118
Klassik qida nəzəriyyəsi ilə müasir adekvat qida nəzəriyyəsinin biri digərin-
dən fərqli xüsusiyyətlərini, mədə-bağırsaq sistemindən (traktından) maddələrin
orqanizmin daxili mühitinə axması sxemləri fərqindən asanlıqla görmək olar.
Bunlar aşağıdakı sxemlərdəki (şəkil 1, şəkil 2) kimidir:
Şəkil 1. Klassik qidalanma nəzəriyyəsinə görə mədə-bağırsaq sistemindən
maddələrin orqanizmin daxili mühitinə axması sxemi
Şəkil 2. Yeni adekvat qidalanma nəzəriyyəsinə görə mədə-bağırsaq
sistemindən maddələrin orqanizmin daxili mühitinə axması sxemi
Yeni nəzəriyyə ilə bağlı fıkirləri qısa şəkildə ümumiləşdirərək belə qənaətə
gəlmək olar ki, klassik qida nəzəriyyəsi həzm zamanı meydana çıxan ballast
maddələrin - qida liflərinin orqanizm üçün vacib rolunu nəzərə almamışdır. Bunun
nəticəsi olaraq da bir sıra ölkələrin qidalanması strukturunda rasionların fərqli
tərkibdə alınması meydana çıxmışdır.
119
MÜHAZİRƏ 12. MÜXTƏLIF QRUP ƏHALİ ÜÇÜN DİFERENSİAL
QİDALANMA
Plan:
1. Əhalinin müxtəlif yaş və peşə qruplarının qidalanmasının təşkili
2. Uşaqların qidalanması
3. Tələbələrin qidalanması
4. İdmançıların qidalanması
5. Zehni əməklə məşğul olan şəxslərin qidalanması
6. Ahıl adamların qidalanması
1) Əhalinin müxtəlif yaş və peşə qruplarının qidalanmasının təşkili
Əhalinin normal qidalanmasının elmi əsaslarının işlənib hazırlanması mühüm
sosial vəzifə olmaqla yanaşı, həm də mühüm tibbi əhəmiyyətli məsələdir və ölkənin
iqtisadi və səhiyyə sahələrində inkişäfının səviyyəsini əks etdirən göstəricilərdən
biridir. Bir sıra inkişaf etmiş ölkələrdə bu problemə xüsusi diqqət yetirilir və onun
elmi-praktiki aspektlərinin hərtərəfli həlli istiqamətində xeyli işlər aparılır.
Qidalanma problemi və onun sosial-tibbi məsələləri ilə bilavasitə məşğul olan elmi-
tədqiqat müəssisələri arasında artıq qeyd edildiyi kimi, Rusiya (keçmiş SSRİ) Tibb
Elmləri Akademiyasının Qida İnstitutu mühüm yer tutur. Əhalinin müxtəlif yaş və
peşə qruplarının optimal qidalanmasına dair bu institutun hazırladığı tövsiyyə və
normativlər sosial və tibbi praktikada geniş tətbiq edilə bilər.
Fiziologiyada, ələlxüsus yaş biokimyası və yaş fiziologiyasında fərdi inkişaf
prosesindən asılı olaraq insanın qidalara olan tələb və ehtiyacları öyrənilir. Bu
məsələnin obyektiv həlli, ilk növbədə insanın həyat ömrünün düzgün olaraq dövrlərə
(faza, mərhələ) təsnif edilməsindən çox asılıdır. İnsan orqanizmində yaşla əlaqədar
baş verən biokimyəvi, fizioloji və morfoloji dəyişiklikləri öyrənən mütəxəssislər
(palentoloqlar və b.) insanın həyatda bir neçə, müəyyən xüsusiyyətlərlə fərqlənən
yaş dövrünü ayırd edirlər. Aşağıda insanın əsas yaş dövrlərinin sistematikasına dair
geniş yayılmış fikirlərdən birini veririk. Amma yadda saxlamaq lazımdır ki, müxtəlif
120
alimlər tərəfındən tərtib edilmiş yaş xronologiyaları üst-üstə düşmür, bir-birindən
bəzi uyğunsuzluqlarına görə fərqlənirlər.
Qida fıziologiyası üçün insan həyatının uşaqlıq, məktəbəqədər, məktəb,
yeniyetməlik, cavan, yaşlı və qocalıq dövrləri daha çox əhəmiyyət kəsb edir.
Çünki, bu dövrlər orqanizmdə müəyyən funksiya və proseslərin formalaşması,
yetginləşməsi, böhran (kritik) və keçid vəziyyətlərində dövran etməsi və nəhayət
zəifləyib sönməsi ilə əlaqədardır. Qida fıziologiyası keçid dövrlərinin və cinsdən
asılı yaş xüsusiyyətlərinin özünəməxsusluğunu da nəzərdə tutur.
2) Uşaqların qidalanması.
İnsanın uşaqlıq dövrü üçün intensiv böyümə və boyatma prosesləri
xarakterikdir. Bu dövrdə uşaq orqanizminin normal inkişafı və sağlamlığı ən vacib
şərtlərdən biridir. Uşaqlıq dövründə uşaqların ali sinir fəaliyyəti, intellekti və aktiv
hərəkətləri formalaşır, xarici mühitlə əlaqələri zənginləşir, mühit-amillərinin qeyri-
əlverişli təsirlərinə reaksiyaları zənginləşir. Bir sözlə, uşaq orqanizminin böyümə və
fəallığı yaşadığı mühitə adaptasiyası və ona müdaxiləsinin, qurulma və energetik
proseslərinin yüksək səviyyələrdə həyata keçməsini tələb edir. Ona görə də uşaqlıq
dövründə rasional qidalanma bütün digər amillərdən daha böyük əhəmiyyətlisi
sayılır. Qeyd olunduğu kimi, uşaq orqanizmində, əsas mübadilə və enerji məsrəfləri
xeyli böyükdür, bu da əsas etibarilə böyümə, bədən kütləsinin artması, əzələ işinin
fəallaşması ilə əlaqədardır. Uşaqlarda assimilyator (anabolik sintetik) proseslər
dissimilyator (katabolik, deqrativ) proseslər üzərində dominantlıq edir. Erkən yaşda
orqanizmin quruluş və funksiyalarının düzgün formalaşması, həyat fəaliyyəti üçün
və digər biokimyəvi fızioloji parametrlərin təşəkkülü və təzahürü üçün, şübhəsiz
mənimsənilən qidanın əhəmiyyəti və keyfıyyəti ilə sıx bağlıdır. Böyüməkdə olan
uşaq orqanizminin rasional qidalanmaya olan tələbləri, yeniyetmə və ya yaşlı
dövrlərdəki insan orqanizminin qidaya olan tələblərindən xeyli fərqlənir. Bu
tələblərin yerinə yetirilməməsi onun böyümə və inkişafının pozulmasına səbəb olur.
Ona görə də uşaqlıq dövrü üçün qidalanma rasionlarının düzgün tərtib edilməsi
sağlamlıq nöqteyi-nəzərindən həmişə aktual məsələ olub və olaraq da qalır.
Dostları ilə paylaş: |