Mövlüd Süleymanlı



Yüklə 6,83 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə211/213
tarix31.10.2018
ölçüsü6,83 Mb.
#77269
1   ...   205   206   207   208   209   210   211   212   213

www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 



2016 

 

Mövlüd Süleymanlı



            

“And olsun, əsrə…”

 

 

“O  yan”  sözü  deyiləndə  Türkiyə    nəzərdə  tutulurdu; 

xüsusən  Sovetlər  birliyi  dönəmində;  heç  kəs  ürək  eləyib 

“Tükiyə”  sözünü  elə belə  açıq  deyə bilməzdi, üstü  örtülü 

“o tay”, “o üz” sözləriylə ifadə edərdi.  

Kişini  od  götürdü,  -indi  sənə  elə  söz  deyərəm, 

dəymişin  dura-dura  kalın  tökülər.  Özün  bənzəyirsən  “o 

taya”  keçənə.  Sazı  əlinnən  alıb,  yalın  göndərərəm  səni. 

Indi eşit gör, sözü nece deyirlər: 

 

Yəqin canın gəlib can ayağına, 

Əyər annamadın qanayağına 

İndi baş əyərsən qan ayağına 

Yaxşı dərman olar yarana fərə. 

 

Aşıq Şiralı gördü fərə zad yalan olub, kişi az qalır xata 

çıxartsın.  Başladı  fərənin  nişanını  verməyə  ki,  bəlkə  kişi 

özünə gəldi... 




www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 



2016 

 

Mövlüd Süleymanlı



            

“And olsun, əsrə…”

 

 

Darıdan yeyibdi, əti yağlıdı, 



Qırmızı baftadan qolu bağlıdı 

Sinəm üstü çalın-çarpaz dağlıdı 

Halal maldı, dönməz harama fərə... 

 

Belə deyirlər ki, aşıq Şiralı sazla dediyi kimi sözlə də 

dedi,  fərəni  çuxasının  altından  çıxardıb  yiyəsinə 

verdi...Sən sağ, mən salamat. 

*** 

 

Şəril  obalarının  birində  bir  qarıya  qazan  lazım  olur. 



Qarı dümələnə-dümələnə özünü salır qonşuya:  -Qazanını 

ver, lazımımdı. -deyir. Qonşu: -yoxdu, - deyir - bir qazanım 

var,  baş  (baş-ayaq)  asmışam,  qazanmışam,  aş  asmışam, 

çox asmışam, az asmışam, verəmmərəm. Bərəkətimə göz 

dəyər. 



www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 



2016 

 

Mövlüd Süleymanlı



            

“And olsun, əsrə…”

 

Qarı  deyir:  -  Biz  gor  qonşusuyuq,  odu  köznən 



çıxardarlar,  istəyənin  bir  üzü  qara,  verməyənin  iki  üzü 

qara. Mən sözümü dedim, yadında saxla, qazan diyirlənib 

qapağın  tapar...  Qazan  dedi,  “dibim  qızıldı,  çömçə  dedi, 

indi  gəzib  gəlmişəm”.  Vermirsən  vermə,  “əl  əldən 

utanar”. 

Kor  peşiman  qayıdır  evinə.  Qarı  gedəndən  sonra 

qonşu xeyli fikirləşir, qarının dediklərini xeyrə yoza bilmir. 

Qazanını  da  götürüb  qarının  ardıca  gəlir.  Amma  qarı 

deyir:  -Yox  ay  qonşu,  qazanın  daha  lazım  omadı.  Ordan 

gələndə öz qazanım qaynadı, belə bir şeir yazdım, izin ver 

deyim: 

 

Bu gün hava yaxşıdı, 



Dərdə dəva yaxşıdı, 

Qonşunun qazanınnan  

Bizim tava yaxşıdı.  

 

*** 



www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 



2016 

 

Mövlüd Süleymanlı



            

“And olsun, əsrə…”

 

 

Ağıçılar... 



 

Bütün türk dünyasında olduğu kimi Azərbaycan türk-

lərində  də  islam  dinindən  çox-çox  öncə  keçirilən  yas 

mərasimlərinin 

izlərinə 

hələ 


də 

rast 


gəlmək 

mümkündür...Xalq  arasında  belə  bir  deyim  var:  “Dərd 

dərddi, dərdin ağı qarası olmur”. Sonra deyir: “Dərd dərd 

üstə gələr”, “Dərd dərdi gətirər”. Bunu ona görə deyir ki, 

dərdə  çox  üzülməsin.  Elə  bu  anlamda  belə  bir  ifadə  də 

var:  “Dərdi  verənin  acığına  ağlama”,  “Gül,  oyna,  acı 

günlər acığına”...Bütün bunlarla Xalq öz sahmanını düzəl-

dir; bu ifadələrlə O özünə düzən verir. Dərdi yaşamaq da 

ömürdəndi, deyir. Xalqın öz sözüdü: “ Toyla yas qardaşdı” 

Toy-düyününü nece keçirdirsə yasını da elə keçirdir. Toy-

düyünündə  nece  sevinirsə  yasında  da  elə  ağrı-acı  yaşaya 

bilir...  Özü  deyir:  “Ölüm  haqdı”,  Dədə  Qorqudun  diliylə 

“Gəlimli-gedimli,  bir  ucu  ölümlü  dünya”  deyir. 

Yaşamağına  nece  inanırsa,  ölümünə  də  elə  inanır, 

həyatını  da  ona  görə  oz  istədiyi  kimi  qura  bilir;  ölümlə 

itim  arasında...Özü  deyir:  “Ölüm  itim  dünyasıdı,  dediyini 

indi de, elədiyini indi elə”...Tamamilə doğru olar desək ki, 



www.kitabxana.net

 – Milli Virtual Elektron Kitabxana 



2016 

 

Mövlüd Süleymanlı



            

“And olsun, əsrə…”

 

bu  xalq  dərdə  yaxın  xalqdı.  Deyir,  sevinc  aparar,  dərd 



gətirər.    Dərdə  dözmək  ağlamaqla  deyil,  yaşamaqladı, 

ağlamaq  ən  asan  yoludu.  Toy  günündə  evladının  ölüm 

xəbərini  eşidən  analarımız  var,  heç  kəsə  bildirmir,  oğul 

cənazəsini  gizlədib  yenə  toyunu  çaldırır  ki,  şadlığı 

sınmasın,  düyünə  gələnlər  narahat  olmasınlar.  Özünün 

dediyi  kimi:  “Bir  gözü  ağlayar,  bir  gözü  gülər”  Yenə 

özünün dediyi kimi yaşayar, “ağ qarda-göy buzda, saçının 

birini  ağ  hörər,  birini  qara”...    “Dərdi  tək  çəkib,    yaxanı 

tanıtma”,  deyər...  Belə  deyimlər  var:  səksəni  keçən  yüzə 

də gedər, belə gedəni toy-düyünnən apar”.  

Ağır yaslarda evin orta dirəyinə qara bağlanar. “Ağır 

yas”  seçilən  yasdı.  Yalnız  yas  yiyələri  yox,  qonum-qonşu, 

məhəllə, kənd, oba adamları bərkdən danışmazlar, yavaş 

yeriyərlər,  yasda  olanlar  da,  olmayanlar  da  dərdi  dərd 

yiyəsiylə bu cür bölüşərlər. Ayağı yer tutan “baş sağlığına” 

gedər:  “Tanrı  o  dünyasını  versin”,  “Başın  sağ  olsun”, 

“Tanrı  toxdaqlığını  versin”,  “Torpağı  sanı  yaşa”,  “Allah 

soyuqluğunu versin”... 

 Dünyasını dəyişən azyaşlıdırsa ata-anasına deyərlər, 

gedin  ölümün  acığına  yerinizi  qəbrstanlıqda  salın,  elə 

orda  özünüzə  uşaq  düzəldin,  əcəlin  acığına,  yeri  boş 

qalmasın.  “Ağır  yas”da  doğrudan  da  hər  şey  fərqlidi,  hər 




Yüklə 6,83 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   205   206   207   208   209   210   211   212   213




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə