yönələ bilər, həmçinin kiçik miqyaslı-yaşayış yeri, məhəllə,
kollektivdə, iş yerində, təhsil müəssisələrində həyata keçirilə bilər.
Ekoloji fəaliyyət ekoloji davranışla şərtlənir.
EKOLOJİ DAVRANIŞ - təbiətlə müəyyən ünsiyyət zamanı
atılan konkret adımlardan, fəaliyyət formasından ibarətdir. Bütün
bunlar isə ümumilikdə ekoloji mədəniyyətin formalaşmasına xidmət
edir. Cəmiyyətlə təbiətin harmonik inkişafının kompleks ekoloji
proqramlarının yaradılmasına xidmət edən sosial-iqtisadi-siyasətin
həyata keçirilməsini nəzərdə tutan ekoloji siyasət konkret ekoloji
problemlərin elmi- texniki həllinin tapılması üçün irəli sürülən ekoloji
iqtisadiyyat və şəxsiyyətin ekoloji şüurunun və davranışının
formalaşmasını nəzərdə tutan ekoloji etika bir-biri ilə qarşılıqlı
əlaqədə olmaqla bütövlükdə ekoloji tərbiyənin mədəniyyətini təşkil
edir.
Müasir şəxsiyyətin ekoloj mədəniyyət normativ ekoloji biliklər -
hüquqi ekologiya, mənəvi ekoloji əqidə və ekoloji davranış adlı 3
böyük prinsipə əsaslanır.
11.5.
Ətraf mühitin qorunmasında ailənin,
bağçanın və məktəbin rolu.
Təbiətin mühafizəsi qlobal, ümumbəşəri problemdir. Həmin
problemm həll edilməsi cəmiyyətin, insanm və ətraf mühitin qarşılıqlı
fəali)^ətinin xarakteri ilə əlaqədardır.
Ölkəmizdə sənaye və kənd təsərrüfatının inkişafı ilə əlaqədar
lazımi ekoloci qaydalara əməl edilmədiyindən sənaye tullantıları,
havanı, torpağı, bağları, çəmənlikləri, çiçəkləri, çayları, vadilər, su
hövzələrini, gölləri, hətta dənizləri çükləndirir, müxtəlif vəsilədən
olan canlı aləmə ciddi ziyan vurur, insanların həyat şəraitini
pisləşdirir, xüsusilə onların səhhətinə ləkə vurur, sağlamlığını pozur.
Bu məsələ ilə əlaqədar olaraq ətraf mühitin çirklənməsinə qarşı
mübarizə tədbirləri genişləndirilir.
Mütəxəssislərin fikrincə, dünyada iki ən böyük ekoloji bəla
mövcuddur. Biri təbəitdə arıların azalması, ikincisi isə meşələrin
qırılmasıdır. Statistik məlumata görə arıların azalması nəticəsində
yüzdən artıq çiçəklər vəsiləsi məhv olmuş, Böyük Britaniyanm
544
ərazisi qədər qırılmış meşə sahəsində isə minlərlə biosfer
komponentləri təbiətdən silinmişdir.
Təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki, ölkəmizdəki ekoloji bəlaların
sayı o qədər artmışdır ki, onların sayı ağlagəlməz sensasiyaya səbəb
olmuşdur. Akademik Həsən Əliyev «Həyəcan təbili» kitabında
göstərir ki, nadir ağacları, çiçəkləri, quşları, heyvanları qıranlar
ölkəmizi ekoloci bəlaya düçar edirlər.
Bu gün şəhər və kəndlərimizdə ağaclarımızı kəsərək yerində
firmalar, şirkətlər, özəl struktur yaradan işbazlar, kapital toplamaq
məqsədilə nadir quşlarımızı, balıqlarımızı ovlayan brokonyerlər,
gülüzara bənzəyən çəmənzarımızı, bağlarımızı məhv edərək yerində
marketinqlər, barlar, restoranlar, şadlıq evləri, sexlər yaradan
kommersantlar bu bəlaları gözümüzün qabağında bizə «bəxş» edirlər.
Elmi termin kimi ilk dəfə alman bioloqu Emest Hekkel
tərəfindən işlədilən, elmi əsası ingilis alimi Ç.Darvin tərəfindən
qoyulan ekologiya yunan sözü olub mənası eko (olikos)-ev, yurd,
məskən, loqos-təlim, elm (məskən haqqında təlim) deməkdir.
Ç.Darvinə görə təbiətdə bütün canlıların yaşayış uğrundakı
mübarizəsi ekoloji təlimin əsasını təşkil edir. Hazırda isə ekoloji mühit
anlayışına həm təbii mühit, həm də sosial mühit, iqtisadiyyat, texnika,
texnologiya daxildir. Bildiyimiz kimi, insanm həyat və fəaliyyətini
ətraf mühit-təbiət-cəmiyyət sistemindən kənarda təsəvvür etmək
olmaz. Bu vəhdət pozulduqda isə ekoloji böhran baş verir. Buna görə
uşaqların ekoloci tərbiyəsini günün tələbləri səviyyəsinə qaldırılması
xüsusi aktuallıq kəsb edir.
Həqiqətən insanlarm hərtərəfli düşünülməmiş tədbirləri
nəticəsində təbiətə çox zərərlər vurulmuş, müəyyən ərazilərdə onun
gözəlliyi, zənginliyi itirilmiş, bir çox sahələr səhralara çevrilmişdir.
İnsan təbiət qanunlarını öyrənərək ona şüurlu təsir göstərdikdə isə
təbiəti daha da gözəlləşdirir, onun nemətlərini artırır, təbii
sərvətlərindən səmərəli istifadə edir.
Ətraf mühiti dərindən dərk etmək üçün onun haqqında insanda
elmi təsəvvürlə yanaşı, elmi bilik də olmalıdır. Belə olmadıqda
təbiətin qorunmasında insanın düzgün mövqeyini, rolunu müəyyən
etmək mümkün deyil. Çünki bir çox təbii proseslərin mərkəzində
bilavasitə insan durur. İnsan təbiətə əl gəzdirdikdən sonra təbiət özü
mürəkkəb prosesləri qarışdırır, birləşdirir. Meydana çıxmış
545
yeni prosesi insan yenidən dərk edir və sonra onun mənbəyini
axtarmağa başlayır.
Elm və texnikanm inkişafı insanların biosferə mənfi təsirini
artırmışdır. Təbii ehtiyatların tükənməsi eroziya, havanın, suyun,
torpağm çirklənməsi, bəzi bitki və heyvan növlərinin insan fəaliyyəti
nəticəsində yoxa çıxması, bilavasitə məhv edilməsi insanm təbiətə
qeyri-münasib mənfi təsirinin nəticəsidir. Artıq bu gün bir sua
sahələrdə insanm təbiətə qayğısız münasibəti böhranlı vəzİ50^ətə
çatmışdır. Ətraf mühitə fasiləsiz olaraq müxtəlif tullantılar daxil olur,
sənaye tullantıları atmosferi, suyu, torpağı çirkləndirir, tullantı qazlar
isə atmosfer havasını zəhərləyir, saysız- hesabsız maşm və
mexanizmlər səs-kuyu çoxaldır, müxtəlif yanacaqlardan intensiv
surətdə istifadə nəticəsində suyun, havanın temperaturu yüksəlir. Bu
faktlar onu göstərir ki, cəmiyyətin ətraf mühitə laqeyd münasibəti
müasir dövrün ən zəruri probleminə çevrilmişdir.
Ona görə də biz ümumtəhsil məktəblərimizdə ekoloji bəlalar
haqqında şagirdlərə məqsədyönlü, planlı və mütəşəkkil surətdə
məlumatlar verməliyik. Əgər gənc nəsil Sumqayıtdakı zavodların
kimyəvi tullantılarının törətdiyi ekoloji bəlalarm törətdiyi faciələrdən
xəbərdar olsalar, onda gələcəkdə bu bəlaların yaranmasına imkan
verməzlər.
Təbiət indiyə qədər mövcud olanların, indi yaşayanların,
gələcəkdə yaşayacaq insanlarm mülkiyyətidir. Təbiətin mühafizəsi
sahəsində şagirdlərin mənəvi məsuliyyəti bütövlükdə həyatın
qorunmasına aid olan mənəvi məsuliyyətdir.
Ona görə gənc nəslin, xüsusilə məktəbəqədər yaşlı uşaqların
təbiətə məhəbbət ruhunda tərbiyə etmək məktəblərimiz qarşısmda
duran ən mühüm vəzifələrdən biridir.
Təbiətə insani münasibətləri, əxlaqi cəhətləri uşaqlarda
formalaşdırmaq üçün bu müsbət əxlaqi cəhətləri vərdiş halına
keçirmək, qayğılı münasibət hissi tərbiyə etmək vacibdir.
Bu günümüzdə yaşayan və işləyən hər bir adama təbiətin
qorunması, onun sərvətlərindən qənaətçiliklə istifadə və sair
anlayışların verilməsinə elə kiçik yaşlardan başlanılmalıdır. Çünki
orta məktəbi bitirmiş şagirdin təbiəti sevən, onun sərvətlərindən
qənaətlə istifadə edən mütəxəssis olması üçün ekoloji biliklərin böyük
əhəmiyyəti vardn.
546
Dostları ilə paylaş: |