7
bağlı olan xalqımızın dini bilgiləri çox təəssüf ki, repressiya dövründə qırılmış,
ən məşhur ilahiyyatçı alimlərimiz sürgün olunmuş yaxudda güllələnmişdir.
Bunun da nəticəsində Azərbaycanda ilahiyyatşünaslıq sahəsində böyük bir
boşluq yaranmışdır. Bu dövrlərdə dinimizin tarixi və mənəvi mədəniyyəti
haqqında xalqımızda yalnız cüzi məlumatlar qalmışdı. Amma sevindirici haldır
ki, ölkəmiz müstəqillik əldə etdikdən sonra Azərbaycanda elmi-dini ocaqlar,
mədrəsələr və universitetlər açılmış, burada gənclərimizə İslamın tarixi, əqidə
prinsipləri və bir sözlə İslam mədəniyyəti haqqında doğru və faktoloji əsaslara
söykənən məlumatlar verilmişdir.
Müasir dövrdə Azərbaycanda islamşünaslığın geniş və səmərəli şəkildə
öyrənilməsinə şərait əlbəttə ki, Ümumilli liderimiz Heydər Əliyev tərəfindən
yaradılmışdır. O, 1998-ci ilin dekabr ayının 9-11-də Bakıda keçirilən
“İslam
sivilizasiyası Qafqazda” mövzusunda beynəlxalq simpoziumdakı dərin
məzmunlu məruzəsində demişdir ki, Azərbaycanda islamşünaslıq elmini
inkişaf etdirmək üçün çox işlər görmək lazımdır.
“...Azərbaycan islamşünaslıq sahəsində XX əsr demək olar ki, tamamilə
itirilmişdir. Bu işləri görmək üçün Azərbaycanda islamşünaslıq elmini inkişaf
etdirmək lazımdır. Azərbaycan Elmlər Akademiyası, Bakı Dövlət Universiteti
və elmi tədqiqat institutları, bəlkə də bu sahə üçün xüsusi təşkilatlar, orqanlar,
elmi mərkəzlər yaratmalıdırlar. Belə təşəbbüslər olsa, mən onları
dəstəkləyəcəyəm, bunlar üçün şərait də yaradacağam. Buna arxayın olun.”
1
Ümummili liderimiz gənc nəslin tərbiyəsində dini maarifin
əhəmiyyətindən danışmış, o cümlədən ali məktəblərdə dini elmlərin tədqiqi və
tədrisi məsələlərinə xüsusi diqqət yetirmişdir. Bu dediklərimizin hamısı onun
aşağıdakı ifadəsində öz əksini tapmışdır: “İslam dini bəşəriyyətə bəxş etdiyi
bütün nemətlərdən istifadə etməli və xüsusən, cəmiyyətdə, davranışda islam
dininin
tələblərinə uyğun olaraq özünü göstərməlidir... Gənclərimizin islam
dinini mənimsəmələri üçün tədbirlər görülməlidir. Çünki bu tədbirlərin
olmaması nəticəsində bəzi mənfi hallar meydana çıxır, ayrı-ayrı qruplar
gənclərə fanatizm əhvali-ruhiyyəsi aşılamaq istəyirlər.”
2
Bu kitabın işıq üzü görməsində mənə dəstək olduqları üçün başda Bakı
İslam Universitetinin rektoru Hacı Sabir Həsənliyə və Bakı İslam Universiteti-
nin dekanı Hacı Fuad Nurullaha öz dərin minnətdarlığımı bildirirəm.
I FƏSİL
MƏKKƏ VƏ MƏDİNƏ DÖVRÜ
1
Azərbaycan qəzeti, 10 dekabr 1998-ci il
2
Gənclərin birinci respublika toplantısının materialları, Bakı, 1996, səh. 7
8
1.
İslam tarixi haqqında ümumi məlumat
Müxtəlif xalqların necə yaşadıqlarını, onların həyatında hansı hadisələrin
baş verdiyini, insanların necə və nə üçün dəyişib indiki şəklə düşdüyünü öyrə-
nən elmə tarix elmi deyilir. Tarix elminin bir neçə qolu vardır ki, onlardan biri-
ni də islam tarixi təşkil edir. İslam tarixi ümumilikdə on dörd əsrlik bir dövrü
əhatə edir, islam Peyğəmbərinin (s) və məsum İmamların (ə) həyatını, Hz.Pey-
ğəmbərdən (s) sonrakı xəlifələrin dövrünü və ümumilikdə islamla bağlı hadisə-
ləri araşdırır. İslam tarixi aşağıdakı dövrlərə ayrılır:
1. Hz.
Peyğəmbərin (s) həyatı (570-632-ci illər)
2. Raşidilər dövrü (632-661-ci illər)
3. Əməvilər dövrü (661-750-ci illər)
4. Abbasilər dövrü (750-1258-ci illər)
5. Əndəlüs Əməvi xilafəti (754-1032-ci illər)
6. Misirdə Abbasi xilafəti (1261-1517-ci illər)
7. Osmanlı Türk imperatorluğu (1299-1924-ci illər).
Müsəlmanların tarix mövzusunda qələmə aldıqları ilk kitablar “siyər” və
“məğazi” kitabları olmuşdur. Bu kitablarda Hz.Muhəmmədin (s) tərcümeyi-
halı, doğumundan başlayaraq vəfatına kimi həyatı araşdırılır, apardığı mühari-
bələr təsvir edilir. İlk mükəmməl siyərin müəllifi Urvə ibn Zubeyr və ya Mə-
həmməd ibn İshaq hesab edilir. Sonralar bu alimlər sırasına Vəhb ibn Münəb-
bih və Məhəmməd ibn Müslim də qoşulmuşdur.
İslam tarixi haqqında yazılan əsərlər dörd yerə bölünür:
1.
Ümumi tarixlər – Hz.Adəmin yaranışından başlayaraq bir neçə dövlət-
lərdən və daha çox islam dövlətlərindən və millətlərindən bəhs edən əsərlərə
deyi
lir. Bu növ əsərlərə Təbərinin “Tarix”, Məsudinin “Tarix” və Yəqubinin
“Ta
rix”əsərləri aiddir.
2.
Xüsusi tarixlər – Bir dövrün, hökmdarın, sülalənin, məmləkətin tarixin-
dən bəhs edən əsərlərə deyilir. Vaqidinin “Futuhuş-Şamı”, Bəlazurinin “Futu-
hul-Buldan
ı”, “Tarixi-Dəməşqi”, ”Tarixi-Bağdadi” və s. əsərlər bu növ əsərlərə
daxildir.
3.
Təbaqat və Hal tərcümələri – Bu növ əsərlərin başında İbn Sədin “Təba-
qatus-
səhabə” və İbn Qutəybənin “Təbaqatuş-Şüara” əsərləri gəlir.
4.
Məsləklərə aid əsərlər – Bu əsərlər dinlərə, məzhəblərə, siyasətə, dövlət
ida
rəsinə aid olan əsərlərdir. Dinlər və məzhəblərə aid Əbdulqadir əl-Bağdadi
ilə Tahib ibn Muhəmməd əl-İsfərainin “Miləl vən Nihalla”rı, siyasətə, idarəyə
aid əsərlərdən imam Əbu Yusifin “Kitabul-Xəracı”, İbn Əbdi Rəbbihin “İqdul-
Fərid” əsəri aiddir.