N
əvvab haqqında yazılarda eyni fikirlərin təkrarına təsadüf
edilir. Y
əqin ki, müəllif bunları müxtəlif vaxtlarda yazıya kö-
çürmüşdür.
«C
əlil Məmmədquluzadə və Həmidə xanım barədə təəssü-
ra
tım» xatirə qeydlərində isə müəllif bir qədər irəli gedərək iş-
tirakçısı olduğu olayları qələmə almışdır. Mirzə Cəlilin uşaq-
larına bir neçə il öz evlərində dərs verən Xosrov Şaiq böyük
yazıçı ilə görüşlərini təfsilatı ilə təsvir etməyə çalışmışdır.
«Şuşada eşitdiklərim, gördüklərim» başlığı altında toplanan
qeydl
ər də məzmununa görə diqqət çəkir. Bunların əksəriyyə-
tinin sonunda yazılma tarixi göstərilmişdir. Xatirələr müəllifin
eşitdiyi, şahidi və iştirakçısı olduğu hadisələr əsasında yazıl-
mışdır.
Memuar
ədəbiyyatına aid olan tərcümeyi-hallar, demək
olar ki, h
əmişə müəllifin özü tərəfindən qələmə alınır. Bununla
bel
ə, bir şəxsin başqa şəxs haqqında tərcümeyi-hal nümunələri
d
ə vardır. XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nüma-
y
əndəsi Həsən bəy Zərdabinin (1842-1907) Əlyazmalar İnsti-
tu
tunda saxlanılan şəxsi arxivində belə nümunələr mühafizə
olunur. Bunlar Z
ərdabinin həyat yoldaşı Hənifə xanımın
(1856-1929) v
ə jurnalist Fərhad Ağazadənin (1880-1931)
onun haqqında yazdığı tərcümeyi-hallardır. Hənifə xanımın
q
ələmə aldığı «Həsən bəy Məlik Zərdabinin tərcümeyi-halı»
[281] rus dilind
ə əlyazmasıdır. Sənədin üzərində düzəlişlər
apa
rılmışdır və bir qədər çətin oxunur. Tərcümeyi-halda Hə-
nif
ə xanımın Həsən bəylə bağlı xatirələri də verilmişdir.
F.
Ağazadənin yazdığı «Həsən bəy Məlik Zərdabinin bioqra-
fiyası» [11] yaşıl cildli dəftərin bir üzünə, Azərbaycan dilində,
ərəb əlifbası ilə səliqəli xətlə qələmə alınmışdır. Görünür, üzü
köçürülmüş son nüsxədir. «Əkinçi» qəzetinin əlli illiyi müna-
sib
ətilə, 1925-ci ildə yazılmış bu bioqrafiyada Hənifə xanımın
xatir
ələrindən də istifadə edilmişdir.
1872-ci ild
ə «Qafqaz» qəzetində Tiflisdə Müqəddəs Nina
m
əktəbini bitirən qızların siyahısı dərc olunmuşdu. Bunların
61
arasında Hənifə xanım Abayevanın da adı var idi. Həsən bəy
bu xanımla tanış olmaq məqsədilə Tiflisə gəlir. Həyata baxışı
v
ə dünyagörüşünə görə Hənifə xanımın ona çox yaxın olduğu-
nu görüb bu ziyalı qadınla görüşür. Onlar birlikdə Bakıya gə-
lib evl
ənirlər. Həsən bəyin qızı Qəribsoltan Məlikova atası
haq
qında xatirələrdə qeyd edir ki, mənim yaddaşımda vali-
deynl
ərim arasında münasibət hörmət, bir-birinə dərin sədaqət
v
ə məhəbbət, qarşılıqlı inam kimi qalmışdır. Onlar birlikdə
möhk
əm ailə qurmuşlar. Həsən bəy Hənifə xanımın simasında
özünün sadiq köm
əkçisini, həmfikirini görürdü. [285, s.56].
H
əsən bəy Zərdabini kiçik bir çərçivədə işləmək təmin elə-
mirdi. O ist
əyirdi ki, səsini bütün xalq eşitsin. Hələ tələbəlik il-
l
ərində ana dilində qəzetin olmasını arzulayan Zərdabi qəzet
n
əşr etməyi qərara alır. Qəzetin çıxması üçün verilən icazə bir
neç
ə il çəkir. Nəhayət, «Əkinçi» adlanan qəzetin birinci nöm-
r
əsi 1875-ci il iyul ayının 22-də nəşr olunur. Bununla da milli
m
ətbuatın əsası qoyulur. Qəzet Rysiyanın bütün müsəlman
dün
yasını lərzəyə gətirdi. «Əkinçi»nin dili son dərəcə anlaşıqlı
idi. Q
əzetin birinci sayında Həsən bəy qanacaqlı və bilikli
şəxslərdən xahiş edir ki, xalqın köhnə qaydalarla yaşamasına
mane olub onun g
ələcək tərəqqisinə səy etsinlər. Zərdabi
«Əkinçi»yə çox vaxt və əmək sərf etdiyini qəzetin üçüncü sa-
yında qeyd etmişdir: «Bizim zəhmətimiz həddən çıxıb. Biz
m
ətləbi özümüz yazıb ağardıb çapxanaya verməklə zəhmətdən
xilas olsaydıq çox xoşbəxt olardıq. Amma iş böylə düşübdür
ki, biz g
ərək çapxanada da işləyək. Dünyada hər qəzeti beş ya
on adam inşa edir. Onu çap eləmədən hürufunu düzən, qələtlə-
rini düz
əldən başqa kəslər olur, amma bu işlərin hamısını gə-
r
ək tək mən özüm görüm. Hətta bizim müsəlman şəhərində bir
savadlı olan müsəlman yoxdur ki, baxıb qəzetəyə onun qələtini
düz
əltsin ya hürufunu düzsün. Hərgah bu zəhmətlərdən artıq
z
əhmət olmasaydı yenə bir tövr yola gedərdik. Amma dərd bu-
dur: bizim el
ə zəhmətimiz vardır ki, qeyri qəzetçilərin ondan
heç x
əbərləri yoxdur» [11, s.24].
62
H
ənifə xanım xatırlayır ki, Rusiyada, əsasən Bakıda qəzet
işinin tədqiqi ilə əlaqədar bir fransız müxbiri Bakıya gəlir. O,
yegan
ə türk qəzeti ilə maraqlanıb Həsən bəy Zərdabi ilə gö-
rüşür. İki il ərzində qəzetin 300 abunəçisi olduğunu (o cümlə-
d
ən, qəzeti yoxlayan idarələr də daxil olmaqla) bilən müxbir
heyr
ətə gəlmiş, Həsən bəyə təəccüblə baxıb səmimiyyətlə öz
fikrini bildirmişdir: «Siz qəhrəmansınız. Bizdə Fransada elə
bir ada
m tapılmaz ki, belə kasıb qəzet üçün işləmək istəsin.
Sizin enerjiniz
ə təəccüb edirəm. Görünür, öz xalqınızı çox se-
virsiniz» [281, s.15]. H
əqiqətən də xalq üçün, millət üçün mət-
buatın əhəmiyyəti əvəzsizdir. Sonralar Ömər Faiq Nemanzadə
«
İrşad» qəzetinin 1908-ci il, 3, 4 iyun sayında millət üçün mət-
buatın əhəmiyyətini yüksək qiymətləndirərək yazmışdı: «Mil-
l
ətlərin dərəceyi-tərəqqiləri məhz bir şeylə ölçülür ki, o da an-
caq m
ətbuatladır. Hansı məmləkətdə çoxlu nəfli, davamlı və
nüfuzlu m
ətbuat varsa, ən mütərəqqi və mədəni məmləkət də
ora
sıdır. Mətbuatı olmayan millətin mövcudiyyəti
istiqbalŞ
q
ətiyyən yoxdur» [182, s.157].
İsmayıl bəy Qaspirinski isə «Əkinçi» qəzetinin nəşr olun-
ma
sının 30 illiyi münasibətilə yazdığı «Yaşa, Həsən bəy, ya-
şa!» adlı məqalədə Həsən bəy Zərdabini bütün ümumrusiya
müs
əlmanları mətbuatının atası kimi dəyərləndirirdi.
H
əsən bəy Zərdabinin şəxsi arxivində dövrün sayılıb-se-
çil
ən nümayəndələrinin
Əsg
ər Adıgözəlovun, Mirzə Fətəli
Axundovun, N
əcəf bəy Vəzirovun, Həsən Əlqədarinin və baş-
qa
larının ona ünvanlandıqları məktubları [109] da əsasən
«Əkinçi» qəzetinin nəşri və yayılması ilə bağlı təəssüratları,
t
əbrikləri, fikir və mülahizələri ehtiva edir. Əsasən rus dilində
yazılmış məktublar Moskvadan, Sankt-Peterqburqdan, Stavro-
poldan, Tiflisd
ən, Qubadan, Şamaxıdan, Yelizavetpoldan (in-
diki G
əncə) və digər bölgələrdən göndərilmişdir. Məktublar
H
əsən bəyin çevrəsində olan şəxslərin həyata, dünyaya, insan-
lara olan bax
ışını aydınlaşdırmaqla yanaşı dövrün ümumi
m
ənzərəsinin canlandırılmasında böyük önəmə malikdir.
63
Dostları ilə paylaş: |