Samarqand davlat universiteti pedagogika kafedrasi

A.S.Makarenko "Tarbiya bu nisbatan keksaroq avlodning o’z tajribasi, o’z ehtirosi, o’z e’tiqodini yosh avlodga topshirish demakdir ", deb ta’riflagan.

Yuqoridagi ta’riflarning barchasi shaxs tarbiyasining u yoki bu qirralarini ilmiy jihatdan asoslashga qaratilgandir.

Pirovard natijada har tomonlama kamol topgan, yetuk, barkamol shaxsni shakllantirishga qaratilgandir. Tarbiya jarayonining eng asosiy maqsadi har tomonlama va uyg’un kamol topgan yangicha fikrlaydigan shaxsni shakllantirishdir. Bu qiyin jarayon ikki tomonlama bo’lib, uyushtirishni va rahbarlikni, boshqarishni ham, tarbiyalanuvchi shaxsning faollik ko’rsatishini ham talab qiladi. Ammo bu jarayonda pedagog yetakchi rol o’ynaydi va tarbiyaning umumiy maqsadini amalga oshipadi.

Tarbiya uzoq davom etadigan va aslida uzluksiz jarayon bo’lib, bu jarayon bola maktabga kelishidan ilgariroq boshlanadi va butun umr bo’yi davom etadi. Tarbiya ko’pgina sabablarga, o’quvchilarning individual-tipologik tafovvutlarga, ularning hayotiy va ma’naviy tajribasiga, shaxsiy faolligiga boqliq.

Tarbiya nazariyasi pedagogika fanining bir qismi bo`lib, u tarbiyaviy jarayonning mazmuni, metodi va tashkil etilishi masalalarini o`rganadi. Jamiyatimizning yangilanishi, hayotimizning taraqiyoti o`sib kelayotgan barkamol avlod tarbiyasi bilan bog’liq jarayonni ham qaytadan ko`rib chiqishni taqozo etmoqda.

Tarbiya aqlli, odobli, mehnatsevar, bilimli, sog’lom, e`tiqodli, dili pok, ruhi komil, har tomonlama ma`naviy rivojlangan, vatanparvar, baynalminal, insonparvar barkamol shaxsni shakllantirishni ko`zda tutadi. Tarbiya mahalliy, ijtimoiy-iqtisodiy shart-sharoitlar, milliy an`analar va mintaqalararo hususiyatlarni hisobga olgan holda olib boriladi.

Tarbiya jarayonida kishining turli qobiliyatlari rivojlanadi, xarakteri, g’oyaviy, axloqiy, irodaviy, estetik hislatlari shakllanadi, tabiatga, jamiyatga ilmiy qarashlar tizimi tarkib topadi, jismoniy kuch-quvvatlari mustahkamlanadi.

Bola kattalarning tajribalarini sust holda emas, balki faol ravishda o`zlashtiradi: bu o`zlashtirishda uning ongli harakati, tirishqoqligi ahamiyatga ega bo`ladi. Tarbiyalanuvchilar muayyan darajada faol faoliyat ko`rsatmasalar tajriba va bilimni o`zlashtira olmaydilar. Bolaning yoshi ulgayib borgan sari bu faollik tobora ko`proq mustaqillik hususiyatlariga ega bo`lib boradi: tarbiyalanuvchilar o`zlarida dunyoqarashni tarkib toptirishga, o`z-o`zini takomillashtirish, tabiat, jamiyat va turmushda uchraydigan hodisalarni tushunishga hamda idrok etilgan narsalarga tanqidiy munosabatda bo`lishga ko`nika boradilar.

Tarbiya jarayonida kattalar, tarbiyachilar va tarbiyalanuvchilar jamoasi o`zaro munosabatda bo`ladi. Bu munosabat o`zaro tushunish, ishonch, hamkorlik asosida qurilishi lozim.

Maktab butun tarbiya ishini hayot bilan hamohangi, o`quvchilarga o`tmish, tarix, san`at haqidagi ma`lumotlarni chuqur o`rgatishi,xalq pedagogikasi asosida ish yuritishi, buyuk allomalarning farzand tarbiyasi borasidagi pedagogik qarashlari, inson ruhini chuqur o’rganib, sharqona urf-odatlar, an`analar asosida yoshlarga mehnat malakasini singdirishi lozim.

Tarbiyaning xususiyatlari

Shuni nazarda tutish kerakki talim va tarbiya yagona jarayondir. Ammo ularni aynan bir jarayon deb o’ylash mumkin emas.

Chunki har bir insonning o’ziga xos xususiyatlari va belgilari bor. A.S.Makrenkoning fikricha tarbiya mantiqi ta’lim mantiqini takrorlamaydi.

Bolalarni tarbiyalash ishlari (ijtimoiy muhit, oila, bolalar doimo duch keladigan xilma - xil odamlar, bolalar va o’smirlar tashkilotlaridagi ishlar, radio, televideniye, adabiyot va san’at) kabi ta’sirlar bilan qo’shilib ketadi. Shuning uchun ham tarbiyani ko’p qirrali jarayon deyish mumkin. Ta’limda esa o’qituvchiga hech kim qarshilik ko’rsatmaydi. Tarbiya jarayonining birinchi xususiyati - uning ko’p qirrali jarayon ekanligidir. Tarbiya jarayonining ikkinchi xususiyati - uning uzoq muddat davom etishidir. Buning uchun oylar va yillar mobaynida qunt bilan ishlash talab etiladi.

Tarbiya masalasi murakkab, qiyin masala ekanini, u maktab doirasi bilan cheklanib qolmaganini, balki bolalarni tarbiyalash uchun hamma mas’uldir. Unda bolalar uzluksiz tarbiyalanib boradilar.

Tarbiyaning ta’limdan farqlantiruvchi yana bir xususiyati shundaki, u yaxlit holda va konsentrik asosda amalga oshiriladi. Tarbiyaning turli tomonlari bir-biri bilan uzviy bog’langandir. Ta’limda biror predmetga doir bilimlar, bo’limlar, mavzular, dasturlarga bo’linib, ma’lum bir vaqtda beriladi.

Tarbiya jarayonida esa doimo takrorlanishga duch kelamiz. Maktabdagi boshlang’ich, o’rta va yuqori sinflarda: jamoatchilik, do’stlik, o’rtoqlik, mehnatga va ijtimoiy muhitga ongli munosabat va boshqa sifatlarni tarbiyalash qo’zda tutiladi. Lekin ularning mazmuni bolalarning yoshi va hayotiy tajribasiga muvofiq kengayib va chuqurlashib boradi.

Tarbiyaning yana bir xususiyati shundaki, bu jarayon ikki tomonlama xususiyatga ega bo’lib, unda bolaning o’zi ham faol ishtirok etadi. O’quvchi tarbiyaning faqat ob’ektigina emas, balki atrofdagi voealarga ta’sir etuvchi sub’ekt hamdir. Shuning uchun tarbiyachi bolaning imkoniyatlarini, istak va xohishlarini, intilishlarini, unga bo’layotgan boshqa ta’sirlarni tashqi axborotlar manbaini hisobga olishi lozim. Agar bular unutib quyilsa tarbiyalash qiyinlashadi. Mana shulardan tarbiya jarayonining yana bir asosiy xususiyati - tarbiyada qarama-qarshiliklar g’oyat ko’pligi kelib chiqadi. Bu qarama-qarshiliklar bolalarda o’z tushunchalariga muvofiq dastlabki paydo bo’lgan sifatlar balan tarbiyachi tomonidan tarkib toptiriladigan sifatlar o’rtasida, ya’ni qo’yiladigan talablar bilan uni bajarish imkoniyatlari o’rtasidagi kurashda namoyon bo’ladi. Undan tashqari, bunday qarama-qarshiliklar ko’pincha bolaning ongi bilan xulqi bir-biri bilan muvofiq bo’lmasligida, o’qituvchining bolalarning yosh va individual xususiyatlari, fe’l-atvori, qiziqish va intilishlarini yaxshi bilmasdan munosabatda bo’lishida sodir bo’ladi.

Agap tarbiyalanuvchi sust bo’lsa, faoliyatsiz bo’lsa, har qanday tarbiyaning ta’siri kuchsiz bo’ladi, o’qituvchilarning urushishlari yetarli darajada samara bermaydi.

Tarbiyaning yana bir xususiyati - ya’ni uning natijasi kelajakka qaratilganligini ko’rsatadi. Shuning uchun bolalarning tarbiyalanganlik darajasini darhol tezda aniqlash qiyin. Tarbiyachi o’z faoliyatida kelajak maqsadlarni ko’zda tutib ish ko’rishi kerak. Tarbiya jarayonida shu kun talabining kelajak maqsadlar bilan uyg’unlashtirilishi ishimizning muvaffaqiyatini ta’minlaydi. "Eskini o’zlashtirgan va yangini tushunishga qodir insongina tarbiyachi bo’la oladi" - degan xitoylix Konfutsiy.