görəndə Səyyarə xanımın inadkarlıqla öz məqsədinə doğru
getməsini və istədiyinə nail olmasını alqışladım.Mənə həm də o xoş
oldu ki,efırdə din xadimi ilə hər hansı jurnalist söhbətinin yox,iki
ziyalının fikir mübadiləsinin şahidi olduq.Hacı Sabir ruhun
bədəndən bədənə keçməsi fikrini qəbul etmək istəmədi,ruhun
əvvəlki həyatından bəzi əlamətləri bu həyatına gətirməsi fikrini
gülümsəyərək inkar etdi. Ancaq danılmaz fakt qarşısında qalanda
biz illərlə Formalaşan dünyagörüşümüzə nəzər salmağa
məcburuq.Faktlar isə bu məsələyə bir də nəzər salmağımızı tələb
edir. Səyyarə xanımın “hardasa oxumuşam ki...’’deyərək Sabir
müəllimin faktlara münasibətini öyrənmək istəyi deyəsən tam yerinə
yetmədi.Sabir müəllim müqəddəs kitabı əlində əsas tutaraq ruhun
bədəndən bədənə keçməsi ideyası ilə razılaşmadığını bəyan
etdi.Görəsən doğurdanını bütün Peyğəmbərlər rcinkarnasiyanm
əleyhinə olmuşlar?
İsa peyğəmbər reinkarnasiyanı yaxşı bilirdi-onun kəlamlarında
dediyimizi sübut edən üstüörtülü şəkildə verilən fikirlərə rast gəlmək
olur.İsa peyğəmbər “Mən qayıdacam!” deyirdi.Eyni zamanda onun
reinkarnasiya haqqında minlərlə deyimləri var.O bu məsələni yaxşı
bilirdi,ancaq ruhun bədəndən bədənə keçməsi haqqında danışmamaq
üçün onun əlində səbəblər var idi.İsa Hindastanda yaşamışdır; o yaşı
bilirdi ki,reinkarnasiya nəzəriyyəsi nəyə gətirib çıxarır. Hindistanda
İsaya qədər,ondan beş min il əvvəl reinkarnasiya nəzəriyyəsi məlum
idi. Bu nəzəriyyə olmayıb həqiqətdir;bu nəzəriyyə həqiqət üzərində
qurulmuşdur. Hər bir adamın milyonlarla həyatı var.Maxavira bu
məsələdən
danışmışdır,
Budda
bu
məsələni
tez-tez
təkrarlamışdır,Krişna və Rama bunu öyrədirdilər;bütün hind dinləri
bununla razılaşırlar.Hətta düşünürəm ki,bu nəzəriyyədən başqa
onları heç nə birləşdirmir.Nə üçün Hindistandan kənarda yaranan üç
böyük dinlərin ataları hesab olunan İsa,Musa və Məhəmməd
reinkarnasiya haqqında birbaşa danışmırlar? Bunun da səbəbi
vardır:Musa reinkarnasiya haqqında bilirdi,axı nə vaxtsa Misir
119
və Hindistan arasında sıx əlaqə olmuşdur.Belə güman olunur ki,lap
qədim vaxtlarda Afrika Asiyanın bir hissəsi olmuşdur və kontinent
tədricən materikdən ayrılmışdır. Hindistan və Misir tədricən
ayrılmışdır-onların arasındakı oxşarlıqda bununla bağlıdır. Cənubi
Hindistan əhalisinin qara dərili olması da aydındır-onların
bədənindən
zənci
qanı
axır,onlar
zənci-hind
irqinə
mənsubdurlar.Musa peyğəmbər Hindistan haqqında məlumatlı
idi.Kaşmir Musanın və İsanın məhz burada dəfn olunması ilə
lovğalanır-onların qəbirləri buradadır.Onların hər ikisi reinkamasiya
nəzəriyyəsinin təsiri ilə Hindistanın başına nələr gəldiyini görürlər.
Reinkarnasiyaya inam Hindistanı süsflaqeyid ,ölgün vəziyyətə
salmışdırburada heç kim heç hara tələsmir. Hindistanda adamlar
vaxtı hiss etməmişlər-bu gün də Hindistanda bu hiss yoxdur. Hamı
saat gəzdirsə də onlarda vaxt hissi demək olar ki, yoxdur. Kiminsə
“mən axşam saat beşdə gələcənV’deməsi hələlik heç nə demək
deyildir. Həmin adam saat dörddə və ya altıda gələ bilər,heç gəlməyə
də bilər-burada vaxta ciddi yanaşmırlar. Söhbət ondan getmir
ki,həmin adam sözünə ciddi yanaşmır, verdiyi və də əməl etmir,
sadəcə olaraq onda vaxt hissi yoxdur.Əgər insan əbədiliyin
hakimiyyəti altında olursa onda vaxt hissi o adamda olmur.Əgər
bizim çoxlu həyatımız varsa tələsməyə dəyər?.Heç hara tələsmək
lazım deyildir, gec-tez sən yenidən bu həyatda görünəcəksən.
Reinkamasiya nəzəriyyəsi Hindistanı passivləş- dirmişdir,kədərli
etmişdir. Bu nəzəriyyəyə görə hindlilər vaxt hissini tamam
itirmişlər.Bu nəzəriyyə adamlara həmişə nəyi isə sonraya saximağa
imkan verir.Əgər sabaha saxlamaq olarsa, onda bu gün heç nə etmək
lazım deyildir.,sabah isə heç vaxt gəlmir. Hindistanda yalnız işi
.sabaha saxlamağı yox,onu həm də o biri həyata saxlamağı yaxşı
bilirlər.Həm Musa, həm də İsa peyğəmbərlər Hindistanda
olmuşdurlar. Məhəmməd peyğəmbər Hindistanda olmamışdır,ancaq
o da bu ölkədə baş verənləri yaxşı bilirdi,çünki Hindistana yaxın
yerdə yaşamışdır. Hindistan və Ərbistan arasında sıx əlaqə
olmuşdur.Onlarm hər
120
üçü belə qərara gəlmişdirlər ki, adamlara “yalnız bir həyat var,bu hər
bir adamın birinci və axırıncı şansıdır,ondan yalnız indi istifadə
etmək lazımdır” dcsinlər.Bıı adamlarda güclü istək yaratmaq,onların
hisslərini oyatmaq üçün lazım idi;bu həm də transformasiyanı
yüngülləşdirirdi.Belə bir sual yarana bilər;məgər Maxavira,Krişna
və Budda nəticə haqqında düşünməmişdirlər?Məgər onlar hiss
etmirdi ki,rcinkamasiya nəzəriyyəsi letargiya yuxusuna gətirib
çıxara bi!ər?Onlar güman edirdilər,bilirdilər.Sadəcə olaraq onlar
başqa metodlardan,başqa alətlərdən istifadə elməyi qərara
almışdılar.Ancaq hər şeyin öz vaxtı var:eyni bir metoddan sonsuz
olaraq istifadə etmək olmaz;tədricən adamlarda bağlılıq yaranır.
Budda, .Vlaxavira və Krişna reinkarnasiya nəzəriyyəsinə tamam
başqa məqsədlə əl atmışdırlar.Həmin günlərdə Hindistan görünməz,
təsvir edilməz dərəcədə,əfsanəvi bir zənginlik içində yaşayırdı. Belə
hesab olunurdu ki.burada bütün zənginlik, dünyanın bütün qızılları
yığılmışdır. Zəngin ölkədə isə həqiqi problem,böyük problem
süstlük yaradır.Bu gün az qala buna oxşar bir halı Qərb
yaşayır.Amerikanı bu gün həmin bəla artıq yaxalayıb: süstlük böyük
problemə çe\ rilmişdir.Adamlar sıxılır,onlar üçün hər şey darıxdırıcı
və maraqsızdır,bu o səviyyədədir ki;adamlar hətta ölməyə belə
hazırdılar. Krişna, Budda və Maxavira vəziyyətdən istafado edib
adamlara dedilər: “Əgər ürək sıxıntısı, süstlük yalnız bir həyalda
olsaydı...ona dözmək olardı.Sən isə artıq bir neçə həyal
yaşamısan.ona görə də biz sənə deyirik:Əgər bizə qulaq asmasan
hələ bundan sonra çox doğulacaqsan və hər həyalında da ürək
sıxıntısından,cansıxıcı həyatdan əzab çəkəcəksən.Bu həyat və ölüm
təkərinin sonsuz hərəkətidir”. Onlar gələcəyi o qədər bədbin təsvir
etmişdirlər ki, artıq bir həyatdan darıxan insanları din çox
maraqlandırmağa başladı. Onlar başa düşdülər ki,həyat və ölüm
dairəsindən çıxmaq lazmıdır.Məhz buna görə də həmin vaxt bu
metod öz bəhrəsini verdi.Vaxt keçdikdən sonra Hindistan kasıblaşdı.
Kasıb ölkədə süstlük, ürək sıxıntısı olmur. Kasıb darıxa
121
Dostları ilə paylaş: |