Sarkoidozlu hastalarin izleminde inflamatuar belirteçleriN Önemi



Yüklə 252,41 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə9/9
tarix26.03.2018
ölçüsü252,41 Kb.
#34271
1   2   3   4   5   6   7   8   9

kullanılmaktadır. Sarkoidozlu hastalarda genetik çalışmaların yanı sıra granülom dokusundaki 

lenfosit, epiteloid hücreler ve makrofajlar tarafından üretilen birçok ürünün aktivite değeri 

olabileceği düşünülerek bunların serum düzeyleri birçok çalışmada araştırılmıştır (1,3-6, 22, 

28, 29, 38). Planck ve Arkadaşları aktiviteyi  saptamak için genetik çalışma yapmışlar  ve 

AV2S3 pozitif T lenfosite sahip hastaların aktif olduğu sonucuna varmışlardır (3). Johansen 

ve Arkadaşları fibroblast ve vasküler endotel hücreleri için büyüme faktörü olan YKL-40’ın 

serum   düzeyini   ölçerek   yaptıkları   çalışmalarında   bu   belirtecin   sarkoidozlu   olgularda 

yükseldiği ve sarkoidoz aktivitesi ve fibrozise giden olgular için iyi bir belirteç olduğunu 

saptamışlardır (4).  Çalışmamızda da serum ADA, ACE, CRP, IL2R, SAA ve IgE belirteçleri 

aktiviteyi   gösterme   yönünden   araştırılmış,   hepsi   aktif   grupta   daha   yüksek   bulunmasına 

rağmen sadece SAA değeri aktif olgularda inaktif olgulara göre anlamlı  derecede yüksek 

bulunmuştur. Rothkrantz-Kos ve Arkadaşları bizim aktivite alt kriteri olarak belirlediğimiz 

solunumsal   fonksiyon   bozukluğunu   hastalık   şiddeti   olarak   değerlendirmişler   ve   hasta 

izlemede  serum belirteçlerinin  yerini  araştıran  çalışmalarında  CRP, SAA,  sIL2R ve  ACE 

belirteçlerine   bakmışlar   ve   pulmoner   fonksiyon   bozukluğunu   en   iyi   sIL2R   yansıttığını 

bulmuşlardır. Aynı çalışmacılar aktivite kavramını bizim çalışmamızdan farklı yorumlamışlar 

(Örneğin; Löfgren sendrom) ve SAA’yı bu grup hastalarda yüksek bulmuşlardır (6). 

SAA-sarkoidoz-aktivite ilişkisi yeni yeni dikkat çekerken romatoid artrit, ankilozan 

spondilit, psöriatik artropati, Reiter sendromu, erişkin Still hastalığı, Behçet sendromu, Crohn 

hastalığı   ve   bazı   maligniteler   gibi   pek   çok   kronik   inflamatuar   hastalıkta   SAA   yüksekliği 

bildirilmiştir (47). Bu hastalarda SAA yüksekliği ileride gelişebilecek amiloidozis açısından 

önemli bulunmuş ve tedavi ile bu değerin düşürülmesi önerilmiştir. Sarkoidozda da AA tipi 

renal amiloidoz bildirilmiştir (48). Akut faz reaktanlarının konsantrasyonunun doku hasarıyla 

korele bir şekilde arttığı bildirilmektedir. SAA seviyesi akut miyokard enfarktüsü sonrası 12. 

saatte   yükselmiş   olarak   tespit   edilmektedir.   CRP   ve   SAA   miyokard   iskemisinin   direkt 

göstergesi   olmamakla   beraber   aterosklerotik   proçesteki   inflamatuar   aktivitenin 

göstergeleridirler   (49).   Çalışmamızda   bir   inflamasyon   belirteci   olan   SAA’nın,   T   hücre 

aktivasyonu belirteci olan sIL2R ve granülom formasyonu belirteci olan ACE ile de pozitif 

korelasyon   göstermesi,   SAA’nın   hasta   takibinde   aktivasyonu   göstermede   iyi   bir   seçim 

olacağını   düşündürmektedir.   SAA’nın   çalışmamızda   aktivite   kriteri   olarak   alınan   klinik, 

fizyolojik,   radyolojik   kriterlerle   tek   tek   ilişkisine   bakıldığında   ise   bir   anlamlılık 

bulunmamıştır.   Bu   nedenle   daha   sonra   yapılacak   benzer   çalışmalarda   aktivite 

değerlendirilmesinde klinik, fizyolojik, radyolojik kriterlerin yanı sıra serum belirteçlerinin 

ilavesinin   de   uygun   olacağı   kanısındayız.       Çalışmamızda   değerlendirilmemiş   olmamakla 

27



birlikte   SAA’nın   kortikosteroid   gibi   immunsupresif   ajanlardan   etkilenmediği   de 

gösterilmiştir. Bu nedenle bu gibi ilaçları kullanan hastaların izleminde de kullanılabilir (21). 

SAA ve CRP patogenezde aynı yerden kaynaklanmalarına rağmen, CRP’nin aktivite 

yönünden   önemi   gösterilememiş,   CRP   ve   SAA   arasında   bir   korelasyon   saptanmamıştır. 

Yapılan çalışmalarda da viral enfeksiyonlarda SAA daha sensitif bulunmuştur (3, 49). 

Çağatay   ve   Arkadaşları   IgG-A-M   ve   kompleman   düzeylerinin   hastalığın 

aktivasyonuyla  ilişkisini araştırmışlar, aktif olgularda bu değerleri düşük bulmuşlardır (2). 

Çalışmamızda IgE değerinin aktivasyonla ilişkisi araştırılmış fakat istatistiksel olarak anlamlı 

bulunmamıştır.

Serum ACE değerinin aktif olgularda yüksek bulunması ile ilgili çok çalışma olmasına 

rağmen   çalışmamızda   aktif   ve   inaktif   olarak   değerlendirilen   sarkoidozlu   olgularda   serum 

ACE düzeyleri arasında anlamlı bir fark saptamadık. Çelik ve Arkadaşları da yaptıkları tez 

çalışmasında aynı sonuca ulaşmışlardır (50). ACE’de gen polimorfizmi ile ilgili çalışmaların 

son yıllarda giderek artması ülkemizde yapılacak çalışmalarla bu sonucun kıyaslanmasının 

daha değerli olacağını düşündürmektedir (51). Çalışmamızda aktif ve inaktif hastalar arasında 

serum   ADA   yönünden   anlamlı   bir   fark   bulunmamıştır.   Wetsel   ve   Arkadaşlarının   yaptığı 

çalışmada serum ADA ölçümünün aktif ve inaktif hastalığı ayırmada neopterin, ACE, sILR 

gibi   belirteçlerden   daha   üstün   olduğunu   göstermişlerdir   (52).   Kubota   ve   Arkadaşlarının 

yaptığı çalışmada ise BAL ADA düzeylerinin hastalık aktivitesi, tedavi için yararlı bir test 

olduğu   sonucuna   varmışlardır   (53).   Albera   ve   Arkadaşları   ise   BAL   ADA   ve   fibronektin 

ölçümlerinin sarkoidoz aktivitesini belirlemede ek yarar sağladığını belirtmişlerdir (54). Çelik 

ve  Arkadaşları da, çalışmamızda olduğu gibi ADA ölçümü ve sarkoidoz aktivitesi arasında 

ilişki  bulmamışlardır.  ADA  izoenzim  düzeyleri  göz önüne  alındığında da  aktif  ve inaktif 

olgular arasında fark olmamıştır (50).

Sarkoidozlu hastalarda şiddetli ekstrapulmoner tutulum (kalp, merkezi sinir sistemi, 

karaciğer gibi) %4–7 hastada görülür ve hastalık süresi uzadıkça bu oran artabilir. Hayatı 

tehdit   edici   organ   tutulumlarında   kortikosteroid   tedavi   gereklidir.   %5   hastada   sarkoidoz, 

nörosarkoidoz, kardiyak tutulum ve solunum yetmezliği ile ölümle sonuçlanabilir (15, 32). Bu 

bilgiler   dikkate   alındığında   organ   tutulumlarının   erken   saptanması   ve   bu   konuda   önlem 

alınması  (tedavi,  yakın  takip   vs)   önemlidir.  Son  yıllarda  sarkoidozlu  olgularda  araştırılan 

serum belirteçlerinin bir kısmı ekstrapulmoner tutulumu göstermesi açısından öne çıkmıştır. 

Kieszko   ve   Arkadaşları   serum   IL–18   düzeyinin   ekstrapulmoner   tutulumu   olan   olgularda 

sadece   akciğer   tutulumu   olan   olgulara   göre   daha   yüksek   bulmuşlardır   (sırasıyla   407,16; 

325,12)   (5).  Fukami   ve   Arkadaşları   da   IL–18   düzeyi   ile   ilgili   yaptıkları   çalışmalarında 

28



ekstrapulmoner organ tutulumu olduğunda benzer sonuca ulaşmışlardır (55). Çalışmamızda 

araştırdığımız   serum   belirteçleri   arasında,   ekstrapulmoner   tutulum   olan   olgularda   sIL2R 

değeri,   sadece   akciğer   tutulumu   olan   olgulara   göre   anlamlı   olarak   yüksek   bulunmuştur 

(sırasıyla 2719,88; 886,93 p<0,014). 2 organ tutulumu olan bir olgumuzda (parotis, cilt) en 

yüksek   değer   saptanmıştır   (4584   pg/ml).   Kieszko   ve   Arkadaşları   da   aynı   şekilde 

ekstrapulmoner   organ   tutulumu   arttıkça   bu   değerin   de   arttığını   saptamışlardır   (2   organ 

tutulumunda   575,99)   (5).  Son   yıllarda   yapılan   pek   çok   çalışmada   sIL2R   değerinin 

ekstrapulmoner   tutulumlu   olgularda   daha   yüksek   bulunmuştur   (6,   22,   43).   Grutters   ve 

Arkadaşları sIL2R ve periferik kan lenfolenfositleri arasında negatif korelasyon, sIL2R ve 

BAL lenfositleri  arasında pozitif korelasyon  bulmuşlardır. Bunu IL2R’nin hastalığın aktif 

olduğu yerde üretilip kana verilmesi ile açıklamışlardır. Bu bulgudan yola çıkarak yüksek bir 

sIL2R   değeri   saptandığında,   BAL’da   lenfositoz   yoksa   bu   dikkate   alınmalı,   hastada 

ekstrapulmoner sarkoidozun akla getirilmelidir. Yine aynı çalışmada hasta takibinde özellikle 

tedavi altındaki hastalarda bu parametrenin faydalı olacağını savunulmaktadır (22). Tedavi 

altında   pulmoner   lezyonlar   iyileşiyor   ama   sIL2R   düzeyi   yüksek   kalıyorsa   bu   durum 

ekstrapulmoner organlarda aktivite devam ediyor diye düşünülmeli ve doz inimi daha yavaş 

veya tedavi sonlanımı daha geç yapılmalıdır.

Sonuç olarak, sarkoidozda çeşitli sitokinler, bunların reseptörleri ve gen poliformizmi 

aktivitenin belirteci veya prognostik faktör olarak araştırılmıştır. Bunların az bir kısmı klinik 

pratik için önerilmektedir. Çalışmamızın sonuçları dikkate alındığında biz de aktivite belirteci 

olarak SAA’nın,  ekstrapulmoner  organ tutulumu  araştırılmasında  IL2R düzeyi  ölçümünün 

faydalı olacağı kanısındayız.



ÖZET

Sarkoidoz   tanısından   sonra   hastalığın   seyri   bilinmediği   için   hastaların   aktivite 

durumları   ve   hangi   hastada   fibrozise   gidiş   olacağı   ve   buna   bağlı   olarak   solunum 

fonksiyonlarının   bozulacağı   da   belli   değildir.   Sarkoidozda   aktivite   klinik,   radyolojik   ve 

29



fizyolojik   değişikliklerin   devam   etmesi   durumudur.   Birçok   sistemi   tutan   bu   hastalıkta 

hastalığın aktivitesi, klinik takipte tutulan organların tedavi kararını vermede, bu tedavinin 

şekli ve süresinde önemlidir. Günümüzde hastalığın aktivitesi ve şiddetini saptamada klinik, 

radyolojik ve fizyolojik parametreler kullanılırken, bunlarla uyumlu bir serum belirteci arama 

araştırmaları   da   gündemdir.   Çalışmamızda   ACE,   ADA,   T-IgE,   CRP,   SAA   ve   sIL2R’nin 

Sarkoidozda   aktivite   kriteri   olarak   yerini   ve   bu   kriterlerin   birbirleri   ile   olan   ilişkilerini 

araştırmayı amaçladık.

Çalışmamıza Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma 

Hastanesi Göğüs 3 Kliniği’nde sarkoidoz tanısı ile takip edilmekte olan 210 olgudan Mayıs 

2007   –   Ekim   2007   tarihleri   arasında   kontrole   gelen   48   olgu   alınmıştır.   Hastalar   klinik, 

fizyolojik ve radyolojik durumları göz önüne alınarak aktif ve inaktif olmak üzere 2 gruba 

ayrılmışlardır. Olgularımızın; K/E: 39/9 olup yaş ortalaması 44,29 idi. 37 olgu aktif, 11 olgu 

inaktif olarak sınıflandırıldı. Kontrol grubu olarak sağlıklı, sigara içmeyen bireyler çalışmaya 

alındı.


Çalışmamızda   serum   ACE,   ADA,   IL2R   ve   SAA   değerleri   sarkoidozlu   olgularda 

yüksek, IgE düşük saptanırken olgular aktif ve inaktif diye gruplandırıldığında SAA aktif 

olgularda, IL2R ise ekstrapulmoner tutulumu olan olgularda daha yüksek olarak bulundu.

Sonuç olarak, sarkoidozda çeşitli sitokinler, bunların reseptörleri ve gen poliformizmi 

aktivitenin belirteci veya prognostik faktör olarak araştırılmıştır. Bunların az bir kısmı klinik 

pratik için önerilmektedir. Çalışmamızın sonuçları dikkate alındığında biz de aktivite belirteci 

olarak SAA’nın,  ekstrapulmoner  organ tutulumu  araştırılmasında  IL2R düzeyi  ölçümünün 

faydalı olacağı kanısındayız.



KAYNAKLAR

30



1-   Consensus   conferance:   Activity   of   sarcoidosis.   Third   WASOG   meeting,   Los 

Angeles, USA, September 8-11, 1993. Eur Respir J 1994; 7:624-627

2-   Çağatay   T,   Bilir   S,   Yanardağ   H,   Gülbaran   Z,   Papila   Ç.   Pulmoner   sarkoidozlu 

olgularda   immünglobulin   ve   kompleman   düzeylerinin   hastalığın   aktivasyonuyla   ilişkisi. 

Solunum Hastalıkları 1999; 10: 254-258

3-  Planck   A,   Eklund   A,   Grunewald   J.   Markers   of   activity   in   clinically   recovered 

human leukocyte antigen-DR17-positive sarcoidosis patients. Eur Respir J 2003; 21: 52-57

4- Johansen JS, Milman N, Hansen M, Garbarsch C, Price PA, Graudal N. Increased 

serum   YKL-40   in   patients   with   pulmonary   sarcoidosis   –   a   potential   marker   of   disease 

activity? Respir Med 2005 Apr; 99 (4): 396-402

5- Kieszko R, Krawczyk P, Jankowska O, Chocholska S, Krol A, Milanowski J. The 

clinical significance of interleukin 18 assessment in sarcoidosis patients. Respir Med 2007; 

101: 722-728

6- Rothkrantz-Kos S, Dieijen-Vesser MP, Mulder PGH, Drent M. Potential usefulness 

of inflammatory markers to monitor respiratory functional impairment in sarcoidosis. Clinical 

Chemistry 2003; 49 (9): 1510-1517

7-Zissel G, Müller J. Sarcoidosis: Historical  perspective and immunopathogenesis. 

Respir Med 1998; 92: 126-40

8- Eklund A, Grunewald J. Sarcoidosis. Eur Respir Mon 2000; 14: 96-119

9-   Moller   DR.   Cells   and   cytokines   involved   in   the   pathogenesis   of   sarcoidosis. 

Sarcoidosis Vasc Diffuse Lung Dis 1999; 16: 24-31

10- Kataria YP, Holter JF. Immunology of sarcoidosis. Clin Chest Med 1997; 18: 719-

39

11- Striz I, Wang YM, Kalaycıoğlu O, Costabel U. Expression of alveolar macrophage 



adhesion molecules in pulmonary sarcoidosis. Chest 1992; 102: 882-6

31



12- Seitzer U, Swider C, Stüber F, Suchnicki K, Lange A, Richter E, Zabel B, Müler-

Quernheim J, Flad HD, Gerdes J. Tumor necrosis factor alpha promotor gene polymorphism 

in sarcoidosis. Cytokine 1997; 9: 787-90

13- Moller DR. T cell receptor genes in sarcoidosis. Sarcoidosis Vasc Diffuse Lung 

Dis 1998; 15: 158-64

14- Semenzato G, Agostini C. Immunologic events in the development of interstitial 

lung disease: the paradigm of sarcoidosis. In: Schwarz MI, King TE (eds.) Intertitial Lung 

Disease. B.C. Decker Inc. London 3. Ed. 1998; 229-51 

15- Costabel U. Sarcoidosis: Clinical Update. Eur Respir J 2001; 18: 56-68

            16- Hunninghake GW, Costabel U, Ando M, Baughman R, Cordier JF, du Bois R, 

Eklund A, Kitaichi M, Lynch J, Rizzato G, Rose C, Selroos O, Semenzato G, Sharma OP. 

ATS/ERS/WASOG statement on sarcoidosis. American Thoracic Society/European

Respiratory Society/World Association of Sarcoidosis and other Granulomatous

Disorders.Sarcoidosis Vasc Diffuse Lung Dis. 1999 Sep;16(2):149-73

17- Ertürk A, Çapan N. Sarkoidoz. In: Erdoğan Y, Samurkaşoğlu B; eds. Diffüz 

Parankimal Akciğer Hastalıkları. 2nd ed. Ankara: Mesut Mat: 2006: 169-193

18-   Müller-Quernheim   J.   Serum   markers   for   the   staging   of   disease   activity   of 

sarcoidosis and other interstitial lung diseases of unknown etiology. Sarcoidosis Vasc Diffuse 

Lung Dis 1998; 15: 22-37

19- Müller-Quernheim J. Sarcoidosis: Clinical manifestations, staging and therapy. 

Respir Med 1998; 92; 140-49

20- Hunninghake GW, Fulmer JD, Young RC, Gadek JE, Crystal RG. Localization 

of the immune response in sarcoidosis. Am Rev Respir Dis 1979 Jul; 120 (7): 49-57

21- Yamada T. Serum amyloid A (SAA): A concise review of biology, an assay 

methods and clinical usefullness. Clin Chem Lab Med 1999; 37: 381-8

32



22- Grutters JC, Fellrath JM,  Mulder L, Janssen R, Bosch JMM, Velzen-Blad H. 

Serum soluble interleukin-2 receptor measurement in patients with sarcoidosis. Chest 2003; 

124: 186-195

23-   Drent   M,   Wirnsberger   RM,   Vries   S,   Von   Dieijen-Visser   MP,   Wouters   EF, 

Schols AM. Association of fatigue with an acute phase response in sarcoidosis. Eur Respir J 

1999; 13: 718-22

24- Alper D, Özdemir Kumbasar Ö (Eds). Güncel Bilgiler Işığında Sarkoidoz. Türk 

Tüberküloz ve Toraks Derneği. Ankara, Bilimsel Tıp Yayınevi: 1999

25-   Thomas   PD,   Hunninghake   GW.   Current   concepts   of   the   pathogenesis   of 

sarcoidosis. Am Rev Resp Dis 1987; 135: 747-60

26- Baran A, Özşeker F, Güneylioğlu D, Bilgin S, Arslan S, Uyanusta Ç, Akkaya 

E.Sarkoidoz: Yedi yıllık deneyim. Toraks Dergisi 2004; 5(3): 160-5 

27-   Joseph   PL,   Ella   AK,   Stevan   EG.   Pulmonary   sarcoidosis.   Clinics   in   Chest 

Medicine 1997; 18 (4): 755-784

28- Çok G. Sarkoidozda aktivite kriterleri ve prognoz. Solunum Hastalıkları 1999; 

10: 200-6

29- Rust M, Bergmann L, Kühn T, Tuengerthal S, Bartmann K, Mitrou PS, Meier-

Sydoww J. Prognostic value of chest radiograph, serum ACE, T hepler cell count in blood and 

in bronchoalveolar lavage of patients with pulmonary sarcoidosis. Respiration 1985; 48 (3): 

231-6


30-   Bestall   JC,   Paul   EA,   Garrod   R,   Garnham   R,   Jones   PW,   Wedzicha   JA. 

Usefulness of the Medical Research Council (MRC) dyspnoea scale as a measure of disability 

in patients with chronic obstructive pulmonary disease. Thorax 1999; 54: 581-586

33



31-Judson   MA.   An   approach   to   the   treatment   of   pulmonary   sarcoidosis   with 

corticosteroids: the six phases of treatment. Chest 1999 Apr; 115 (4): 115-65

32-   The   American   Thoracic   Society   (ATS),   The   European   Respiratory   Society 

(ERS) and World Association of Sarcoidosis and Other Granulomatous Disorders (WASOG) 

Statement on sarcoidosis. Am J Respir Crit Care Med 1999; 160: 736-755

33- Tanoue LT, Elias JA. (1998) Systemic sarcoidosis. In Baum GL, Crapo JD, Celi 

BR, Karlinsky JB., (Eds.), Textbook of pulmonary disease (6th ed.) (407-430) Philadelphia: 

Lippincott-Raven Publishers.

34-   Costabel   U.   Consensus   conference:   activity   of   sarcoidosis.   Third   WASOG 

meeting. Los Angeles , USA, September 8-11, 1993. Eur Respir J 1994;7: 624-7

35- Kadowaki T, Hamada H, Hamaguchi N, Sakai K, Ito R, Higaki J. Study of 

angiotensin-converting enzyme, serum amyloid A, soluble interleukin-2 receptor, lysozyme 

and KL-60 in serum as diagnostic markers in pulmonary sarcoidosis. Abstracts 17th ERS 

Annual Congress, Stockholm, Sweden, September 15-19, 2007.

36- Sharma Om P. Sarcoidosis. Disease A Month 1990; September; 417-52

37- Podwysocki B, Skowron-Szlosarczyk S, Zwolinski J, Szklarz E, Jankowska E, 

Masak M.   The usefulness of serum angiotensin-convertingenzyme test in the diagnosis of 

sarcoidosis. Mater Med Pol. 1991 Apr-Jun; 23(2): 121-4

38-

 

Yagura   T,   Shimizu   M,   Yamamura   Y,   Tachibana   T.   Serum   IgE   levels   and 



reaginic type skin reactions in sarcoidosis. Clin Exp Immunol 1975; 21 (2): 289-97

39- Burnett D. Immunoglobulins in the lung. Thorax. 1986; 41(5): 337-44

40- Larsson PH, Eklund A, Johansson SG, Larsson K. Covalent binding of proteins 

grafted plastic surfaces suitable for immunoassays. II. Picograms of IgE detected in BAL fluid 

in sarcoidosis. J Immunol Methods 1997; 210 (1): 41-9

34



41- Pforte A, Von Kress S, Beer B, Jütting U, Haussinger K, Ziegler-Heitbrook HW. 

Detection of the receptor CD23 in sarcoidosis. Pneumologie 1993; 47 (11): 631-5

42-   Hunninghake   GW,   Crystal   RG.   Mechanism   of   hypergammaglobulinemia   in 

pulmonary sarcoidosis. J Clin Invest 1981; 67: 86-92

43-   Müller-Quernheim   J.   Sarcoidosis:   immunopathogenetic   concepts   and   their 

clinical application. Eur Respir J 1998; 12: 716-38

44- Tsutsumi T, Nagai S, Imai K, Setoyama  Y, Uchiyoma  T, Izumi T. Soluble 

interleukin-2   receptor   in   blood   from   patients   with   sarcoidosis   and   idiopathic   pulmonary 

fibrosis. Sarcoidosis 1994; 11 (2):102-109

45- Müller- Quernheim J, Pfeifer S, Strausz J, Ferlinz R. Correlation of clinical and 

immunologic  parameters  of the inflammatory activity of pulmonary sarcoidosis. Am Rev 

Respir Dis 1991; 144: 1322-1329

46- Keicho N, Kitamura K, Takaku F, Yotsumoto H. Serum concentration of soluble 

interleukin-2 receptor as sensitive parameter of disease activity in sarcoidosis. Chest 1990; 98; 

1125-1129

47- De Beer FC, Fagan EA, Hughes GRV, Mallya RK, Lanham JG, Pepys MB. 

Serum amyloid A protein concentration in inflammatory diseases and its relationship to the 

incidence of reactive systemic amyloidosis. Lancet 1982; 231-3

48- Komatsuda A, Wakui H, Ohtani H, Maki N, Nimura T, Takatsu H, Yamaguchi A, 

Imai H, Sawada K. Amyloid A-type renal amyloidosis in a patient with sarcoidosis: report of 

a case and review of the literature. Clin Nephrol 2003; 60 (4): 284-8

49- Malle E, De Beer FC. Human serom amyloid A (SAA) protein: a prominent 

acute phase reactant for clinical practice. European Journal of Clinical Investigation 1996; 26: 

427-435


35


50- Çelik O. Sarkoidozda aktivite kriteri olarak serum ACE, IgE ve ADA ölçümü. 

Uzmanlık tezi, 2004, İstanbul

51- Tomita H, Ina Y, Sugiura Y, Sato S, Kawaguchi H, Morishita M, Yamamoto M, 

Ueda R. Polymorphism in the angiotensin-converting enzyme (ACE) gene and sarcoidosis. 

Am J Respir CritCare Med 1997; 156 (1): 255-9

52-   Wetsel   E,   Müller-Quernheim   J,   Lorenz   J.   Serum   adenosine   deaminase   as   a 

parameter for activity in sarcoidosis. Pneumologie 1999;53 (7): 323-327

53-   Kubota   M,   Katagiri   M,   Imasaki   T.   Adenosine   deaminase   activity   in 

bronchoalveolar lavage fluid of sarcoidosis patients. Nihon Kokyuki Gakkai Zasshi 1999; 37 

(5): 374-9

54- Albera C, Mabritto I, Ghio P. Adenosine deaminase activity and fibronectin levels 

in bronchoalveolar lavage fluid in sarcoidosis and tuberculosis. Sarcoidosis 1993; 1081: 18-25

55- Fukami T, Miyazaki E, Matsumoto T, Kumamoto T, Truda T. Elevated expression 

of   interleukin-18   and   osteoponin   are   useful   to   evaluate   disease   activity   in   patients   with 



tuberculosis. Cytokine 2005; 30: 203-11

36

Yüklə 252,41 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə