100
etməkdədir. Böyük qüdrətlər dünya ictimaiyyətinin
diqqətini hər hansı bir nöqtəyə cəlb etmək üçün bu
münaqişələr ara-sıra qızışdırılır və ya onlar öz
imperialist siyasətlərini həyata keçirməkdən ötrü güclü
bir ölkəni zəif bir dövlətin canına salaraq, əzilən tərəf
üçün beynəlxalq kömək, vasitəçi və s. adlarla zahir
olurlar. Bir növ dovşana qaç, tazıya tut deyirlər və ya
yetimin papağını oğurlayıb yenidən özünə qaytarmaqla
ona dayı olurlar.
Xristian və yəhudi təşkilatlarının müsəlmanlara qarşı
daimi
olaraq,
hazırlayıb
həyata
keçirdikləri
siyasətlərdən biri də hər bir məntəqədə İslami
şəxsiyyətlər yetişdirərək, onları genişmiqyaslı təbliğat
üsulları ilə xalqa tanıtdırmaqdır. Onlar “dinşünas”,
“şərqşünas”, “islamşünas” və s. adlarla zahir olaraq,
müsəlmanların dini məsələlərinə cavab verməyə çalışır,
şəriət məsələlərini, əqidə və ayinləri təhrif edirlər. Hər
hansı bir dini mərasim yaxınlaşdıqda radio-televiziya
və ya mətbuat səhifələrində peyda olaraq, öz mənfur
niyyətlərini və düşmən siyasətlərini həyata keçirmək
məqsədi ilə islamla heç bir şəkildə uyğun gəlməyən
fikirlər yaymağa çalışırlar. İslamın heç bir hökmünə
əməl etməyən, onun heç bir e`tiqadi əsasına əqidə
bəsləməyən bu kafir və münafiq şəxslər dindən xəbəri
olmadığı halda ən savadlı dinşünas kimi göstərilir,
illərlə dini mərkəzlərdə təhsil alan, ömrünü İslama,
dininə-məktəbinə həsr edən savadlı və imanlı din
xadimləri isə savadsız və mə`lumatsız mollalar adı ilə
hər yerdə təhqir olunaraq gözdən salınır. Nümunə
olaraq ingilislərin İslam alimləri kimi tanıntdırdıqları,
101
kafirlikləri ilə məhşur olan bir neçə şəxs haqda
danışmaq yerinə düşərdi.
1. Sir Seyid Əhməd Hindi; o, 1818-ci ildə Dehlidə
anadan olmuşdur. Babası Əkbər şahın dövründə
Hindistana gəlmişdi. Əhməd Hindinin əmisi Dehlidəki
ingilis məhkəməsində hakim idi. 1837-ci ildə əmisi onu
özünə katib götürdü. Bu işdə fəallıq göstərən Əhməd
Hindi 1841-ci ildə sıravi hakim, 1855-ci ildə isə ali
hakim kürsüsünə qədər yüksəldi.
2. Həmidullah; Hindistanda ingilislərin yetişdirdiyi
din
xadimlərindən
biridir
ki,
1806-cı
ildə
Heydərabadda
anadan
olmuşdur.
O,
əvvəllər
İsmailliyyə firqəsinə mənsub idi. Əhli sünnə camaatına
düşmən mövqeyi tutaraq fitnə-fəsad salmış, Parisdə
çalışdığı CNRS Elmi Araşdırmalar Mərkəzində
Məhəmməd Peyğəmbərin (s) yalnız ərəblərin olduğunu
sübut etməyə çalışmışdır. O, bu fikirləri söyləməklə
İslam Peyğəmbərinin ümumbəşəri bir peyğəmbər
olmasını inkar etmək istəmişdir. Bu kimi şəxslərin
sayını hədsiz dərəcədə sadalamaq olar; əsas məsələ
odur ki, sapı özündən olan bu kimi baltalar hal-hazırda
da hər bir müsəlman məmləkətində mövcuddur və
müqəddəs dinimizi gecə-gündüz baltalamaqdadır.
Dinşünas kimi tanınan bu düşmən kadrları tanımaq heç
də çətin deyildir. Onlar xarakterik olaraq adətən bir
neçə xüsusiyyətə malik olurlar:
1. Bu kadrlar daimi olaraq dinin əsil və dəyişməz
qanunlarına qarşı çıxır, müntəzəm olaraq dində
“yenilik” və təhrif etmə məsələsinə diqqət yetirirlər;
102
2. Bu kimi şəxslər həqiqi dini təhsilə malik olmurlar
və adətən onların hər hansı bir mö`təbər dini təhsil
ocaqlarında təhsil almaları haqda mə`lumat yoxdur.
3. Din adından danışan bu şəxslərin e`tiqadi əsaslara
əqidə və imanı yoxdur və şəriət qanunlarına əməl
etmirlər.
4. Kütləvi informasiya vasitələrində tez-tez çıxış edir
və qarşıya çıxan hər hansı bir dini məsələdə məhz
onlara müraciət olunur.
İslamı
məhv
etmək
mübarizəsində
vətəninə,
millətinə, dininə xidmət etmək istəyən müsəlmanları
aldatmaq üçün istifadə edilən ən tə`sirli silah İslamı
modernləşdirmək (yeniləşdirmək) fikri olmuşdur.
Geriliyin səbəbini dinlə əlaqələndirib, İslamı aradan
aparmaq, yerinə isə dinsizlik gətirmək istəyirdilər. Bu
çox incə bir məsələ idi və hər kəs bunu duya bilmirdi.
Böyük İslam alimi Şeyx-ül İslam Mustafa Səbri bu
hiyləni çox gözəl anlamışdı. Ona görə də o,
“məzhəbsizlik dinsizliyə qurulan körpüdür” şüarı ilə
çıxış edir, bu mövzuda müsəlmanları ayıq olmağa
çağırırdı.
İslam düşmənləri irfan yolunu da təhrif etmək üçün
çox çalışmışlar. Daha sonra şəriətin qorunması üçün ən
güclü zəmanət olan ixlası məhv etməyə başlamışlar.
İrfan və seyri-süluk ağılla qəlbin, elmlə imanın
müştərək şəkildə əldə etdiyi mə`nəvi dəyərlər
məcmuəsidir. Lakin, uzun zamanlar ingilis casusları öz
alçaq məqsədlərinə yetişmək üçün mürşidlərin
adlarından istifadə edərək, müxtəlif ocaqlar yaratdılar
və şəriəti məhv etmək üçün təriqətçilik cərəyanını ən
103
tə`sirli alətə çevirdilər. Sufi yığıncaqları təşkil edərək
musiqi və çal-çağırdan istifadə etdilər, rəqs etməyə
başladılar. Bu əxlaqsızlıq yuvalarında qadın-kişi bir
yerdə açıq-saçıq, əl-ələ tutaraq, dövrə vurub rəqs
vasitəsilə ibadət edir, türk musiqisini təsəvvüf musiqisi
kimi qələmə verir, ibadət adı altında günah işlər
görürdülər. Əslində, zikr - Allah-Taalanı xatırlamaq
deməkdir. Bu da yalnız qəlb vasitəsilə olur. İnsan
Allahı zikr etdikcə, mə`nəvi bir təskinlik tapır, qəlbi
təmizlənir. Yə`ni qəlbi dünya sevgisini tərk edir, yerinə
Allah sevgisi daxil olur. Qadın və kişilərin bir yerə
toplaşaraq, hay-küy salması zikr demək deyildir. Bu
gün müsəlman ölkələrində irfan alimləri yox
dərəcəsindədir. Lakin sadəlövh müsəlmanları aldadan
saxta mürşidlər nə qədər istəsən mövcuddur. Məhz bu
günümüzdə içki içən və açıqca günah işlədən bə`zi
üzdəniraq təriqət ardıcılları Mövlana Cəlaləddin
Ruminin “Qudsi-sirruh” anlama mərasimində əba
geyinərək, ilahələr oxuyurlar. Bunları görən cahil
kimsələr İslamın yalnız bu işlərdən ibarət olduğunu
zənn edirlər. İngilis missionerləri yetişdirdikləri
casusların əli ilə elm, irfan və ədəb yuvası olan bu
mübarək yerləri dağıtdılar və sonra da onların yerində
əxlaqı
və
mə`nəviyyatı
pozulmuş
azğınları
yerləşdirdilər. Məhz ingilislər tərəfindən tə`sis edilən
vəhhabiliyin şüarı İslamda olan bid`ətləri məhv etmək
olduğundan, bu şüarın “azğınlar” əleyhinə istifadə
edilməsi, vəhhabilərin əhatə dairəsinin genişlənməsinə
səbəb oldu. İslam düşmənləri xüsusilə də, ingilislər
bütün vasitələrdən istifadə edərək, müsəlmanları elm
Dostları ilə paylaş: |