“Ölməmişdən ölən könlüm”
Yüklə 1,76 Mb.
|
|
Yandım ah-naləmə kimsə gəlmədi, Dərdlərim közərdi üzümdə mənim. Olsa da min dərdim, min bir düyünüm, Tutubdur dünyanı şöhrətim, ünüm, Haqqım var dünyada mən də öyünüm, Çözülməz düyünə çözüm də mənim. Quduz sovetləri taxtından saldım, Vətənin, millətin qisasın aldım, Nadanlar, satqınlar əlində qaldım, Yaman qara gəldi yazım da mənim. Qaranlıq dünyaya işıq, nur saçdım, Divlərlə Vuruşdum, tilsimdən qaçdım, Əsir millətlərə Nemət, yol açdım, Dövlətlər qurdular izimdə mənim! 12. 12. 2006 FANİ DÜNYA BİR NAĞILDI BİLƏN YOX Bu dünyada ağlayan çox, gülən çox, Ağlayanın göz yaşını silən yox. Fani dünya bir nağıldı bilən yox, Gəlin kimi cilvələnib əzəldən, Vəfa umma, etibarsız gözəldən.
Yaman zalım, yaman arsız dünyadı, Kim deyir ki, dərd-bəlasız dünyadı? Zəhmət çəkib, əzablara qatlandım, Dəfələrlə atdan düşüb, atlandım.
Xain iblis gələr yaxın “dost” olar, Can-can deyib, bil, canına qəsd elər, Sərxoş edib, alar ağlı başından, Eylər onu əsl dost, yoldaşından.
Bəşəriyyət yer üzündə doğuldu, Sonu yoxdur sehirli bir nağıldı, Hey deyirlər biri vardı, biri yox, Həmişə də kimi acdı, kimi tox.
Dərd əhlini qəm dağıdar, dərd didər. Mərdi qova-qova bil, namərd edər, Bir ehtiyac, bir zəmanə, bir arvad, Min sultanı, min bir şahı edər mat.
Şeytanla bir hey aldadır insanı, Gah zəlzələ eylər, gah Nuh tufanı, Sehirbazdı, qumarbazdı, canidi, Hər nəyi var özü kimi fanidi.
Aldanmadım dövlətinə, varına, Sevib, seçdim düşdüm eşq azarına, Daim eşqlə, ürfan ilə yaşadım, Mən üç dəfə bu dünyanı boşadım.
Dağ başında dərman oldu qar bizə, Haram oldu dövlət bizə, var bizə, Eşqə düşdüm, qaldım aciz, avara, Haray çəkdim gəlmədilər havara.
Namərd olan el içində qınanar, Aşiq olan hey alışar, hey yanar. Gecə-gündüz çəkər elin dərdini, El də çəkər, hər sınağa mərdini.
Adım düşdü tarixlərə, dillərə, Yaman verdi zəhmətimi yellərə, Dildə hamı “yoldaş” idi, “bəy” idi, Bilmədik ki, günahımız nə idi.
Qismət, qəza-qədər bizi seçibdir, Kim gəlibdi qanımızı içibdir, Bəsdir, verdin bu millətə dözümü, Ya Rəbb, yoxmu bu işlərin çözümü?!
Düyün yoxdu bu dünyada çözülməz. Min dərdim var, bir-birindən dözülməz, Mərd igidlər diri kəfən geyəndi, Mən dediyim lap atalar deyəndi.
Eylədilər çox namərdlik, hərislik, Həyat başdan-başa bizlərə dərslik, Nə yazıq ki, ibrət alan tapılmaz, Namus, qeyrət bazarlarda satılmaz.
Günah üstə min bir günah yazıbdı, Öz-özünə çoxları gor qazıbdı, Qisas qalmaz qiyamətə deyiblər, Lənətləyib zülmkarı söyüblər.
Tamam tutub bu dünyanı zülm, hey, Qan ağlayır, nalə çəkir dilim, hey, Yaddan çıxmaz Kərkük, Təbriz, Xocalı, Bütün dünya alqışlayır Dəccalı.
Cəlladların, alçaqlarin dəmidi, Yer də, göy də məzlumların qəmidi, Yurd-yuvası zülm əliylə kürənib, Ah nalələr qalxıb ərşə dirənib.
Çalışan yox, çalan yeyir dünyanı, Qoca kafdar ədalətin, bəs hanı?! Millət yenə itə-qurda işləyir, İşləyən yox, işləməyən dişləyir.
Vallah, yoxdur toxun acdan xəbəri, Heç kəsin də qalmayıbdı təpəri, Nemət, dur kəs, azğınların yolunu, Tutub bağla, zalımın əl-qolunu. 2. 3. 2002 GÜLLƏR BELƏ HƏM OVÇUDUR HƏM OVDUR İnsan oğlu, gəl eyləmə, ahu-zar, İllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Od, hava, su, yoğrulduğun gil ki var, Gillər belə həm ovçudur, həm ovdur. Toxumlarda ilk cücərən telə, bax, Çeşid-çeşid arıya bax, gülə, bax, İbrət ilə torpaq əmən cilə, bax, Cillər belə həm ovçudur, həm ovdur. Ovçu imiş ot otlayan quzu da, Şikar olar, canavarın özü də, Ovlar səni gözəllərin gözü də, Tellər belə həm ovçudur, həm ovdur, Ov eyləyir baxın, gül də, bülbül də, Qovhaqovdur hər fəsildə, hər ildə, Ətir də var, tikan da var, bir güldə, Güllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Ceyran, cüyür ovlar gülü, çiçəyi, Ov qanına bələnər, gül ləçəyi, Ələ alıb, hey anlatdım gerçəyi, Əllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Ya ovçusan, ya da ovsan çöldə sən, Haqqı ara, hər tikanda, güldə sən, Ov eylədin dağda, daşda, göldə sən, Göllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Heyran qaldım yaradanın işinə, Rast gəlmədim bənzərinə, eşinə, Düşüb hamı bir-birinin peşinə, Çöllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Uçan, qaçan, suda üzən, sürünən, Min bir rəngə, min bir dona bürünən. Dağlar kimi əzəmətli görünən, Kəllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Əl atsalar min bir fitnə, felə də, Şahmar olub dolansalar belə də, Hey ovçular ova dönər tələdə, Bellər belə həm ovçudur, həm ovdur. Ovçu olan cana qıyar, can alar, Tora düşər qızıl quşlar, sonalar, Çox fillərdən qarışqalar can alar, Fillər belə həm ovçudur, həm ovdur. Qədərdəndir ovçu olma, ov olma. Bacarırsan nə doğulma, nə ölmə. Qəza-qədər yellərilə sovrulma, Yellər belə həm ovçudur, həm ovdur. Hər bir ovçu bir gün özü ov olar. Divdən qorxan divdən betər div olar. Kül altında yatmış vulkan, yiv olar, Küllər belə həm ovçudur, həm ovdur. Ovçunun da, ovun da var törəsi, Sellər kimi var hər ovun bərəsi, Yaşamağın yoxdur başqa çarəsi, Sellər belə həm ovçudur, həm ovdur. Bu qovğada kim ölər, kim dirilər, Dünya fani, can canana verilər, Kimi lal-kar, kimi min cür dil bilər, Dillər belə həm ovçudur, həm ovdur. Aşiq Nemət, adın düşüb dillərə, Ovçu oldun, quşun qondu göllərə, Örnək oldun obalara, ellərə, Ellər belə həm ovçudur, həm ovdur. 2007 KÖNÜL
Min tənə etsə də, aldırma, könül! Qoy hürsün, “it hürər, karvanlar keçər”, Yürü, gecə-gündüz gəl durma, könül!
Nə qədər işlərin düşsə çətinə, Baxıb zalımların var-dövlətinə, Coşub, qəzəblənib, çıldırma, könül! Eşqə əsir düşdüm, haqqa qul oldum, Kərəm kimi yandım, yandım, kül oldum, Qışda qar-çovqunda açdım, gül oldum, Amandı, gülümü soldurma, könül! Olmuşam əzəldən haqqın vəlisi, Həm sevda yolçusu, həm eşq dəlisi, Mənəm milyonların son təsəllisi, Çaşıb başqa hava çaldırma, könül! Haqqı gördüm, haqqı sevdim, haq dedim, Eşqə düşdüm dərd üyütdüm, qəm yedim, Haqqın dərgahından mən hara gedim, Düşməni üstümə güldürmə, könül! Qoy tənə eyləsin namərd, nakişi, Keçər dövran, dönər çarxın gərdişi, Nələr çəkməyibdir mərdlərin başı, Bir daha namərdi qaldırma, könül! Basdığı namərdi kəsmədi mərdlər, Arxadan vurarlar mərdi namərdlər, Ələst məclisində bağladım əhdlər, Bizi dağa-daşa saldırma, könül! Boş ver, can cananla xəlvətə qaçsın, Qeyibdən könlümə işıq, nur saçsın, Ruhum pərvazlanıb qol-qanad açsın, Qızılquş qanadın yoldurma, könül! Uçurub əlindən qızıl quşunu, Axıtma, gözündən qanlı yaşını, Qoyar yar yolunda yar öz başını, Dərdlə can evimi doldurma, könül! Yarama duz basdım yaram göynəsin, Yatmasın, dərdimi yara söyləsin, Sındırıb qəfəsi merac eyləsin, Yarı yara həsrət öldürmə, könül! Nemət, azadlığın haqqa qul olmaq, Yarın camalını hey, seyrə dalmaq, Əhdim var, yanında əbədi qalmaq, Gəl başqa xəyala daldırma, könül! 28. 12. 2007. 15. 01. 2008. DÜNYA BAŞDAN BAŞA MƏNƏ MEYDANDI
Şam kimi əridim, su kimi axdım, Kəfənim əynimdə meydana çıxdım, Aşiqəm, sevgilim Azərbaycandı, Əzəldən qurbanım canana candı. Vətəndir sevgilim, istiqlal andım, Azadlıq eşqilə alışdım, yandım, Yarama duz basdım, dözdüm, dayandım, Bir anlıq ölkə də, xalq da oyandı, Ahıma tuş gələn oduma yandı. Meydanda düşmənin qəbrini qazdım, Dastanlar yaratdım, tarixlər yazdım, Başıma nə gəldi mən xeyrə yozdum, Şöhrət də, dövlət də, var da yalandı, Adəmdən, Hatəmdən, Nuhdan qalandı. Divlərlə çarpışıb, qələbə çaldım, Qan tökdüm, can verdim, azadlıq aldım, Azad vətənimdə kor-peşman qaldım, Namərd, nakişilər haqqımı dandı, Vətən yağmalandı, millət talandı. Alçaqlar ölkəni çapdı, taladı, Ah çəkdim ahımda dərdlər uladı, Bu nə müsibətdi, bu nə bəladı, Çərxi fələk döndü tərsə dolandı, Yenə köhnə dövran, köhnə zamandı.
Mərdlər möhtac olub namərdə yenə, İnsanlar çevrilir şeytana, cinə, Bu nə zəmanədi, bu nə dövrandı?! Millətə rəhm eylə Allah, amandı!
Əl tutdum, söz verdi, həm sirdaş dedim, Dar gündə olmuşam yar-yoldaş dedim, Ağladı, sızladı dedim, insandı, Xeyir tora düşdü, Şərə aldandı.
Rüşvətxor, haramxor, riyakar, saxta, Hər sifət varimiş xain alçaqda, Haqqa dönük çıxıb nahaqqı andı, Xeyri kor eylədi, zülmə dayandı.
Hiyləgər tülkü tək yollandı haca, Hamını aldatdı bir kaftar qoca, Tarixi məqamdı, tarixi andı, Gorbagor özünü xilasgar sandı.
Vəzir, vəkil, ona rüşvət diləndi, Yaltaq dil-dil ötdü, lal da dilləndi. Xaindi, satqındı, şərdi, şeytandı, Şeytan da bunlara vallah heyrandı.
Xalqa divan tutub, çıxardı hoqqa, Qənim kəsildilər haqsızlar haqqa, Haqsız divanxana, haqsız divandı, Qurunun oduna yaşlar da yandı.
Hərraca qoydular xalqın sərvətin, Aldılar əlindən varın, dövlətin, Azadlıq, istiqlal Şərə calandı, Haqq var divan yoxdu güntək əyandı.
Ölkə bu bəladan qurtarar çətin, Biqeyrət çəkəmməz elin qeyrətin, Yediyi haramdı, içdiyi qandı, Alçaq bir nəsildi, ac qudurğandı.
Hərə öz kefində, işlər çətindi, Sərvət alçaqların, haqq millətindi, Millət meydanlarda qana boyandı, Haqqın yeri yenə dardı, zindandı.
Gələn də, gedən də soyur bədbəxti, Dostluqla ev yıxıb, bizə dağ çəkdi, Nə kimsə anladı, nə kimsə qandı, İnsanlar böhtana, şərə inandı.
Sorulur ölkənin, millətin qanı, Veribdi arvada dəyyus meydanı, Ölkənin, millətin halı yamandı, Sağalmaz dərdlərə dərdim dərmandı.
Zülmətləri yarıb, şimşəklər çaxdım, Uzun, incə, sonsuz bir yola çıxdım, Zirvələr həmişə qardı, borandı, Soyum türk soyudu, hədəf Turandı.
Ölsəm də əyilməm poladdan bərkəm, Bu dünya durduqca düşmənə görkəm, Tarixdən aldığım fəxri fərmandı, Mürşüdüm, rəhbərim, Haqqdı, Qurandı.
Qaldıracam bütöv Azərbaycanı, Titrədəcəm bir gün cümlə cahanı, Nemət Pənahlıyam, içmişəm andı, Dünya başdan başa mənə meydandı.
ÖZÜM ÖZ QƏBRİMİ QAZIB GEDİRƏM! Hiyləgər qocaya əlvida deyib, Mən vida türkümü yazıb gedirəm! Sağ ikən əynimə ağ kəfən geyib, Özüm öz qəbrimi qazıb gedirəm! Yanan da mən oldum, yaman da mənəm, Haqqı zikr eyləyib anan da mənəm, Dəli-divanə də, qanan da mənəm, Məstəm, eşq şərabın süzüb gedirəm! Haqdan ilham alıb usta gəlmişdim, Eşqə əsir düşüb, xəstə gəlmişdim, Xalq üçün canıma qəsdə gəlmişdim, Həzin göz yaşıyam sızıb gedirəm! Ölsəm də qalmaram aciz-avara, Qəlbimə vurdular sağalmaz yara, Dərim soyulsa da, çəkilsəm dara, Riyakar andını pozub, gedirəm! Hökmüdar rüşvətxor, riyakar, xəstə, Yığıbdı başına quldur bir dəstə, Zülmə boyun əyib, dinmir heç kəs də, Car çəkib çox sirlər çözüb gedirəm! Boş-boş guruldadı, kükrədi, əsdi, Namərdin niyəti mərdlərə qəsddi, Millət də demədi namərdə bəsdi, Tamam ümüdümü üzüb gedirəm! Elə köhnə hamam, köhnə də tasdı, Yenə rüşvət yığdı, yenə baş kəsdi, Buna ümüd olmaq vallah, əbəsdi, Sözümün altını cızıb gedirəm! Yaman qara gəldi taleyim, baxtım, Yenə də çevrildi tərsinə taxtım, Qəbir də düzəltməz qozbeli baxdım, Yox mənə ehtiyac, sezib gedirəm! Dərdimi heç kəsə deyə bilmirəm, Daha igid kürkü geyə bilmirəm, Niyə yaşayıram, niyə, bilmirəm?! Tənha yalquzaq tək gəzib gedirəm! «Dostlar» qənim oldu gen gündə mənə, Taxta çıxmaq üçün “dost” olub demə, Arxadan vurdular namərdlər yenə, Xain «dost» niyətin yozub gedirəm! Dərd çəkdim, qəm yedim mən türlü-türlü, Dərdim çeşid-çeşid dərdim min türlü, Bu Şərdi, bəladı bambaşqa türlü, Dərd-qəm dəryasında üzüb gedirəm! İçmişəm meydanda istiqlal andı, Vətən paramparça, ürəyim qandı, Qoca başdan-başa şərdi, şeytandı, Fitnə-fəsadından bezib gedirəm! Şeytana aldanıb yolumu azdım, Özüm öz əlimlə qəbrimi qazdım, Mən öz dastanımı qanımla yazdım, Dərdimi sözlərə düzüb gedirəm! Könül, gecə-gündüz Allahı səslə, İstər al qanınla hamını bəslə, Dar gündə köməyə gəlmir heç kəs də, Özüm öz qanıma suzub gedirəm! İnam qalmayıbdı dosta, yoldaşa, Xalqa qənim oldu, kim çıxdı başa, Nemət, arzuların hey dəydi daşa, Bu bəxtə taleyə qızıb gedirəm! 11. 10. 1995 QƏBRİ VİCDANINA QAZIB GEDİBSƏN! Dastanı igidlər qan ilə yazar, Məddahsan, mədhiyyə yazıb gedibsən! Yetər, bu millətə verdiniz azar, Azğınsan, haqq yoldan azıb gedibsən! Döyüş zamanında meydandan qaçdın, Namusdan, qeyrətdən, sazdan söz açdın, Həm xaçı buladın, həm çaxır içdin, Quzğunla leş yeyib, süzüb gedibsən! Sarayda yallanıb mədhiyyə dedin, Millət qan ağladı, sən haram yedin, Dinsiz, Allahsıza peyğəmbər dedin, Haqqın üzərini cızıb gedibsən! Zalıma əl çalıb, alqış bağırdın, Milləti xeyrə yox, şərə çağırdın. Şaha bəh-bəh deyib, şahı sağırdın, Burnun yellənibdi təzib gedibsən! Sən də xalq şairi olmusan guya, Xalqın dar günündə gəlmədin haya, Axmaq köpək kimi hürürsən aya, İşin dolaşmışdı çözüb gedibsən! Şairlər qəbrini söz ilə qazar, Şahlara baş əyməz, zülmündən yazar, Xalqın da şairi sarayda gəzər?! Bütün qaydaları pozub gedibsən! Bəxtin şahə qalxıb, yaman oynadı, Vallah qarnın doydu gözün doymadı, Azdın, ağaların vəkil qoymadı, Tez izi azdırıb, dazıb gedibsən! Namərd kəmfürsətin üzünə güldün, Məddahlıq eyləyib xeyrini bildin, Sair, sürgünə yox, alverə gəldin, İşləri yamanca düzüb gedibsən! Təqlid eyləsən də ustad sözünü, Şər ilə çıxardın Xeyrin gözünü, Dayan, çox da öymə özün-özünü, Qəbri vicdanına qazıb, gedibsən! Ürfandan dəm vurub, mədhnamə yazdın, Ölkələr sülənib, fəthnamə yazdın, Qatilə züy tutub qətnamə yazdın, Günahlar içində üzüb gedibsən! Məbədlər dolandın, haqqa gəlmədin, Çox söz əzbərlədin, məna bilmədin, Kor idin, bu qədər zülmü görmədin?! Haqqı tapdalayıb, əzib gedibsən! Namərdə qul olub, mərdə gor qazdın, Şöhrətə aldanıb yolunu azdın, Gah cindən, şeytandan, gah Çindən yazdın, Çox qapı sülənib gəzib gedibsən! Təriflər yağdırıb sən «Qoca qurda», Bəxşiş toplayırsan qara bazarda, Haramın olacaq şöhrət də, var da, Qanı qədəhlərə süzüb gedibsən! Zalımı mədh etdin hey bir nəfəsə, Utan, abrın olsun, çox salma səsə, Aman verməyirsən vallah heç kəsə, Qudurub, qızıxıb, qızıb gedibsən! Əl əli yuyarmış, əllər də üzü, Zəhərdən acıdı hər sözün düzü, Yunis ola bilməz sənin tək yüzü, Düz sözə ağzını büzüb gedibsən! Şair haqq yolunda dara çəkilər, Min il keçər, sözü bal tək içilər, Haqq aşiqi sənin kimi kiçilər?! Haqdan əllərini üzüb gedibsən! Yoxdu haqq yolunda heç izin, tozun, Yaltaqsan, məddahsan bilirsən özün, Niyə haqqı görmür, kor olub gözün?! Bəlkə millət kimi bezib gedibsən?! Bəsdi, insaf eylə, at oynatma çox, O yaltaq dilini dinməzinə sox, Vicdanın cəhənnəm, abır-həyan yox, Haramı halala yozub gedibsən! Mən səni «Qocaya» təqdim eylədim, Haqqında çox gözəl sözlər söylədim, Çalışassan xalqa, guman eylədim, Zənni gumanıma çezib gedibsən! Nemətəm, qan ilə tarix yazmışam, Özüm öz nəfsimə qəbir qazmışam, Əyri otursan da, doğru yozmuşam, Harda xeyrin olub, sezib gedibsən! 2008 DƏRDİN DİL-DİL ÖTÜR DİLDƏN XƏBƏRSİZ. Tale, qəza-qədər yaman bəd gəldi, Saçlara dən düşdü, teldən xəbərsiz. Çarəsiz dərdlərim qəlbimi dəldi, Günlər gəlib keçdi, ildən xəbərsiz. Fitvasız, fərmansız dara çəkdilər. Xainlər, satqınlar hədəf seçdilər. Mən əkdim, becərdim, bunlar biçdilər. Sonalar vurdular, göldən xəbərsiz. Tor qurub, hər yerə qarmaq atdılar, Zamanı, dövranı, çağı tutdular, Hər şeyi hərraca qoyub satdılar, Yoğurub yapdılar, gildən xəbərsiz. Bostanı talayıb, tağı yoldular, Vətənə, millətə yağı oldular, Dənizi, bağları, dağı aldılar, Meşələr qırdılar, çöldən xəbərsiz. Haramdan yoğrulub bunların qanı, Tikanlar, qanqallar tutub hər yanı, Qoca palıd hanı, xan çinar hanı?! Kəsib doğradılar, cildən xəbərsiz. Çoban-çoluq olub, ac qurddan betər, Doymur ac gözləri, demirlər yetər, Göldə quş tükənər, dağda kəl bitər, Kəllər axtalanır, kəldən xəbərsiz. Sarayda tülkülər quyruq bulayır, Üstümə it hürür, çaqqal ulayır, Eşşəklər, qatırlar meydan sulayır, Dəvədən xəbərsiz, fildən xəbərsiz. Kimlərə əl tutdum, qənimim oldu, Məni min bəlaya, min dərdə saldı, İçimə dəryalar, ümmanlar doldu, Gözümdən sel daşdı seldən xəbərsiz, Baharım, yazım da borandı, qardı, Cana qəsd eyləyən sevgili yardı, Onunçün bu dünya başıma dardı, Bülbül can üstədi, güldən xəbərsiz. Qarlı dağ başında, qara həsrətəm, Bağ saldım, becərdim, bara həsrətəm, Yar üçün ölürəm, yara həsrətəm, Yanıram ocaqdan, küldən xəbərsiz. Başımın üstündə kabus dolandı, Məcnun da, Kərəm də vallah yalandı, Cismim heç, ruhum da oda qalandı, Yandım səs-səmirsiz, eldən xəbərsiz. Ah çəksəm kainat od tutub yanar, Haqqımı düşmən yox, «dostlarım» danar, İlahi! Bu qədər millət aldanar, Olar oddan, sudan, yeldən xəbərsiz?! Demirəm, əkdiyim bağ barsız oldu, Dərddən dağa çıxdım, dağ qarsız oldu, «Dostlarım» çox namərd, vicdansız oldu, Arxadan vurdular, beldən xəbərsiz. Aşiqəm, dözülməz dərdə dözmüşəm, Döyüş meydanında ər tək gəzmişəm, Eşqin dəryasında sərxoş üzmüşəm, Qollar qandallanıb, əldən xəbərsiz. Kimi rüşvət yığdı, kimi baş kəsdi, Ev yıxmaq bunlarda köhnə həvəsdi, Nemət, qalx ayağa dözdüyün bəsdi, Dərdin dil-dil ötür, dildən xəbərsiz. 27. 09. 2008 BİR ÖMÜR BORCLUYAM SƏNƏ SEVGİLİM Mənim gözəl yarım, ömür yoldaşım, Düşməsin eşqimiz çənə, sevgilim. Nələr çəkməyibdir bəlalı başım, Bir ömür borcluyam sənə, sevgilim. Hər şey bu dünyada sənə halaldı, Əlindən aldığım zəhər də baldı, Sevginin gözü kor, dili də laldı, Dinsizi gətirər dinə, sevgilim. Dəli-divanəyəm, olmuşam vurğun, Mən sənə aşiqəm, sən mənə qırğın, Dərd bizi çuğlayıb düşsək də yorğun, Qoymaram o bizi yenə, sevgilim. Yaran qan ağlayır gör nə zamandı, Qəlbim param-parça, ürəyim qandı, Həmişə qurbanım, canana candı, Bir dərdin eşitdi minə, sevgilim. Qəza-qədər ilə barışmamısan, İçin-için yandın alışmamısan, Qaynayıb eşqimlə qarışmamısan, Vəfasız deyirsən, mənə, sevgilim. Məni çərxi-fələk tora salıbdı, Vallah nə olubdu, haqqdan olubdu, Sanma ki, sevgilin aciz qalıbdı, Dərmançün gedərəm Çinə, sevgilim. Hələlik bu dərdin dərmanı yoxdu, Taledən köksümə saplanmış oxdu, Gözlərinin yaşı sel kimi axdı, Sellərə qərq olduq, yenə sevgilim. Yoxdan var eyləyən, bizə yar olsun, Eşqimiz bar versin bir nubar olsun, Sənin də qoynunda yavrular olsun, Həsrətəm o aya, günə, sevgilim. Həyatım, sevgilim, canım qəm yemə, Yetər, dərdi, qəmi gəl qoyma dəmə, İnsaf eylə mənə vəfasız demə, Başqa nə deyirsən, denə, sevgilim. Ürək dərd üyütdü, könül qəm yedi, İnsafsız zalımlar sənə nə dedi, Söylə bu ah nalə, bu fəryad nədi?! Qorxuram çarxımız çönə, sevgilim. Küsgün, dərdli-dərdli qarşıma çıxma, Gəl, aşiq Neməti yandırıb, yaxma, Qədəri, qisməti başına qaxma, Lənət de şeytana, cinə, sevgilim. 2008 EŞQ ŞƏRABIN İÇƏ-İÇƏ GƏLMİŞƏM
Eşq şərabın içə-içə gəlmişəm, Yardan ayrı mən avara qalmışam, Dərdi, qəmi biçə-biçə gəlmişəm. Dərd əlindən qaçıb, dağlara çıxdım, Zirvələrdə gəzib, hər yana baxdım, Eşqə əsir düşüb mən məni yıxdım, Sıldırımlar keçə-keçə gəlmişəm. Yar eşqiylə düşdüm dağlara, daşa, O bəla qalmadı gəlməsin başa, Dərdimi demədim dosta, yoldaşa, Tükü tükdən seçə-seçə gəlmişəm. Ürəkdən vuruldum yaram dərindi, Bəxtim küsüb məndən aram sərindi, Yar, sənə qurbanam, ürək yerindi, Soruşmadın necə, necə gəlmişəm. Nemət sənin üçün çox dərd, qəm yedi, Niyə küsdün məndən günahım nədi, İnsafsız zalımlar sənə nə dedi, Fəryadına qaça-qaça gəlmişəm. 2008 YENƏ DƏ DUMANLI QARLIDI DAĞLAR Gəzə-gəzə gəlib çıxdıq ovlağa, Yenə də dumanlı, qarlıdı dağlar, Könülm ilham alır, baxıb yaylağa, Karıma çox gəlib, karlıdı dağlar. Zirvəsindən hər tərəfə baxmışam, Girib şəlaliyə, su tək axmışam, Qoynunda yaylağa ova çıxmışam, Çox dizlər bükübdü zorludu dağlar. Ayağı od tutur, zirvəsi donur, Daim əsgər kimi dümdüz dayanır, Xəyala qərq olub, keçmişi anır, Əzəldən dövlətli, varlıdı dağlar, Lap oğlan kimidi milyard yaşında, Öz ətri var burda qara daşın da, Kəkliklər oxuyur, qaya qaşında, Gör necə vəfalı yarlıdı dağlar. Başında kəl gəzir, qartal dolanır, Gün doğanda sanki alışıb yanır, Heç kəsə baş əymir, məğrur dayanır, Namuslu, qeyrətli, arlıdı dağlar. Baxırdım bərədən üzü aşağı, Yeddi rəngə döndü göyün qurşağı, Ana təbiətin şıltaq uşağı, Qəfil əsdi, coşdu, gurladı dağlar. Sinəsi gül, çiçək, başı qarlıdı, Yaman səxavətli, yaman varlıdı, Qoca qartal kimi çox vüqarlıdı, Nemət, bərəkətli, barlıdı dağlar. 2008 MƏRDƏ NAMƏRD OLAN DÜNYA Dost-düşmən darda seçilər, Dost üçün başdan keçilər, Sənin də dizin bükülər, Can verib, can alan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Dar gündə imdada çatdım, Yıxılana əl uzatdım, Qalxdı oldu ilan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Dostluqla evimi yıxdı, Hamını yandırıb, yaxdı, Qurd oldu bic tulan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Qiyamət qopdu başıma, Qənim oldun yurddaşıma, Yurdum oldu talan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Şər İblisin yoldaşıdı, Dəryaların göz yaşıdı, Yoxdu suru çalan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Min lənət onun zatına, El tüpürsün suratına, Bütlər oldu yalan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Tutubdu oğraş, düzləri, Qarnı tox, acdı gözləri, Rüşvət oldu pılan, dünya, Mərdə namərd olan dünya.
Zəhər də bal tək içilər, Darda namərd «dost» əkilər, Mələr qalsın balan, dünya. Mərdə namərd olan dünya.
Küsməyə adam qalmadı, Heç kəs də yada salmadı, Yalan oğlu yalan dünya, Mərdə namərd olan dünya. Nemət dünyanı boşadı, Eşqlə, ürfanla yaşadı, Gədə-güdə bəy, paşadı, Belində var, palan, dünya, Mərdə namərd olan dünya. 17. 11. 2008 “BƏY” MAMED! Bəy deyilsən gədəçəsən, gədəsən, Ətrafımda çox fırlandın gədə, sən, Əlləri boş, üzü qara gedəsən, El yığılıb sənə tutsun vay, Mamed, Gədə-güdə indi olub, “bəy” Mamed!
Ər sözündən dönməz, ölümə gedər, İnsan da bu qədər alçaqlıq edər?! Kimlər deyir gədə, sənə “bəy” Mamed?! Heç kəsə vermədin darda hay, Mamed!
Demədim ki, alçaq, məni dola sən, Səni bir qəpiyə möhtac olasan, Məni də eylədin, yaman bay, Mamed, Haram olsun sənə haqqı-say, Mamed!
Ağız açma heç kimsəyə döz, dedim, Xəta etdim, ağız açdım, söz dedim, Demədim ki, bu milləti söy, Mamed, Lovğalanıb öz-özünü öy, Mamed!
Lənətləyir bütün millət hər yerdə, Səni də düşəsən sağalmaz dərdə, Olmasın dərdinə çarə qoy, Mamed, Gecə-gündüz öz başına döy, Mamed!
Çalıb, çapıb, xalqı etdiniz talan, Yox səni kəndində heç adam sayan, Nökər idin pul eylədi “bəy Mamed”! Həsəd eylər yalnız sənə səy, Mamed!
Yıxılana vurdun arxadan təpik, Yoxdu kişiliyin bir qara qəpik, Gədəlikdə yoxdu, sənə tay, Mamed, Min il keçsə gədə olmaz, bəy, Mamed!
Özün düşün kimliyini bircə an, Tanıyanlar sənə deyir hər zaman, Acgöz Mamed, cındır Mamed, göy Mamed! Mən də səni belə gördüm, ay Mamed!
Həsrət idin Nemət sənə söz deyə, Telfonuma cavab vermədin niyə?! Qudurmusan verməyirəsən hey, Mamed?! Get, əbədi tutdum sənə toy, Mamed! OLSUN
Dar gündə var olan dostlar var olsun, Düşmən dost əliylə edər mərdə qəsd, Xain çıxan namərd dosta ar olsun.
Pisliyə yaxşılıq ərlər işidi, Yaxşılığa pislik namərd işidi, Namərd nakişilər daim xar olsun. Dünyada yaxşı ki, yaxşılar da var, Yoxsa dünyamıza gəlməzdi bahar, Allah özü olsun ərənlərə yar, Dostluqda sədəqət, etibar olsun. Darda möhtac olar mərdə insanlar, Zalımlar axıdar, hey nahaq qanlar, Tərsinə dolanar çərxi-dövranlar, Namərdin çəkdiyi ahu-zar olsun. İnsanlar tanınar əməllər ilə, Oğul, insanlıqçün daim cəhd elə, Boş-boşuna ömrü vermə sən yelə, Uca dağ başında gərək qar olsun. Düşüncə, idrakla bəzənər dünya, Yarılar elm ilə dağlar, daş-qaya, Yol tapıb insanlar ulduza, aya, Gözəl əməllərlə qış bahar olsun. Elm ilə salınır yollar, şəhərlər, Zəhmət ilə axar alından tərlər, Bilgi ilə dərman olar zəhərlər, Namərdin verdiyi bal zəhər olsun. Varlıq icad olur daim yoxluqdan, Haqqı idrak eylə qurtar çoxluqdan, Nə haqdan əl çəkək, nə insanlıqdan, Zülmətlər yarılıb qoy səhər olsun. Yaxşılıqdı daim xalqla yaşıyan, Göyü yerə, yeri göyə daşıyan, Dünyanı üç dəfə alıb, boşuyan, Aşiqlərə həmdəm gərək Yar olsun. İnsanlar rəhm etsin biri-birinə, Dayazda üzməyək, gedək dərinə, Hər zərrədə aşkar Allah görünə, Könüllərdə yalnız Haqqa yer olsun. Aşiq Nemət deyir sözün düzünü, Tutub gedir daim Haqqın izini, Dünyanın dərd-qəmi bükməz dizini, İstər başdan-başa dünya dar olsun. YAZ YARAT KÖNÜL YAZ YARAT Sinəm dəftər, dilim qələm, İlhamım gəlir dəmbədəm, Qışda açmış qönçə güləm, Aldı qəlbimi dərd-ələm, Zəhər oldu bizə həyat, Yaz yarat könül, yaz yarat. Pas tutdu Misri qılıncı, Yel tək gəldi ağrı, acı, Pul oldu başların tacı, Dinsiz, Allahsız şeyx, hacı, Yaz yarat könül, yaz yarat. Tərəzidir elin gözü, Paza keçdik türkün sözü, Təyin olur vəkil, qazı, Qurda möhtac olub quzu, Qorxulu tilsimi qır at, Yaz yarat könül, yaz yarat. İşi hiylə, sözü yalan, Əjdahaya dönüb ilan, Rüşvəti qoyubdu plan, Yenə edib, xalqı talan, Düşmənlərlə oldu “brat”, Yaz yarat könül, yaz yarat. Qurda dönüb qapıda it, İmama yas tutur Yezid, Kürklərinə salmısan bit, Dara çəkil, çarmıxa get, Özünü oda-közə at, Yaz yarat könül, yaz yarat. Millət yenə yaman yatdı, Xain alçaq bizə atdı, «Kafdar» hamını aldatdı, Mayamıza haram qatdı, Dərimizi soydu qat-qat, Yaz yarat könül, yaz yarat. Haqqı yazıb, haqqı danış, Ruhdan düşmə, durma, çalış, Olacaq mütləq oyanış, Yalnış da olar bir naxış, Gecələri gündüzə qat, Yaz yarat könül, yaz yarat. Car çək, yatanlar oyansın, Bütün xalq meydanı ansın, Qoyma nahaq haqqı dansın, Namərd, satqın at oynatsın, Milləti qəflətdən oyat, Yaz yarat könül, yaz yarat.
Dərdlərim üzümə gülür, Alçaqlar tarixi silir, Gör üstünə kimlər gəlir?! Bunları bir-birinə qat, Yaz yarat könül, yaz yarat. Dönüblər şeytana, cinə, Nankorlar durub qəsdinə, İt yox, çaqqal hürür sənə, Aç hər şeyi xalqa denə, Qılınca, qələmə əl at, Yaz yarat könül, yaz yarat. Belə yazıb yazı yazan, El dərdindən oldun ozan, «Dostların»dır quyu qazan, Ol Yusiftək yuxu yozan, Əldə qılınc, altda Qırat, Yaz yarat könül, yaz yarat. Nemət meydanda and içdi, Uzun incə bir yol seçdi, Xalq üçün hər şeydən keçdi, Kim əkdi gör kimlər biçdi?! Qıldan da incədir Sirat, Yaz yarat könül, yaz yarat. 31. 10. 1995 EŞQİNLƏ ODLANMAQ ÜÇÜN Deyilməmiş söz axtardım, Söz sahibi olmaq üçün, Haqq üçün savaş açardım, Zalımdan qurtulmaq üçün. Hər sözdə məna aradım, Sevib saçların daradım, Ölməz bir əsər yaradım, Nəsillərə qalmaq üçün. Beçə balın yağa qatdım, Ölməzliyə addım atdım, Dəryadan inci çıxartdım, Yar boynuna salmaq üçün. Nə dincəldim nə də yatdım, Gecəni gündüzə qatdım, Balığı dəryaya atdım, Xaliqini bulmaq üçün. Aşiqlər eşqə calandı, Dünyanı gəzdi, dolandı, Nemət də oda qalandı, Eşqinlə odlanmaq üçün. 2008 KÖPƏKOĞLU Min dəfə dara çək, min dəfə öldür, Ölərəm sınmaram bil, köpəkoğlu! Arvad tək ağlayıb dədən üstümə, Səpirdi yoluma gül, köpəkoğlu! Yediyin, içdiyin qandı, irindi, Qazdığınız quyu yaman dərindi, Zindan, qumarxana əsil yerindi, Dəvədən böyükdür fil, köpəkoğlu! Bu fani dünyaya siz aldandınız, Atalı, balalı haqqı dandınız, Nə Allahdan qorxduz, nə utandınız, Çıxardınız fitnə-fel, köpəkoğlu! Başın qarışıbdır qumara, pula, Kimlərin əlində olmusan tula?! Yaltaqlar, məddahlar yığışıb yala, Oyan gözlərini sil, köpəkoğlu! Hiylə, fırıldaqla çıxmısan başa, Heykəllər əkirsən dədən oğraşa, Bir gün arzuların dəyəcək daşa, Yıxacaq bütləri yel, köpəkoğlu! Dünya kimə qalıb, kimə qalası?! Biqeyrət olmusan arvad tulası, Alçaq baş qaxıncı, namərd balası, Xəbərin yox, gülür el, köpəkoğlu! Hamını aldadıb, kələk gəldiniz, Əlizə düşəni fürsət bildiniz, Sanmayın tarixdən bizi sildiniz, El gücün eylərəm sel, köpəkoğlu! Mən çox azğınların burnun əzmişəm, Sizin də vaxtınız gəlib, sezmişəm, Səbrim tükənibdi, daha bezmişəm, Ölmüşdüz tutmasam əl, köpəkoğlu! Yamanca isinib, mənim istimə, Dədəli balalı durduz qəsdimə, Nankorluq eyləyib düşdüz üstümə, Bir zaman tökürdüz dil, köpəkoğlu! Hiyləgər tülkü tək Haca getdiniz, Mərdləri namərdə möhtac etdiniz, Yetər, bəsdi, məni cana gətdiniz, Ayıbdır, bir utan öl, köpəkoğlu! Bıçaq dirənibdir artıq sümüyə, İgidlik toxumu səpdim zəmiyə, Allahı çağırıb mindim gəmiyə, Bacarsan gəmimi dəl, köpəkoğlu! Atımı sürərəm yenə meydana, Qırat aman verməz şılxor madyana, Canını götürüb qaçsan hayana, Qoyaram başına kül, köpəkoğlu! Bizə azadlığı eylədiz zəhər, Nemət neçə ildi dözür bir təhər, Qıratın belinə qoymuşam yəhər, Gəlirsən üstümə gəl, köpəkoğlu! 29. 10. 2008 YETƏR, BU MİLLƏTİ DOLADIZ, YETƏR! Ey qoca iblisin, Şərin varisi, Mənəm Haqq aşiqi, Haqq divanəsi, Məhkumam verməyə sizə bu dərsi, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Ölkəni odlara qaladız, yetər!
Atlara ət verdi, itlərə otu, Sən məhşur qumarbaz, o məhşur lotu, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Yetər, xeyri şərə caladız, yetər!
Hamınız çarəsiz, aciz qalanda, Kaftarı qurtardım hey, çətin anda, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Darda məndən imdad dilədiz, yetər!
İt kimi yalmanıb, duztək yaladı, Boynuma sarılıb, zar-zar ağladı, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Arvadtək üstümə ağladız, yetər!
Gedib oturdunuz yenə qucaqda, Qozbeli düzəltməz qara torpaqda, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Dağ basıb, yaramı dağladız, yetər!
Yetirib taxt-taca sərməst eylədim, Demə,öz-özümə mən qəst eylədim, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Namərdlik, nankorluq elədiz, yetər!
Qurdla həvirləşib cumdunuz yala, Xəyanət etdiniz siz, ata-bala, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Qurdsunuz, quzu tək mələdiz, yetər!
Dar gündə qılıncı qoydunuz qına, Söylə, nə ad verək biqeyrət, buna, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Hamını çirkaba buladız, yetər!
Meydanı verdiniz qəhbə, oğraşa Simasız quldurlar çıxıblar başa, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Siyasi fahşələr saxladız, yetər! Bizi Nəmrud kimi atıb odlara, Baxmadız yüksələn ah-fəryadlara, Haqqı təslim etdiz siz, cəlladlara, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Xalqı nahaqq qana bələdiz, yetər, Ərləri çəkdirib, çarmıxa, dara, Millətin gününü elədiz qara, Məni gətirdiniz vallah, zinhara, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Töküb qanımızı yaladız, yetər!
Niyə durmusunuz niyə, qəsdimə, Yaman toxundunuz mənim şəstimə, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Çaqqal kək, Bəyquş tək, uladız, yetər!
Kəmfürsət Allahsız, vicdansız, dayan, Yetər, Allahdan qorx, qəflətdən oyan, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Çapıb, vətənimi taladız, yetər!
Qoparram siyasi tufan, zəlzələ, Canıza salaram qorxu, vəlvələ, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Haqqın yollarını bağladız, yetər!
Kişisən, gəl çıxaq, ər meydanına, Çəkərəm hamızı Haqq divanına, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Yetər, bu milləti doladız, yetər!
Sizə bu dünyada quraram məhşər, Haydı, di cavab ver, ey Şər oğlu, şər, Qumarbaz, rüşvətxor, dələduz, yetər! Neməti hey çaldız, daladız, yetzr!
ZIRBAZIR, TÜMBƏTÜN, GORBAGOR, KAFTAR. Şeytansan, iblissən, bilmirəm, nəsən, Çıxarıb Xeyirin gözlərini sən, Olmusan əzəldən cəllad, başkəsən, Sənin tək nə şeytan, nədəki şər var, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Milləti aldadıb, soxduz dalana, Bütün tayfalıqca cumub talana, Hər şeyi hərraca qoyduz tezbazar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Yaman tora saldız eli, obanı, Qoyunlara tutub qurddan çobanı, Tapdadız ölkədə müqəddəs nə var, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Sən dinsiz, imansız yollandın haca, Seytandan, iblisdən beşbetər qoca, Şeytan da şeytana alçaq, daş atar? Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Olduz dığaların dərdinə dərman, Qırdınız millətin gözünü yaman, Nə Şər, nə də şeytan sizlərə çatar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Yolu davam edir, oğlun biqeyrət, Daima oxudur goruva lənət, Milləti eylədiz dərdə giriftar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Şərəfsizə verdiz şərəf ordeni, Dinsizə tapşırdız məscidi, dini, Eylədiz dünyanı başımıza dar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Ölkəni talayıb verdiz yadlara, Simasızlar “layiq” fəxri adlara, İnsan da hər şeyə heç haram qatar? Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar!
Gör harda çarpılıb, sındın, dayandın, Qənim oldu sənə içdiyin andın, Canın cəhənnəmdə əbədi yanar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar! Haram topladığız milyardlar hədər, Hay ilə gələnlər, huy ilə gedər, Hər kəs nə eləsə özünə edər, Gələcək burnuzdan bu dövlət, bu var, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar! Bütün millət qalıb aciz, avara, Namərdlər Neməti çəkirlər dara, Qumarbaz hər şeyi qoyub qumara, Vətəni, milləti düşmənə satar, Zırbazır, tünbətün, gorbagor, kaftar! 2008
GƏTİRDİ «Ovqat»da hayqırıb Məmməd İsmayıl, Divanə könlümü hala gətirdi, İnləyib, sızlayıb, qərib ney kimi, Tarı, kamanı da dilə gətirdi. Xarı bülbül kimi ah-nalə etdi, Xəyalım o müdhiş illərə getdi, Ağrıda dadıma küləklər yetdi, Yaşılbaş sonanı gölə gətirdi. Batıb yenə qaldım Ağrıda qarda, Fəryad eyləyirdi kaman da, tar da, Lüt-üryan qalmışdım donurdum orda, Şaxta qırovunu telə gətirdi. Coşub xəyalımda tufan qopardı, Sellər paltarımı alıb apardı, Arazda batırdım Allah qurtardı, Alıb seldən, sudan, çölə gətirdi. Dərdilə dərdimi gətirdi dilə, Bənzəyirdi qərib, küsgün bülbülə, Nəğmə oxuyurdu, Vətənə, elə, Yaralı könlümə çilə gətirdi. Üzü gülümsədi, içi ağladı, Ağarmış saqqalı, saçı ağladı, Durna qatarında köçü ağladı, Ümüdü Vətənə, elə gətirdi. Dərdini gizlətdi, gözü qoymadı, Ocağı sönməyə közü qoymadı, Şairi ölməyə sözü qoymadı, Atdı oda-közə, selə gətirdi. Yaman tüğyan edib, coşdu sel kimi, Səhər-səhər əsdi, keçdi yel kimi, Dərdi çiçək açdı qönçə gül kimi, Verdi dəstə-dəstə yelə, gətirdi. Vətənsiz qürbətdə çilə çəkibdi, Könül baxçasında nələr əkibdi?! Enişli, yoxuşlu, yollar keçibdi, Bülbülü can üstə gülə gətirdi. Tutub yaxasından cəlladların o, Kürkünə bit saldı, məddahların o, Baxıb gözlərinə yaltaqların o, Zalımın yaxasın ələ gətirdi. Mədhiyyə yazdılar məddahlar şit-şit, Kəmfürsət, Məmmədin fəryadın eşit, Dərd-qəm salxım-salxım, dərd çeşit-çeşit, Dərib, dərddən sizə gilə gətirdi. Haqqa, həqiqətə meydan yox idi, Sairin dərd-qəmi həddən çox idi, Hədəfə tuşlanmış sərrast ox idi, Bəlkə manqurdları yola gətirdi. Üz tutub ekrandan bütün millətə, Sözünü deyirdi xalqa, dövlətə, Dərdini söyləyib sanki Nemətə, Dedi, bizimki də belə gətirdi. YAZMIŞAM İGİDLİK, ƏRLİK DASTANI!
Dağıldı başımdan bütün dost, tanış, Dil aç, dərdlərimi şerim, sən danış, Eşit, var şerimin, sözümün canı, Qohum, qardaşı da dar gündə tanı.
Gənclik əldən getdi doluram yaşa, Kimi tənə edir, kimi tamaşa, Qaçıb, daldalanır döyüş zamanı, Onunçün sorulur millətin qanı. Unudub meydanda içdiyi andı, Millət də böhtana, şərə inandı, Tək-tənha qalmışam gör, nə zamandı, Çönübdü fələyin çarxı, dövranı, Haqsızlıq yandırır yaman insanı. Yusif tək quyuya saldılar yenə, Şerim, dərdlərimi deyirəm sənə, Kəsdilər ipimi, qaçdılar denə, Haqq itir, ucalır şərin ad-sanı, Yaman bəla tutub, Azərbaycanı.
Kəfənim əynimdə girdim savaşa, Xainlər, satqınlar çıxıblar başa, «Öldü var, döndü yox» deyən xalq hanı?! Rüşvətxor quldurlar tutub hər yanı!
Qurunun oduna, yaşlar da yandı, Şerim də, sözüm də zülmə üsyandı, Xain alçaqların yoxdu vicdanı, Kölgədə qoydular Şəri, şeytanı.
Qaçdı qohum-qardaş, dost da, tanış da, Atdı bostanıma hərə bir daş da, Azadlıq uğrunda axıdıb qanı, Açmışdım, açacam hünər meydanı!
Beləcə dolanır çarxın gərdişi, Əhdə sədaqətli olmur hər kişi, Titrədib meydanda cümlə cahanı. Olmuşam əzəldən Haqqın aslanı!
Düşmənə dar olsun bu cahan gərək, Qana qan alınsın, cana can gərək, Cihadda keçibdir ömrün hər anı, Yazmışam igidlik, ərlik dastanı.
Kimsə çətin gündə salmadı yada, Görmədim etibar, vəfa dünyada, Yanıram yetişən yoxdu fəryada, Yana-yana gəzdim eli, obanı, Qurd olub millətin iti, çobanı. Dillərdə dastandı şan-şöhrətim də, Qılıncdan itidir söz-sənətim də, Haqdan var əbədi səltənətim də, Könül səltənəti ərşdən ucadı, Yerdən də, göydən də ruhum qocadı.
Şeytan fitnəsinə xalq aldanıbdı, Çırağım qüdrətdən, haqdan yanıbdı, Haqdan yanan çıraq əbədi sönməz, Aşiq, Məşuqundan ölsə də, dönməz.
Qalxdığın zirvədən bir daha enmə, Ölsən də ey könül, bu yoldan dönmə, Vətənə qurbandı Nemətin canı, Olmuşam həmişə Haqqın qurbanı!
GÜLƏ-GÜLƏ AĞLAYIRDI AYBƏNİZ Üzü gülür can evi dərd əlində, Fəryad etdi şeirləri dilində, Tənha qalıb vətənin də, elin də, Eşqinə yas saxlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Dərdi bütün vətənindi, elindi, Ruhu, qəlbi nələr çəkir gör indi, Sellər kimi çağlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Nalə çəkib ürəkləri dağladı, Nakam qalmış eşqinə yas saxladı, Dağ çəkirdi dağlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Tarixə düşəcək şöhrətin, adın, Sevgilindən yadigardı övladın, Həyat sizi yoxlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Məcnun ölüb Leyli mələr qalıbdı, Taleyi yox, dərd üzünə gülübdü, Varlığımı çuğlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Ellərə örnəksən alagöz gözəl, Çox dözmüsən gəl biraz da döz gözəl, Dərdən çələk bağlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
Düşmənləri vəlvələyə sal dedi, Ya şəhid ol, ya da qazi ol dedi, Silahımı yağlayırdı Aybəniz! Gülə-gülə ağlayırdı Aybəniz!
GÜNƏŞLƏ DOĞULUB QOŞA QƏLBİNUR Göy üzündən gur işqla gəlibdi, Nur paylayır xalqa Paşa Qəlbinur, Pərvanə tək sonsuz eşqlə gəlibdi, Günəşlə doğulüb qoşa Qəlbinur. Türk oğludu millətimə dayaqdı, Əldə bıçaq, dildə sözü oyaqdı, Qəlbi nurlu, elmi, ağlı mayakdı, Yol göstərir göydə quşa Qəlbinur. Günəş doğub elə bil ki üzündə, Dahiliyi yazılıbdı gözündə, Elimləri birləşdirib özündə, Həyat verir qara daşa Qəlbinur. Zülmətlərlə daim girib döyüşə, Əlac eylər o, çarəsiz bir işə, Sönmüş gözə çıraq olub həmişə, Nicat verir kora, çaşa Qəlbinur. Əlləri çox şəfalıdı nur kimi, Möcüzədi, sehirlidi sir kimi, Qapısıda müqəddəsdi pir kimi, Çıxıbdı hamıdan başa Qəlbinur. Kəsə bilməz yollarını duman, çən Millətimin, vətənimin fəxrisən, Bərələrdə saçlarına düşüb dən, Yetişibdi müdrük yaşa Qəlbinur. Yoğrulubdu ləyaqətdən, zəhmətdən, İnsanları hey qurtarır zülmətdən, Sevgi görüb, sayqı görüb millətdən, Girib hər an bir savaşa Qəlbinur. Uca dağa həsəd edən çox olur, Kölgəsində qalıb, çünkü yox olur, Dahilərin gözü, könlü tox olur, Zirvələrdən et tamaşa Qəlbinur. Sınanar insanlar darda, çətində Tutubdur dünyanı şan, şöhrətin də, Fəxri olub böyük bir millətin də, Dağlar kimi min il yaşa Qəlbinur. Tərifləyib sanmayın dost öyürəm, Örnək olsun aydınlara deyirəm, Ərk eyləyib qapısını döyürəm, Yardım edir dost-tanışa Qəlbinur. Nemət görüb dünyanın hər üzünü, Qurban deyib dost yolunda özünü, Söyləyib hər zaman sözün düzünü, Ozan olub, dastan qoşa Qəlbinur. 15 - 03 – 2009 YENİ ZİRVƏLƏRƏ QALX, ULU TÜRKÜM! Haydı, Oğuz eli, birləşək bu gün, Türk adı olmasın tarixdən sürgün, Şəhid babaların ruhu didərgin, Bilgi ocaqları yax, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Biz də yəhərləyək dəmir atları, Yerində oturdub bu cəlladları, Fırladaq hədəfə ox, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Zirehdə gizlənir divlərin canı, Tökülür hər yerdə məzlumun qanı, Dünyada ədalət yox, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Tərsinə fırlanır bu çərxi dövran, Nahaq qan içində boğulur cahan, Qoyma tapdalansın haqq, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Kəsək yer üzündən tam nahaq qanı, Sən Haqq xəlifəsi, bəşər vicdanı, Dövrə ədalətlə bax, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Fürsəti verməyək bir də namərdə. İgidlik göstərib atan hər yerdə, Olub gözü, könlü tox, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Bizlərə dikilib məzlumun gözü, Xəlifə eyləyib bizi, Haqq özü, Ol dedi, dolandı çarx, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Arzular, xəyallar olmasın yalan, Toplumu bilgilər yüksəldər, hər an, Sirlər xəzinəsi çox, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Zalımın üstünə düşüb hər yandan, Haydı, qaldırayın zülmü cahandan, Coşub sellər kimi ax, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Diqqəti həmişə biz elmə verək, Kəşf, icad eyləyib yarışa girək, Elmsiz bir əlac yox, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm! Türkdü, qazak, türkmən, qırğız, qaqauz, Moğol, tatar, başqırt, uyğur, İç oğuz, Yakut, çuvaş, qıpçaq tək dil, tək ağız, Tarix meydanına çıx, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm! Osman, Azər, Özbək, türkün övladı, Türk olub soyumun, kökümün adı, Qopar türk dilində şerim, fəryadı, Millətə çevrilsin xalq, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Şuşa, Təbriz, Kərkük hər an gözləyir, Gün doğan, gün batan Turan gözləyir, Parla, şimşək kimi çax, Ulu türküm, Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Gör, nələr baş verir çərxi-dövranda?! Möcüzə yaradıb bilgi bir anda, Qurur göy üzündə taxt, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Gün doğan, gün batan olar oylağın, Turan göylərində uçsun bayrağın, Dilini dişinlə sıx, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Sağalmaz dərdlərin olaq çarəsi, İgidlik, ərlikdir türkün törəsi, Bayrağı göylərə tax, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Tarixə şərəfdir Hun, Şumer adı, Türk dili şerimin, sözümün dadı, Türk oğlu türk olub, Nuh, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Bizi, Mehdi Sahibzaman gözləyir! Ağatlı oğlanı cahan gözləyir! Gəlib çatıb vədə, vaxt, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm!
Çağır, Aşiq Nemət, sən Oğuz xanı, Olub Fateh, Teymur, quraq Turanı, Gülsün üzümüzə bəxt, Ulu türküm! Yeni zirvələrə qalx, Ulu türküm! HAYDI, SON DÖYÜŞƏ QALX, VƏTƏN OĞLU! Gəlinlər dul qalıb, körpə atasız, Gözəllər sevdasız, ana balasız, Mərdlərin olmayır, başı bəlasız, Gurla, ildırım tək çax, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Analar, bacılar sinəsi dağlı, Mən dəli-divanə hamı ağıllı, Saplanıb köksümə ox, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Görün, düşmüsünüz kimin dalına?! Qanlı qan ağlayır sənin halına, Nə yaman gündəsən ah, vətən oğlu! Haydı son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Zalımın qılıncı məzlumu kəsir, Qalıb dərd əlində xalq əsir, yesir, Od vurub, yandırıb, yax, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Bəsdi, əcnəbidən yardım diləndin, Tamam əldən gedir namus, qeyrət, din, Düşmənə aldandın çox, vətən oğlu! Haydı son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Namərdin insafı, vicdanı, yoxdu, Şerim də, fəryaddı, amandı, ahdı, Yaman günə qaldı, xalq, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Dinlə, mənaları, oxu, sözləri, Gözləyir Qarabağ, Təbriz bizləri, Bayrağı zirvəyə tax, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
İnsanlar edilir “mədəni” sürgün, Yenə də qiyamət qopacaq, bir gün, Kükrəyib, meydana çıx, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Ərşə dirənibdi məzlum ahları, Daş-qalaq eyləyib bu əclafları, Ölümün gözünə bax, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Birlikdə yumruğu hədəfə döyək, Zülmə, müsibətə yetər, dur, deyək, Zalımı taxtından yıx, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Olum-ölüm deyib, döyüşə girək, Yağı düşmənlərin dərsini verək, Əldən uçub gedir vaxt, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
Azadlıq uğrunda tökdük, qanlar da, İgidlər tanınar çətin anlarda, Könüllərdə quraq, taxt, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
İstiqlal uğrunda savaşdıq candan, Ölüm də qaçıbdır hər zaman ondan, Şəhidə kəfən də yox, vətən oğlu! Haydı, son döyüşə qalx, vətən oğlu!
ÖZ DƏRDİMDİ, ÖZ YAXAMDI, ÖZ ƏLİM! Öz özümlə çox girmişəm savaşa, Həsrət qaldım sadiq dosta, yoldaşa, Dərdlərimlə çilə çəkdim baş-başa, Bilirsən ki, neçə vaxtı gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Kəsibdi qapını boranlı qış da, Qurunun oduna yanıbdı yaş da, Bu nə tale, bu nə baxtdı gözəlim? Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Ömrüm, günüm əfsanədi, nağıldı, Aşiqlər də dərd-qəm üçün doğuldu, Gözlərimdən qanyaş axdı gözəlim. Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Könül səməndini dördnala çapdım, Haqqı da aradım, özümdə tapdım, Hal əhli yox, nadan çoxdu gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Eşqə düşdüm qaldım aciz, avara, Könül verdim mən vəfasız bir yara, Qəlbimi yandırıb yaxdı gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Öndər edib xalq özünə şeytanı, Məhbus olub azadlığın meydanı, Köpək qurtla aşna çıxdı gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Qərq olubdu gəmilərim dəryada, Ha çağırdım gələn yoxdu fəryada, Şerim də nalədi, ahdı gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Bir gün olsa bu millətdə oyanış, Mən susmuşam soruşsalar sən danış, Evimizi “dost”lar yıxdı gözəlim. Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim.
Namərd satqın “dost”lar haqqımı dandı, Sağalmaz dost vuran yara yamandı, Belə dərdə dərman yoxdu gözəlim, Öz dərdimdi, öz yaxamdı, öz əlim. ÜZƏ BAXMIR HƏTTA YAR QOCALANDA Əl titrəyər, göz qaralar, baş əsər, Gözəllər qarıyıb, ər, qocalanda, Karvandan ayrılıb, tək-tənha gəzər, Dəyərdən tez düşər, nər, qocalanda. Əl ayağın işə-gücə yaramaz, Qohum-qardaş, dost-tanış da aramaz, Gözəllər görəndə telin daramaz, Kara gəlməz dövlət-var, qocalanda. Gah xəstəlik tutar, bezərsən candan, Giley eyləyərsən çərxi-dövrandan, Həyatın asılı olar bir andan, Dünya olar sənə dar, qocalanda. Salıb keçənləri yada, ağlayar, Cavanlığı verən bada, ağlayar, Ürəkdə tükənən oda, ağlayar, Üstünü kül basar qor, qocalanda. Bel bükülər, ürək dərdə, tuş gedər, Saç ağarar, diş tökülər, huş gedər, Gedəndə elə bil, bir sərxoş gedər, Olarsan hər yerdə xar, qocalanda. Tez kövrəlib yaman umub, küsərsən, Arvad, uşağı da asıb, kəsərsən, Dərd əlində, qəm əlində yesirsən, Hər şey gələr sənə ar, qocalanda. Niyə yaşayırsan niyə bilməzsən, Dərdini kimsəyə deyə bilməzsən, Heç nəyi iştahla yeyə bilməzsən, Könül istər dağdan, qar, qocalanda, Gənclikdə vaxtını keçirsən hədər, Başına gələcək, çox qəza, qədər, Bürüyər qəlbini dərd-ələm, kədər, Ağıl olmaz vallah, hər qocalanda. Cavanlıqda ömür bəhrə verməsə, Sözün mənasını deyirəm kəsə, Bəllidi əzəldən hər şey, hər kəsə, Kökündən kəsilər, nar, qocalanda. Ayaqlar yeriməz, əllər də tutmaz, Sinəndə doyunca nəfəs də çatmaz, Ruhun dinclik tapıb yuxu da yatmaz, Qulaqlar da olar kar, qocalanda. Yediyin, içdiyin heç sığmaz cana, Ahın amanın da düşər hər yana, Çağırsan da Allah aman, vay, ana, Gözlərinə düşər tor, qocalanda. Neyləsəndə ürək düşər təpərdən, Elə gələr sənə ölürsən hərdən, Atın qaçsa, əl üzülsə yəhərdən, Ömür verməz bəhrə, bar, qocalanda. Elmlə-ürfanla ara hər yanı, Axtar cavanlıqda ara, mənanı, Zəhmətsiz keçməsin ömrün bir anı, Ömrün meyvəsini dər, qocalanda. Olmasa gəncliyin barı, bəhəri, Elmin bəzəməsə kəndi, şəhəri, Qatacaq aşına zaman, zəhəri, Görünərsən gözə xor, qocalanda. Daha heç nazını çəkən də olmaz, Dərdsiz, qəmsiz bircə gecən də olmaz, Gözlərindən öpüb, qucan da olmaz, Üzə baxmaz hətta yar, qocalanda, Ümüdsüz, çarəsiz, yerdə qalarsan, Bezib candan din-imandan olarsan, Vaxtında özünə kəfən alarsan, Yolunu gözləyər gor, qocalanda, Gördün ki, həkimlər aciz, qalıbdı, Bil ki, vədə gəlib, tamam olubdu, Dörd tərəfin molla, imam olubdu, Canını xoşluqla ver, qocalanda. Nemət, ömrü, günü boşa vermə, sən, Düşübdü sənin də saçlarına dən, Ötən hər bir ana bir məna versən, Həyatın mənası var, qocalanda. 17 08 2009 ÖL ƏBƏDİ YAŞA KÖNÜL! Dayan, bəsdi, insaf eylə, Düşmə, dağa-daşa, könül! Dərdi yalnız Yara söylə, Sir vermə, sirdaşa, könül! Gündə bir xəyala dalıb, Ağlımı başımdan alıb, Yenə haldan hala salıb, Bizi salma, işə, könül! Yanıram hal-əhvalına, Görən qan ağlar halına, Düşüb gözəllər dalına, Vurulma, göz-qaşa, könül Eyləmə, məni avara, Məcnuntək gedirsən hara? Ömür yetdi son bahara, Nə qalıbdı qışa, könül?! Saçlarına düşübdü dən, Divan eylə, nəfsinə sən, Haqdan gəlib Haqqa gedən, Uymaz dost-yoldaşa, könül! Girdin dünya bazarına, Aldanma, dövlət-varına, Kimsə gəlməz havarına, Zəhər qatma, aşa, könül! Meylini salıb hər işə, Gəl məni salma, təşvişə, Çətin birdə fürsət düşə, Ömrü vermə, boşa, könül! Son qoyub bu şıltaqlığa, Arxanı çevir, çoxluğa, Üz tutub daim yoxluğa, Çevrilək dərvişə, könül! Nemət, Allah olsun yarın, Eşq olsun namusun, arın, Çəkmə, dünyanın azarın, Öl, əbədi yaşa, könül! 9 08 2009 DÖNƏK QIZILQUŞA KÖNÜL! Din-imanla yoldaş olub, Şeytanı bas, daşa, könül, Haqq ilə dost, sirdaş olub, Daim eşqlə yaşa, könül! Lənət denə, kor şeytana, Uyma, bu çərxi-dövrana, Girir hər an dondan dona, Nəfsi qoyma, tuşa, könül! Qəsd edib nəfsin canına, Qəltan eylə, öz qanına, Son qoy, onun dövranına, Qoyma, yolu çaşa, könül! Sevincdən, kədərdən arın, Qoy, Haqq olsun daim yarın, Eşqlə atsın şah damarın, Ya Hu, deyib coşa, könül! Saralıb gül rəngin solsun, İçin hüzur ilə dolsun, Gərək mən ölməmiş ölsün, Çıxsın ərtək başa könül! Baş qoyayın Dost yolunda, Fərq olmasın əhvalında, Hüzur olsun hər halında, Eşq ilə gəl, cuşa, könül! Üz tutub Merac yoluna, Yetiş Haqqın dərgahına, Qurşanıb eşq şərabına, Dönəyin, sərxoşa, könül! Canan eşqlə cana baxsın, Ney kimi yandırıb, yaxsın, Pərdələr ortadan qalxsın, Yarla gəzək qoşa, könül! Nemət üzün tutub Haqqa, Sən haqqı vermə, nahaqqa, Yetər, çıxardığın hoqqa, Dönək qızıl quşa, könül! 9 08 2009 OLUBDU ALPƏRƏN KÖNLÜM! Qorxum yox əsla ölümdən, Yarım düşməyib dilimdən, Məcnun olub əzəl gündən, Ah ilə dağ dələn könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Yoxdu nə sevinc, nə kədər, Keçirib çox qəza-qədər, Dərdə dərman bilən könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Düşmüşəm qəribə hala, Kaş bu halda daim qala, Dünya olsa viran könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Sözün canını çıxartdı, Yeni bir dastan yaratdı, Eşqlə dolur hər an könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Hərnə söyləsəm yeridi, Nə ölü, nə də diridi, Ölməmişdən ölən könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Haqqı deyib getdi dara, Çox şükür qovuşdu Yara, Canana can verən könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Yar danışır dilim ilə, İşi yoxdu elim ilə, Gizlin Yarla qalan könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Səfil, sərgərdan yaşadı, İşi-gücü tamaşadı, Haqq camalın görən könlüm! Olubdu Alpərən könlüm!
Qurtardı Aşiq Neməti, Tutub hər yanı şöhrəti, Eşqlə rüsvay olan könlüm! Olubdu Alpərən könlüm! 12 08 2009 DÜŞÜB LAMƏKANA KÖNÜL! Vurulub Yar Camalına, Ün salıb həryana könül! Yar yanar yarın halına, Qıyar şirin cana könül! Eşq olsun, deyib ərənlər, Qəlbini eşqə verənlər, Gecə-gündüz Yarı dinlər, Olubdu divanə könül! Eşq yolunda deyil naşı, Yar yolunda, qoyub başı, Olubdu Haqqın sirdaşı, Sığmayır cahana könül! Giribdi Yarın qoynuna, Qurşanıb eşq oyununa, Qolları salıb boynuna, Can verib canana könül! Eşqimi Yara bildirib, Bəxti üzümə güldürüb, Qatildi, nəfsi öldürüb, Batıbdı haqq qana könül! Varlığın əridib Haqda, Oturub şah kimi taxtda, Dayanıb zaman da, vaxt da, Sığmayır zamana könül! Sağ ikən ölüb dirilib, Hər şeyə layiq görülüb, O Yara qurban verilib, Qurbanam qurbana könül! Diz çöküb Yar dərgahında, Həmdəmidir o, şahın da, Məsgənidir Allahın da, Dönübdü ümmana könül! Aşiq Nemət deyir sözün, Dərk eyləyib özü-özün, Çəkibdi dünyadan gözün, Düşüb Laməkana könül! 13 08 2009 İSTƏMƏYİR MƏKAN KÖNLÜM! İçibdi eşq şərabını, Məst olubdu yaman könlüm! Zikr eyləyir Yar adını, Dayanmayır bir an könlüm! Düşmə, gəl çöllərə yenə, Bəd gəlməsin qoy zəmanə, Dərdini get, Yara denə, Eyləmə, ah-aman könlüm! Yardan ayrı zar-zar ağlar, Ahı yeri-göyü dağlar, Hicran yollarını bağlar, Eşqə düşüb cavan könlüm! Mələr körpə quzu kimi, Aşiq yoxdu özü kimi, Qoruyub lap gözü kimi, Göz yummayır viran, könlüm! Haqq ona buta veribdi, Yarı yuxuda görübdü, Eşq dəryasına giribdi, Olub əhli-ürfan könlüm! Gəlibdi eşqin baharı, Hara baxır görür Yarı, Gətirib baxcalar barı, Xoş gəlibdi zaman könlüm! Dövran aşiqin dövranı, Əldən vermir bircə anı, Alıb qoynuna cananı, Sürür gözəl dövran könlüm! Nə yerə, nə göyə sığır, Qəlbinə eşq, sevgi yağır, Allah, Allah deyib çağır, Olubdu Laməkan könlüm! Aşiq Nemət Yara qurban, Yar olub dərdinə dərman, Nəyə lazım iki cahan? İstəməyir məkan könlüm! 14 08 2009 GÜVƏN YALNIZ YARA, KÖNÜL! Gecə-gündüz inildəyir, Qəlbim olub yara, könül! Dil açıb ürək də deyir, Çəkmə məni dara, könül! Başımda şimşəklər çaxır, Gözlərimdən qan-yaş axır, Nə öldürür, nə buraxır, Eyləyib avara, könül! Həsrət qaldım dağda qara, Gələn yoxdu heç havara, Boğulub namusa, ara, Bilmir getsin hara, könül! Dağı arana daşıyır, Nə ölür, nə də yaşıyır, Yaramı dostlar qaşıyır, Bəxtim olub qara, könül! Dostlar dil verdi düşmənə, Zülm eylədi zalım sənə, Dərdi, dərdbilənə denə, Söyləmə, əğyara, könül! Dərd gətirdi hamı bizə, Halım sığmır, saza-sözə, Aşiq gərək dərdə dözə, Düşsə min azara, könül! Şan-şan olub bağrım başı, Saldılar başına daşı, Haqlamamış əlli yaşı, Düşüb boran, qara, könül! Nələr gəlmədi başına? Zəhər qatdılar aşına, Sirri vermə, sirdaşına, Güvən, yalnız Yara, könül! Aşiq Nemət çilə çəkdi, Haqqın önündə diz çökdü, Şükür, Yarla təkbətəkdi, Son qoy, ahu-zara, könül! 15 08 2009 MÖHTAC OLMA DİNƏ, KÖNÜL! Allah sığmaz yerə, göyə, Sığar yalnız sənə, könül! Hamı haqdan gəldi deyə, Gərək, Haqqa dönə, könül! Çəkil, xəlvətə, eşq elə, Yarın zikri düşsün dilə, Verib mənimlə əl-ələ, Eşq atına minə könül! Hər kəsə olsa tale yar, Dərman olsa dərdə nə var, Gəl eyləmə sən ahu-zar, Qurtuluş yox mənə, könül! Ovçu ikən ovlanıbsan, Min bir yerdən oxlanıbsan, Eşqə düşübsən yanıbsan, Od düşüb zəminə, könül! Eşqlə, ürfanla dolubsan, Dillərdə dastan olubsan, Səfil sərgərdan qalıbsan, Gör düşdün nə günə, könül! Zorla aparsalar Hacca, Əl atsalar hər əlaca, Bəlayı eşq boynum quca, Dərd yetişə minə, könül! Məcnun kimi olsan hacı, Gəl vermə, eşqindən bacı, Yoxdu dərdinin əlacı, İstər getsən Çinə, könül! Haqq buta veribdi sənə, Dəli-divanəsən yenə, Dərdi fələklərə denə, Üz tut aya, günə, könül! Nuh ilə Adəmdən qoca, Eşq əzəldən bizə xoca, Sevən könlüm ərşdən uca, Gəlib gəzsin denə, könül! Eşqlə bəzə, otağını, Yarla bir sal, yatağını, Aç, Allaha qucağını, Möhtac olma dinə, könül! Üz tut, Haqqın dərgahına, Yer-göy inləsin ahına, Dön, Yarın seyrangahına, Seyr eyləsin yenə, könül! Qoyma, qəlbin bir an yatsın, Eşqin dəryasında batsın, Nemət, Yar imdada çatsın, Çarx dönsün tərsinə könül! XALQLA OLAN HAQDAN OLACAQ KÖNÜL Nəfsin cilovunu buraxsan əldən, Səni dağa-daşa salacaq, könül! Uysan gözəllərin naz, qəmzəsinə, Ağlını başından alacaq, könül! Hardan gəldiyini fikr eyləməsən, Hər an Haqqı anıb, zikr eyləməsən, Qədərə, qismətə sükür eyləməsən, Gözün orda-burda qalacaq, könül! Uyub bu dünyanın var-dövlətinə, Aldanıb ötəri şan-şöhrətinə, Əl vursan iylənmiş murdar ətinə, Hər yan üfunətlə dolacaq, könül! Qapat, gözlərini dünya malına, Düşmə, hər faydasız işin dalına, Davam eylə, yalnız eşqlə yoluna, Fani olan bir gün solacaq, könül! Boşla, dost-tanışı, qohum-qardaşı, Ol, Aşiq Nemətin yarı-yoldaşı, Haqqı sevib olaq, Haqqın sirdaşı, Xalqla olan, Haqdan olacaq, könül! 22 08 2009 EŞQİN GÖYLƏRİNDƏ SULTANDI KÖNLÜM Əzəldən olubdu eşqin məsgəni, Dəli divanədi, heyrandı, könlüm! Salıb həsrətindən çöllərə məni, Özü-öz qanına qəltandı, könlüm! Arayıb, axtarıb, gəzib hər yanı, Buraxıb axırda iki dünyanı, Tutub öz-özünə yenə divanı, İstər açın, baxın, al qandı, könlüm! Daim göz yaşımla çimib, yuyunub, Hər şeydən arınıb, eşqlə döyünüb, Eldə rüsvay olub, Yarla görünüb, Xarıbülbül kimi giryandı, könlüm! Bağrımın başına qoyubdu közü, Nə gecəsi oldu, nə də gündüzü, Eşqim rüsvay edib, hər zaman bizi, Yar üçün bəzənib, qurbandı, könlüm! Yalqız səhralarda, çilə çəkibdi, Eşq ilə solmayan, güllər əkibdi, Gülüstan yaradıb, saray tikibdi, Dəryadı, dənizdi, ümmandı, könlüm! Açıb gülüstanda qönçə gül yeni, Heyran eyləyibdi sevgilim, məni, Eşq olub Allahı, imanı, dini, Yarıma əbədi canandı, könlüm! Aşiq Nemət olub, eşqin sərxoşu, Tamam unudubdu dostu, yoldaşı, Uçubdu göylərə könlümün quşu, Eşqin göylərində sultandı, könlüm! 23 08 2009 NUR ƏLƏNDİ, GÜNƏŞ DOĞDU KÖNLÜMƏ! Məcnun olub paltarını soyundu, Dərd üstündən dərdi yığdı, könlümə! Daim eşqlə, ürfan ilə öyündü, Dərd ələndi, kədər yağdı, könlümə! Dayanmayıb çox zirvələr aşıbdı, Bulaq kimi qaynayıbdı, coşubdu, Selə dönüb, kükrəyibdi, daşıbdı, Gözlərimdən qanyaş axdı, könlümə! Sevib, seçib örnək oldum ellərə, Rüsvay oldum adım düşdü dillərə. Göz yaşımla qərq olsada sellərə, Eşqlə üzür zaval yoxdu, könlümə! Göz yumubdu bu dünyada sərvətə, Baş qoşmayıb var-dövlətə, şöhrətə, Çəkilibdi Canan ilə xəlvətə, Yarım sonsuz eşqlə baxdı, könlümə! Aşiq olub yaman günə qalıbdı, Dərdi, qəmi məni, məndən alıbdı, Eşqə düşüb din-imandan olubdu, Hər şey getdi, Canan girdi, könlümə! Eşqlə yanıb, Səməndərtək alışdı, Yeri-göyü, ərşi-kürşü dolaşdı, Səcdə edib, o meraca ulaşdı, Nur ələndi, günəş doğdu, könlümə! Aşiq Nemət sığınıbdı Allaha, Hüzur gəldi qəlbimizə çox baha, Buraxarmı əldən onu bir daha? İlahi eşq hüzür verdi, könlümə! 23 08 2009 DAİM HƏZİN-HƏZİN CAĞLADI KÖNLÜM! Kamantək sızlayıb, neytək inlədi, Yarın həsrətilə ağladı, könül! Qeyibdən vəh gəldi, Yarı dinlədi, Dağ basıb yaramı dağladı, könül! Sağalmaz dərdimi Yara söylədi, Yar mənim qəlbimə nəzər eylədi, Eşqlə fərman verib, yaram teylədi, Qan verən yaramı bağladı, könül! Nemət zikr eyləyib, qalxdı göyllərə, Əriyib nur kimi axdı göylərə, Eşqilə, ürfanla baxdı göylərə, Daim həzin-həzin cağladı, könül! 24 08 2009 BAXIB SƏNDƏ GÖRDÜM O YARI KÖNÜL! Kənarda axtardım özümdə buldum, Baxıb səndə gördüm O Yarı, könül! Haqqın aşiqiyəm Haqqa qul oldum, Qoymaram yaxına əğyarı, könül! Çox xəyallar qurub, saraylar yapdım, Eşq ilə göylərə atımı çapdım, Cananı aradım özümdə tapdım, Gətirdi qəlbimə baharı, könül! Özün öz yolunu uzaq etmisən, Özündən özünə çox yol getmisən, Yarın baxçasında gültək bitmisən, Sənsən eşq bağının nübarı, könül! Dərd də vardı bizdə dərdə dözüm də, Aləmlər yox oldu tamam gözümdə, Şükür, gördüm Haqqı özüm-özümdə, Yenə qalxdı ərşdən yuxarı, könül! Nemət eşqə düşdü cavan çağında, Bəsləyibdi bizi Yar qucağında, Bitmişik əzəldən eşqin bağında, Olub həm baxçası, həm barı könül! Yüklə 1,76 Mb. Dostları ilə paylaş:
|