[35]
dəyərləndirilərsə, onda Əlinin (ə) əsərlərində, xüsusilə də qılıncının qınından asdığı
səhifənin içində aşağıdakı hökmlərin olduğunu görəcəyik:
“Fidyə haqqındakı hökmlər, hərbi əsirlərin sərbəst buraxılması xüsusundakı
prinsiplər, heç bir müsəlmanın bir kafir uğurunda edam edilməyəcəyinə dair əhkam,
yaralama işlərinə qarşı verilən təzminat, zəkat verməyə əsas olmaq üzrə dəvələrin
yaşı, Mədinənin hüdudu, birisinin əhdi qardaşının, ağasının izni olmadan bir başqası
ilə əhdi qardaş olmayacağına dair hökmlər, bir müsəlman komandirin qeyri-
müsəlmanlardan birinə verdiyi zimmətin, digər bütün müsəlmanlar tərəfindən
verilmiş qəbul ediləcəyinə və qanunun bütün müsəlmanlara aid olacağına” dair
hökmlər Əlinin (ə) səhifələrində yer almışdır.”
132
Hədisşünas alimlərin bir qrupu imam Əlinin (ə) səhifəsində yer alan hədislərin
Əliyə (ə) aid olduğunu desə də, digərlərinin fikrincə isə bu hədisləri İmam Əli (ə)
Peyğəmbərdən (s) eşidib yazmışdır.
133
Həmçinin bir qrup alimlər də imam Əlinin (ə)
səhifəsini əslində həzrət Peyğəmbərə (s) aid olduğu və o Həzrətin vəfatından sonra
Əliyə (ə) keçdiyini iddia etmişlər. Bu iddianı təsdiqləyən prof. Dr. M. Həmdullah
olmuşdur.
Buradan məlum olur ki, Həzrət İmam Əli (ə) hələ Peyğəmbər (s) dövründə hədis
yazmaqla məşğul olmuş və hədislərin tədvin edilməsinə böyük əmək sərf etmişdir.
İmam Əlinin (ə) səhifəsi bəzi qaynaqlarda “Kitabu Əli” adı altında zikr edilmişdir.
134
2) Fatimə bint Məhəmməd (s) və “Müshəf” əsəri
Fatimə (ə) həzrət Peyğəmbərin (s) Xədicəbint Xüveyliddən olan övladıdır.
Fatimə (ə) besətdən beş il sonra Məkkə şəhərində ilahi vəhyin nazil olduğu və
müqərrəb mələklərin daim enib-qalxdığı müqəddəs bir evdə dünyaya göz açmışdır.
Onda əvvəl Peyğəmbərin (s) həzrət Xədicədən (ə) dörd qızı və iki oğlu olmuşdur ki,
bunlardan ən böyük qızı Zeynəb, digərləri isə Ruqiyyə, Ummu Gülsüm və Fatimədir
(ə). Peyğəmbərin(s) övladları içərisində ən böyüyü Qasim, ən sonuncu övladı isə
İbrahimdir. Peyğəmbərin (s) bu qədər övladının olmasına baxmayaraq hamısı onun
sağlığında vəfat etmiş, yalnız həzrət Fatimə (ə) sağ qalmışdır ki, Allah da onun
vasitəsi ilə Peyğəmbərin (s) nəslini davam etdirmişdir.
Peyğəmbər (s) evində böyüyüb boya-başa çatan Fatimə (ə) atasının sevgi və
sayğısı altında öz mənəviyyatını və elmini ilahi vəhy əsasında əldə etmişdir.
Həmçinin onun doğuşunu Allah öz Peyğəmbərinə(s) vəhy yolu ilə bildirmiş və
“Kövsər” surəsini Fatimənin (ə) adına nazil etmişdir. Buna görə də əksər təfsir
alimləri adı keçən surədə “Həqiqətən biz sənə kövsəri əta etdik”
135
ayəsindəki
“Kövsərin” Fatimə (ə) olduğunu qeyd edirdilər. Bu haqda Əllamə Təbatəbai yazır:
“Əgər kövsər sözü ilə Peyğəmbərin (s) nəslinin Fatimə (ə) yolu ilə davam etməsi
nəzərdə tutulmasaydı, üçüncü ayənin mənası olmazdı.”
136
Həmçinin “Təfsiri-
132
Ali Yardım, Hədis-I-II, səh. 31
133
S. S. Rəşadi, Hədis elmi, səh. 20
134
Həsən əs-Sədr, Təsisüş-şiə, səh. 35
135
Kövsər-1
136
Təfsirül-mizan, c. XX, Kövsər surəsinin təfsiri
[36]
müstənəd” müəllifi bu surənin təfsirindəyazır: “Kövsər dedikdə çoxlu xeyir olan
Fatimə (ə) və onun övladları nəzərdətutulmuşdur ki, həm kəmiyyətcə, həm də
keyfiyyətcə böyük xeyirdir və yer üzünün zinətidirlər. Peyğəmbər (s) buyurmuşdur:
“Allah taalamənim nəslimlə yer üzünə zinət vermişdir və mənim nəslim İmam Əli
(ə), Fatimə (ə), Həsən (ə), Hüseyn (ə) və onların övladlarıdır.”
Bəlkə də elə bunun nəticəsidir ki, Peyğəmbər (s) Fatiməyə (ə) yüksək qayğı
gödtərmiş və onun haqqında aşağıdakı ifadələri söyləmişdir:
“Fatimə məndən bir hissədir, hər kəs onu qəzəbləndirsə, məni
qəzəbləndirmişdir.”
“Fatimə cənnət qadınlarının rəhbəridir.”
137
Əvvəlində də qeyd etdiyimiz kimi Peyğəmbərin (s) dövründə istər onun ailə
üzvlərindən, istərsə də yaxın səhabələrindən bir qismi ondan eşitdiklərini yazmış və
onu qoruyub saxlamağa müvəffəq olmuşlar. Şübhəsiz ki, belə şəxslərdən biri
dəPeyğəmbərin (s) sevimli qızı Fatimədir (ə). O, atasından eşitdiyi hədislərin bir
qismini yazmış və onları özündən sonra övladlarına irs qoymuşdur. Onun yazdığıvə
imamlar tərəfindən qorunaraq br-birlərinə ötürdükləri səhifənin adı “Müshəfi-
Fatimə”dir.
Mənbələrin verdikləri məlumata görə bir gün bir nəfər həzrət Fatimənin (s)
yanına gəlib dedi: “Ey Peyğəmbərin (s) qızı! Peyğəmbərin (s) sənə verdiyi və hazırda
bir yerdə qoruyub saxladığın bir şey varmı? Fatimə (ə) dedi: “Ey cariyə! O ipək bezi
(yazılı vəsiqəni) gətir”. Cariyə onu axtardı, lakin tapa bilmədi. Fatimə (ə) dedi: “vay
olsun sənə! onu axtar, çünki o mənim üçün Həsən və Hüseyn qədər qiymətlidir.
Cariyə onu axtardı və nəhayət süpürüb atdığını yadına saldı. Onu atdığı yerdən tapdı.
O vəsiqənin üzərində bunlar yazılmışdır Məhəmməd peyğəmbər (s) dedi: öz
qonşusunu himayə etməyən və qonşusu ondan əmin olmayan şəxs mömin sayılmaz.
Allaha və axirət gününə inanan kimsə qonşusuna əziyyət verməz. Allah və axirət
gününə inanan şəxs ya xeyir danışsın, yaxudda sussun. Çünki Allah xeyiri sevir.
Allah həlimdir, çirkinlikdən uzaqdır. Həyasızlıqdan, üzsüzlük edib istəməkdən,
israrla dilənməkdən xoşu gəlməz. Həqiqətən həya imandandır. İman isə cənnətdədir.
Həyasızlıq isə alçaqlıqdan qaynaqlanır. Alçaqlıq da cəhənnəmdədir.”
138
Buradan belə məlum olur ki, Fatimə (ə) öz atasından eşidib dinlədiyi hədislərin
bir hissəsini yazmış və onun qorunub saxlanması üçün böyük əmək sərf etmişdir.
Hətta rəvayətdən belə başa düşülür ki, bu vəsiqənin Fatimənin (ə) yanında çox böyük
əhəmiyyəti olmuş və onu atasından qalan müqəddəs kəlmələr hesab etdiyinə görə iki
əziz oğludan üstün tutmuşdur.
3) Əbu Rafe əl-Qibtinin “Kitabüs-sünən vəl-əhkam vəl-qəzaya” əsəri
Həzrət Peyğəmbərin (s) ən yaxın səhabələrindən biri də Əbu Rafe olmuşdur.
Onun adı haqqında müsəlman alimləri müxtəlif fikirlər söyləmişlər. Bəziləri onun
adının İbrahim, bəziləri isə Müslim alduğu qənaətindədirlər.
139
137
Səhihi-Buxari c. II, fədail fəsli
138
Küleyni, Üsuli-kafi, c. I, müqəddimə fəsli
139
Seyid Həsən əs-Sədr, əş-Şiə və fünunil-islam, səh. 154