Latifa - og`zaki janrning ma`lum va mashhur janrlaridan biri. U hajman kichik,
21
dialog ko`rinishi etakchilik qiladi. SHarq xalqlari og`zaki ijodidagi latifalarning o`z
qahramonlari mavjuddir. O`zbeklarda Nasriddin Afandi yoki Xo`ja Nasriddin, qozoqlarda
Aldarko`sa, tojiklarda Nasriddin Afandi va Jo`xi, turkmanlarda, Mirali ismlari mashhur.
SHuni ta`kidlash lozimki, SHarq xalqlari yaratgan latifalar mohiyati
jihatidan bir-biriga
o`xshaydi. Bir latifaning o`zi o`zbeklarda Nasriddin, hindlarda Birbol, qozoqlarda Aldarko`sa
nomi bilan yuritiladi. Bunday vaziyatning vujudga kelishi sharq xalqlarining tarixan bir-biriga
yaqin yashaganliklari izohlanadi. O`zbek xalq og`zaki ijodida Nasriddin obrazining vujudga
kelishi asosan XIX asrning ikkinchi yarmida matbaaning rivojlanishi bilan bog`liqdir. Qrimda
nashr etilgan «Tarjumon» gazetasida kichik-kichik latifalarning asosiy qahramoni Xo`ja
Nasriddin Afandi edi. Turkistonda litografiyaning paydo bo`lishi natijasida xalq kitoblarini
nashr etish ham ommaviy tus oladi. Bundan yuz yil muqaddam o`zbek latifalari «Nasriddin
Afandi latifalari» nomi ostida kitob holida nashr etiladi. SHundan so`ng bu nom qadimgi
latifalardagi qahramonlar ismi -Mashrab, Kal, Aldarko`salarni siqib chiqardi.
O`zbek latifalaridagi Nasriddin obrazini ikki tomonlama talqin qilish mumkin:
birinchidan, Nasriddin Afandi har qanday og`ir hayotiy vaziyatlarda aqli, tadbirkorligi, tez
fikrlashi natijasida echim topa oladigan dono faylasufdir. U shoh
saroyidagi kamchiliklarni
tanqid qila oladi, boylarni, amaldorlarni, yomon xulqli odamlarni keskin kulgi ostiga oladi,
o`zining xaq ekanligini isbotlaydi.
Ikkinchidan, Nasriddin Afandi - o`ta sodda, hayot tajribasiga ega bo`lmagan, landavur
inson. Bu Nasriddin o`zining go`lligi bilan tinglovchini lol qoldiradi. Echimini topish talab
qilingan vaziyatlarda noo`rin harakat qiladi. O`zining mazkur harakatini beo`xshov
mulohazalari bilan asoslaydi. Agar talabchan podsho oldida mantiqiy fikr yuritish bilan uni
mot qilgan Afandi
birinchi talqinga mos kelsa, ko`cha bolalarini aldamoqchi bo`lib, keyin
ularning ketidan o`zi ham chopib, o`zining gapiga o`zi aldangan Afandi ikkinchi talqinni esga
soladi.
Latifalar turmushdagi hamma sohalar haqida yaratilishi mumkin. Latifalarning
mazmuniga qarab qadimgi latifalar va zamonaviy latifalarga ajratamiz. SHuni ham ta`kidlash
joizki, hozirga qadar nashr etilgan «Afandi latifalari», «Latifalar» kitoblariga kiritilgan
aksariyat namunalarda zamonasozlik ko`zga tashlanadi, ya`ni Afandi boylarga, qozilarga,
domla-imomlarga, podsho-vazirlarga qarshi qo`yiladi.
Latifalar ba`zan anekdod tarzida ham qo`llanadi, bu atama ko`proq so`zlashuv nutqida,
asosan, Evropa hayotiga oid latifalarga nisbatan ishlatiladi.
Latifalar ayni kunlarimizda eng ko`p yaratiladigan folklor janri xisoblanadi.
CHunki
zamonning kamchiliklarini oshkora aytish, yozish mumkin bo`lmagan bir paytda latifa tarzida
tanqid qilish mumkin. Keyingi kuzatishlar shuni ko`rsatmoqdaki, eng mushkil davrlarda,
hatto, repressiya, qatli om davrida ham latifalar to`qish va aytish davom etgan:
37-yilda qamalgan bir kishidan so`rashdi:
- Senga necha yil berishdi?
- Yigirma yil.
- Nima qiluvding?
- Hech narsa.
- Bekor aytibsan, hech narsa qilmaganlarga 15 yil berishadi.
Lof - o`zbek xalq nasrining mustaqil janrlaridan biri bo`lib, o`zining tuzilishi, hajv va
yumorga asoslanishi bilan latifa va askiya janrlariga yaqin turadi. SHuning uchun ham u yoki
bu lofbozning so`zga chechanligi, zukkoligi va hozirjavoblik fazilati mazkur janrning tashkil
topishida hal qiluvchi rol’ o`ynaydi. Loflar syujeti dialog asosiga qurilgan bo`lib, hajv va
engil yumorga moyilligi, voqea va hodisalar o`ta mubolag`ali tasvirlanishi bilan ajralib turadi.
Lof janri, asosan, qiziqchi va askiyabozlar orasida shakllangan va ijro etilgan. Binobarin,
har bir lofda notabiiy voqealar, salbiy belgilar kulgu ostiga olinadi. Lof aytish mubolag`ali
22
epizodga mantiqiy javob qaytarish, so`zga chechanlik musobaqasi shaklida o`tadi. Masalan:
Paxsakash lofchi narvonchi lofchiga:
- Bir joyda shunday paxsa urayapmanki, balandligi ettinchi qavat osmon bilan barobar
keladi, - deb maqtanibdi.
- Men ham shunday bir narvon yasayapmanki, u o`n to`rtinchi qavat osmonga etadi, -
debdi narvonchi lofchi.
- Qo`ying-e, - debdi paxsakash lofchi.
- Rost, rost, bo`lmasa siz urayotgan paxsa uyning devoriga narvonlarsiz chiqib
bo`ladimi, - debdi narvonchi lofchi.
Bu lofda lofboz raqiblar o`zaro bir-birlarini noshudlikda aylab, kamsitish orqali engil
yumor hosil qiladi. Lof kompozitsiyasi nihoyatda sodda bo`lib, bahslashuvchi tomonlarning
so`zamollik bobida tortishuvi bevosita asarni yuzaga keltiradi. Syujet ixcham, savol-javob
tarzida kechgan, ikki qismning mantiqiy birikuvidan tashkil topadi va hech qanday kirishsiz
boshlanadi. Syujet echimi latifalarda bo`lganidek favqulodda yuz beradi.
Syujetning birinchi qismida voqea yoki hodisa boshlovchi lofchi tomonidan
bo`rttirilgan holda bayon qilinadi. Ikkinchi qismida esa zukko lofchi o`z javobida aytmoqchi
bo`lgan voqea va hodisalarni yanada oshirib-toshiradi. Demak, savol tarzida aytilgan lofga
javob so`zga
chechanlik, hozirjavoblikni talab etadi. Lof syujetining ikkinchi qismi birinchi
qism voqealari bilan birikkan holda o`ziga xos yaxlit kompozitsiya yaratadi. Ko`rinadiki,
syujet voqealari savol-javob shaklida kechadi va asarda ilgari surilgan g`oya zukko lofchi
javobida oydinlashadi.
Loflarning mavzu doirasi ham rang-barang bo`lib, ijtimoiy hayotning barcha
tomonlarini qamrab oladi. Bu o`rinda ijobiy fazilat ulug`lansa, ikkinchi o`rinda salbiy belgilar
fosh etiladi.
Voqealikni mubolag`alash asosida bayon etish lof janriga xos badiiy -tasviriy usul
hisoblanadi. CHunki mubolag`a u yoki bu narsa yoki hodisani oshirib, bo`rttirib
tasvirlashning o`ziga xos usulidir.
Loflar tuzilishi yumorga asoslanishi, voqea va hodisalarning
favqulodda echilishiga
ko`ra latifalarga o`xshab ketadi. Bu o`xshashlik har ikki janrning o`zaro ta`siri natijasida
yuzaga kelgan. Lofning belgilari, xususan, mubolag`alash usuli ertak va dostonlarda ham
uchrab turadi.
Xulosa qilib aytganimizda, o`zbek latifalari va loflari o`zining uzoq yillik tarixi
davomida xalqimiz ma`naviyatining o`sishiga barakali ta`sir qilib keladi. Hayotda uchrab
turadigan
ayrim nuqson va kamchiliklarni, yomon odatlarni tuzatishda, yosh avlodni
umumbashariy qadriyatlar, insoniylik ruhida tarbiyalashda latifa va loflarning, shubhasiz,
o`rni beqiyosdir.
Dostları ilə paylaş: