Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
772 «Onda Doğuya yox, Batıya getməlisən», – Leylək qısqanclıqla dedi.
kimi ərəbcə dedim. «Amma Doğu doğuda, Batı batıdadı», – Qara dedi.
«NəqqaĢ özünü dartmamalıdı», – Kəpənək dedi. «Doğunun və Batının dərdini çəkməkdənsə, yalnız içindən gəldiyi kimi nəqĢ eləməlisən». «Bu çox doğru sözdü», – sevgili Kəpənəyə dedim. «Səni öpmək istədim». Amma ona doğru iki addım atmamıĢdım ki, Qara özünü göstərən tərzdə üstümə atıldı. Bir əlimdə içi camaĢır və qızıl dolu boğçam, qoltuğumun altında da da rəsmlərlə dolu cildbənd vardı. Onları qorumaq istəyəndə ehtiyatı əldən verdim. Xəncər tutan qolumu ələ keçirdi. Ancaq onun da bəxti gətirmədi, ayağı rəhləyə iliĢdiyinə görə bir anlığa müvazinətini itirəndə qolumu tutan əli boĢaldı. Bir yandan var gücümlə təpikləyə- təpikləyə barmaqlarını diĢləyib onu silkələdim. Canı ağrıdığına görə uladı. Bu dəfə əzab verib, ayağımı əlinin üstünə basdım, xəncəri o birilərə tutub qıĢqırdım: «Oturun oturduğunuz yerdə!» Oturdular. Xəncərin ucunu
əfsanədə Keykavus elədiyi kimi, Qaranın burun deĢiyinə downloaded from KitabYurdu.org
773 soxdum.
Qanamağa baĢlayanda yalvaran gözlərindən acı yaĢlar axdı. «Ġndi de görək, – soruĢdum, – mən kor olacağammı?» «Əfsanəyə görə, qan bəzilərinin gözündə laxtalanır, bəzilərinin gözündə laxtalanmır. Allah nəqĢindən məmnundusa, səni yanına aparmaq üçün öz möhtəĢəm qaranlığını verəcək. Onda bu səfil dünyanı yox, onun gördüyü misilsiz mənzərələri görəcəksən. Yox, nəqĢindən məmnun deyilsə, indiki kimi görməyə davam eləyəcəksən». «Mən əsl nəqĢi diyari-hinddə çəkəcəyəm», – dedim. «Allahın məni ittiham eləyəcəyi rəsmi hələ çəkməmiĢəm». «Firəng üsullarından qaçmağına artıq çox da ümid bəsləmə», – dedi. «Əkbər xanın nəqqaĢlarını öz rəsmlərini imzalamağa təĢviq elədiyini bilirsənmi? Portəgizli iezuit keĢiĢləri firəng rəsm və üsullarını ora çoxdan aparıblar. Onlar artıq hər yerdədilər». «HəmiĢə saf qalmaq istəyənin görməli iĢi, qaçmalı yeri var», – dedim. «Əlbəttə, kor olmaq və mövcud olmayan ölkələrə qaçmaq», – Leylək dedi. «Bütün ömürləri boyu Ģəxsi üslubları olmasına görə firəngləri təqlid eləyəcəklər», – downloaded from KitabYurdu.org
774 dedim. «Firəngləri təqlid elədikləri üçün də Ģəxsi üslubları heç olmayacaq». «BaĢqa eləməli bir Ģey yoxdu», – Qara Ģərəfsizcəsinə dedi. Əlbəttə, onun yeganə xoĢbəxtliyi nəqĢ yox, gözəl ġəkurəydi. Ucu qanlı xəncəri Qaranın qanlı burnundan çəkib baĢının üzərinə boyun vurmağa hazırlaĢan cəlladın qılıncı kimi qaldırdım. «Ġstəsəm, sənin boynunu indi vuraram», – açıq-aĢkar olan Ģeyi elan elədim. «Amma ġəkurənin uĢaqlarına və xoĢbəxtliyinə görə səni bağıĢlaya bilərəm. Onunla yaxĢı davran, heyvanlıq və cahillik eləmə. Mənə söz ver!» «Söz verirəm!» – dedi. «Səni ġəkurəyə bağıĢladım», – dedim. Amma qolum ağzımdan çıxan sözün tamamilə əksini elədi. Var gücümlə xəncəri Qaraya endirdim. Son anda həm o, yerindən qımıldandığına görə, həm
də mən
zərbənin yönünü
dəyiĢdirdiyimdən xəncər boynuna yox, çiyninə dəydi. Qolumun öz-özünə elədiyinə mən də qorxuyla baxdım. Ətə batan xəncəri çəkdiyim yer qıpqırmızı oldu. Həm qorxdum, həm də elədiyimdən utandım. Amma yaxın müddətdə bəlkə də ərəb dənizlərində, gəmidə kor olsam, intiqam downloaded from KitabYurdu.org
775 üçün nəqqaĢ qardaĢlarımdan heç birini yanımda tapmayacağımı bilirdim. Növbənin ona çatmasından haqlı olaraq qorxan Leylək içəri, qaranlıq otaqlara keçdi. Əlimdə lampa kölgəmlə birgə ardınca getdim, amma qorxub qayıtdım. Ən axırıncı iĢim Kəpənəklə öpüĢüb-vidalaĢmaq oldu. Aramıza qanın qorxusu girdiyindən onu istədiyim qədər ürəkdən öpə bilmədim. Gözlərimdən yaĢ axdığını gördü. Aradabir Qaranın iniltilərinin kəsildiyi ölüm sükutu içində olan təkkədən çıxdım. Ġslaq və palçıqlı həyətdən, qaranlıq məhəllədən az qala qaça-qaça uzaqlaĢdım. Məni Əkbər xanın nəqqaĢxanasına aparacaq gəmi səhər azanından sonra yola çıxacaq, həmin vaxt bir qayıq Kadırğa limanından ona doğru son dəfə gedəcəkdi. Qaçanda bir tərəfdən də gözlərimdən yaĢ axırdı. Aksaraydan oğru kimi səssiz-səmirsiz keçəndə üfüqdə günün ilk Ģəfəqlərini açıq-aydın gördüm. Ara küçələrin, dar keçidlərin, divarların arasından qabağıma çıxan ilk məhəllə çeĢməsinin qabağında iyirmi beĢ il əvvəl Ġstanbula ilk gəldiyim günün gecəsini keçirdiyim daĢ ev vardı. Orada açıq həyət qapısının arasından iyirmi beĢ il əvvəl uzaq bir qohumun məni mərdliklə, xeyirxahlıqla qonaq eləyib açdığı yatağa yuxumda iĢəyəndə on bir yaĢında gecəyarısı günahkarlıqla özümü atdığım downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|