Qoca və DƏNİZ
Yüklə 0,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
| www.vivo-book.com
16 Qoca gözlərini açdı, bir anlığa haradansa, çox uzaqlardan qayıdıb gəldiyini düşündü. Sonra gülümsədi. – Hə, nə gətirmisən? – oğlandan soruşdu. – Axşam yeməyi, hazırlaş şam eləyək. – Mən bir o qədər də ac deyiləm. – Di yaxın otur, yeməyini ye. Yeməsən, balıq tutmaq olar? – Acqarına o qədər balıq tutmuşam ki. Qoca bunu deyib ayağa qalxdı, qəzeti əlinə alıb qatladı, ədyalı da büküb yerinə qoydu. – Ədyalı çiyninə sal. Nə qədər mənim canım sağdır, səni acqarına balıq tutmağa qoymaram. – Onda özündən muğayat ol ki, lap çox yaşayasan, – qoca dedi. – Yaxşı, yeməyə nəyimiz var? – Düyü ilə qara paxla, banan qızartması, bir də mal ətinin soyutması. Oğlan Terraslakı balaca restorandan iki tənəkə qabda yemək, iki çəngəl, iki bıçaq, iki qaşıq gətirmişdi; hər dəsti də ayrılıqda kağız əlsilənə büküb cibinə soxmuşdu. – Bunları sənə kim verdi? www.vivo-book.com 17 – Martin, restoranın sahibi. – Onu görəndə gərək razılıq edəm... – Mən sənin əvəzindən də dil-ağız elədim, daha sən əziyyət çəkməyə bilərsən. – İri balıq tutanda qarnının altındakı yumşaq ətdən ona kefin istəyən ləzzətli pay göndərərəm. Martin bizə tez-tez əl tutur, birinci dəfə deyil ki. – Yox, birinci dəfə deyil. – Amma dediyim pay az olar. Mən gərək ona nəsə əməlli-başlı bir şey verim. Hə, ona əsl yaxşılıq etməliyəm. İnsafən, o, bizim əcəb qeydimizə qalır. – Hələ bu gün pivə də verdi. – Mənim ən çox xoşladığım pivə banka pivəsidir. – Hə, bilirəm, amma bu gün butulka pivəsi verib. Özü də Hauti pivəsidir. Boş şüşələri sabah aparıb qaytarmalıyam. – Yadından çıxmasın, mütləq apar ver. Yaxşı, bəs yemək hazırdır? – Əlbəttə, hazırdır, – oğlan ədəblə dilləndi. – Bayaqdan səni gözləyirəm ki, keçib oturasan. Sənsiz qabın ağzını açmaq istəmirəm. |