[27]
2). Həzrət Peyğəmbər (s) və digər Məsumlardan (ə) gələn mütəvatir hədislər
hədislərin yazılmasının Peyğəmbər (s) tərəfindən əmr edilməsini gəstərir. Həmin
hədislərdən bir neçəsinə diqqət yetirsək, bu əmrin müsəlmanlar üçün necə də önəmli
olduğunun şahidi olacağıq. Belə ki, Peyğəmbər (s) hədislərinin hifz olunması
haqqında və yazılıb gələcək nəsillərə ötürülməsi xüsusunda buyurmuşdur:
“Mömin ölən zaman üzərində elm olan bircə vərəqə qoyub gedərsə, həmin
vərəqə qiyamət günü onunla cəhənnəm odu arasında bir pərdə olacaqdır. Allah
təbarəkə və taala o vərəqədəyazılan hər bir hərf üçün həmin şəxsə (cənnətdə)
dunyadan yeddi dəfə geniş olan şəhər verəcəkdir.”
95
“Peyğəmbər(s) üç dəfə Allahım mənim xəlifələrimə (ardıcıllarıma) rəhm et
dedikdə, səhabələr: Ey Allahın Rəsulu! Sənin xəlifələrin (ardıcılların) kimlərdir -
dedilər. Həzrət buyurdu: Mənim hədis və sünnəmə tabe olub, onu ümmətimə
öyrədənlər.”
96
“Elmi möhkəmləndirin. Soruşdular: onun möhkəmləndirilməsi nə ilədir? Həzrət
buyurdu: yazılması ilə.”
97
Həmçinin bu hədis azca dəyişik şəkldə bir çox əhli-sünnə
mənbələrində, o cümlədən İbn Əbdülbirrin “Cameu bəyanil-elm”
98
, Xətib Bağdadinin
“Təqyidül-elm”
99
, Sübhi əs-Salehin “Hədis elmləri və Hədis istilahları”
100
və digər
əsərlərdə qeyd olunmuşdur.
Bu mövzuda Əli (ə) buyurur: “Allah bizdən bir hədis eşidib onu olduğu kimi
nəql edənin üzünü ağartsın. Az mübəlliğlər vardır ki, onlar eşidilənlərdən daha
diqqətlidirlər.”
101
Həmmad bin Səlmə Məhəmməd bin İshaqdan, o, Amr bin Şüeybdən, o,
atasından, atası da onun babasından rəvayətedir:
“Ey Allahın Rəsulu! Səndən eşitdiklərimin hamısını yazımmı? dedim.
Həzrət buyurdu: Bəli.
Dedim: qəzəbli və sakit olduğunuz halda yaza bilirəmmi?
Həzrət buyurdu: Bəli, mən heç bir vaxt həqiqətdən başqa bir şey
söyləmərəm.”
102
Həmçinin bu hədis Abdullah bin Amr vasitəsiylə HakimNişapurinin “əl-
Müstədrək”
103
, İbn Qüteybənin “Təvilu müxtəlifil-hədis”
104
, Əhməd bin Hənbəlin
“Müsnəd”
105
, İbn Salahın “Hədis elmləri və Hədis istilahları”
106
və digər alimlərin
əsərlərdə də qeyd olunmuşdur.
95
Əllamə Məclisi, Biharül-ənvar, Beyrut çapı, c. II, səh. 532
96
həmin mənbə, c. II, səh. 431
97
həmin mənbə c. II, səh. 432
98
c. I, səh. 72
99
səh. 69
100
səh. 17
101
Biharül-ənvar, c. II, səh. 441
102
həmin mənbə, c. II, səh. 433
103
c. I, səh. 105
104
səh. 365
105
cild III, səh. 207
106
səh. 22
[28]
Həmçinin hədislərin yazılıb qorunması məsum imamlar (ə) tərəfindən də təkid
edilmişdir. Əli (ə) buyurub:
“Bir hədisi nəql etdiyiniz zaman onun sənədini də zikr edin. Əgər o hədis doğru
olsa (savabı) sizin, yalan olsa (günahı) onu nəql edənin üzərindədir.”
107
İmam Sadiq (ə) buyurub: “Ey Cabir! Halal və haram haqqında sənə yetişən
doğru bir hədis sənin üçün Günəş çıxandan batanadək üzərinə şüa saldığı hər şeydən
xeyirlidir.”
108
İbn Təğlib İmam Sadiqdən (ə) nəql edir:
“Bizə olunan zülm üçün kədərlənmək təsbihdir, nəfsin bizim üçün kədərlənməsi
ibadətdir, bizim sirrmizi gizlətmək Allah yolunda cihaddır. Sonra Əbu Abdullah dedi:
“Bu hədisi qızıl su ilə yazmaq gərəkdir.”
“İnsanların dərəcələrini onların bizdən nəql etdikləri hədislərin miqdarı ilə
tanıyın.”
109
“Bizim sözlərimizi erab edin (açıqlayın). Çünki biz ən fəsih camaatıq.”
110
“Yazın! əgər əzbərlədiklərinizi yazmasanız unudacaqsınız.”
“Qəlb yazı ilə danışır.”
111
Rəvayət edilir ki, Ənsardan bir kişi Peyğəmbərin (s) məclisində oturub o
Həzrətdən (s) hədis dinlyərdi. Hədislər onun xoşuna gəlsədə, onları əzbərləyə
bilmirdi. Bu halı Peyğəmbərə (s) şikayət etdikdə, Həzrət (s) buyurdu: “Sağ əlindən
kömək al!”
112
Peyğəmbər (s) buyurub: “Hər kəs məndən bir hədis rəvayətetsə və bilsə ki, o
hədis yalandır, həmin şəxs də yalançılardan biri hesab olunur.”
113
Bu və ya digər hədislərdən göründüyü kimi bütün Məsumlar (ə) hədislərin
yazılıb qorunmasını təkid etmişlər.
3).Qurani-kərimlə hədislərin bir-birinə qarışması qeyri-mümkün bir işdir. Çünki
Qurani-kərim ecazkar bir kalam olub vəhy yolu ilə və vasitə əsasında nazil
edilmişdir. Hədislər isə bəşər övladı olan bir Peyğəmbərin(s) kalamıdır və Quranla
onun dediklərinihər baxımdan bir-birindən seçmək çətin bir iş deyil. Həmçinin artıq
Peyğəmbərin (s) dövründə Quran cəm olmuşdu, hər ayə və surə öz yerini tutmuşdu.
Belə olan halda hədis və Quranın bir-birinə qarışması mümkün deyil.
4). Peyğəmbər (s) zamanında yazılan səhifələr də Əbu Səid əl-Xudridən gələn
hədisin əsassız olduğunu sübut edir. Belə ki, o Həzrətin (s) dönəmində Əli bin Əbu
Talib (ə), Salmani-Farsı, Həzrət Fatimə (ə) və digər şəxslər hədis yazmışlar.
Yuxarıda göstərilən bu və ya digər sadə dəlillərdən məlum oldu ki, Peyğəmbərin
(s) sağlığında heç bir şeyin yazılmamış olduğu xüsusunda irəli sürülən hər hansı bir
107
Biharül-ənvar, c. II, səh. 531
108
həmin mənbə, c. II, səh. 532
109
həmin mənbə, c. II, səh. 435
110
həmin mənbə, c. II, səh. 436
111
həmin mənbə, c. II, səh. 435
112
həmin mənbə, c. II, səh. 436. Həmçinin bu hədis Xətib Bağdadinin Təqyidül-elm, səh. 67, Sünəni-Tirmizi, c. II, səh.
111, Xəttabinin Məalimüs-sünən c. IV, səh. 184, İbn Salahın Hədis elmləri və Hədis istilahları, səh. 18 kimi mötəbər
hədis qaynaqlarında da qeyd edilmişdir.
113
Biharül-ənvar, c. II, səh. 440