113
təhsilinin də olmaması, ölkənin kapitalizm əhatəsində olması və
sosializmə ilk yol açması, xırda burjuaziyanın
çoxluq təşkil
etməsi və onun kifayət qədər intizamlı olmaması, Rusiyada
xalqların uzun əsrlər boyu bir monarxın hakimiyyəti altında
qalması və onlarda bir nəfərə pərəstiş hissinin güclü olması,
Leninin ölümündən sonra Stalinin siyasi rəqiblərinin Mərkəzi
Komitədən kənarlaşdırılması və s. idi.
Stalinin şəxsiyətinə pərəstişin əmələ gəlməsi bu obyektiv
səbəblər ilə yanaşı, Stalinin özünün şəxsi keyfiyyətləri ilə də
bağlı idi. Lenin XIII qurultaya yazdığı «Qurultaya məktub» adlı
məqaləsində açıq göstərirdi ki, Stalin 1922-ci ildə, yəni
partiyanın XI qurultayında Baş katib seçildikdən sonra “öz
əlinə hədsiz hakimiyyət toplamışdır və mən onun bu
hakimiyyətdən kifayət qədər ehtiyatla
istifadə edə biləcəyinə
əmin deyiləm”. Məktuba əlavədə o göstərirdi ki, “Stalin
olduqca kobuddur. Yoldaşlar arasında dözülə bilən bu nöqsan
baş katib vəzifəsində tamamilə dözülməzdir. Ona görə də Sta-
lini başqa bir vəzifəyə keçirmək və bu vəzifəyə elə bir adamı
təyin etmək lazımdır ki, bütün keyfiyyətlərdə Stalin yoldaşa
oxşamaqla bərabər, ondan fərqli olaraq daha az kobud, daha az
qərəzli və daha az şıltaq olsun”.
Lenin həmin məktubda
Mərkəzi Komitənin digər üzvlərinin də xarakteristikasını
vermişdi. O, Trotski haqqında yazırdı ki, Trotski hazırkı
Mərkəzi Komitədə bəlkə də ən bacarıqlı yoldaşdır. Lakin işin
inzibati cəhətinə uyan və özünə hədsiz güvənən adamdır.
Buxarin haqqında yazırdı ki, o, haqlı olaraq bütün partiyanın
sevimlisi hesab edilir. Lakin onun nəzəri baxışlarını çox böyük
şübhə ilə dialektik baxışlar hesab etmək olar.
Həmin məktub Leninin ölümündən sonra 1924-cü ilin
mayında olmuş XIII qurultayda müzakirə edildi. Stalinin 6
maddədən ibarət andını, trotskizmə qarşı onun fəal mübarizə
apardığı nəzərə alınaraq, onu Baş katib vəzifəsində yenə də
saxlamağı qurultay məsləhət bildi.
114
Stalin, həqiqətən, Lenin ideyalarının və sosializmin quru-
culuğunun fəal müdafiəçisi idi. Lakin onun bədbəxtliyi onda idi
ki, o, bu müdafiədə barbar metodlardan istifadə edirdi.
Stalinin
xüsusilə 30-cu illərin II yarısında irəli sürdüyü "Sosializm
inkişaf etdikcə sinfi mübarizə də güclənir" tezisi milyonlarla
sovet adamına divan tutulmasına səbəb oldu. Kütləvi repres-
siyaların həyata keçirilməsində o zaman Daxili İşlər Nazirliyin-
də və Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsində işləyən Yejov və Be-
riyanın da mühüm xidmətləri olmuşdur.
30-cu illərdə Stalin SSRİ-ni elə bir yüksəliş səviyyəsinə
çatdırmışdı ki, onun əleyhinə deyilən sözə xalq inanmazdı.
Stalinin həyata keçirdiyi quruculuq işləri ona həm daxildə, həm
də beynəlxalq aləmdə böyük
nüfuz və təbii hörmət
qazandırmışdı.
1924-1939-cu illərdə SSRİ-nin xarici siyasəti
SSRİ öz xarici siyasətində əvvəlcə xarici dövlətlərlə dinc
yanaşı yaşamaq prinsipinə xüsusi üstünlük verirdi. 1926-cı ilin
aprelin 14-də o, Almaniya ilə hücum etməmək haqqında
müqavilə bağlandı. 1927-ci ildə İngiltərə Sovet İttifaqını
dempinq siyasəti yeritməkdə təqsirləndirərək onunla diplomatik
əlaqələri kəsdi. Bu münasibətlər yenidən 1929-cu ildə bərpa
edildi. 1932-ci ildə SSRİ hücum etməmək haqqında Fransa ilə
müqavilə bağladı. 1933-cü ilin noyabrında SSRİ ilə ABŞ
arasında diplomatik münasibətlər yarandı. 1934-cü ildə o,
Millətlər Cəmiyyətinə daxil oldu. 1935-ci ildə Fransa və
Çexoslavakiya ilə qarşılıqlı yardım haqqında
müqavilələr
bağlandı.
1934-cü ildə olmuş ÜK (b)P-nin XVII qurultayında Stalin
partiyanın MK-anın hesabat məruzəsində belə bir tezis irəli
sürdü ki, Birinci dünya müharibəsi nəticəsində dünyanın 1/6
hissəsində sosializm cəbhəsi yaranıbsa, əgər İkinci dünya
115
müharibəsi olarsa, dünyanın yarısında sosializm qurula bilər.
Bununla belə bu dövrdə SSRİ həm də faşizmə qarşı kollektiv
təhlükəsizlik sisteminin yaranması tərəfdarı kimi çıxış edirdi.
Digər tərəfdən isə ölkədə müdafiə sənayesinin inkişafı üçün
büdcədən getdikcə daha çox vəsait ayırılırdı. Əgər birinci
beşillikdə büdcədən hərbi xərclər üçün 13% vəsait ayrılmış-
dırsa, III beşillikdə bu rəqəm 39% təşkil edirdi.
1938-ci ildə SSRİ Uzaq Şərqdə yapon təcavüzkarlarının
müdaxiləsinin qarşısını alaraq, həmin il Xasan gölü, 1939-cu
ildə isə Xalxin – Qol çayı yaxınlığında yaponları darmadağın
etdi. Bunun nəticəsi idi ki, Yaponiya İkinci dünya müharibəsi
dövründə SSRİ-yə hücum etməyə cürət etmədi. 1939-cu ilin
mart-iyul aylarında Sovet-Fransa-İngiltərə danışıqları baş tut-
madıqda 1939-cu ilin avqustunda SSRİ çox cəsarətli addım
ataraq özünü beynəlxalq aləmdə təcriddən qurtardı və Alma-
niya ilə bir-birinə hücum etməmək haqqında 10
illik müqavilə
bağladı. Bu tarixdə Molotov-Ribbentrop paktı adlandı.
Leninqraddan sərhədi bir qədər uzatmadığı, ərazisi cəmisi 48
min km
2
olan strateji cəhətdən əhəmiyyətli 5 kiçik adanı ona
icarəyə vermədiyi və Mannerheym xəttini qurduğuna görə
1939-cu il noyabrın 30-da SSRİ Finlandiyaya müharibə elan et-
di. Bu tarixdə «Qış müharibəsi» də adlanır. Həmin müharibədə
Finlandiya məğlub oldu. SSRİ ilə Finlandiya arasında 1940-cı
ilin martında bağlanmış Moskva müqaviləsinə əsasən sərhəd
Leninqraddan əvvəlki 32 km əvəzinə 150 km uzaqlaşdırıldı. 5
ada SSRİ-yə icarəyə verildi. Strateji cəhətdən mühüm
əhəmiyyət kəsb edən Xanko yarımadası da SSRİ-yə icarəyə
verildi.
Almaniya Polşaya hücum etdikdən sonra SSRİ həmçinin
1939-cu il sentyabrın 17-də Qərbi Ukrayna və Qərbi
Belarusiyaya qoşun yeridərək yenidən onları özünə birləşdirdi.
1940-cı ildə SSRİ 1918-ci ildə Rumıniya
tərəfindən tutulmuş
Bessarabiya və Şimali Bukovinanın SSRİ-yə qaytarılmasına
116
nail oldu. Bessarabiya Moldaviya MSSR ilə birləşdikdən sonra
Moldaviya müttəfiq respublikaya çevrildi. Şimali Bukovina isə
Ukraynaya birləşdirildi. 1939-cu ilin sentyabrında Almaniya ilə
SSRİ arasında bağlanmış gizli müqaviləyə əsasən Pribaltika
SSRİ-nin təsir dairəsinə daxil edildi. Pribaltika ölkələri, yəni
Estoniya, Latviya və Litva 1940-cı ildə SSRİ-yə birləşdirildi.
1940-cı ilin II yarısından, xüsusilə 1941-ci ilin yazında
Moskvaya müxtəlif kanallardan məlumat daxil olurdu ki,
Almaniya SSRİ-yə qarşı müharibəyə hazırlaşır. Müharibənin
qaçılmaz fakt olduğunu SSRİ-nin sərhədi yaxınlığında alman
qoşunlarının toplanması da göstərirdi. Yaranmış mürəkkəb
şəraitdə Stalin
belə güman edirdi ki, diplomatik və siyasi
tədbirlər vasitəsi ilə Almaniyanın SSRİ-yə qarşı mühribəyə
başlaması vaxtını uzada bilər. Hitlerə heç bir bəhanə
verməməkdən ötrü SSRİ öz qoşunlarını hətta tam döyüş
hazırlığı səviyyəsinə də gətirməmişdi. 1941-ci il iyunun 14-də
SİTA (Sovet İttifaqı Teleqraf Agentliyi) belə bir məlumat dərc
etdirdi ki, xarici mətbuatda Almaniyanın tezliklə SSRİ-yə
hücum edəcəyi barədə məlumatlar verilir, lakin SSRİ buna
inanmır. Bu diplomatik manevrə Almaniya cavab vermədikdə,
SSRİ bu məlumatların həqiqət olduğuna inandı.
1941-ci il iyunun 22-də Almaniyanın SSRİ-yə hücumu ilə
SSRİ İkinci dünya müharibəsinə girmiş oldu və 1939-cu il
SSRİ-Almaniya müqavilələri qüvvədən düşdü.