109
öyrənilməsi indi ümdə məsələ sayılırdı. Əlbəttə, bu pro-
blem üzərində işləyənlər vardı.
Vadi üç tərəfdən hündur dağlarla əhatə olunmuşdu.
Vadinin şimal-şərq hissəsində dağların arasında böyük
çökəklik hiss olunurdu. Çox güman ki, həmin yer
dağlardakı keçid idi və hinduların gediş-gəlişi məhz həmin
keçiddə baş verirdi. Elə həmin yerdə bir kənd yerləşirdi.
Kəndə diqqətlə nəzər yetirəndə başa düşmək olar ki, artıq
oradan mülki əhali köçürülübdür. Ümumiyyətlə, bu vadi
şimalda yerləşən vadiyə nisbətən demək olar ki, iki dəfə
böyük idi. Vadinin uzunluqu 2 liq, eni isə 1 liqdən bir qədər
az idi. Şimala nisbətən vadinin cənub hissəsi nəzərə
çarpacaq dərəcədə ensiz idi. Lakin həmin yerdə balaca
gölməçə vardı və həmin gölməçənin arxasında, ora bitişik
olan dağın yamacında bir kənd yerləşirdi.
Ümumiyyətlə, bu vadidə dörd kənd yerləşirdi - biri
şimalda, ikisi vadinin ortasında, axırıncısı isə cənubda. Hər
kəndin arasında yarım liq məsafə vardı. Bir kənd də şərq
tərəfdə hündür dağın qoynunda idi. Bu bir daha onu sübut
edirdi ki, araukanlar dağlarda yaşayan hindu tayfasıdır. Bir
qədər uzaqda bir dənə də kənd görmək olurdu. Həmin kənd
hündür olmayan bir dağın düz zirvəsində yerləşirdi.
Vadinin şərq sərhədində yerləşən dağların arxasında hündür
110
dağlar, o dağlardan da o tərəfə daha hündür dağlar
görünürdü.
And dağları Araukaniyanın bu hissəsində kaskad
şəklində idi. Yalnız vadinin cənubunda və dağın qoynunda
yerləşən kəndlərdə mülki əhalini görmək olardı. Lakin nə
qədər kənd görünürsə, hamısında da döyüşçü hinduları gör-
mək olurdu. Ortada yerləşən kəndlərdən biri (şimala yaxın
olan) süni şəkildə qazılmış dərin dərə ilə əhatə olunmuşdu.
Həmin kəndin dörd tərəfində bastion şəkilli tikililər vardı
və həmin tikililər bir-birilərilə hündür olmayan daş çəpərlə
birləşdirilmişdi. Kənddə mülki əhali olmasa da, orada
iyirmiyə yaxın lama, əlliyə yaxın isə keçi vardı. Məlum idi,
araukanlar həmin heyvanları orada nəyə görə saxlayırlar.
Kənddə hərbi tikililərin olması ondan xəbər verirdi ki,
araukanlar bu müharibəyə çox ciddi hazırlaşıblar.
Cənubda yerləşən kənd də möhkəm səddlərlə əhatə
olunmuşdu. Mülki əhalinin orada qalması şübhə doğururdu.
Sanki hindular öz kəndlərinin konksitadorlar tərəfindən
alınmamasına əmin idilər. Halbuki dağ tərəfdən həmin
kəndə hücum edilsə, oranı yarım günün ərzində almaq
mümkün idi. Bütün ətrafdakı dağların ətəklərində bir çox
hinduların hərəkətlərini görmək olurdu. Araukanlar dağlar-
dakı çığırlardan istifadə etməklə, yerdəyişmə ilə məşğul
idilər. Onlar konkistadorlarla dağlarda da döyüşlərə
111
hazırlaşırdılar. Söz yox ki, qarşıdakı vadi gec-tez ispanların
əlinə keçəcək, ondan sonra isə müharibə dağlarda davam
etdiriləcək.
Vadidə piyada döyüşçülərdən əlavə, təxminən on-on iki
nəfər atlı görmək olurdu. Həmin atlılar çox güman ki, hərbi
əməliyyatlar zamanı dəstələr arasında əlaqələndirici rolunu
oynayacaqlar. Onlar qısa müddətə ehtiyat qüvvalərini
döyüşə cəlb edə bilərlər. Buna baxmayaraq ispanların bu
dəfəki ekspedisiyasında çox saylı süvari dəstəsi iştirak
edirdi. Bu dəstə isə vadidə gedən hərbi əməliyyatlarda
mühüm rol oynayacaq. Düşmən də bu amili çox yaxşı dərk
edirdi. Ona görə də onlar süvari dəstəsinin irəliləyişinə
maneəçilik törətmək üçün, üç dəfə konkistadorların üzərinə
gözlənilməz həmlələr endirmişdilər. Qismən də olsa, onlar
öz istədiklərinə nail olmuşdular. Süvari dəstəsinə təhkim
edilmiş 30 nəfərlik atıcı dəstəsi demək olar ki, darmadağın
edilmişdi: onlardan 16-sı öldürülmüş, 14 nəfəri isə
yaralanaraq, müvəqqəti yararsız hala salınmışdı.
112
IX fəsil. Yaralıların müayinəsi
Migel yuxarıda otura-otura fikirləşirdi ki, süvari dəstəsi
hansı yol ilə vadiyə düşsə yaxşıdır, sağdakı, yoxsa soldakı
yol ilə? Soldakı yol qısa olduğundan, həmin yol piyada
adamlar üçün sərfəli idi. Çünki həmin yolda eniş çox sərt
idi. Sağ yol isə çox enli və uzundur. Təxminən 1500 metr
uzunluğu olan bu yolun əksəriyyət hissəsi meşədən keçərək
vadiyə çıxırdı. Vadinin özündə də çoxlu ağaclar bitirdi.
Xüsusən də ağaclar həmin kəndlərin ətrafında çoxluq təşkil
edirdi. Hətta orada nəhəng fitsroya ağaclarını da görmək
olurdu. Çox güman ki, döyüş gedən zaman araukanlar
həmin ağaclardan qalxan kimi istifadə edəcəklər, xüsusən
də ox atanlar.
Migel oturduğu yerə gözlənilmədən kapitan Alonso ilə
leytenant Andre gəldilər. Onlar hücum əməliyyatını
hazırlayırdılar. Çünki bir-iki günə polkovnik Alonso öz
dəstəsilə bu vadinin hüdudlarına daxil olacaq. Onlarla
paralel olaraq süvari dəstəsi də hücuma keçməli idi. Çox
güman ki, bu vadi araukanların sonuncu müqavimət yeri
sayılacaq.
Cavan zadəgan onların söhbətinə qarışmamaq üçün
buranı tərk etmək istədi, ancaq kapitan onun qarşısını
kəsərək burada qalmasını bildirdi.
Dostları ilə paylaş: |