97
Filipp isə üç atıcı ilə araukanları təpəyə tərəf sıxışdırırdı.
Təpəyə çatmağa demək olar ki, heç nə qalmamışdı.
Hindular, hətta, yavaş-yavaş təpəyə də qalxmışdılar.
Migeli yamacın divarına sıxışdıran aborigenlər də öz
silahdaşlarına qoşularaq yavaş-yavaş geri çəkilməyə
başladılar. Lakin bir az keçəndən sonra onlar yamacın ar-
xasına gedən yolun üstündə dayanaraq kəskin müqaviməq
göstərməyə başladılar. Anlamaq çətin deyildi ki, araukanlar
hansısa bir hiyləgərliyə əl atmaq istəyirlər. At belindən
düşmüş kapitan Xuanın başı döyüşə elə qarışmışdı ki, o, bir
anlığa bütün ehtiyatını əldən vermişdi. Hindular təklikdə
olan süvarini çətinlik çəkmədən məhv edə bilərdilər.
Kapitan Xuanın yaxınlığında döyüşən Migel gördü ki,
bəzi konkistadorlar yavaş-yavaş atılan oxdan zərərsizləş-
dirilir. Hətta eləsi vardı ki, ona iki ox dəymişdi. İş ondadır
ki, döyüşən araukanların arasında kaman ilə silahlanan yox
idi. Deməli, oxlar yamacın arxasındakı hündür kolluqların
arxasından atılırdı. Üçüncü konkistador ox ilə öldürüləndən
sonra Migel kapitana dedi ki, araukanlar qurduqları
pusqudan konkistadorları ox ilə vururlar və məsləhət gördü
ki, vaxt itirmədən hamı sahilin kənarına çəkilsin.
Artıq kapitan da gördü ki, onun döyüşçülərinin sırası
seyrəlir. Belə olan halda o, - “Hamı sahilin kənarına çəkil-
sin. - qışqıraraq geri çəkilməyə başladı.
98
Elə bu an qraf Filipp döyüşən istiqamətdə aborigenlər
qışqırıq sədaları altında hücuma keçdilər. Araukanlar orada
da hiyləgar fəndə al atmışdılar. Qarşıdakı hindular onlara
qarşı döyüşən konkistadorları tələyə salmaqdan ötrü, sağda
yerləşən təpəyə tərəf çəkilmişdilər. Təpənin arxasında
gizlənən oxatanlar onları ox yaylımına tutaraq iti sürətlə
əks-hücuma keçmişdilər. Nəticədə iki nəfər öldürülmüş,
qraf Filipp ilə atıcının biri yaralanmışdı. Qraf Filipp sol
ombasından yaralanaraq cəld döyüş meydanından uzaqlaş-
mağa başladı. Atıcı əsgər kirasada olduğundan hindular onu
ayaqlarından vurmuşdular. Sürətlə qaçmağa imkanı
olmayan əsgəri demək olar ki, həmin an yolda haqladılar və
balta ilə yaralının başına və kürəyinə dalbadal zərbələr
endirməyə başladılar. Bu dəhşətli səhnəni sezmək heç də
asan deyildi. Hiddətini gizlədə bilməyən kapitan Xuan atına
minib, nərə çəkərək təkbaşına həmin istiqamətdə hücuma
keçdi. Orada hinduların sayı təxminən iyirmi nəfər olardı
və kapitan Xuan çox keçmədən düşmən tərəfindən öldürülə
bilərdi. Düşmən demək olar ki, hərtərəfli hücuma keçmişdi
və konkistadorları geri çəkilməyə məcbur edirdi.
Komandirini darda qoymaq istəməyən Migel dərhal təpə
istiqamətində hücuma keçdi. Kürəyindən yaralanan Luis də
hücum etmək istədi, lakin mubarizəni davam etdirmək üçün
onda taqət qalmamışdı.
99
Sanki sahilin kənarı qan çanaqını xatırladırdı. Oradakı
döyüş meydanı get-gedə böyüməyə başlayırdı. Döyüşə cəlb
olunanların sayı yavaş-yavaş artırdı. Araukanlar döyüşə elə
can atırdılar ki, sanki bu onların azadlıq uqrunda apardıqları
sonuncu döyüşüdür. Arbalyotlardan, arkebuzlardan və muş-
ketlərdən açılan atəşlərə baxmayaraq onlar konkistadorları
hərtərəfli çaya sıxışdırırdılar. Sahilə çıxan hər bir ispan
dərhal döyüşə can atırdı. Halbuki bütün üstünlüklər
araukanların tərəfində idi. Onlar bu üstünlüyü qoruyub
saxlamaqdan ötrü, hətta ağaca bağlanan kəndiri də kəsib
atdılar. Bu o demək idi ki, konkistadorların bu biri sahilə
olan axını dayandırılmışdı. Ancaq buna baxmayaraq, bu
zaman on iki nəfər ispan araukanlara qarşı amansız
döyüşdə muqavimət göstərirdi.
Kapitan Xuan duşmənin əhatəsində olmasına baxma-
yaraq ülgüc kimi iti olan qılıncı ilə onlara sarsıdıcı zərbə
endirirdi. Bir-iki dəqiqənin içində iki düşmən öldürülmüş,
birisi isə sol çiynindən yaralanmışdı. Artıq Migel də döyüşə
başlamış və bir anın içərisində düşmənin əhatəsinə düşdu.
Böyük enerjiyə malik olan cavan zadəgan komandirinə
yaxınlaşmaq üçün bütün gücünü və bacarığını işə salmışdı.
Hərçənd ki, bu iş həddindən artıq əzab-əziyyətli idi. Çayın
o biri sahilindəki atıcılar olmasaydı, araukanlar onların
100
birləşməsinə imkan verməzdilər. Kapitana çatana qədər,
Migel döyüşə-döyüşə iki düşməni zərərsizləşdirə bilmişdi.
Sahildə gedən döyüş yarım saatdan çox idi ki, davam
edirdi. Həm bu tərəf, həm də o tərəf bərk yorulmuşdu.
Hamıdan çox güc tətbiq edən Xuan ilə Migel yavaş-yavaş
zəifləyirdilər. Bir neçə rəqibə qarşı eyni zamanda
döyüşmək heç də asan deyildi. Belə bir məqamda geri
çəkilmək məqsədəuyğun sayılırdı. Bu işdə onlara atıcılar
böyük yardımçı rolunu oynayırdı. Lakin iş elə gətirdi ki,
təpənin üstündən atılan ox Xuanın sağ döşünün üstünə
batdı və dəstənin komandiri arxası üstə düz çayın kənarına
yıxıldı. Onu tamamilə məhvdən qurtarmağa çalışan Migel
qeyri-insani halda qışqıraraq əks-hücuma keçməyə cəhd
etdi. Lakin araukanlar onun qarşısında dəmir sipər kimi
dayanmışdılar. Buna baxmayaraq, Migel onlardan birini
qılıncdan keçirməyə müvəffəq oldu. Elə bu vaxt gözlənil-
məz bir hadisə baş verdi. Kapitan Xuan özünə güc verərək
yaralı halda düşmənə qarşı döyüşməyə başladı. Onun bu
hərəkəti döyüşdə bir balaca dönüş yaratdı. Onsuz da yaralı
halda o, düşmənə qarşı çox müqavimət göstərə bilməzdi.
Bunu çox yaxşı dərk edən Migel ona xəbər elədi ki,
bacardığı qədər buradan uzaqlaşsın. Lakin hiddət və qəzəb
içində olan Xuan, addım belə, geri çəkilmək fikrində
deyildi. Sözsüz ki, o, bu hərəkətlə həm özünü, həm də
Dostları ilə paylaş: |