[Turk]
so‘zi turkiy tillarda O'umladan, o ‘zbek tilida) — keng va
t o r m a ’noga ega. Keng m a ’noda o ‘z ichida bir necha ichki
guruhlarga bo'linadigan o 'z a ro qarindosh (kelib chiqish, leksik va
gramm atik vositalari bilan o'z aro o'xshash bo'lgan) tillar (turkiy
tillar shaklida) va shu tillarda so'zlovchi
xalq va ular ajdodlarining
um um iy, barchasi u c h u n xos bo'lgan nom i sifatida q o ilanila di.
Tarixiy m anbalar va hozii^i ilmiy adabiyotlarda turkiy tillarning
o'zaro yaqinlik darajasiga k o'ra ikki tarm og'i — G 'a rb iy xun,
Sharqiy xun tarmoqlari, liar bir tarm oqning bir nec ha guruhi
ajratiladi. Turkiy tillarning G 'a rb iy xun tarm og'i quyidagi asosiy
ichki guruhlarga bo'linadi.
1)
qarluq guruhi (hozirgi o'zbek, uyg'u r tillari);
2)
qipchoq guruhi (qoraqalpoq, qozoq, tatar, boshqird,
n o 'g 'o y tillari);
3)
o 'g 'u z guruhi (turkm an,
ozarbayjon, turk, Turkiya
turkchasi, gagauz tillari);
4)
bulg'or guruhi tillari (chuvash tili) guruhlardan iborat
bo'lsa, sharqiy xun tarm og'i quyidagi guruhlarga ajratiladi:
1)
u y g ' u r - o ' g ' u z g u r u h i ( q a d i m g i t u r k i y ti l , y o q u t , x a k a s ,
t u v a ti li , t o ' f a l a r t i l i ) ;
2 )
q i r g ' i z - q i p c h o q g u r u h i ( q i r g ' i z , o l t o y t i l l a r i ) .
[Turk]
so'zi keng m a ’noda shu tillar
va xalqlarning um u m iy
nomi sifatida qo'llaniladi va turkiy til h am d a xalqlarni noturkiy
(chunonchi, arab, fors, tojik,
m o 'g'ul, slavyan v.b.) til va
xalqlardan ajratadi.
T o r m a ’noda
[turk]
so'zining m a ’nosi va qaysi til va xalqqa
nisbatan ishlatilayotganligi bu so'z ning muayyan ishlatilish o'rni
(hududi) va davri bilan uzviy bog'liq ravishda o'zgaradi. Jum ladan,
M ah m u d Koshg'ariy X—XII
asrlarda
[turk]
so'zini tor m a ’noda
«Qoraxoniylar davlatida yetakchi mavqega ega bo'lgan, boshqa
yondosh
turkiyzabonlardan
(o'g'uz,
turkm an,
uyg'ur,
qipchoqlardan) til jihatida n m a ’lum darajada farqlangan toifa»
m a'nosida qo'Ilaydi. Alisher Navoiyda keltirilgan parchada
[turk]
va [
turkm an
] so'zlari zidlanishidan anglashilib turganidek,
[turk]
so'zi keng m a ’noda h am , to r m a ’noda ham ishlatilgan. T o r
m a ’noda
[turk]
so'zi bilan M a h m u d Koshg'ariy
kabi qarluq
toifasiga mansub, o 'z b ek xalqining shakllanishiga tayanch asos
bo'lgan o 'tro q aholini nomlagan.
Kavkaz, Turkiya, Oltoy, Volgabo'yi, Boltiqbo'yi, Sharqiy
Yevropa hududida qo'llanilgan
[turk]
so'zining to r m a ’nosi (qaysi
xalq yoki etnik guruhni atab kelayotganligi) davri va m intaqasi
12
shart-sharoitiga mos aniqlanadi ham da h ar bir davru hudud uchun
o ‘ziga xos.
XVI asrda hozirgi O'zbekiston aholisi tarkibida katta o'zgarish
sodir bo'ldi: Tem uriylar davlati Dashti Qipchoqdagi (Sirdaryoning
o ‘ng
qirg'og'idan
shimol-sharqda
joylashgan
Qozog'iston
cho'llarida)
M u h a m m a d
Shayboniyxon
boshchiligida qipchoq
toifasiga m ansub k o'c hm a nchi o'z beklar tom onidan bosib olinadi
va 92 urug'ga mansub bo'lgan ko'c h m a n ch i o'zbek toifasi vakillari
bu hududga ko'plab kelib joylasha boshladi. K o 'c h m an ch ilar o'troq
aholini sort deb ataganlari sababli k o'c hm a nchi o'z beklar o'zlari
bosib olgan va o'z ini turk deb nomlagan o 'tro q (juda k o'p hollarda
zullisonayn,
shaharda
istiqomat
qiluvchi
yoki
sug'orma
dehqonchilik bilan shug'ullanuvchi) aholini, odatiga ko'ra, soil deb
atadi.
Natijada XVI
asr va
undan
keyingi
davrda hozirgi
O 'zbekistonda
(Shayboniylar davlati
hududida)
aholini
sort-
o'z bekka ajratish ommalashdi. [5o/-r] atamasi bilan Qoraxoniy-
Chingiziy-Temuriylar davlatida turk deb atalgan, qarluq toifasiga
m ansub turkiyzabon (va zullisonayn) o'troq aholining (ularga
singib
ketgan boshqa elatlarning) avlodlari, o'z bek nomi bilan qipchoq
toifasiga
mansub
Shayboniyxon
bilan
kelgan
ko'chm anchi
chorvachilik yoki lalmikor dehqonchilik bilan shug'ullanuvchilar
atalgan. XVII—XIX asrlarda badiiy adabiyotda
Dostları ilə paylaş: