119
Məcnun” poemasında da gənclərin dünyadan nakam
köçməsinə, faciəli ölmələrinə səbəb mühit və bu mühitin
yetişdirdiyi valideynlərdir.
“Xosrov və Şirin”dən sonra Nizaminin Azərbaycan
folkloru ilə daha çox bağlı olan digər əsəri “Yeddi gözəl”
poemasıdır. Bu əsərin motivləri “Astiyaq”, “Tomiris” kimi
Midiya rəvayətləri, “Kitabi-Dədə Qorqud” boylarından
tutmuş bir sıra Yaxın Şərq və Azərbaycanda yayılmış əfsanə
və rəvayətlərlə səsləşir. “Azərbaycandan, türk mədəniyyəti
çevrəsindən dünya ədəbiyyatının zirvəsinə yüksələn Nizami
adı və bu adla şifrələnmiş və kodlaşmış ədəbi-fəlsəfi
informasiyanın əsasında Şərq mədəni məcmusu iştirak edir.
Şərq xalqlarının folkloru, ədəbiyyatı, tarixi, fəlsəfəsi, dini və
təsəvvüfi görüşləri əsərlərin əsasında qaynaq olaraq dayanır.
“Yeddi gözəl” poeması da kökləri və qaynaqları ilə fikir və
sənət yarusları üzrə həmin məlumatın, kodun və sxemin
transformativ törəməsidir.”
65
Poemanın bütün obrazları epik
folklor ənənəsinin ən qatı mifoloji eposudur. Əsərin əsas
qəhrəmanı olan Bəhram şah obrazı mifoloji kökünə görə
hind-iran obrazı sayılsa da, zaman keçdikcə türk tarix
ənənələrindən bir sıra xüsusiyyətləri özündə cəmləşdirə bilib.
Azərbaycan folklorunda, “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanında
poemadakı Fatimə obrazı ilə səsləşən ümumi cəhətlər çoxdur.
Nizami Gəncəvinin “Xəmsə”sinə daxil olan beş
poemadan sonuncusu “İsgəndərnamə” poemasıdır.
“İsgəndərnamə”nin ayrı-ayrı epizod və motivləri xalq
rəvayətləri və məsəlləri ilə sıx şəkildə əlaqələndirilmişdir.
Məlumdur ki, tarix və ya tarixi hadisələrlə səsləşən,
ümumiyyətlə, iki şahın söz və silah döyüşünə həsr olunmuş
nağıllarda, bir qayda olaraq, xalq bilməcələrindən kəsərli bir
vasitə kimi istifadə olunmuşdur. Nizaminin “İsgəndərnamə”
poemasında da buna bənzər nağılların bəzi xüsusiyyətləri,
motivləri yaradıcı şəkildə işlənmişdir.
65
Rzasoy S. Nizami poeziyası: Mif-tarix konteksti. Bakı, 2003, s.4.
120
“İsgəndərnamə”də Azərbaycan nağıllarının bəzi
motivləri əks olunur, Azərbaycan ərazisindəki toponimlər
haqqında məlumatlara da rast gəlinir. “İsgəndərnamə”də
əsasən xalq nağıllarından, onun motivlərindən, janr
xüsusiyyətlərindən istifadə olunduğuna görədir ki, onun el
variantları da təzə nağıllara çevrilmişdir. Burada Gəlin
qayalarına, onların mənşəyinə işarələr də maraqlı faktdır.
66
“Nizami Gəncəvi Məhinbanu obrazı ilə bağladığı ənənəni
davam etdirərək “İsgəndərnamə”də Nüşabə surətini
yaratmışdır. Nüşabə, bir növ, Şamama-Nigarların, Şummu-
ramatların, Şəmiraların yeni poetik təcəssümü olmaqla
bərabər, Azərbaycan xalqına məxsus gələnəklərlə bağlı ideal
qadın obrazıdır”.
67
Şair “İsgəndərnamə” kimi poemanın
yaradılmasında da müxtəlif xalqların yaratdığı şifahi xalq
ədəbiyyatı xəzinəsindən daha sərbəst şəkildə istifadə
etmişdir.
Nizami Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı ilə yanaşı,
başqa xalqların folklor nümunələrindən də faydalanmışdır.
Onun əsərlərində ərəb, iran, hind, yunan şifahi xalq
ədəbiyyatından istifadə edildiyi yaxşı məlumdur. Şair
“Xosrov və Şirin” poemasında daha çox Azərbaycan şifahi
xalq ədəbiyyatından bəhrələnsə də, burada hind xalq
ədəbiyyatının məşhur nümunəsi olan “Kəlilə və Dimnə”dən
istifadə etdiyi də diqqəti çəkir. Artıq qeyd etdiyimiz kimi,
“Leyli və Məcnun” poemasında ərəb folkloruna da müraciət
olunmuşdur.
O, “Xəmsə”də atalar sözlərinə, zərb məsəllərinə və afo-
rizmlərə ustalıqla bədii don geydirmiş və onlara yeni – ikinci
həyat vermişdir. Buraya daxil olan poemaların səhifələrində
həyatın muxtəlif məsələlərinə aid ibrətamiz məzmunlu kəlam
və atalar sözlərini nəsildən-nəslə verərək yaşatmışdır.
66
Paşayev,S. Nizami və xalq əfsanələri. Bakı, 1983, s. 107.
67
Pirsultanlı S.P. Azərbaycan əfsanə və rəvayətlərinin ədəbi abidələrimizlə müqayisəli
tədqiqi. Bakı, 2007, s.195.
121
Dahi şair hər bir əsərində doğma xalqının adət-
ənənələrinə sadiq qalaraq, yeri gəldikdə onlardan gözəl ədəbi
nümunələr yaratmışdır. Nizaminin vaxtı ilə işlətdiyi zərb-
məsəllərin demək olar ki, əksəriyyəti heç bir dəyişikliyə
uğramadan indi də olduğu kimi işlənir. “Xəmsə” də işlədilən
Azərbaycan zərb-məsəllərinə nəzər salaq.
Parlaq zəka sahibi olan Nizami Gəncəvinin yaradıcılığı
hüdudları və məzmunu etibarilə geniş və rəngarəngdir. Bütün
dünyanın “Gəncəli dahi” kimi tanıdığı Nizaminin irsində
təkcə Şərq ədəbi-mədəni dəyərləri deyil, eyni zamanda Qərb,
yəni o dövrün Qərbi olan antik ədəbi-mədəni dəyərlər öz
kamil sintezini tapmışdır. Şifahi xalq yaradıcılığı onun
əsərlərinin ortasından sanki qızılı bir xətt kimi keçmiş və
artıq səkkiz əsrdir ki, ətrafına çoxlu oxucular toplaya
bilmişdir.
ƏDƏBİYYAT
1. Pirsultanlı S.P. Azərbaycan əfsanə və rəvayətlərinin
ədəbi abidələrimizlə müqayisəli tədqiqi, Bakı, Nurlan, 2007,
305 s.
2. Pirsultanlı S.P. Azerbaycan türklerinin halk
efsaneleri. Bakı, Azərnəşr, 2009, 442 s.
4. Paşayev S. Nizami və xalq əfsanələri, Bakı, Gənclik,
1983, 127 s.
5. Rzasoy S. Nizami poeziyası: Mif-tarix konteksti,
Bakı, Nurlan, 2003, 211 s.
6. Cəfərli M. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı, Bakı,
2012, 674 s.
7. Əfəndiyev P. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı,
Bakı, Maarif, 1992, 477s.
8. Namazov Q. Azərbaycan uşaq ədəbiyyatı, Bakı,
1984, 332 s.
9. Nəbiyev A. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı. I
kitab, Bakı, 2006, 640 s.
10. Paşayev S. Nizami və folklor, Bakı, Bilik, 1976, 65
s.
Dostları ilə paylaş: |