PeyğƏMBƏRLƏRĠn həyati

 
54 
Fələstinin, Qüdsün və Məscidül-Əqsanın azadlığı yolunda kömək etsin və biz 
atamız Ġbrahimin (ə) Əlxəlil Ģəhərindəki müqəddəs qəbrini ziyarət edək. 
Ġlahi,  Ġbrahim  (ə)  və  onun  ailəsinə  göndərdiyin  kimi,  Məhəmməd  və  onun 
ailəsinə salavat və salam göndər. Həqiqətən, sən təriflərə layiq və ucasan!  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
55 
 
SƏMA DAġLARI  
HƏZRƏT LUTUN ƏHVALATI 
Ġbrahim (ə) birgə nahar etmək üçün bir qonaq gözləyirdi. O çox qonaqpərvər 
insan  idi.  HəmiĢə  qonaqları  gülərüzlə  qarĢılayardı.  Onlar  üçün  dadlı  su,  təmiz 
süd və ləzzətli yemək hazırlayardı. Qonaqlar Ġbrahimi (ə) səxavətinə, onun xoĢ 
davranıĢına və olduqca gözəl əxlaqına görə çox sevirdilər. 
Bir gün üç gözəl və cavan qonaq Ġbrahimin (ə) evinə gəldi. Həzrət onlara xoĢ 
gəldin  dedi.  Onların  gəliĢinə  çox  sevindi.  Buna  görə  də  tezliklə  onlara  qulluq 
etməyə  baĢladı.  Onlar  üçün  bir  buzov  kəsdi.  Onu  kabab  edib,  qabaqlarına 
qoydu. O zaman adət belə idi: Əgər qonaq yeməkdən imtina etsəydi, deməli, ev 
sahibinin  qonaqlığını  rədd  edib,  ona  ziyan  vurmaq  fikrindədir.  Amma,  əgər 
yeməkdən meyl etsəydi, bu o demək idi ki, duz-çörəyin hörmətinə görə onlarla 
ev sahibi arasında dostluq əlaqəsi yaranacaqdır. 
Ġbrahim  (ə)  buzovun  kabab  olmuĢ  ətini  qonaqların  qarĢısına  qoydu.  Amma, 
burda  təəccüblü  bir  hadisə  baĢ  verdi.  Qonaqlar  yeməkdən  imtina  etdilər. 
Ġbrahim  (ə)  onlardan  qorxmağa  baĢladı.  Öz-özünə  dedi:  Görəsən  doğrudanmı 
mənə pislik etmək istəyirlər?! 
Qonaqlar özlərini təqdim etdilər. Onlar Ġbrahimə dedilər: 
-Biz  Allahın  mələkləriyik.  Sədum  camaatından  intiqam  almaq  üçün  ora 
göndərilmiĢik. 
Ġbrahim  (ə)  təəssüf  etdi  və  bəlkə  haqq  yoluna  qayıdalar  -  deyə  əzabı  Ģəhər 
sakinlərindən uzaqlaĢdırmağa çalıĢdı. Ona görə də mələklərə dedi: 
-Lut Sədum Ģəhərində yaĢayır. Onun taleyi necə olacaq? 
Onlar dedilər: 
-Biz orada kimin yaĢadığını yaxĢı bilirik.  
Ġbrahimin  (ə)  nigarançılığını  dəf  etmək  üçün  mələklər  ona  saleh  bir  övlad 
nəsib  olacağından  xəbər  verdilər.  Ġbrahim  (ə)  onlarla  Lutun  qövmü  barədə 
danıĢmaq istədi. Amma, mələklər ona dedilər: 
-Ey Ġbrahim! Bu məsələdən vaz keç. Çünki, Allahın fərmanı qətidir. 
Ġbrahim (ə) sakit oldu və mələklər Sədum əhalisindən intiqam almaq üçün o 
Ģəhərə yollandılar.  
Onların macərası və Lutun əhvalatı nə idi? Əgər bu kitabla bizimlə olsanız, o 
macəra ilə tanıĢ olacaqsınız. 
Bundan  öncə  Allahın  Xəlili  (dostu)  Həzrət  Ġbrahimin  (ə)  əhvalatını  oxuduq. 
Ġbrahim  (ə)  Babil  torpaqlarında  yaĢayırdı.  O  oranın  sakinlərini  yeganə  Allaha 
ibadət etməyə və bütpərəstlikdən çəkinməyə də’vət etdi. Əgər xatırlayırsınızsa 
insanlar  Ġbrahimin (ə) risalətinə küfr etdilər. Həyat  yoldaĢı Sara və xalası oğlu 
Lutdan baĢqa heç kəs iman gətirmədi. Ġbrahim (ə) Babil torpaqlarından köçmək 
fikrinə düĢdükdə qərara gəldi ki, Lut da onunla hicrət etsin və beləliklə Lut öz 
torpaqlarını tərk edib, köçdü. Karvan Sədum torpaqlarına çatdıqda Ġbrahim (ə) 
Luta dedi ki, o Ģəhərdə qalıb insanları Allaha pərəstiĢ etməyə və bütpərəstlikdən 

---

 
56 
çəkinməyə  də’vət  etsin.  Bu  minvalla  Lutun  Sədum  Ģəhərindəki  əhvalatı 
baĢlandı.  
Lut Babil torpaqlarında Ġbrahimə iman gətirdi. O Həzrəti oda atmaq istədikləri 
vaxt Lut dedi: 
-Mən  Allahıma  tərəf  mühacirət  edirəm.  Ona  görə  də  Həzrət  Ġbrahimlə  birgə 
Müqəddəs  Fələstin  torpaqlarına  hicrət  etdi.  Yolda  Ġbrahim  (ə)  Luta  fərman 
verdi ki, Sədum torpaqlarında sakin olub, o diyarın camaatını Allahın dininə və 
öz pak insani fitrətlərinə qayıtmağa də’vət etsin. 
Sədum  Ġordaniyada  Bəhrülmeyyitin  sahillərində  yerləĢən  kiçik  Ģəhərlərə 
deyilirdi.  Lut  orada  yaĢamağa  baĢladı.  Evləndi  və  Alllah  ona  imanlı  qızlar  əta 
etdi.  
SƏDUM CAMAATI 
Sədum  camaatının  yaĢayıĢı  əkinçilik  yolu  ilə  keçirdi.  Səhərdən  axĢamadək 
əkin yerlərində iĢləyir, sonra isə Ģəhərdəki evlərinə qayıdırdılar.  
Heç kəs bilmir ki, onların əxlaqları necə korlandı və pis iĢlərə əl atıb, naxələf 
əməllərlə  məĢğul  oldular.  Onlar  səfər  edənlərin  yolunu  kəsib,  mallarını  qarət 
edir və özlərinə qarĢı əxlaqa zidd iĢlər görürdülər. Səfər edənlər Sədum evlərinə 
və onun fasiq camaatına yaxınlaĢmağa qorxurdular. Onlar həmin Ģəhərdə onlara 
hörmət qoyacaq, su və çörək verəcək, onlarla xoĢ rəftar edəcək bir ev, bir ailə 
tanımırdılar. Yalnız bir evdən baĢqa və o da Lutun evi idi. 
Lut  o  azğın  və  fasiq  cəmiyyətdə  yaĢayırdı.  Amma,  elə  bil  ki,  cəhənnəmdə 
yaĢayırdı.  O  görürdü  ki,  camaat  üzdəniraq  və  çirkin  iĢlərlə  məĢğuldurlar;  elə 
murdar  iĢlər  görürdülər  ki,  hər  bir  həyalı  və  Ģəxsiyyətli  insan  bunların  adını 
çəkməyə  xəcalət  çəkir.  Onlar  qumarbazlıq  edirdilər.  Səfər  edənlərin  yollarını 
kəsirdilər.  Bu  iĢlər  onların  adət-ənənələrindən  bir  hissəsi  sayılırdı.  Onların 
hamısı  Ģər  və  fasiq  insanlar  idilər.  Öz  çirkin  və  bəyənilməz  iĢlərindən  xəcalət 
çəkmirdilər. 
Lut bütün bu pis iĢlərin səbəbini bilirdi. Onlar öz pak insani təbiətlərindən və 
fitrətlərindən ayrı düĢmüĢdülər. 
Böyük  Allah  insanı  hər  növ  çirkinlikdən  pak  yaratdı.  Onu  təmiz  xəlq  etdi. 
Amma,  insanın  özü  özünü  korlayır.  Niyə?  Çünki,  O,  ġeytanın  sözünə  qulaq 
asıb, peyğəmbərlərdən uzaqlaĢır. 
Lut öz qövmünə nəsihət verib, onlara deyirdi: 
-Öz  insani  fitrətinizə,  öz  rəbbinizə  və  özünüzün  pak  və  sağlam  uĢaqlıq 
dövrünüzə qayıdın. Niyə görə gözəl bir həyata üz tutmursunuz? Nə üçün gözəl 
ailə həyatından uzaqlaĢmaq istəyirsiniz? 
Onların  ailə  əlaqələri  bir-birinə  dəymiĢdi.  KiĢilər  öz  vaxtlarını  kiĢilərlə, 
qadınlar  isə  qadınlarla  keçirirdilər.  Səfər  edənlər  bu  ölkənin  sakinlərini 
sevmirdilər. Çünki, onlar pis və vəfasız insanlara çevrilmiĢdilər. Onlar heç kəsə 
hörmət qoymur və əxlaqa zidd iĢlər görürdülər.  Dəfələrlə  Lutu öz  yerlərindən 
çıxarmaq  istəmiĢdilər.  Dəfələrlə  onun  əleyhinə  hiyləli  planlar  hazırlamıĢdılar. 
Lut  onların  arasında  qərib  kimi  yaĢayırdı.  O,  gözəl  təbiətli  bir  Ģəxsiyyət  idi. 
Amma,  onlar  çirkin  və  aludə  insanlar  idilər.  Lut  qonaqpərvər  idi  və  qəriblərə 

---