Linqvistik tipologiya
101
Anmaq.
An- kökü bilmək, başa düşmək, anlamaq, xatırla-
maq mənasında işlədilir. Dildə analitizm - flektivizm mərhələ-
sinin keçid dövrünə məxsus əlamətlərdən biri yeni sözyaratma
prosesində saitlə başlayan kökün üzərinə samit əlavəsindən
ibarət olmuşdur.
An kökünün üzərinə də müəyyən samitlər əlavə
olunmaqla mənbə tərkibdəki anlayışlarda məna ardıcıllığını sax-
layan, eyni zamanda əks məna bildirən vahidlər formalaşmışdır.
Məsələn,
an kökünə
q əlavə etməklə
qan(maq) (bilmək)
s əlavə
etməklə
sanmaq (düşünmək) kimi məna ardıcıllığını saxlayan
vahidlər düzəldiyi kimi
d əlavə edilməsi ilə
danmaq (inkar et-
mək) kimi əksmənalı (enantiosemik) vahidlər yaranmışdır.
Öy kökü.
Öy kökündən
öyüd (nəsihət),
öymək (tərifləmək),
öyünmək (özü-özünü tərif etmək, qürrələnmək) sözləri düzəlir.
Bu kökün üzərinə
s əlavə etdikdə söy(mək) kökü alınır. Belə-
liklə, eyni kök bazasında
öy (təriflə) və söy (pislə) kimi daxili
ziddəyyətli sözlər düzəldir.
Ar kökü.
Ar kökünə müvafiq şəkilçilər qoşulmaqla
arı (tə-
miz)
arıtlamaq (təmizləmək),
arıq (kökündən xalı, təmiz) kimi
sözlər düzəlir. Bu kökün üzərinə
q əlavə etdikdə isə
qar kökü
alınır ki, həmin kökdən əmələ gələn
qarışıq sözündə təmiz mə-
nası ilə zidd olan başqa bir məna ifadə olunur.
İz kökü.
İz kökündən
izləmək sözü düzəlir ki, bunun da moti-
vi tapmaq, aşkar etmək mənasına uyğundur. Həmin kökə
g əlavə
olunduqda
giz kökündən düzələn
gizli, gizlən sözlərində isə
izlə
sözü ilə zidd məna bildirilir.
Ad kökü.
Ad kökündən
adlanmaq sözü düzəlir. Bunun da
motivi tanınmaq, bilinmək anlayışlarından ibarətdir. Bu kökə
y
əlavə olunduqda
yad sözü alınır ki, onun da mənası
tanınmayan,
bilinməyən anlayışından ibarətdir.
Ox kökü.
Ox kökünə
ç samiti əlavə edildikdə
çox,
y əlavə
edildikdə onun əksi olan
yox kökü alınır. Onlardan əmələ gələn
çoxluq-yoxluq, çoxalmaq-
yoxalmaq kimi sözlərdə də əks məna-
lılıq bildirilir.