Seçilmiş əsərləri
Yüklə 3,43 Mb. Pdf görüntüsü
|
389
– Sə-ə-ə... Mə-ə-ə... – dedi. Ah, bu gözəl Günay nə vaxt danışmağı öyrənəcək? Yalçın dedi: – Mən meşədə bir dənə yekə canavar öldürəcəyəm! Dədə dedi: – Doğrudan? Yalçın dedi: – Hə, doğrudan! Nigar bilmədi nə desin... Bilmədi buna inansın, ya inanmasın? Nigar Günaya baxdı. Günay da Nigara baxdı. Yalçın isə qollarının ikisini də qaldırıb pəhləvanlar kimi bükdü, Dədəyə, Nigara, Günaya öz gücünü göstərdi: – Görürsünüz, mən necə güclüyəm? Sabah meşədə böyük canavar öldürəcəyəm! Dədə dedi: – Yaşasın qəhrəman Yalçın! Nigar da dedi: – Hə, hə, yaşasın qəhrəman Yalçın! Amma Günay təkcə elə bunu dedi: – Ya-ya-ya-ya... Gün keçdi, axşam oldu, sonra gecə də keçdi... Axı, nağılda vaxt tez keçir! Səhər Dədə, Nigar, qəhrəman Yalçın, bir də lap balaca Günay meşəyə gedəndə Dədə soruşdu: – Yalçın, bu gün yekə canavar öldürəcəksən? Nigar da tez Yalçına baxdı, Günay da gördü ki, Nigar Yalçına baxır, tez o da Yalçına baxdı. Yalçın dedi: – Hə, meşədə yekə canavar öldürəcəyəm! Onlar gəlib meşəyə çatdılar. Meşədə böyük-böyük ağaclar var idi, tikanlı-tikanlı kollar var idi. Meşədən cürbəcür səslər gəlirdi: – Qa-qa-qa-qa... – Ci-ci-ci-ci... – Hop-hop-hop-hop... Nigar dedi: – Yalçın, sən yekə canavarı harada öldürəcəksən? Yalçın meşədəki böyük-böyük ağaclara, tikanlı-tikanlı kollara baxdı, cürbəcür səslərə qulaq asdı, amma... Bay, bu necə işdi belə? Yalçın kimi qəhrəman heç bir söz demədi, Nigarın sualına cavab vermədi... Nigar yenə soruşdu: – Yalçın, sən yekə canavarı harada öldürəcəksən? Meşədən isə eləcə cürbəcür səslər gəlirdi: – Ho-o-o... – Mö-ö-ö... – Va-a-a... Yalçın meşədən gələn bu səslərə qulaq asdı, meşənin dərinliyinə baxdı, axırda dedi:
– Dədə, bilirsən nədi?.. – Sonra Nigara baxdı. – Nigar, bilirsən nədi?... – Sonra Günaya baxdı. – Günay, bilirsən nədi?.. Nigar dedi: – Nədi, Yalçın, de də... 390
Yalçın dedi: – Mən yekə canavarı yuxuda öldürəcəyəm! Dədə güldü: – Yaxşı, qəhrəman Yalçın!.. Nigar heç bilmədi qəhrəman Yalçının bu sözünə nə desin... Heç kim də bilmədi ki, Günay nə deyir: – Du-du-du-du... Dədə, Nigar, Yalçın, bapbalaca Günay meşədə gəzdilər, ağaclara baxdılar, dələ gördülər, çiçək yığdılar, sonra qayıtdılar evə. Sonra yenə axşam düşdü, yenə gecə gəldi, yenə səhər açıldı və səhər yuxudan duranda Yalçın bərkdən dedi: – Nigar, Günay, mən yuxuda yekə bir canavar öldürdüm! Bilirsiz nə boydaydı? – Yalçın qollarını iri açıb göstərdi. – Bax, bu boyda! Mən onu götürüb yerə vurdum, öldürdüm! Bax, belə-belə!.. – Yalçın yumruqları ilə havanı döyəcləyə-döyəcləyə göstərdi ki, yuxuda yekə canavarı necə öldürüb! Nigar qəhrəman Yalçına baxdı, bilmədi bu xəbərə inansın, ya inanmasın... Günay da Nigara baxıb dedi: – Mə-mə-mə-mə... Günay demək istəyirdi ki, Nigar, Yalçın, mən də yuxuda yekə canavar öldürmüşəm! Lap yekə! Bax, bu boyda!
HUMAYIN YUXUSU
Humay elə yaxşı, elə yaxşı qızdı, özü də deyir ki, Humay yaxşı qızdı. Günlərin bir gözəl günündə günəş yavaş-yavaş batdı, axşam düşdü, bütün uşaqlar yatdı, Humayın böyük bacısı Günay da yatdı. Günay elə böyükdü, elə böyükdü, elə böyükdü, düz altı yaşının içindədi. Humay elə balacadı, elə balacadı, elə balacadı, üç yaşı təzə tamam olub. Amma Humayın böyük bacısı böyük Günay yatdı, Humay isə – bax a!.. – yatmaq istəmirdi!.. Humay yerində uzanmışdı, amma istəmirdi yatsın, istəmirdi, istəmirdi, istəmirdi, amma gözləri yumulurdu, amma özü yatmaq istəmirdi. Humay istəyirdi ki, yaxşı-yaxşı, yaxşı-yaxşı, yaxşı-yaxşı dostları gəlsin yanına, bir yerdə oynasınlar. Hə, hə, hə!.. Humay elə yatmaq istəmirdi, elə yatmaq istəmirdi, elə yatmaq istəmirdi, amma gözləri yumuldu, açıldı, yumuldu, açıldı, yumuldu... Bay!... Elə yumulu da qaldı ki!.. ... Humayın bir dənə qırmızı topu var idi. Elə qırmızıydı, elə qırmızıydı ki, lap qıpqırmızı. Humayın topu evdən çıxdı, hoppana-hoppana, hoppana-hoppana pilləkənləri aşağı düşdü, küçəyə çıxdı, hoppana-hoppana, hoppana-hoppana getməyə başladı. Birdən Cıqqılı siçan Humayın topunun qabağına çıxdı. Cıqqılı siçan soruşdu: – Ay Humayın topu, hara gedirsən belə? Humayın topu dedi:
391
– Gedirəm, Humayın dostlarını yığam aparam Humayın yanına. Humay onlarla oynasın, yatmasın. Cıqqılı siçan dedi: – Humay yaxşı qızdı, Humay məni Bığlı pişiklə barışdırıb. Məni də apar Humayın yanına, ay Humayın topu! – Gedək! Humayın topu düşdü qabağa, Cıqqılı siçan da Humayın topunun dalınca, getdilər. Getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, birdən qabaqlarına Bığlı pişik çıxdı. Bığlı pişik soruşdu: – Hara gedirsən, ay Humayın topu? Humayın topu dedi: – Gedirəm Humayın dostlarını yığam aparam Humayın yanına. Humay onlarla oynasın, yatmasın. Bığlı pişik dedi: – Humay yaxşı qızdı. Bir dənə parçadan düzəlmiş pişik var Humayda. Humay söz verib ki, bir də heç vaxt parça pişiyin bığlarını dartmayacaq. Axı, o parça pişik mənəm!.. Məni də apar Humayın yanına, ay Humayın topu! – Gedək! Humayın topu düşdü qabağa, Cıqqılı siçan Humayın topunun dalınca, Bığlı pişik də Cıqqılı siçanın dalınca, getdilər. Getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, birdən qabaqlarına bir Uzunboy zürafə çıxdı. Uzunboy zürafə soruşdu: – Hara gedirsən, ay Humayın topu? Humayın topu dedi: – Gedirəm Humayın dostlarını yığam aparam Humayın yanına. Humay onlarla oynasın, yatmasın. Uzunboy zürafə dedi: – Humay yaxşı qızdı. Mənim bir dənə qəşəng şəklim var Humayda. Humay söz verib ki, bir də heç vaxt o şəkli cırmayacaq, o şəkli əzməyəcək. Məni də apar Humayın yanına, ay Humayın topu!... – Gedək! Humayın topu düşdü qabağa, Cıqqılı siçan Humayın topunun dalınca, Bığlı pişik Cıqqılı siçanın dalınca, Uzunboy zürafə Bığlı pişiyin dalınca, getdilər. Getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, birdən qabaqlarına Yaşıl karandaş çıxdı. Yaşıl karandaş soruşdu: – Hara gedirsən, ay Humayın topu? Humayın topu dedi: – Gedirəm Humayın dostlarını yığam aparam Humayın yanına. Humay onlarla oynasın, yatmasın. Yaşıl karandaş dedi: – Humay yaxşı qızdı. Humay söz verib ki, bir də heç vaxt məni ağzına salıb dişləməyəcək, Humay mənimlə elə qəşəng, elə qəşəng yarpaq şəkilləri çəkəcək ki!.. Məni də apar Humayın yanına, ay Humayın topu!.. – Gedək! Humayın topu düşdü qabağa, Cıqqılı siçan Humayın topunun dalınca, Uzunboy zürafə Bığlı pişiyin dalınca, Yaşıl karandaş Uzunboy zürafənin dalınca, getdilər. Getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, getdilər, birdən küçənin ortasında dayanmış milisioner əmi fit çaldı, sonra əlini qulağının üstünə aparıb dedi:
Yüklə 3,43 Mb. Dostları ilə paylaş:
|