[121]
vurğulanmışdır. Beləliklə, onun haqqında Zührünün
« ُهْن ِم ُلَضْفَأ ًايشرق ُتْيَأَر اَم »
(Qüreyşdə ondan üstün birini görmədim), Səid bin Müsəyyibin « ِِّيِلَعْنِم َلَضْفَأ ُّطَق ُتْيَأَر اَم
ِنْيَسُحْلا ِنْب » (Əli bin Hüseyndən daha üstün olan birini heç vaxt görməmişəm), Malik
bin Ənəsin « ُهُتَداَبِع ِةَرْثَكِل َنيِدِباَعْلا ِنْيَز َيِِّمُس » (çox ibadət etdiyinə görə Zeynülabidin
adlanır), Süfyan bin Üyeynənin « ُهْن ِم ُهَقْفَأ َلَ َو َنيِدِباَعْلا ِنْيَز ْنِم َلَضْفَأ ًاِّيِمِشاَه ُتْيَأَر اَم »
(Haşimilər içində Zeynülabidindən daha fəzilətli və daha düşüncəli birini görmədim)
və Məhəmməd bin İdris Şafeinin «
ْفَأ
ِةَنيِدَمْلا ِلْهَأ ُهَق » (O, Mədinənin ən fəqih adamı idi)
sözləri İmamın (ə) məqamının bütün məzhəblər yanında ali olduğunu
göstərməkdədir. Bundan əlavə Peyğəmbərin (s) məşhur səhabəsi Cabir bin Abdullah
əl-Ənsarinin onun haqqında Peyğəmbərdən (s) hədis nəql etməsi onun məqamını
daha da yüksəltməkdədir. Cabir rəvayət edir: “Mən Peyğəmbərin (s) yanında
oturmuşdum. Hüseyn (ə) Peyğəmbərin (s) otağındaydı və onunla oynayırdı. Bu
zaman Peyğəmbər (s) mənə dedi: Ey Cabir! Onun Əli adında oğlu olacaqdır. Qiyamət
günü carçı onu Zeynülabidin deyə çağıracaqdır. Onun da Məhəmməd adlı oğlu
olacaqdır. Məndən ona salam deyərsən.”
503
Şair Fərəzdəqin İmam Zeynülabidin (ə) haqqında dediyi şeir də İmamın (ə)
insanlar yanındakı dərəcəsini göstərən amillərdəndir. Həmin şeir aşağıdakıdır:
يِلِئاـَس اَي
ُم َرـَكلا َو ُدوـُجلا َّلـَح َنْيَأ :
-
يِدـْنِع
اوـُمِدـَق ُهـُبَّلاـُط اَذإ ٌناـَيـَب
يذلا اَذَه
ُهـَتَأـْط َو ُءاَحـْطَبلا ُف ِرـْعَت
-
ُم َرـَحلا َو ُّلـ ِحلا َو ُهـُف ِرـْعَي ُتـْيـَبلا َو
ُمِهِِّلُك ِ َاللَ ِداَبِع ِرْيَخ ُنْبا اَذَه
-
يِقَّتلا اَذَه
ُّ
يِقَّنلا
ُّ
ُمَلَعلا ُرِهاَّطلا
يذلا اَذَه
ُهُدِلا َو ُراَتْخُملا ُدَمْحأ
-
يَّلَص
يِهَلإ ِهيَلَع
ي َرَج اَم
ُمَلَقلا
ُهُمِثْلَي َءاَج ْدَق ْنَم ُنْك ُّرلا ُمَلْعَي ْوَل
-
يَط َو اَم ُهْنِم ُمِثْلَي َّرَخَل
ُمَدَقلا
ُلوُس َر یلع اَذَه
ُهُدِلا َو ِ َاللَ
-
يِدَتْهَت ُهاَدُه ِروُنِب ْتَسْمَأ
ُمَمُلاا
يِذَّلا اَذَه
ٌرَفْعَج ُراَّيَّطلا ُهُّمَع
-
ُمَسَق ُهُّبُح ٌثْيَل ُة َزْمَح ُلوُتْقَملا َو
ٍةَمِطاَف ِنا َوْسِِّنلا ِةَدِِّيَس ُنْبا اَذَه
-
يِذَّلا ِِّي ِص َولا ُنْبا َو
يف
ُمَقِن ِهِفْيَس
َر اَذإ
اَهُلِئاَق َلاَق ٌشْي َرُق ُهْتأ
-
یَلإ
يِهَتْنَي اَذَه ِم ِراَكَم
ُم َرَكلا
هتحار َناَف ْرِع ُهُكِسْمُي ُداَكَي
-
ُمِلَتْسَي َءاَج اَم اَذإ ِميِطَحلا ُنْك ُر
ِه ِرِئاَضِب ؟اَذَه ْنَم :َكُلوُق َسْيَل َو
-
ُمَجَعلا َو َت ْرَكْنأ ْنَم ُف ِرْعَت ُب ْرُعلا
يَمْنُي
یَلإ
يِتَّلا ِِّزِعلا ِة َو ْرَذ
ْت َرُصَق
-
ُمَجَعلا َو ِمَلاْسلإا ُب َرَع اَهِلْيَن ْنَع
ي ِضْغُي
يَضْغُي َو ًءاَيَح
ِهِتَباَهَم ْنِم
-
ُمِسَتْبَي َني ِح َّلاإ ُمَّلَكُي اَمَف
يَجُّدلا ُروُن ُباَجْنَي
ِهِت ِِّرُغ ِروُن ْنَع
-
اَهِقا َرْشإ ْنَع ُباَجْنَي ِسْمَّشلاَك
ُمَلُّظلا
ٌقِبَع ُهُحي ِر ٌنا َر ُزْيَخ ِهِِّفَكِب
-
يِف َع َو ْرَأ ِِّفَك ْنِم
ُمَمَش ِهِنيِن ْرِع
يِف َّلاإ ُّطَق ،َلا :َلاَق اَم
ِهِدُّهَشَت
-
ُمَعَن ُهؤَلا ْتَناَك ُدُّهَشَّتلا َلا ْوَل
504
ُهُتَعْبَن ِ َاللَ ِلوُس َر ْنِم ٌةَّقَتشُم
-
ِخلا َو ُه ُر ِصاَنَع ْتَباَط
ُمَيِِّشلا َو ُمي
اوُحِدُف اَذإ ٍما َوْقَأ ِلاَقْثأ ُلاَّمَح
-
ُمَعَن ُهَدْنِع وُلْحَت ِلِئاَمَّشلا ُوْلُح
ي َوْهَي اِمب َلاَق َلاَق ْنإ
ُمُهُعيِمَج
-
ُمِلَكلا ُهَنا َز ًام ْوَي َمَّلَكَت ْنإ َو
ُهَلِهاَج َتْنُك ْنإ ٍةَمِطاَف ُنْبا اَذَه
-
ُءاَيِبنأ ِهِِّدَجِب
اوُمِتُخ ْدَق ِ َاللَ
—
ُهَف َّرَش َو ًامْدِق ُهَلَّضَف ُالله
-
ي َرَج
يِف ُهَل َكاَذِب
ُمَلَقلا ِه ِح ْوَل
ُهَل ِءاَيِبْنلآا ُلْضَف َناَد ُهُّدَج ْنَم
-
ُمَمُلاا اَهَل ْتَناَد ِهِتَّمُأ ُلْضَف َو
ْتَعَشَقْنا َو ِناَسْحلإاِب َةَّي ِرَبلا َّمَع
-
ُةَيأَمِعلا اَهْنَع
ُمَلُّظلا َو ُقَلاْملإا َو
اَمُهُعْفَن َّمَع ٌثاَيِغ ِهْيَدَي اَتْلِك
-
ُمَدَع اَمُهوُرْعَي َلا َو ِناَفَك ْوَتْسُي
503
Bu hədisi İbn Kəsir “əl-Bidayə vən-nihayə” əsərinin IX cildində qeyd etmişdir.
504
Əllamə Təbatəbai, Təfsirül-mizan, Nur surəsinin 36-cı ayəsinin təfsiri