Linqvistik tipologiya
107
yaratmanın bu növü təkcə fonetikanın yox, şəkilçilərin yox, həm
də fonosemantikanın məhsulu kimi qəbul edilməlidir. Belə söz-
lərdə vurğunun fərqlən diri ci rolunun mövcudluğunu ilkin mər-
hələyə məxsus to nal lı ğın keyfiyyətcə aqlütinativlik mərhələsin-
dəki ənənəvi davamı ki mi nəzərə almaq lazımdır.
Təfəkkürün inkişafının dilə daim təsiri ilə eyni nitq hissələ-
ri daxilində kök sinkretizmləri ətraf aləm hadisələrinin sadəcə
olaraq təfəkkürdə qavranılması nəticəsində yaranmır. Belə kök
sinkretizmlərinin formalaşmasında artıq mücərrəd təfəkkürün
rolu və fəaliyyəti başlıca yer tutur. Bir kökün daxilində elə mə-
nalar toplaşır ki, onların arasında ilkin anlayışların müəyyən
əlaqələri görünür. Bu anlayışların bir kök daxilində toplaşma-
sında isə məcazi mənalılıq aparıcı olur. Zaman kecdikcə bir kök
daxilində toplaşan anlayışların özü də müstəqilləşmiş, onların
arasındakı məna əlaqələri tədricən aradan çıxmışdır. Eyni nitq
hissələrinə dair kök sinkretizmlərinin izlərini aşağıdakı kimi nü-
munələrdə müşahidə etmək olur
: kök (meyvə), kök (iri, şişman),
göy (rəng), göy (səma), yaş (ömür), yaş (nəm), yal (yem), yal
(dağın üstü), yal (atın yalmanı), iy (qoxu), iy (iş aləti), ay (göy
cismi), ay (vaxt), sağ (tərəf), sağ (diri), qaş (gözə aid əlamət),
qaş (üfüq).
Qohum dillərdə də bu tipli sinkretizmlər mövcuddur:
dal
(sahə), dal (budaq), top (oyun aləti), top (silah), biz (bez), biz
(alət), qol (əl), qol (eniş),qut (xoşbəxt),qut (çirk) (türk), kör
(kor), kör (qəbir), kur (yağlı), kur (kəmər, qurşaq), oy (fikir), oy
(eniş)(qırğ) və s.
İlkin köklərin mənaca inkişafında sinkretizm əlamə ti nin çox
mühüm təsiri olmuşdur. Belə ki, bu təsir, hətta, dilin son rakı şə-
kilçiləşmə mərhələsində də öz izlərini davam et dirə bil mişdir.
Məsələn, aşağıdakı kimi ikihecalı sözlərdə il kin sinkre tizmlərin
izlərini görmək olur
: bağır (daxili bədən üz vü), bağır (qışqır-
Mübariz Yusifov
108
maq), tala (cöl), tala (talamaq), böyür (yan), bö yür (uca səslə
qışqırmaq), qabar (şiş), qabar (kobud danış maq), kürək (iş alə-
ti), kürək (arxa, bel), parça (hissə), parça (pal tarlıq) və s.
Birhecalı köklərin inkişafında semantik amillərin rolu nun
artması dilin informasiya imkanlarının çoxalması de mək dir. Di-
lin informasiya imkanları genişləndikcə özünə daim yeni ifa də
formaları yaradır.
Köklərin əvvəlində səs dəyişməsi baş
verməsi ilə söz yaranması
Kök sözlərin əvvəlindəki səsin dəyişməsi ilə yeni söz-
lərin əmələ gəlməsi fonetik söz yaradıcılığının mühüm əla-
mət lə rindən biridir. Köklərin əvvəlindəki ilk səslərin mə na-
fərqləndiriciyə xidmət etməsi dilçiliyə aid tədqiqatlarda təqdir
edilir və bu məsələ mütəxəsislərin heç birində şübhə yaratmır.
Çün ki dil faktlarının özü ilk səsin bu funksiyasını təsdiq edir.
Məsələn,
bax, çax, yax, tax, qax kimi sözlərin əv və lin dəki
b, ç,
y, t, q samitlərinə görə həmin sözlərdə özü nə məx sus mənalar
ifa də olunur. Bunun kimi
qar, dar, yar, var, tar kimi söz lərdə
də ilk sə sin fərqlənməsi ilə müxtəlif müstəqil mənalar bil dirilir.
Bi rin ci samitin mənafərqləndiricilik funksiyası möv cud olmasa
idi dil dəki sözlərin xüsusi mənalarını da fərq lən dir mək mümkün
ol mazdı.
Bu tipli sözlərdə birinci səsin fərqlənməsi ilə müstəqil məna
bildirən xüsusi sözlər formalaşmışdır. Fonetik söz yaradıcılığı-
nın səciyyəvi əlaməti isə ondan ibarətdir ki, sözün əvvəlindəki
səsin dəyişməsi ilə eyni kökdən məna əlaqələrini mühafizə edən
başqa sözlər yaranır. Bu proses dilin ilk sözyaratma mərhələ-
sini əks etdirir. İlkin mərhələdə bir-birindən tamam fərqlənən
Linqvistik tipologiya
109
sözlərin yaranmasında dil imkanları az olduğundan eyni kökdən
məna əlaqələrini saxlayan başqa sözlərin əmələ gəlməsi prose-
si aparıcılıq təşkil etmişdir. Bu prosesdə iştirak edən samitlər
keyfiyyətcə eyni səs yuvasını təşkil edən fonemlərdən ibarət ol-
muşdur. Məhz eyni yuvadan törəyən səslərin keçid istiqamətləri
üzrə baş verən dəyişmələrdə məna əlaqələrinin saxlanması əsas
əlamətlərdən biri olmuşdur. Nəzərə almaq lazımdır ki, təkhecalı
sözün əvvəlində baş verən səs dəyişmələri həm samitlə, həm də
saitlə başlayan sözlərdə müşahidə edilir. Təkhecalı sözün orta-
sında isə saitlər dəyişir. Sözün sonundakı samit dəyişməsi isə
dəyişən samitin affiksallıq funksiyasını təcəssüm etdirir.
Samitlə başlayan köklərdə səs dəyişməsi ilə
yeni sözlərin yaranmasi
Azərbaycan dilində dilarxası və dilortası samitlərin söz əv-
vəlindəki dəyişməsi yolu ilə aşağıdakı kimi sözlərin formalaş-
masını nümunə göstərmək olar:
Söz əvvəlində
q-x səslərinin dəyişməsi ilə
xart, xart,
qır
kökündən
qırtlaq, qırıq, qırıltı, çırıltı sözləri yaranmışdır.
Xır
kökündən isə
xırt, xırıltı, xarıltı kimi sözlər düzəlmişdir.
Qır kö-
kündən həmçinin
qırıq, qırış, qırışdamaq (əzmək) kimi sözlər
yaranmışdır. Buna müvafiq olaraq Azərbaycan dilində q-
x keçi-
di əsasında
xırda, xışda, xırışda kimi sözlər formalaşmışdır.
Q-x keçirdi ilə qot kökündən
qotma (bir qucaq ot)
xot
kökündən
xotma (ot topası) kimi sözlər yaranmışdır.
K-g samitlərinin keçidi əsasında
kir kökündən
kirtik (iş-
lənmiş sabun qalığı, qırıq),
kirkirə (dən üyütmək üçün məişət
əşyası),
gir sözündən isə
gird (bir əşyanın dəyirmi bölünməsi,
gird yarı),
girdə (yumru) kimi sözlər yaranmışdır. Bunları ümu-