33
to'ldiruvchi gap bo'lagiga aytiladi. Vositasiz (obyektsiz) to'ldiruvchi kimni, nimani
so’roqlariga, vositali to'ldiruvchi esa kimga, nimaga, kimda, nimada, kimdan, nimadan,
kim haqida, nima haqida va hk. so’roqlariga javob bo’ladi. To’ldiruvchi uchun
O
simvolidan foydalaniladi.
IV. Aniqlovchi otning belgilarini tushuntiruvchi, izohlovchi gap bo'lagidir.
Aniqlovchi predmetning belgisini bildirgan holda qanday, kimning, nechanchi, qancha
kabi so'roqlarga javob beradi. Aniqlovchi kompyuter lingvistikasida gap bo’lagi sifatida
ajratilmaydi, chunki u gapda boshqa bo’laklarga tobelanib keladi, u gap uchun
nozaruriy (fakultativ, obligator emas) bo’lak hisoblanadi.
V. Hol kesimda ifodalanayotgan harakat yoki holatning o'rni, payti, maqsadi,
sababi va bajarilish sharti kabilarni bildiruvchi gap bo'lagidir.
U qanday, qay tarzda,
qaerda, qachon, nima sababdan, nima uchun kabi so'roqlarning biriga javob beradi. Hol
uchun
M
simvolidan foydalaniladi.
Modellashtirish metodi keyingi paytlarda tilshunoslikda faol tadbiq qilina
boshlandi. Bunda olimlar bu metodning bir qator abzalliklari va pragmatik jihatlarini
nazarda tutadilar. Buni quyidagicha izohlash mumkin:
-
Birinchidan, modellashtirish amaliy metod hisoblanadi, tavsifiy emas.
-
Ikkinchidan, modellashtirish metodi har qanday sharoitda optimal (“eng
qulay”, “eng maqbul” degan ma’nolarni ifodalaydi) hisoblanadi.
-
Uchinchidan, modellashtirish metodi ekonomiya prinsipiga tayanadi. Bunda
so’z, uzun ta’rif va tavsiflarga ehtiyoj bo’lmaydi.
-
To’rtinchidan, obyektni tushuntirish va izohlashni
osonlashtiradi va
soddalashtiradi.
Borliqdagi hamma narsalarning ijobiy va salbiy tomonlari bo’lgani kabi,
modellashtirish metodining ham pozitiv va pragmatik tomonlari bilan birga salbiy
tomonlari ham bor. Uning kamchiliklari, salbiy tomonlarini quyidagicha umumlashtirish
mumkin:
-
Birinchidan, modellashtirishda faqat struktur va formal belgilarga
asoslaniladi.
Bunda mazmuniy tomon, semantik qirralar e’tibordan chetda qoladi.
Vaholanki, har qanday hodisaning, xususan, lisoniy hodisaning, mohiyati shakl va
mazmun birligida o’z ifodasini topgan bo’ladi.
-
Ikkinchidan, bizning obyekt haqidagi bilimlarimiz
rivojlanib borgan sari
modellar eskiradi. Avvalgi bilimlarni inkor qilish hisobiga fan rivojlanadi. Mavjud
modellar bilimlarimiz ufqini cheklaydi va xato tasavvurlarga olib kelishi mumkin.
-
Uchinchidan, tabiat va jamiyatdagi hech bir narsa boshqa obyektlar
ta’siridan holi bo’lmaydi. Ya’ni modellar nisbiylik xarakteriga ega bo’ladi, biz ularni
mutlaq haqiqat sifatida qabul qila olmaymiz.