107
həyata keçirdiklərini irəli sürmüşdür. Lenin imperializmi
kapitalist dövlətlərin kasıblıq və rifah problemini milli sfera-
da həll edə bilmədikləri üçün beynəlxalq sferaya transferetmə
siyasətlərinin bir nəticəsi olaraq izah etmişdir. İstehsalat və
maliyyə vasitəsilə dünyaya yayılan imperialst kapitalizm döv-
lətlər arasında asılılıq şəbəkələri qurmaqda və istismar kanal-
ları yaratmaqdadır. Leninə görə, imperializm kapitalist ölkə-
lərin onun quruluşundan doğan maliyyə böhranlarını gecik-
dirmək üçün dünyanın böyük bir hissəsini inkişafdan məhrum
etmək və bu dövlətləri böyük bir yük altında saxlamaqdır. Le-
nin imperializmin yayılmasının kapitalist dövlətlər arasında
gücə söykənən bir rəqabət yaratdığını və bu rəqabətin böyük
müharibələrin əsas səbəbi olduğunu irəli sürür. O, I Dünya
müharibəsinin də məhz imperializmin güclənməsinin yaratdı-
ğı qarşıdurma nəticəsində baş verdiyini bildirir.
Hobson və Leninin imperializm nəzəriyyələri daha son-
ra beynəlxalq münasibətlər sferasında inkişaf edən «quruluş
nəzəriyyələri»nin əsasını təşkil etmişdir. İmperializm nəzəriy-
yələrinin ardınca «Dünya Sistemi Nəzəriyyəsi», «Mərkəzi-
Ətraf yanaşması», «Asılılıq Nəzəriyyəsi və neoqramiya» nə-
zəriyyələri meydana gəlmişdir.
Marksist nəzəriyyə bütün marksizm ideologiyasının
təməlində öz əksini tapan bir inanca, bütün siyasi gerçəkliyin
iqtisadi güclərin əksi, inikası olduğu inancına söykənir. Başqa
sözlə, imperializm onu doğuran iqtisadi sistemin məhsuludur.
Belə iqtisadi sistemə isə kapitalizm deyilir. Marksizm nəzə-
riyyəsinə görə, kapitalist cəmiyyətlər müəyyən bir mərhələ-
dən sonra öz toplumları içərisində istehsal etdikləri məhsullar
üçün yetərli bazar, sərmayələri üçünsə yetərli yatırım sahəsi
tapa bilmədikdə başqa ölkələri məhsulları üçün bazar,
sərmayələri üçün yatırım yerinə çevirməyə cəhd göstərirlər.
108
Bu isə özlüyündə imperializmi doğurur. Marksistlər imperia-
lizmi kapitalizmin siyasəti, yaxud davamı kimi görürlər. Le-
nin və onun davamçıları kapitalizm və imperializmi eyniləş-
dirir. Onlara görə imperializm, kapitalizmin inhisarçı mərhə-
lədəki formasıdır. Marksistlərə görə, ən pis olanı elə kapita-
lizm sisteminin özüdür. İmperializm bu sistemin məcburən
meydana gətirdiyi təzahürdür.
Liberallar isə imperializmi kapitalizmin deyil, kapitalist
sistemi içərisindəki eybəcərliklərin doğurduğu nəticə hesab
edirlər. Ancaq onlar da imperializmin izafi istehsal və xarici
bazarlara sərmayə qoyma nəticəsində meydana gəldiyini in-
kar etmirlər. Ancaq Hobson və davamçılarına görə, imperia-
list genişlənmə qaçılmaz deyildir. Çünki bu heç də izafi isteh-
sal və izafi sərmayə probleminin həll edilməsinin rasional
yolu deyil. İstehsal və sərmayə bolluğu satınalma gücünün
qeyri-bərabərliyi üzündən əmələ gəldiyi üçün məsələnin
həllində bu gücün artırılması, həddən artıq qənaətcilliyin
aradan qaldırılması, ölkədaxili bazarın genişləndirilməsi kimi
vasitələrdən istifadə etmək lazımdır.
Beləliklə, liberalları marksistlərdən ayıran başlıca cəhət
kapitalizmin yaratdığı problemləri ölkə daxilində həll etmək
düşüncəsini mənimsəmələridir.
Morgentau isə imperializmi tətbiqi formalarına görə üç
yerə ayırır. Bunlar hərbi, iqtisadi və mədəni imperializmdir.
Morgentauya görə, hərbi imperializmin istəyi hərbi fəth,
iqtisadi imperializmin istəyi başqa xalqları istismar etmək,
mədəni imperializmin istəyi isə bir mədəniyyətin öz yerini
başqa bir mədəniyyətə verməsidir. Amma ən əhəmiyyətlisi
odur ki, bunların hamısından eyni kapitalist məqsədə çatmaq
üçün istifadə edilir.
109
Biz beynəlxalq informasiya şəbəkəsi və qlobal actorla-
rın ideoloji dominantlığa əsaslanan sistemini analiz etmək
üçün diqqəti mədəni imperializmə çəkəcəyik.
Beləliklə, mədəni imperializm ən incə görünüşlü impe-
rializm olmaqla yanaşı, müvəffəqiyyət baxımından imperia-
list siyasətlərin ən təsirlisidir. Mədəni imperializmin məqsədi
zahirdə heç də ölkəni işğal etmək, torpaq qazanmaq, yaxud
iqtisadi həyatı nəzarət altına almaq kimi görünmür. Əslində
isə, bir ölkəni işğal etmək vasitəsi olaraq həmin ölkənin milli
düşüncəsini, zehniyyətini, ağlını fəth etməklə nəzarət altına
almaq məqsədini güdür.
Hans Morgentauya görə, əgər A dövləti öz mədəniyyəti-
ni və ən önəmlisi siyasi ideologiyasını bütün digər real impe-
rialist hədəfləriylə birlikdə B dövlətinin daxili və xarici siya-
sətini müəyyənləşdirən insanlara mənimsədə bilmişsə, yəni B
dövlətinin idarəedicilərinin düşüncə və beyinlərini fəth
etmişsə, iqtisadi yollarla o ölkə üzərində hakimiyyət qurmaq
istəyənlərin hamısından daha çox sabit və uzunömürlü bir
üstünlük əldə etmiş olur.
Mədəni imperializmin müasir dövrümüzdə oynadığı
tipik rol digər imperializm üsullarına yardım etməkdir. Çünki
mədəni imperializm düşməni iradəsizləşdirir, hərbi işğal və
iqtisadi hakimiyyət üçün daha rahat və uyğun bir şərait
hazırlayır. Qısacası, mədəni imperializm bir ölkədə yaşayan
bütün insanları, xüsusilə də intellektual sferada təsirli olan
şəxsləri və ölkənin daxili və xarici siyasəti haqqında qərar
qəbuletmə səlahiyyəti olan insanları hədəfə alır. Bu insanları
öz mədəniyyətinin cazibədar tərəfləri ilə təsir altına salır və
onları siyasi və iqtisadi məqsədlərinin quluna çevirir.
Eyni zamanda, mədəni imperializmin tək hədəfi
intellektual elitanın imperialistlərin təsir dairəsinə alınması
Dostları ilə paylaş: |