Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
-
dövlət orqanları ilə əhali arasındakı qarşılıqlı əlaqələr;
-
ali dövlət orqanlarının təşkilinin insan və vətəndaş hüquq və
azadlıqlarına təsiri.
Elə müəlliflər var ki, idarəetmə formasını yalnız dövlət başçısının
hüquqi statusu ilə müəyyənləşdirməyə üstünlük verir. Bu isə digər
dövlət orqanlarının nəzərə alınmamasına gətirib çıxarır, idarəetmə
formasından söhbət gedirsə, bu halda dövlət başçısı institutu ilə
bərabər digər dövlət orqanlarının, xüsusilə də, ali dövlət orqanlarının
təşkili, fəaliyyəti və onların hüquqi statusu məsələsi zəruri olaraq ön
plana keçir. Bunların nəzərə alınmaması natamamlığın yaranmasına
səbəb olur. Buna görə də, həmin yanaşma hüquq ədəbiyyatında ciddi
tənqid olunur.
İdarəetmə formalarını fərqləndirərkən, birinci növbədə ali dövlət
hakimiyyətinin hansı orqan tərəfindən həyata keçirilməsi və bu
orqanın necə təşkil olunması nəzərə alınmalıdır. Ali dövlət
hakimiyyətinin varislik yolu ilə hakimiyyəti əldə etmiş şəxsə məxsus
olması və ömürlük olaraq onun tərəfindən həyata keçirilməsi
monarxiya idarəetmə formasının, hakimiyyətin xalq tərəfindən
müəyyən müddətə seçilən orqanlar tərəfindən həyata keçirilməsi isə
respublika idarəetmə formasının mövcud olması deməkdir.
Bu təsnifatın tarixi kökləri qədim dövrə gedib çıxır. Hələ Qədim
Yunanıstanda dövlət formaları bir-birindən fərqləndirilərkən ali dövlət
hakimiyyətinin bir şəxs, müəyyən bir qrup və bütövlükdə xalq
tərəfindən həyata keçirilməsi əsas götürülürdü. Hakimiyyətin bir şəxs
tərəfindən həyata keçirilməsi monarxiya (tiraniya), məhdud sayda
insanlar tərəfindən həyata keçirilməsi aristokratiya (oliqarxiya), bütün
vətəndaşlar tərəfindən həyata keçirilməsi isə demokratiya
(oxlokratiya) kimi xarakterizə edilirdi. İdarəetmə formalarının
fərqləndirilməsi üçün istifadə olunan kriteriyanın bu növü «say
kriteriyası» kimi də xarakterizə edilir. Çünki bu krite- riyaya görə,
idarəetmə formaları hakimiyyətdə iştirak edənlərin sayına görə
bir-birindən fərqləndirilir. Düzdür, bu zaman yalnız say məsələsi
nəzərə alınmır. Hakimiyyətin irsən və ya seçkilər yolu ilə əldə
olunması məsələsinə də diqqət verilir. Lakin hər bir
237
ilqar Məmmədov
halda, say məsələsinin qabardıldığını müşahidə edirik. Diqqət versək,
dərsliklərin, dərs vəsaitlərinin bir çoxunda belə bir fikrə rast gələrik:
«İdarəetmə formaları hakimiyyətin bir şəxs və ya seçkilər yolu ilə
formalaşan kollegial orqan tərəfindən həyata keçirilməsindən asılı
olaraq bir-birindən fərqlənirlər». Bu halda, bəzən «hakimiyyət» sözü
əvəzinə «ali hakimiyyət» ifadəsi də işlədilir. Göründüyü kimi,
hakimiyyətin bir şəxs tərəfindən və ya kollegial şəkildə həyata
keçirilməsinə, yəni kəmiyyət məsələsinə xüsusi diqqət verilir.
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində hüquq ədəbiyyatında
idarəetmə formalarının fərqləndirilməsi üçün hüquqi kriteriya deyilən
bir kriteriya da yaradılmışdır. Hüquqi kriteriya idarəetmə formalarının
təsnifləşdirilməsi prosesində say faktorunun və yaxud digər
faktorların yox, məhz ali dövlət orqanlarının və «dövləti idarə edən
şəxslərin» hüquqi vəziyyətinin (statusunun) əsas götürülməsi ilə
bağlıdır. Məsələn, həmin yanaşmanın tərəfdarlarından olan
N.Korkunov yazırdı ki, monarxiya idarəetmə forması ilə respublika
idarəetmə forması arasındakı fərq dövləti idarə edənlərin sayı ilə və
ya öz əhəmiyyətinə görə ikinci dərəcəli sayıla biləcək xüsusiyyətlərlə
deyil, dövləti idarə edən şəxslərin «hüquqi vəziyyəti» ilə bağlıdır.
F.Kistyakovski də həmin mövqedən çıxış edərək göstərirdi ki,
monarxiya ilə respublika arasında olan fərqi hakimiyyət daşıyıcısının
hüquqi vəziyyətində axtarmaq lazımdır.'' Bu yanaşmadan çıxış edən
alimlərin fikrincə, idaarəetmə formasının hər birində hakimiyyət
daşıyıcılarının «hüquqi vəziyyəti» ali dövlət orqanlarının seçkili
olub-olmamasından,
onların
xalq
qarşısında
məsuliyyət
daşıyıb-daşıma- masından, hakimiyyətin təkhakimiyyətlik və ya
kollegiallıq prinsipi əsasında həyata keçirilməsindən irəli gəlir.
Müasir
hüquq
ədəbiyyatında
idarəetmə
formalarının
təsnifləşdirilməsi üçün həm «hüquqi vəziyyət» kriteriyasına, həm də
«say kriteriyasına» müraciət olunur. Lakin yenə də «say krite- riyası»
öz üstün mövqeyini qoruyub saxlayır.
Марченко M.H. Проблемы теории государства и права. S. 182.
238
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsinə aid dərsliklərə, dərs vəsaitlərinə
müraciət etdikdə görürük ki, müasir müəlliflər təkhakimiy- yətliliyi və
kollegiallığı, hakimiyyətin təşkilində varislik və seçki- lilik prinsipinin
olub-olmamasını əsas götürərək monarxiya və respublika idarəetmə
formalarını, həmçinin onların özlərinin də müxtəlif variantlarını,
növlərini bir-birindən fərqləndirir və bu əsasda da idarəetmə
formalarının təsnifatını aparırlar.
Ümumi dövlət tarixindən bizə məlumdur ki, monarxiya və
respublikanın müxtəlif tarixi formaları olmuşdur. Həmin formalar, yəni
monarxiya və respublika idarəetmə formalarının müxtəlif növləri
dövlətin tiplərinin, ictimai inkişaf səviyyəsinin, tarixi dövrün və s.
mühüm amillərin təsiri ilə meydana gəlmişdir.
Müəyyən səciyyəvi əlamətlərdən çıxış edərək «monarxiya»
idarəetmə formasını ümumiləşdirici bir anlayış kimi işlədirik. Daha
konkret olduqda isə, biz onun ayrı-ayrı növlərindən danışmağa
məcburuq. Çünki qədim tarixə malik olan monarxiya idarəetmə
forması ayrı-ayrı tarixi dövrlərdən, cəmiyyətin inkişaf səviyyəsindən,
sivilizasiyadan,
konkret
dövlətin
inkişafının
özünəməxsus
cəhətlərindən asılı olaraq modifikasiya olunmuş, müxtəlif formalarda
özünü
göstərmişdir.
Monarxiya
idarəetmə
formalarını
təsnifləşdirərkən, nəzəriyyəçilər Qədim Şərq monarxiyasından,
Qədim Roma monarxiyasından və yaxud bunları ümumiləşdirərək
quldarlıq
monarxiyasından,
ilkin
feodal
monarxiyasından,
silki-nümayəndəli monarxiyadan, mütləq monarxiyadan, dualist
monarxiyadan və parlamentli monarxiyadan bəhs edirlər.
Hakimiyyətin məhdudlaşıb-məhdudlaşmaması əsas götürüldükdə
isə, monarxiyalar iki qismə: qeyri-məhdud və məhdud monarxiyalara
bölünür.
Monarxiya sözü yunancadan tərcümədə «təkhakimiyyətlilik»
deməkdir. Lakin monarxiya yalnız təkhakimiyyətlilik yox, həm də
hakimiyyətin irsi xarakter daşıması, yəni dövlət başçısının hakimiyyəti
varislik yolu ilə əldə etməsi mənasını verir. Monarxiya idarəetmə
forması ilk dövlətlərin yaranması ilə formalaşmış, quldarlıq və
feodalizm dövründə daha da inkişaf etmiş, həmin dövrlərdə dünyanın
əksər dövlətlərinin idarəetmə formasına çevril
239
Dostları ilə paylaş: |