76
şərait sayılan insanı əhatə edən yerin təbiəti. Cəmiyyətin inkişafında və
cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı əlaqənin öyrənilməsində C.m.-in rolunun
müəyyənləşdirilməsi nəzəri və praktiki əhəmiyyət kəsb edir. C.m.
insanın əmək fəaliyyəti sahəsidir. Lakin insanın düşünülməmiş
fəaliyyəti təbii sərvətlərin tükənməsinə, ətraf mühitin çirklənməsinə
səbəb olur, bu isə təbiətdə özünü tənzimləmə mexanizminə böyük təsir
göstərir. Odur ki, bəşəriyyətin qarşısında təbii resurslardan səmərəli
istifadə etmək və ətraf mühiti qoruyub saxlamaq problemi günü-gündən
kəskin şəkildə durur.
COĞRAFİ ÖRTÜK (TƏBƏQƏ), landşaft örtüyü, epigeosfer – li-
tosfer, hidrosfer, atmosfer və biosferin bir-birilə qarşılıqlı təmasda olan
Yer təbəqəsi. Mürəkkəb tərkibi və quruluşu ilə xarakterizə olunur.
Bütünlüklə biosfer və hidrosferi, litosferin hipergenez sahəsini, atmosfe-
rin isə stratopauza təbəqəsinə qədərki hissəsini əhatə edir. Maks.
qalınlığı təqr. 40 km-dir. C.ö. fiziki coğrafiyanın tədqiqat obyektidir.
“C.ö” terminini ilk dəfə 1932-ci ildə A.A.Qriqoryev işlətmişdir.
COĞRAFİ POPULYASİYA – coğrafi cəhətdən eyni yaşama
şəraitində yayılaraq, digər coğrafi şəraitdə məskunlaşan C.p.-dan fərqli
morfoloji tip yaradan bir növün fərdlər qrupu.
COĞRAFİ PROQNOZ – təbii coğrafi sistemin gələcəyi, onların il-
kin xassələri və müxtəlif dəyişilmə vəziyyətləri, o cümlədən insanın
müəyyən məqsədli və ya qərəzsiz fəaliyyətinin nəticələri haqqında
məlumatların elmi cəhətdən tədqiqi və təhlili.
COĞRAFİ YARIMZONA – coğrafi zonanın
tərkibinə daxil olan
yer səthinin zonal fiziki-coğrafi bölgüsünün pillələrindən biri. Bu və ya
digər landşaft tipinin üstünlük edən landşaftına görə ayrılır.
COĞRAFİ ZONA, TƏBİİ ZONA – regional landşaft vahidi olub
xüsusi iqlim tipinə, spesifik bitki örtüyü, heyvanat aləminə malik olan
geniş ərazi. C.z. yer səthinin üfiqi-zonallıq üzrə fiziki-coğrafi
rayonlaşdırmasının yüksək pilləsindən biri olub coğrafi qurşaq daxilində
yerləşir. İlk dəfə C.z. V.V.Dokuçayev (1898) tərəfindən təbii-tarixi zo-
nalar kimi ayrılmışdır. C.z. təliminin inkişafında L.S.Berqin (1931)
müstəsna yeri vardır. O, şimal yarımkürəsinin düzən hissəsində tundra,
mülayim iqlimin meşələri, meşə-çöl, çöl, Aralıq dənizi, yarımsəhra,
səhra, subtropik meşələr, tropik səhra, tropik çöl, tropik meşə-çöl (sa-
vanna), rütubətli tropik meşələr zonaları ayırmışdır.
– Buzlaq zonası (coğrafi) – arktika və antarktika səhraları ərazisi,
həmişə və ya ilin çox aylarında buzlaq altında olub ali bitkilərə təsadüf
edilmir.
– Tundra zonası (coğrafi) – subarktik qurşağın ərazisi olub sərt iq-
limi, daim donuşluğun olması, meşəsizliyi, mamır və şibyələrin güclü
inkişafı, yüksək rütubətliyi, heyvanat aləminin kasatlığı ilə səciyyələnir.
– Meşə-tundra zonası – subarktik qurşaqda tundra zonasından tayqa
zonasına keçid ərazidə yerləşib hər iki zonanın flora və fauna
elementlərinin birliyi müşahidə olunur.
– Tayqa zonası – meşə zonasının şimal hissəsi – mülayim qurşağın
77
iynəyarpaqlı meşələri, özünəməxsus torpaq örtüyü və heyvanat aləmi
var.
– Qarışıq meşələr zonası – mülayim qarşaqda qarışıq iynəyarpaqlı
və enliyarpaqlı meşələrin ərazisi.
– Meşə zonası – mülayim, subtropik, tropik, subekvator və ekvator
qurşaqlarında müxtəlif meşə tipləri zonası. Mülayim qurşaqda tayqa,
qarışıq və enliyarpaqlı meşələr zonası ayrıca zona kimi ayrılır.
– Meşə-çöl zonası – mülayim və subtropik qurşağın meşə və çöl
əraziləri bir-birini əvəz edən zona.
– Çöl (bozqır) zonası – mülayim və subtropik qurşaqlarda meşəsiz
kserofit xarakterli sıx ot örtüyünə malik olan ərazilər.
– Aralıq dənizi zonası – subtropik qurşaqda yerləşib ilboyu
rütubətliyin qeyri barəbər olmasilə (əsasən qış yağıntısı) səciyyələnir.
Bitki örtüyü həmişəyaşıl meşələr və kserofit kolluqlardan ibarətdir.
– Subtropik zona – Yerin subtropik qurşaqlarına daxil olan bir sıra
zonalar (şimal və cənub yarımkürələrdə): həmişəyaşıl subtropik meşələr
və kolluqlar, subtropik qarışıq musson meşələri, subtropik meşə-çöl, çöl,
(bozqır) yarımsəhra və səhralar.
– Yarımsəhra zonası – mülayim, subtropik və tropik qurşaqlarda çöl
zonasından səhra zonasına keçid ərazilərdə yerləşib (quru-kontinental
iqlim şəraitində) münbit olmayan, çox vaxt şorakət torpaqlarda seyrək
kserofit bitki örtüyünə malikdir.
– Səhra zonası – mülayim, subtropik və tropik qurşaqların çox quru
kontinental iqlimi şəraitində, əksər halda şorlaşmış torpaqlarda seyrək
bitki örtüyü.
– Savanna zonası – tropik və subtropik qurşaqlarda tək-tək ağac və
kolluqlar ot bitkiləri fonunda.
– Tropik zona – Yerin şimal və cənub yarımkürəsinin tropik
qurşaqlarında rütubətli sıx tropik meşələri, tropik seyrək meşələri, quru
çöl və savannalar, tropik yarımsəhra və səhraları.
COĞRAFİYA – Təbii və istehsal ərazi komplekslərini və onların
komponentlərini tədqiq edən təbiət və ictimai elmlər sistemi. Təbiət və
ictimai coğrafiya elmlərinin vahid sistem şəkilindəki birliyi. C. elmləri
sisteminə təbiət və ya fiziki coğrafiya (ümumi fiziki coğrafiya, geomor-
fologiya, paleocoğrafiya, iqlimşünaslıq, hidrologiya, torpaq C.-sı, siyasi
C.), həmçinin tədqiqat üsullarına görə texniki elmlərə aid edilən karto-
qrafiya da daxildir. C.-ya ölkəşünaslıq və digər elmlərin materialları ilə
yanaşı, coğrafiya və kartoqrafik məlumatlardan istifadə edən tibbi C. və
hərbi C. da aiddir.
COĞRAFİYA XƏRİTƏLƏRİ – Yer səthinin kağız üzərində
kiçildilmiş, ümumiləşdirilmiş, riyazi müəyyənləşdirilmiş təsviri; müx-
təlif təbii və ictimai hadisələrin yerləşməsini, vəziyyətini və əlaqəsini
göstərir. Məzmununa görə C.x. ümumcoğrafi və tematik (xüsusi)
xəritələrə bölünür. Ümumcoğrafi xəritələr relyef, hidroqrafiya, bitki ör-
tüyü, yaşayış məntəqələri, yollar şəbəkəsi və s. göstərilməklə Yerin
səthini əks etdirir. İri miqyaslı ümumcoğrafi xəritələrə topoqrafik