Seçilmiş əsərləri, I cild 1
Yüklə 2,84 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Firuz Mustafa
Firuz Mustafa 232 bu s əhər Buzlağa baş çəkmək istədim, oradakı silahlı adamlar m əni heç yaxına qoymadılar. Dedilər ki, artıq buralar qoruq- muzey kimi n əzarətdədir. Əfrayıi. Bir şey eşitmişəm mən bu günlərdə, S ənə də söyləyim, agah olasan. Deyirl ər ki, Həmzə o mağarada X əzinə axtarır, dəfinə gəzir. Ca vad Əmirxanlı. Yaxşı, səndən bir şey soruşum; bilmir- s ən ki, Həmzənin yanındakı o qara örpəkli qız kimdir? Əfrayıi. Niyə bilmirəm ki? Bilirəm, bəli, Ağcadır o gözəl hurinin adı. Özü d ə Mövludun gəlinidir o, Am ma başqasına yetişir dadı. Ca vad Əmirxanlı. Heç nə anlamadım, bir az aydın danış. Əfrayıi. Mövludun oğlunun arvadıdır o, Amma deyirl ər ki, Həmzə saxlayır. Ca vad Əmirxanlı. Necə yəni “Həmzə saxlayır”? Əfrayıi. Ta bunun necəsi-filanı yox ki, H əmzə məşuqə tək saxlayır onu. Bu mahalda ha mı danışır bunu. Çapar lı əxlaqsız, pozğun bir adam, Bi şərəf, bihəya, arsız, riyakar, Ondan h ər nə desən gözləmək olar. Hava ya vaş-yavaş qaralırdı. Deyəsən, Əfrayıl harasa tələ- sir dı. Ca vad Əmirxanlı. Əfrayıl, getmək istəyirsən? Əfrayıi. Daha axşam düşür, gedək deyirəm, Gör ək başaımıza nə gəlir bizim. Ca vad Əmirxanlı. Yaxşı, onda sən get, mən hələ burada- yam, bir az g əzişəcəyəm. Əfrayıl ayaqlarını sürüyə-sürüyə getdi. Bir azdan qaran lıq düşdü. Seçilmiş əsərləri, I CİLD 233 Ca vad Əmirxanlı çayın sahili ilə uzüyuxarı getməyə başla- dı. Bu çay öz mənbəyini mağara tərəfdən götürürdü. “Amma indi oraya getm ək mümkün deyil, o tərəflər silahlı adamla rın nəzarətinə verilib”. Ca vad Əmirxanlınının içini bayaqdan bəri bir sual did- m əkdə idi: “O qız buraya necə gəlib çıxıb?.. Həmzənin qəbul ota ğındakı qız. Bu, odur, Bəyazdır, buna heç bir şübhə ola bil- m əz. Düzdür, sifətini tam görə bilmədim, üzünü nədənsə yay- lıqla bərk-bərk örtmüşdü, amma gözlərindən tanıdım onu. Doğ- rudan mı yaddaşım məni aldadır? Yox, ola bilməz. Bu, odur, odur. B əyazdır”. “Q əbul otğının” bir küncünə qoyulmuş stolun atxasında əyləşərək Həmzə Çaparlının yanına gəlib-gedənləri qarşılayıb- yola sa lan qız eyzən o idi, Bəyaz idi. Buna şəkk-şübhə ola bil- m əzdi. Cavad Əmirxanlı mat-məəttəl qalmışdı. Axı bu, necə ola bil ərdi? Bəlkə onlar, Ağca ilə Bəyaz, əkiz baçi idilər? Yox, b əlkə onu qarabasma izləyir? Bəlkə heç Bəyaz adlı bir bəni-in- san yoxdur bu dünyada? B əlkə...” Ayaq s əsi eşidildi. Ca vad Əmirxanlı. Aliyə, bu, sənsən. Nə gəzirsən bu qaran- lıqda? Aliy ə. Darıxdım. Səni görməyə gəldim, Cavad. Ca vad Əmirxanlı. Qəribə adamsan, vallah. Aliy ə. Niyə ki? Cavad, mən yaxşı bilirəm sən niyə gəlmi- s ən bura. “Dey əsən bu, doğrudan da havalıdır.Gecənin bu vədəsi nə g əzir burada? Bəs mən? Bəs mən özüm nə axtarıram? Bəlkə m ən də havalanmışam?” Aliy ə. Cavad, siz tərəflərdə Həmzə Çaparlı adlı birisi var, y əqin ki, adını eşitmisən onun. Bəlkə elə özünü də tanıyırsan.... Ca vad Əmirxanlı. Hə... Nə olub ki? Firuz Mustafa 234 Aliy ə. Sən Buzlaqdan torpaq almağa gəlmisən bura. O, sə- n ə torpaq verməyəcək, Cavad. Onun qapısına getməyə dəyməz, Cavad. O, ha mının, sənin də, mənim də, elə bütün bu rayonun ba şına oyun açır. Heç bilirsən nə hoqqalardan çıxır Həmzə Ça- par lı?.. Araya sükut çökdü. Olsun ki, Ca vad Əmirxanlı ya həmyer- lisi H əmzə Çaparlının nə hoqqalardan çıxdığını bildiyi üçün, ya bilm ək istəmədiyi, ya da bilmək istədiyi üçün susub süaledici n əzərlərlə qadının üzünə baxdı. Aliy ə. O, ən ağlagəlməz işlərdən çıxır. Mən yaxşı bilirəm, iki böyük hovuzu var onun. Birind ə delfin, digərində timsah saxla yır. Ca vad Əmirxanlı yenə susdu. Aliy ə.Timsaha adam əti yedizdirir. Onun timsahı başqa ət yemir. Ca vad Əmirxanlı təəccüblə qadının üzünə baxdı. Aliyə san- ki bu anlarda iç ərisində timsah gərdiş edən hovuzun kənarında dayan mışdı: onun üz-gözündən kədər və iztirab tökülürdü. Aliy ə. İnanmırsan? Həmzə Çaparlının xəstəxana və morqla müqavil əsi var; sahibsiz ölüləri ona təhvil verirlər. Onun yaxın ada mı var kənddə, adı Mövluddur, meyitləri o atır timsaha. Ca vad Əmirxanlı hələ də susmağında, Aliyə isə danışma- ğında idi. Aliy ə. İnanmırsan, Cavad? Əvvəllər mən də inanmırdım. Amma öt ən il bir qonşumuzun başına gələn işdən sonra mən inan dım ki, eşitdiklərim həqiqətdir. Qonşumun qonağı gəlmişdi başqa rayondan. Deyəsən, əsgərlikdə bir yerdə xidmət ediblər- Yüklə 2,84 Kb. Dostları ilə paylaş:
|