ilqar Məmmədov
Bir çox tədqiqatçılar kimi L.Qrinin də belə hesab edir ki,
politogenez dövlətin yaranmasından öncə başlayan bir prosesdir.
Buna görə də, politogenezin həmin mərhələsi dövlətəqədər- ki
mərhələdir. İlk dövlətlərin yaranması dövrü həmin prosesin ikinci
mərhələsini əhatə edir. Üçüncüsü isə, dövlətçiliyin tam olaraq
formalaşması mərhələsidir.
Politogenezin birinci mərhələsində sosial bərabərsizliyin
müxtəlif növləri meydana gəlmiş və bunun nəticəsində də,
hakimiyyətin azlığın əlində cəmləşməsi və əhalinin əksər qismindən
tədricən ayrılması prosesi başlamışdır. Lakin həmin dövrün
bərabərsizliyi hələ tam şəkildə antaqonist xarakterli deyildi, çünki
eqalitarlığın və ya «ibtidai demokratiyanın» bir çox ənənələri hələ də
qalmaqda idi. Bununla bərabər, hakimiyyət əhalinin əksər qismindən
tam şəkildə ayrılmamış və zəif diferensiasiya olunmuşdur. Belə
vəziyyətdə hakimiyyət ənənlər, adətlər, dinin avtoriteti və başçıların,
böyük ailələrin nümayəndələrinin şəxsi nüfuzu üzərində dayaq
tutmuşdur. Postibtidai dövrdə bərabərsizliyin güclənməsi əvvəlki
qaydalarla ziddiyyət yaratdığından mütəmadi olaraq ayrı-ayrı ailələrin
əlində cəmləşmiş sərvətlərin icma üzvləri arasında bölüşdürülməsi
kimi ənənələr də meydana gəlmişdir. Bu, eqalitarizmin (icma
eqalitarlığının) əmlak bərabərsizliyinə qarşı mübarizəsinin konkret bir
təzahürü idi. Tarixçilərin və antropoloqların təsdiq etdiyi kimi, belə bir
qayda və ya ənənə bir çox yerlərdə öz-özünə yaranmışdır.
A.M.Rumyantsev antro- poloqların araşdırmalarını ümumiləşdirərək
yazır ki, əmlak bərabərsizliyinin təşəkkül tapdığı bir dövrdə hər yerdə
ayrı-ayrı ailələrin topladığı əmlakın icma üzvləri arasında
bölüşdürülməsinin və hətta böyük həcmli var-dövlətin məhv
edilməsinin müxtəlif ənənələri yaranmışdır, icmaların bir çoxunda
belə ənənələrin yerinə yetirilməsi hətta məcburi xaratker daşıyırdı."'
Politogenezin ilkin dövründə bu ənənə həm əkinçilik, həm də
maldarlıq təsərrüfatının inkişaf etdiyi icmalarda yaranmışıdır. Belə bir
hadisə bizim öz tarixi keçmişimizdə də baş vermişdir.
Румянцев
A.M. Первобытный способ производства. S.292.
96
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Həmin ənənə barəsində «Kitabi-Dədə Qorqud»da da bəhs olunur.
Canlı həyat müşahidəsindən doğan bu monumental dastanın on
ikinci, yəni «iç Oğuza Daş Oğuzun dönük çıxması və Beyrəyin öldüyü
boy»da belə deyilir: «Üç ox və Boz ox tayfaları bir yerə toplaşanda
Qazan adət üzrə evini talan elətdirər, şey-şüyünü bölüşdürərdi. (...)
Qazan öz şeylərini talan elətdirərkən arvadının əlindən tutub kənara
çıxar, ondan sonra ev-eşiyini oğuz əhlinin ixtiyarına verərdi».”'
Lakin bütün bunlara baxmayaraq postibtidai dövrdə əmlak və
sosial bərabərsizliyin müxtəlif növlərinin möhkəmləndirilməsi
mexanizmi gücləndikcə icma eqalitarlığı da unudulur və müxtəlif
təbəqələr, qruplar arasında asimmetrik münasibətləri tənzimləyən
yeni qaydalar, ənənələr müəyyənləşir, cəmiyyət açıq-aş- kar
stratifikasiya olunmuş bir struktura çevrilirdi. Belə bir şəraitdə
cəmiyyətdə siyasi münasibətlərin rolu güclənmiş və siyasi
hakimiyyətin hakimiyyətin digər növlərindən ayrılmasına gətirib
çıxarmışdır. Nəticədə təxminən Vl-V min il bundan əvvəl ilk dövlətlər
meydana gəlmişdir.
Daha geniş yanaşmaya görə, dövlətin yaranması sivilizasiyanın
inkişafının nəticəsidir. Belə ki, cəmiyyət ibtidai cəmiyyət səviyyəsini
keçdikdən sonra sivilizasiyalar meydana gəlmiş və bu səviyyəyə
yetişmiş cəmiyyətdə dövlətin formalaşmasına zərurət yaranmışdır.
Dövlətin yaranması ilə bağlı belə bir yanaşmanın müasir elmi
ədəbiyyatda özünə geniş yer almasında məşhur ingilis alimi Arnold
Toynbi böyük rol oynamışdır. A.Toyn- binin fikirlərindən belə bir
nəticəyə gəlmək olar ki, dövlət sivilizasiyanın mühüm bir hadisəsidir.
İnsan birliyi tərəfindən təbii və ictimai mühitin tələblərinə,
«çağırışlarına» verilən cavab nəticəsində ibtidai cəmiyyət mutasiya
etmiş və ilk sivilizasiyalar, həmçinin də ilk dövlətlər meydana
gəlmişdir. Sivilizasiyaların yaranması ilk olaraq lokal sivilizasiyaların
formalaşması ilə müşayiət olunmuşdur. A.Toynbinin fikrincə, «lokal
sivilizasiyalar başqa sivilizasiyalarla qohumluq əlaqəsi olmadan
ibtidai icmaların
Kitabi-Dədə Qorqud. Bakı, 1988, s.221.
97
ilqar Məmmədov
mutasiyası nəticəsində yaranmışdır. Onlardan bəziləri taleyin
gözlənilməz zərbələrinə dözə bilməyərək məhv olub getmişdir. Bu
cür sivilizasiyaların bəziləri qırılma və sarsıntı dövrünü yaşayarkən
qohumluq əlaqələri əsasında yaranan sivilizasiyaların ilk formaları
meydana gəlmişdir. Yəni bir sivilizasiya başqa bir sivilizasiyadan
doğmuşdur. (...) Bəşəriyyətdə son dövrlərə qədər baş verən
proseslərdən və Qərb sivilizasiyasının bütün dünya boyu
genişlənməsindən sonra isə qohumluq əlaqəsi olmadan hər hansısa
bir sivilizasiyanın yaranması mümkün deyil»."'
A.Toynbi Qədim Misir, Qədim Hind sivilizasiyalarını və bir neçə
başqa sivilizasiyanı lokal sivilizasiyalara, islam sivilizasiyasını, Qərbi
Avropa (katolik) sivilizasiyasını və bir sıra başqa sivilizasiyaları isə
qohumluq əlaqəsi əsasında yaranmış sivilizasiyalara aid edir.
Tanınmış nəzəriyyəçi V.İ.Vlasov sivilizasion yanaşmadan çıxış
edərək yazır ki, siviiizasiyalı cəmiyyət inkişaf etməyə başia- yarkən ilk
olaraq ənənəvi və korporativ-ənənəvi cəmiyyətlər formalaşmışdır.
Onun fikrincə, korporativ cəmiyyət qapalı sosial qruplardan,
korporasiyalardan ibarət olan bir cəmiyyət tipidir. Qapalı sosial
qruplar kimi təzahür olunan korporasiyalar daxilində həyat sərt
davranış qaydaları ilə tənzimlənir, onlar arasındakı münasibətlər isə
asimmetrikliyi ilə xarakterizə olunur. Korporasiyalar sosial
mənsubiyyət əsasında, həmçinin istehsal fəaliyyətinin müvafiq
sahələri üzrə formalaşır. V.İ.Vlasova görə, tarixdə korporasiyaların
aşağıdakı tipləri olmuşdur: 1) təsərrüfat fəaliyyəti və maddi
məhsulların İstehsalı ilə əlaqədar olaraq formalaşan korporasiyalar
(kəndlilər təbəqəsi, tacir gildiyaları, sənətkar sexləri və s.); 2)
qohumluq və ümumi mənşə, şəcərə əsasında formalaşan
korporasiyalar (klanlar, patrisiat və s.); 3) sosial və ruhi-mənəvi
sahələr üzrə bu və ya digər funksiyanın yerinə yetrilməsi ilə əlaqədar
formalaşan korporasiyalar (zadəganlar, məmurlar, kahinlər, ruhanilər
və s.).2
' Тойнби А.Дж. Постижение истории. М., 2002, з. 98.
^ Власов В.И. Теория государства и права. 8. 47.
98
Dostları ilə paylaş: |