•
ailənin bir və ya bir neçə üzvünün davranışının qəbul edilmiş normalardan kənara çıxması
(alkoqolizm, narkomaniya və b.);
•
əks maraqların, meyllərin mövcudluğu, ailə üzvlərindən birinin tələbatlarının ödənilməsi
imkanlarının məhdudluğu (onun özünün nöqteyi-nəzərindən);
•
bütünlükdə ailədə qarşılıqlı münasibətlərin avtoritar, sərt tipi.
•
çətin həll edilən maddi problemlərin mövcudluğu;
•
ər-arvad münasibətlərinə qohumların avtoritar qarışması;
•
nigahda partnyorların seksual disharmoniyası və s.
Ailə münaqişələrinin səbəbini təhlil edərkən mikro - və makroəhatəsinin sosial faktorlarını nəzərə
almaq vacibdir. Mikroəhatə faktoruna aiddir: ailənin maddi vəziyyətinin pisləşməsi; ər-arvadın və ya
onlardan birinin işdə çox məşğul olması, ər-arvadın normal işlə təmin edilməməsi; uzun müddət evlə
təmin edilə bilməməsi, uşaqların uşaq müəssisələrinə düzələ bilməməsi və s. ifadə olunur.
3. Ailə münaqişələrinin xüsusiyyətləri onların dinamikasında, habelə necə keçməsi formasında ifadə
olunur bütünlükdə ailə münaqişələrinin dinamikası klassik mərhələlərlə xarakterizə edilir: münaqişə
situasiyasının yaranması, onun dərk edilməsi, açıq qarşıdurma; münaqişənin həll edilməsi,
münaqişənin emosional təəssüratı;
4. Aliə münaqişəsinin xüsusiyyətlərindən biri də budur ki, onların ağır sosial nəticələri ola bilər. Bəzən
onlar faciə ilə qurtarır, ailə üzvlərinin müxtəlif xəstəliklərə düçar olmasına səbəb olur. Xüsusilə belə
münaqişələrin uşaqlar üçün ağır nəticələri olur.
Tədqiqatçı alimlər belə ailə münaqişələrini təhlil edərkən onların aşağıdakı növlərini və səbəblərini
qeyd edirlər: ailə, valideynlər və uşaqlar, qohumlar arasında (münaqişənin subyekti); dəyərlər
münaqişəsi, təsərrüfat-iqtisadi, mövqe ilə bağlı, seksual; emosional, açıq (münaqişə tərəflərinin
davranışı) münaqişələr.
Ailə münaqişələri, xüsusilə ər-arvad münaqişəsi təhlil edilərkən, ailənin inkişafında böhranlı
dövrlərin nəzərə alınması vacibdir; ilk dövr ailə həyatının birinci ilində müşahidə edilir (nigahların
ümumi sayının 30%-ini boşanma ehtimalı daşıyır), ikinci dövr uşaqların anadan olması ilə bağlıdır,
uşağın anadan olması bir çox ailələr üçün ciddi sınaqdır. Ər-arvadın onların valideynlərinin görüşlərinin
müxtəlif məsələlərdə qarşıdurması mümkündür, o cümlədən uşağın tərbiyəsində, üçüncü dövr ər-
arvadın orta yaş dövrünə təsadüf edir (birgə həyatda 10-15 il olması) bu dövr hisslərin məhdudluğu ilə
xarakterizə edilir; dördüncü dövr ər-arvadın birgə yaşayışının 18-24-ci illərindən sonra yaranır.
Ailə böhranının əsas səbəbi, ailədə qadının getdikcə artan emosional asılılığı, ərinin mümkün olan
dönüklüyü ilə bağlı təəssüratlarıdır.
Praktiki olaraq bütün ailə münaqişələri qender münaqişələridir, belə ki, ilk növbədə ailə – kişi ilə
qadın arasında (ərlə arvad arasında) şəxsi münasibətlər deməkdir.
Şəxslərarası münasibətlər səviyyəsində qender münaqişələri həm ailə, həm də professional
sferalarda daha geniş yayılmışdır. Ailə münasibətlərini öyrənən tədqiqatçılar, bir qayda olaraq, ailədə
ərlə arvadın arasında rolların bölüşməsi kimi ailə həyatının əhəmiyyətli göstəricisinə diqqəti cəlb edirlər.
Çox vaxt ər və arvadın rol davranışı ilə bağlı özünü doğrultmayan arzuları, qender münaqişələrinin
əsasında durur.
Qender münaqişələri əsasən ənənəvi qadın və kişi rollarının yenidən bölünməsi tələbatı ilə
yaranmışdır. Bir qayda olaraq kişilərin məqsədi məişətdə ailə münasibətlərinin ənənəvi tipinin
müəyyənləşdirilməsidir (qadın ev işlərinin böyük həcmini yerinə yetirir və əgər kişi ona kömək edirsə bu
«kişi işinin» ənənəvi növlərinin yerinə yetirilməsi olur). Qadınlar çox vaxt ailədə rolların bölünməsində
eqalitar tipi qəbul edirlər. Bu zaman ailə vəzifələri kişi və qadın arasında bərabər, ya da yaranan
situasiyadan asılı olaraq bölünür: ev işlərinin əsas hissəsini daha çox sərbəst vaxtı olan ailə üzvü öz
üzərinə götürür.
Bəzi tədqiqatçılar hesab edirlər ki, qadınlar üçün tipik hesab edilən «iki növ» situasiyasını –
professional işində və məişətdə – ev işləri «ikinci növbə»-yə müvaifiqdirsə, kəskin şəkil alırsa, bu, qender
bərabərsizliyinə bir misal kimi qəbul edilə bilər.
Qadınların hakimiyyət orqanlarında təmsil edilməsinin səviyyəsi qadın həyat fəaliyyətin sferasının
qadınlar üçün alternativ kimi qəbul edilməsi reallağını təsdiq edir. Müasir gerçəklikdə bu alternativi
dəstəklə-yən kifayət qədər faktor vardır: məişət xidməti sferasının ailəyə kömək üçün inkişaf etməməsi;
ər və arvad arasında təsərrüfat rollarının qeyri-bərabər bölünməsi: milli mentalitetdə və qadınların sosial
statusunun qəbul edilməsində patriarxal elementlər və s.
Qender rollarının yaranmış mütənasibsizliyi, həyat fəaliyyətinin bütün sahələrində qadınların
mövcud qeyribərabərliyi, ailə işinin qismətində olması, ümumiyyətlə qadının arxa planda olması
ideologiyasını tez-tez gizlədir. Sovet zamanı qender modelinin dəyişdirilməsi evin mühafizəkarı olan
qadından başlayaraq, işləyən qadına doğru qadının statusunu yalnız sosial görüntü səviyyəsində
dəstəkləyirdi. Dövlətin qeyri-rəsmi olaraq özünəməxsus qender kontraktı mövcuddur, bu zaman formal
olaraq qadının da kişilərdə olduğu qədər hüququ və azadlıq bərabərliyi vardır, o, istənilən təhsil ala bilir,
hər işdə işləyə bilir, lakin onun həyatında əsas yer ailə üçün ayrılır.
İlk dəfə olaraq qender kontraktı anlayışı XX əsrin 90-cı illərində Skandinaviya feminist
tədqiqatçıları tərəfindən cinslərarası və onların dinamikasında dominant tipləri təsvir etmək üçün
işlədilmişdir. Lakin bu vaxta qədər kontrakt mövzusu ABŞ-da, Böyük Britaniya və Qərbi Avropanın bir
sıra ölkələrində işlənilmişdir. Kontrakt qarşılıqlı fəaliyyət qaydaları kimi, istehsal və təkrar istehsal
sahəsində əməyi cinsi əlamətlərinə görə müəyyənləşdirən hüquq və vəzifələr kimi, qadın və kişi arasında
qarşılıqlı məsul münasibətlər, o cümlədən müxtəlif nəsillər arasındakı münasibətlər kimi təsvir edilir.
Təkrar istehsal dedikdə fəaliyyət və qiymətləndirmə, davranış və hissiyyat, yaşayışa gündəlik
yardım edilməsi ilə bağlı vəzifələr və münasibətlər nəzərdə tutulur.
Müasir cəmiyyətdə qender kontraktı kütləvi və qeyri-rəsmi sahələrdə əməyin bölünməsindən
asılıdır. Qender kontraktı ilə bağlı, məsələn, ailədə və ailədən kənarda ev təsərrüfatının və uşaqlara
xidmətin kim tərəfindən, kimin hesabına və hansı resurslarla təşkil edilməsini müəyyənləşdirilir: ər
tərəfindən yardım alan və işləməyən ana, ər və arvadın əmək haqqı ilə pulun ödənilən muzdla tutulmuş
işçilər, qohumlar və ya hökumət;
İngilis tədqiqatiçısı R.Krompton əməyin qender bölgüsünün beş modelini ənənəvi qender
münasibətləri həddlərin də təsvir edir. Əməyin bölünməsi anlayışı altında pulu ödənilən qayğı və işlər
(jarinq wook), yəni təkrar istehsal sferasında fəaliyyət nəzərdə tutulur. İlkin model-yaxşı qavranan ər;
ənənəvi qender mədəniyyəti üçün xarakterik olan qadın-evdar qadın-qadın subordinasiyasının normativ
şərtləri deməkdir. İkinci model iki karyeralı ailədir: burada qadın tam olmayan iş günü işləyir, tam
olmayan gün ərzində ev təsərrüfatında xidmət edir. Bu modelə görə belə stituasiya yaranır: qadın kütləvi
sferadakı işinin qismən məşğulluğunu qeyri-rəsmi işindəki ənənəvi məsuliyyətlə uyğunlaşdırır. Qadın
əmək bazarında tam məşğuliyyətə qoşulduqda bu zaman tam hüquqlu iki karyeralı ailə formalaşır
(qender bölümünün üçüncü və dördüncü modelləri). Bu modellər arasındakı fərq ondan ibarətdir ki,
üçüncü modeldə ailə barədə qayğı funksiyasını dövlət öz üzərinə götürür. Dördüncü modeldə – ev
təsərrüfatında qayğı və xidmət bazar mexanizmi vasitəsilə həyata keçirilir. Daha ənənəvivi beşinci
modeldir, burada qadın və kişi həm haqqı ödənilən işdə, həm də ev işlərində bərabər iştirak edir. (9)
Skandinaviyada bərabərlik kontraktı çərçivəsində qender rollarının yeni şərhi dövlət feminizm
siyasəti ilə, yəni qadınlara münasibətdə qadınları və qadın məsələlərini birləşdirən bərabərlik siyasətinin
möhkəmlənməsidir.
Konkret tarixi kontekstlərdə bir-biri ilə yanaşı müxtəlif qender kontrakları mövcuddur, bunlar bir
yerdə qender sistemini təşkil edir. Qender sistemi altında kişi və qadınlar üçün davranış qaydaları
nümunələrini işləyib hazırlayan institutlar və sosial qarşılıqlı fəaliyyət daxil olmaqla çoxsəviyyəli
fenomen nəzərdə tutulur. Qender sistemi anlayışı qender münasibətlərinin təhlilinin struktur səviyyəsi
ilə bağlı olur. İlk dəfə cinsqender sisteminin müəyyənləşdirilməsi 70-ci illərin ortalarında antropoloq
Q.Rubin tərəfindən belə verilmişdir: «cəmiyyətin bioloji seksuallığını insan fəaliyyətinin məhsuluna
çevirməyə köməklik göstərən mexanizmi dəsti».
Lakin hazırda tədqiqatlar qender münasibətlərini araşdırarkən, qender qaydalarının daha çevik
təliminə üstünlük verilir. Qender qaydaları gündəlik, simvolik, ideoloji, institusional səviyyədə müxtəlif
cəmiyyətlərdə cəmləşən kişi və qadınlar arasında tarixən qəbul edilmiş hakimiyyət münasibətlərin
nümunələridir. Bu qaydalar çərçivəsində dominant qender kontraktı mövcuddur, bu kontrakt istehsal və
təkrar istehsal prosesində kişi və qadıqnların vəziyyətini müəyyənləşdirir. Konkret qender praktikaları
həyatın nisbətən avtonom sferalarında cəmlənir (qeyri-rəsmi ev təsərrüfatında və intim sferada – seksual
və kütləvi sahələrdə).
Beləliklə, qender qaydaları alimlər tərəfindən və postsovet dövründə müxtəlif sosial təbəqələrin
müxtəlif qender rolunu və statusunu təyin edən qender kontraktlarının cəmi qəbul edilir.