MiRZƏ ƏLƏKBƏr sabiR

523 

 

Hophopnamə 

M ə b 

U

 d — ibadət olunan, Tanrı, Allah. 

M ə b u s - xalq nümayəndəsi, deputat. 

M ə c a z i -  qeyri-həqiqi, düz olmayan, göründüyü kimi deyil. 

M ə c d - şan, şərəf, böyüklük. 

M ə c i d -  şan-şöhrət sahibi. 

M ə c m ə - cəm olunan yer, yığıncaq yeri, toplaşma məhəlli; m ə c m ə i - i s  r a m - 

müsəlmanlann yığıncaq yeri. 

M ə c m ə r - içində ətirli maddələr yandırılan qab. 

M ə c r u h - yaralı. 

M ə c u s - Zərdüşt dinində olan xalq; zərdüştilərin kahini, maq. 

M ə c z u b - cəzb olunmuş, vurulmuş, aşiq, divanə. 

M ə d a r i s - mədrəsələr, məktəblər. 

M ə d f ə n - qəbiristan, məzar. 

M ə d ə l ə t f ə r  - ədalətpərəst, ədalət tərəfdarı. 

M ə d i h ə g u  - mənsəb sahibinə yaltaqlanıb mədh, tərif yazan (şair). 

M ə d u d - sayılmış, sayı məlum. 

M ə ə l m ə m n i n i y y ə  - məmnuniyyətlə. 

M ə f a i d - məzmunlar, mündəricələr, mənalar. 

M ə f h u m -   anlayış,  məna;  m ə f h u m   o l m a q   -  anlaşılmaq,  aydın  olmaq. 

M ə f q u d   o l m a q  - itmək, yox olmaq. 

M ə f 1 u k - bədbəxtliyə düşmüş, müsibət çəkmiş. 

M ə f r ü ş - döşənmiş. 

M ə f s ə d ə  - fitnə, fəsad, intriqa. 

M ə f z u 1 - aşağıda olan, alçaqda duran, fazil olmayan. 

M ə g ə s - çibin; m ə g ə s i-n ə h 1 - arı. 

M ə ğ r i b -  günbatan, qərb. 

M ə ğ f u r - mərhum, rəhmətə getmiş; bütün günahları bağışlanmış. 

M ə h a b ə t - heybətli, əzəmətli görünüş, təşəxxüs. 

M ə h a s i n - bığ-saqqal. 

M ə h b i t - enilən yer; göydən düşülən yer. 

M ə h b u b -  sevgili, sevilən. 

M ə h c ə b i n - a y  alınlı, gözəl. 

M ə h d - beşik; məc. vətən, yurd. 

M ə h ə 1 - bir şeyin yeri, vaxtı, qaydası. 

M ə h ə 11 i-i q a m ə t - bir adamın yaşadığı yer. 

M ə h f ə z ə  - mühafizə yeri, anbar. 

M ə h f i 1 - məclis, cəmiyyət, yığıncaq yeri. 

M ə h f u z - hifz olunmuş. 

M ə h i n -  böyük, möhtərəm. 

M ə h i n - t a b a n  - parlaq, şölə saçan ay. 

---

524

 

 

Mirzə Ələkbər Sabir 

M ə h l u l -  adamsız, yiyəsiz, boş. 

M ə h m u m a n ə   -  qayğılı;  qüssəli;  n ə f s i - m ə h m u m a n ə   -  qəm-qüssəyə 

batmış. 

M ə h s u s a t  - hiss olunan, duyulan şeylər. 

M ə h s u l a v ə r  - çox məhsul verən (torpaq). 

M ə h ş ə r -  qiyamət, vay; q o p a r ı m   m ə h ş ə r i n i  - öldürüm. 

M ə h t ə 1 ə t - ay üzlü, gözəl. 

M ə h z ə r - hazır olmaq yeri, hüzur yeri; m ə h z ə r   i - ş a h  - şahın hüzuru. 

M ə h z u z - həzz alan, zövq alan. 

M ə x d u m - oğul, hörmətli bir adamın oğlu. 

M ə x r u b - xaraba, dağılmış. 

M ə x z ə n - xəzinə; m ə x z ə n   i - h i k m ə t  - elm və fəlsəfə xəzinəsi. 

M ə k a t i b - məktəblər. 

M ə k u s - bir şeyin əksi. 

M ə q a 1 - söz, söyləmə, nitq, danışıq. 

M ə q a m -  yer, məkan, rütbə. 

M ə q b ə r ə  - qəbiristanlıq. 

M ə q ə r r - qərargah, məhəl. 

M ə q s u d - məqsədlər, arzular. 

M ə q s u m - qismət, qismət olan. 

M ə q t ə -  şeirin son beyti. 

M ə q t u 1 — qətl edilmiş, öldürülmüş. 

M ə q t u 1 ə n - öldürülmüş olaraq. 

M ə l a m ə t -  tənə, töhmət, məzəmmət. 

M ə 1 a z - sığınacaq yeri, pənah aparılan yer; m ə l a z ü l - m ö m i n i n  - möminlərin 

pənah apardıqları yer. 

M ə 1 c ə - sığınacaq yer, pənah aparılan yer. 

M ə 1 ə b ə — oyun yeri. 

M ə 1 ə x - çəyirtkə. 

M ə l ə k m ə n z ə r  - mələyəbənzər, gözəl. 

M ə 1 ə k’ e h t i ş a m - mələklər kimi dəbdəbəsi, təntənəsi olan. 

M ə 1 ə n ə t - lənətləmə; lənətə layiq iş. 

M ə 1 f u f ə - bağlı məktub; zərf, paket. 

M  ə  ı 

u

  1  -  dərdi  olan,  xəstəliyi  olan;  m ə i u l ə y o x m u i l l ə t   -  xəstənin  bir  azan 

yoxmu/ 

Mə’lumlər-məşhur, böyük, adlı adamlar. 

M ə m a 1

1

 k - məmləkətlər, ölkələr. 

M ə m a t - ölüm. 

M ə m u r -  tikinti, abadlıq. 

M ə n a 1 - mal-mülk, var-dövlət. 

---

525 

 

Hophopnamə 

M e n a m -  yuxu, röya. 

M e n a z i 1 - mənzillər; m ə n a z i l   s ü r m ə k  - mənzildən-mənzilə köçmək.  

M ə n f

 

a-sürgün yeri. 

M ə n f ə ə t b ə x ş a   -   xeyir verən, 

mənfəət 

verən. 

M ə n h u s - nəhs, bəd, uğursuz; b ə x t i - m ə n h u s  - uğursuz tale. 

M e n i -  məna. 

«M ə n k ə 

f 

ə r» - kim kafir isə... (Quranda dəfələrlə təkrar olunan ifadədir.) 

M ə n k u s - səmigün, tərsinə dönmüş; m ə n k u s   ə - q ə l b   o l m a q -   əksinə 

çevrilmək, tərsinə dönmək. 

M ə n ş u r - fərman, birinə yüksək rütbə verilməsi haqqında şahın fərmanı. 

M ə n z ə 1 ə - dərəcə, mərtəbə. 

M ə n z u r - nəzərə alınan, nəzərdə tutulan. 

M ə n z u r   i - n ə z ə r   o l m a q  - birinin diqqətini özünə cəlb etmək, birini çox 

maraqlandırmaq. 

M e r a n q o z - dülgər. 

M ə r a r ə t - acılıq; m ə r a r ə t i - q ə l b i y y ə  - ruhi acılıq, iztirab. 

M ə r a t i b - mərtəbələr, rütbələr, yüksək vəzifələr  

M ə r b u t - bağlı. 

M ə r d u d - rədd edilmiş, qovulmuş. 

M ə r ğ z a r  - çəmən, çəmənlik. 

M ə r h u m ü l - m ə ğ f u r  - Allahın rəhmətinə nail olmuş. 

M ə r i z - bir şeyin ərz olunduğu, baş verdiyi yer; məqam; m ə r i z i - t u f a n -   tufan 

məqamı. 

M ə r k ə b - minik heyvanı; at, eşşək. 

M ə r k u z - sancılmış, taxılmış. 

M ə r q u m - yazılmış; adı çəkilmiş. 

M ə'r u f- məlum, tanış; bilinən, tanınan; şöhrətli. 

M ə s a - axşam. 

M ə s a b ə - dərəcə. 

M ə s a h ə t  - yerlər, ərazi, yerin səthi; e 1 m i-m ə s a h ə t - həndəsə. 

M ə s a i - səylər, zəhmətlər. 

M ə s a i 1 - məsələlər, mövzular. 

M ə s a r i f — xərclər, ehtiyac üçün xərclənən məbləğ. 

M ə s d ə r - bir şeyin çıxdığı, baş verdiyi yer, mənbə; m ə s d ə r ı - ı r f a n - e m   və 

mədəniyyət ocağı. 

M ə s d u d - bağlı, bağlanmış, sədd çəkilib qapanmış. 

M ə s’ə d ə t - xoşbəxtlik, səadət. 

M ə s ə 1 ə t - rica, xahiş. 

M ə s x ə r ə c ü n b a n  - masqara edən, oyunbaz. 

M ə s i y ə t - günah. 

---