Valja imati na umu sledeće činjenice - Prvo, stopa štednje je takođe funkcija privrednog i finansijskog sitstema
- Drugo, dobar deo štednje sektora stanovništva, međutim, nikada ne dolazi na finansijsko tržište
Moguće je razlikovati stopu bruto nacionalne od stope neto nacionalne štednje
Štednja domaćinstava predstavlja osnovni izvor finansiranja privrednog razvoja u industrijski razvijenim državama Štednja domaćinstava predstavlja osnovni izvor finansiranja privrednog razvoja u industrijski razvijenim državama
Veliki je broj faktora koji opredeljuju veličinu štednje domaćinstava: nivo raspoloživog dohotka, starosna struktura, nestabilnost izvoza, distribucija dohotka, priliv kapitala, spoljna zaduženost, inflacija, budžetski deficit, realna kamatna stopa
U ekonomskoj literaturi se sugeriše da je nivo dohotka najvažnija determinanta štednje domaćinstava
Bitna su tri momenta koja objašnjavaju zašto se veća buduća fizička veličina vrednosno izjednačuje sa sadašnjom Bitna su tri momenta koja objašnjavaju zašto se veća buduća fizička veličina vrednosno izjednačuje sa sadašnjom
Prvo, sadašnja potrošnja "više vredi" od buduće
Drugo, sadašnja potrošnja sa delom dohotka koji se namenjuje štednji bila bi sasvim izvesna, dok je buduća potrošnja na osnovu sadašnje štednje neizvesna i nije sigumo da će se ostvariti. I taj rizik zahteva nadoknadu. I najzad, svaka štednja pretpostavlja promišljenu investicionu upotrebu
Dva su osnovna izvora javne štednje: - višak budžetskih prihoda nad rashodima tj. budžetski suficit i
- štednja javnih preduzeća
U većini zemalja u razvoju stednja javnih korporacija je na niskom nivou jer je ovaj sektor mali
Druga komponenta bruto domaćeg (nacionalnog) proizvoda su investicije Druga komponenta bruto domaćeg (nacionalnog) proizvoda su investicije
Investiciona potrošnja najčešće podrazumeva: - kupovinu mašina, opreme i alata neophodnih za poslovanje preduzeća;
- građevinske objekte i
- promene u poslovnim zalihama robe i materijala
U makroekonomskoj literaturi investicije su odredene kao ulaganja u realni proizvodni kapital, odnosno investicije predstavljaju uvećanje proizvodnih fondova, građevinskih objekata i zaliha
U ekonomskoj teoriji posebno je važna razlika između veličina bruto i neto investicija
Motiv investiranja preduzeća je ostvarenje profita u većem iznosu od investicionih izdataka
U ekonomskoj literaturi se kao tri najvažnije determinante investicione aktivnosti navode:- visina kamatne stope
- tehnološke promene i
- očekivanja
Bruto investicije se sastoje od neto investicija i amortizacije
Na investiciono odlučivanje ima uticaja visina kamatne stope. Na investiciono odlučivanje ima uticaja visina kamatne stope.
Tehnološke promene su najdinamičniji faktor privrednog razvoja
Očekivanja u budućnosti predstavljaju važnu determinantu investicionih aktivnosti
Investicije su opredmećenje kapitala izdvojenog za razvoj
U kontekstu makroekonomskih proučavanja od primame je važnosti dvojak karakter investicija: - kao komponente agregatne tražnje, s jedne, i
- kao faktora uvećanja ukupne ponude, s druge strane
Prema nameni, investicije se prvo dele na: Prema nameni, investicije se prvo dele na: - privredne investicije i
- neprivredne investicije
Takođe, prema nameni, ali sa drugog aspekta, privredne investicije se dele na: - investicije u osnovna i
- investicije u obrtna sredstva
Prema tome, odakle potiču sredstva za finansiranje investicija, odnosno prema izvoru sredstava, obzirom na vrednosnu strukturu društvenog proizvoda, investicije delimo na: - neto investicije i
- bruto investicije
Neto investicije potiču iz nacionalnog dohotka, odnosno izvor neto investicija je akumulacija umanjena za zaliha |
