Redaksiya şurasi misir Mardanov

Tamsil lar 

54 7 

- Dovşan  qağa  bela  olmaz .  Bostanların  şirin  yemişini  yeyir­

san,  m ana  vermirsan? 

Dovşan  dedi : 

- Qurd  qağa,  bu  il  bostanlarda  san  deyan yaxşı yemiş olmayıb 

ıd, 

sana  da  gatirim .  Mani  bağışla. 

Qurd  dedi : 

- Heç  z ad  bilmiram,  garaK  manim  payımı  gatirasan . 

Qurd  burdan  birbaş  qızılquşun  yanına  gedib  dedi : 

- Qağa,  on  gün  olar  Ki,  mana  çolpa  vermirsan,  bela  iş  olar? 

Qızılquş  dedi : 

- Çolpa  yoxdu . 

Qurd  dedi : 

- Bilmaram,  garaK  mana  çolpa  tapıb  gatirasan,  yoxsa  balala-

rını  alindan  alacağam, 

Bunlar burda qalsın,  sana  deyim  palangdan .  Palang  yol  ila ge­

dirdi,  gördü  bir  TülKü  bir  parça  sümüK  gamirir.  Palang  ondan  so­

ruşdu : 

- TülKü  baba,  na  yeyirsan? 

TülKü  dedi : 

- Görmürsan? 

Palang  TülKünün  yanında  yera  çöKüb  dedi : 

- TülKü baba,  bir  qurd  var,  lap  qocalıb,  özü  da  acından  ölür. 

Bayaq  alima bir  neça balıq düşmüşdü,  aparıb  verdim  ona. 

TülKü  harKdan  güldü. 

Palang  ondan  soruşdu : 

- Niya  gülürsan? 

TülKü  dedi : 

- O  qurdda olan camdaKlar manda olsa idi,  düz  bir  il  yeyib ya-

tardım . 

Palangin  ona  acığı  tutub  dedi: 

- Yalan  deyirsan? 

TülKü  dedi: 

- Gal  marc  çaKaK,  gedib  yoxlayaq. 

TülKü  ila Palang marc  çaK.ib yola düşdülar,  yolda şira rast gal-

dilar.  Şir  soruşdu : 

- Hara  gedirsiniz? 

Palang  TülKünün  sözlarini  ona söyladi.  Şir  da bunlara  qoşul-

du .  Yolda  Qızılquşa  rast  galdilar.  Qızılquş  qanad  saxlayıb  dedi: 

- TülKü  baba,  filan  yerda  bir  qurd  var,  lap  bizi  talayıb,  ça-

pıb. 

---

548 

Azarbaycan  şifahi  xalq adabiyyatı  antologiyası 

TülKü  gülüb  yoldaşlarına  dedi: 

- Bu  bir. 

Bir  az  gedib  Dovşana  rast oldular.  O  da  qurddan şiKayata baş­

ladı. 

TülKü  dedi : 

- Bu  iKi . 

Palang  dedi: 

- TülKü baba,  san  doğru  deyirmişsan. 

TülKü,  Palang,  şir,  Dovşan bir  da  Qızılquş bir-birina  qoşuldu­

lar,  düz  Qurdun  yanına  galdilar.  Qurd  bunları  göran  Kimi  qarnını 

qucaqlayıb  yera  oturdu,  guya  o  acından  lap  ölür.  Palang  dedi: 

- Qurd  qağa,  necasan? 

Qurd  dedi : 

- Acından  lap  ölüram . 

Sözünü  qurtaran  Qurd  özünü  lap  ölülüya  vurdu  Ki,  çıxıb  get­

sinlar.  TülKü  tez  ira li  çıxıb  dedi: 

- Qağamız  dünyada  pis  güzaran  Keçirib.  Galin  onu  yaxşıca 

dafn  eylayaK. 

TülKü  tez  bir  qabir  qazıb  dedi: 

- Daha  durmayın,  galin  Qurd  qağamıza  bir  az  ağlayaq. 

Yalandan bir  az  ağladılar.  Qurd gördü  Ki,  xeyr,  işlar şuluqdu . 

Bunların  alindan  qaçıb  qurtara  bilmayacaK .  Boğazı  lap  qurudu . 

TülKü  Palanga  dedi: 

- Götürün  Qurd  qağamızın  camdayini  qabra  qoyaq. 

Tez  Qurdu  götürdülar.  Qurd  öz-özüna  dedi:  "Bayıra  çıxaran­

da  qaçaram" .  TülKü  işi  duymuşdu ,  çox  ayıq tarpanirdi .  Qurdu  qab­

ra  qoyan  Kimi,  TülKü  üstünü  tez  torpaqladı,  qurd  oradaca  murdar 

olub  öldü. 

TülKü  dedi: 

- İndi  qurd  qağanın  qazmasını  açın. 

Açıb  na gördülar,  içi  camdaKla  doludu.  TülKü  dedi: 

- Xainin  özünü sağ basdırıb,  malını  da  yeyarlar.  Na  istayirsi­

niz  yeyin. 

Qurdun  topladığı  camdaKiari  yeyib  üstündan  su  içdilar,  sonra 

dağılı b  getdilar. 

---

B8HLUL 

DAN8ND8 

• 

• 

L8TIF8L8RI 

---

---

Bahlul  Dananda  latifalari 

5 5 1  

B 

iş miş  yum u rtadan  da  cü ca  çıxarmış 

Bir  tacir safar  üstaymiş .  Axşam  düKan-bazar bağlandığına gö­

ra  yemaya  bir  şey  ta pa bilmir.  Bir  hayatin  qapısını  döyüb,  bir qarı­

dan on dana bişmiş  yumurta  alır.  Ela olur Kİ,  talasdiyindan  yumur­

taların  pulunu  vermir . 

Tacir  ınallarını satınaq  üçün  bu  ölKadan  çıxıb  özga  bir ölKaya 

gedir,  bir  neça  ay  Keçir,  geri  qayıdanda  aldığı  yumurtaların  pulu­

n u  vermaK  istayir.  TamalıKar  qarı  ona bela deyir. 

- agar  yumurtaların  pulunu o  vaxt versaydin ,  sözüm  olmaz­

dı .  indi  isa  aradan  gör  na  qadar  vaxt  Keçib .  Bu  müddatda  on  yu­

murtadan  on  cüca  çıxardı,  har  biri  böyüyüb  bir  toyuq  olardı,  har 

toyuq  da  günda bir yumurta yumurtlardı .  Sonra  o  yumurtaların  da 

harasindan  bir  cü ca  çıxardı,  onlar  da  böyüyüb  toyuq  ol ardılar.  Bu 

toyuqlar  da  yumurtlayardılar. 

Qaraz ,  qarı  bu  toyuq-cüca haqq-hesabını o  qadar artırır Ki,  ta­

cir  bütün  var-dövlatini  ona  versa,  yena  ödaınazmiş .  Buna  göra  ta­

cir  onun  haqqını  vermaKdan  boyun  qaçırdır.  Qarı  isa  gedib  xalifa­

ya  şiKayat  elayir.  Xalifa  qarının  sözüna  inanıb  tacirin  bütün  var, 

dövlatini  alindan  aldırıb  qarıya  verdirir.  Tacir  ali  qoynunda  qalıb , 

bilmir  na  elasin . 

Bahltıl  Dananda  bu  ahvalatı  eşidir.  Qardaşının  yanına  galib 

ona  bela  deyir: 

- Qardaş,  hayatda  bir  az  buğda  aKmaK  istayiram,  icaza verar-

sanıni ?  

Xalifa  fiKirlaşir  Ki,  yaqin  Bahlul  ağıllanıb,  aKinçiliKla  maşğul 

olınaq  istayir.  Odur  Ki,  icaza  verir. 

Bahl ul  e la  hami n  gün  yeri  şumlayır,  hayatin  ortasında  ye Ka 

bir  qara  qazan,  su  qaynadır.  Xalifa  Külafirangidan  baxıb  görür  Ki , 

hayatda  qara  qazan  asılıb ,  Bahlul  da  yeri  şumlayıb  qurtarıb.  Xali­

fa  vazir-vaRili  ila  birliKda  galib  Bahluldan  soruşur  Ki,  bu  na  ahva-

latdı? 

Bahltıl  deyir :  

- indi  b u  saat  görarsiniz .. 

Sonra  Bahltıl bir  torba buğdanı töKür qaynar su  qazanına ,  biş-

diKdan  sonra  abgardanla  çıxarıb  şumlanmış  yera  sapalamaya  başla-

yır.  Xalifa  deyir: 

- Bahlul,  man  ela  bilirdim ,  san  ağıllanıbsan .  Amma  görüram 

Ki,  ela  harnin  Bahlulsan . 

Bahhıl  özünü  bilmamazliya  vurub  deyir: 

- Ey  adalatli ,   ağıllı  xalifa,  na olub  Ki? 

---