindəki kütlələrdən çox zəif asılıdır. İzostatik tarazlıq davamlı olaraq pozulma
vəziyyətində olmasına qarşılıq olaraq yer qabığında baş verən hərəkətlərlə daima qorunmaqdadır. İzostatik
hərəkətlərin qorunması üçün baş verən bu hərəkətlər izostatik hərəklərdir. İzostatik hərəkətlərin meydana
gəlməsi yaxud izostatik tarazlığın pozulmasına səbəb isə aşınma hadisələri, buzlaqlaşma və vulkanik
prosesləri göstərə bilərik.
Qısaca olaraq yer qabığındakı bütün hadisələr izostatik tarazlıq ilə açıqlanmaqdadır. Pozulan tarazlıq
yer qabığı və mantiya sərhəddində mantiya maddəsinin yer dəyişməsi ilə qarşılanmaqdadır.
Yer səthində aparılmış qravimetrik müşahidələrə əsasən tərtib edilmiş xəritələri müqayisə etdikdə belə
məlum olmuşdur ki, dağlıq ərazilərdə Buge anomaliyaları mənfi, okean ərazilərində isə müsbət qiymətlər
alırlar. Belə bir hadisə yer qabığındakı sıxlığın qeyri-bircinsli olması ilə izah edilir və göstərir ki, dağların
altında yer qabığı okeana nisbətən daha aşağı sıxlığa malikdir. Belə bir dəyişməni isə izah etmək üçün hələ
XIX əsrdə iki hipotez Q.V.Eri və ingilis arxiyepiskopu C.Ş.Pratt tərəfindən irəli sürülmüşdür.
Aparılmış elmi tədqiqat işləri nəticəsində izostaziya nəzəriyyəsinin fiziki və riyazi əsasları təhlil
olunub və yer qabığının qalınlığının və ya dabanının dərinliyinin müasir interfeysdə qiymətləndirilməsi
məqsədi ilə müvafiq alqoritm hazırlanıb və tətbiq olunub.
Dostları ilə paylaş: