28
saxlanılırdı. "Sonra Mərvan Şirvan hakiminin dəniz
sahilində yerləşən və Xirş, yaxud Xurs
**
adı ilə tanınan
qalasına doğru hərəkət etdi. Qalanın hakimi Mərvanın, hakimiyyətinə tabe olduğunu dərhal bildirdi və Şirvan
hakimini müsəlman ordusu Xəzər torpaqlarına hücuma keçəndə onun ön sıralarında, geri qayıdanda isə arxa
sıralarında olmasını əmr etdi. Ərəb-Xəzər müharibələrində ərəblərin tərəfində dağlıq
vilayətlərin hakimləri -
xəlifənin vassalları, o cümlədən Şirvanşah və Arranşah da iştirak edirdi. H.123 (741)-cü ildə Mərvan
Azərbaycana yollandı və tezliklə bütün ölkəni və erməni torpaqlarını zəbt etdi. Xəlifə III Yəzid ibn əl-Valid
(744-cü ildə hakimiyyətdə olmuşdur) Mərvanı Azərbaycan və Ərminiyyənin valisi təsdiq etdi. Yəzidin qardaşı
İbrahim (744-cü ildə hakimiyyətdə olmuşdur) devirdikdən sonra Mərvan ibn Məhəmməd Əməvilər sülaləsinin
sonuncu xəlifəsi oldu (744-750-ci illər). O, Azərbaycanda və Ərminiyyədə hakimiyyətə keçən
kimi Beyləqanda
üsyanlar və iğtişaşlar meydana gəlməyə və bütün ölkəyə yayılmağa başladı.
Xəlifə Mərvan h. 132 (750)-ci ildə öldürüldükdən sonra Abbasilər sülaləsinin ilk xəlifəsi Əb-ül-Abbas
əs-Səffah (750-754-cü illər) Məhəmməd ibn Sulu Azərbaycana və Ərminiyyəyə vali təyin etdi. 100 minlik
qoşunla gələn Məhəmməd ibn Sul üsyanı yatırtdı.
45
Ərəb mənbələri Şirvan və Arran şəhərlərində ərəb ağalığına
qarşı sonralar olmuş üsyanlar haqqında da xəbər verirlər. Ən böyük üsyan xəlifə Harun ər-Rəşidin hakimiyyəti
dövründə Beyləqan əhalisinin xariciliyin nümayəndəsi Əbu Müslümün başçılığı ilə Xilafətə qarşı üsyan idi. Bu
üsyanlar vergilərin ağırlığı, istila edilmiş ölkələrin əhalisinin zülm və istismar altında saxlanılması, habelə,
Ərəb-Xəzər müharibələri dövründə şəhər və kəndlərin dağılması ilə bağlı idi. Bu və ya digər əyalət xəlifəyə
itaətsizlik göstərdikdə, yaxud ərəb canişini ilə bağlanmış sazişi pozduqda ərəblərə qarşı üsyanlar amansızcasına
yatırılırdı. Ərəb-Xəzər müharibələri sonralar - Abbasi xəlifələri dövründə də davam edirdi.
Xəlifə əl-Mənsur
(754-775-ci illər) Yəzid ibn Üseyd əs-Suləmini Azərbaycan, Arran və Şirvan valisi təyin etdi. O, xəlifənin
məsləhəti ilə xaqanın qızı Xatunla evlənərək onunla qohumlaşdı. Ehtimal ki, bu dövrdə Xəzər dövləti
güclənmiş, daxili çəkişmələr nəticəsində zəifləmiş xilafət isə Yəzidi böyük hərbi
qüvvə ilə təmin etmək
iqtidarınada deyildi. Xaqanın qızı Yəzidə iki oğlan doğdu, lakin 2 il 4 ay Bərdədə yaşadıqdan sonra həyatdan
köçdü. Bundan sonra onun hər iki oğlıı da öldü. Xatının məkrlə öldürüldüyünü qət edən xaqan 200 min döyüşçü
ilə Dərbənddən hərəkət etdi. Yəzid 60 minlik qoşunla Kürü keçib Şirvana çatdı. Burada baş verən vuruşmada
xeyli ərəb
öldürüldü, Yəzid isə qaçaraq Bərdədə gizləndi. Yəqubiyə görə, Yəzid Xirs (Xurs? Çıraq-qala)
qalasma qaçmışdı. O, sonra İraqa gedib hərbi yardımla Bərdə-yə qayıtdı. Kürü keçərək Dərbəndə çatan Yəzid
şəhəri və dağ keçidlərini möhkəmləndirdi. Bundan sonra xəlifə onu canişinlik-dən azad etdi.
46
Əl-Yəqubi, ət-
Təbəri və ibn əl-Əsirin h.145 (763/64)-ci ilə aid etdikləri bu hadisələri Gevond (VIII əsr) belə təsvir edir:
"Güclü qoşun toplayan
[58 - 59]
xaqan onu Eltəbərin nəslindən olan sərkərdəsi Raş Tərxanın sərəncamına verib,
Yəzidin hakimiyyəti altında olan ölkəmizə göndərdi. Böyük Kür çayının şimal tərəfinə səpələnmiş xəzərlər bir
çox
alban vilayətini - Xecar, Kaqa, Ostani-Mərzbanyan, Xaband, Gelava, Şake, Bies, Xeni, Kambexçan,
Xozması
*
, gözəl Beyləqan düzünü (Dəşti-Beyləqani –S. A. ) tutdular, çoxlu sürü və ilxı qovub apardılar"
47
Xəzərlər bir neçə gürcü vilayətini talan edib öz ölkələrinə çəkildilər. Sonrakı otuz il ərzində onlar Ərminiyyəyə
və Azərbaycana basqınları dayandırdılar. Xəzərlərin bu ölkələrə son hücumu 796/7-ci
ildə Səid ibn Səlm ibn
Qüteybə əl-Bəhilini Ərminiyyə və Azərbaycan valisi təyin etmiş Xəlifə Harun ər-Rəşidin (784-809-cu illər)
dövründə olmuşdur. Ərəb tarixçiləri xəbər verirlər ki, xəzərlər itaət göstərmədiyinə görə ərəb canişini Səid ibn
Səlm tərəfindən 797/8-ci ildə qətlə yetirilmiş Dərbənd əmiri ən-Nəcm ibn Haşimin oğlu Həyyun ibn Nəcmin
dəvəti ilə hücum etmişdir. Səidin zülmündən narazı olan yerli feodallar onun
Dərbənddəki naibinə hücum
etdilər. Atasının edamından sonra Həyyun Səidin Dərbənddəki naibini öldürdü və xəlifənin canişininə qarşı
üsyan qaldırdı.
48
"O, xaqanla - xəzərlərin hökmdarı ilə danışığa girdi, xaqan ona yardım göstərdi, böyük
ordunun başında müsəlmanlara hücum edərək onları qırdı və çoxlıı əsir aldı".
49
Xəzərlər 799-cu ildə böyük ordu
ilə Dərbənd mahalındakı əs-Sul (Çul) keçidindən keçərək Şirvan və Arranın içərilərinədək irəliləyib Kürün
sahillərinə çatdılar. Xəzərlər yetmiş gün ərzində ölkəni dağItdılar, qadınları zorlayaraq, saysız-hesabsız adam
qırdılar, 100 mindən çox əsirlə geri döndülər. Bu, xəzərlərin ərəblər üzərinə son böyük hücumu idi. Ət-
Təbərinin təbirincə xəzərlər islamda indiyədək misli görünməmiş dəhşətli bir iş tutdular".
50
Səid qaçdı. Harun
ər-Rəşid Əli ibn İsa ibn Məham Ərminiyyəyə və Azərbaycana vali təyin etdi. Lakin Yəqubinin sözləri ilə desək,
"buraya gələn Əli özünü pis apardı, buna görə də Şirvan əhli onun əleyhinə üsyan qaldırdı və ölkədə Çaxnaşma
düşdü". Belə olduqda xəlifə 799-cu ildə yenidən Yəzid ibn Məzyəd əş Seybanini Ərminiyyə və Azərbaycana
hakim təyin etdi. O, üsyanı yatırtdı və ölkədə qayda-qanun yaratdı.
51
Yəzid Şirvanşahlar
sülaləsinin banisi və
xilafətin məşhur sərkərdələrindən biri idi. O, h.185 (801)-ci ildə Bərdədə ölmüş və orada da olunmuşdur. Mənbə
onun ölümünün təfərrüatını belə nəql edir: "Söyləyirlər ki,bir qonaqlıqda ona gözəl bir qız bağışlayırlar. O,
məclisi tərk edərək qızla intim əlaqəyə girir və onun ağuşunda ölür. Bu, Bərdədə olmuşdur..."
52
Numizmatik
**
A. N. Genko Xursanı Xırd-Zində və Beşbarmaq dağının yaxınlığında yerləşdirir. V. F. Minorskinin fıkrincə, Quba rayonunun cənub
hissəsində, Məsqətdən (Müşkürdən) cənubda idi.
44
Ehtimal ki, Xurs qalası - Çıraqqaladır. Xursan Dərbəndlə Beşbarmaq arasında
mahaldır.
*
Ucar, Qala, Qəbələ, Kəlbənd, Kalva, Şəki, Bəlx, Göynük, Kambizena,Xaçmaz (
S. A. )