General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
358
günündə keçirmişdi. Neçə inqilabın, neçə müharibənin sınaqla-
rından sayıq çıxmışdı. Çünki amalı düz, əqidəsi pak olmuşdu.
Harda, hansı şəraitdə olmasına baxmayaraq, qəlbində bir çırağın
işığı yanmışdı. O çırağın da adı Azərbaycan idi. Lakin bir acı ilin
sərt küləyi onun üzünü elə qarsımışdı ki, qapısını elə bərk çırp-
mışdı ki, o, hələ də özünə gələ bilmirdi.
Birinci Dünya müharibəsi başlananda Texnologiya İnstitutu-
nun beşinci kurs tələbəsi Faris bəy Vəkilov Petroqradın Putilov
zavodundakı top emalatxanasının müdafiəsinə səfərbər olunur.
Gənc mühəndisin bu zavoddakı yaxşı fəaliyyəti onu pillə-pillə
ucaldır.
1916-cı ildə yaxşı xasiyyətnamə ilə Petroqraddakı məşhur
“Feniks” zavodunda baş mühəndis təyin olunur. Bir il sonra okt-
yabr tufanları zamanı bu səhmdar idarə öz fəaliyyətini dayandı-
rır. Faris bəy Tiflisə – ailəsinin yanına qayıdır. O, bolşevik Əli-
heydər Qarayevlə birgə ictimai-siyasi işlə məşğul olur. Onlar
Peter burqda fəaliyyət göstərən “Azərbaycan Həmyerliləri Cə-
miy yəti”ndə tanış olmuşdular.
1918-1920-ci illərdə Faris bəy Azərbaycan Respublikasının
Gürcüstan hökuməti yanında səlahiyyətli nümayəndəsi kimi
mühüm vəzifədə çalışır.
Azərbaycanda aprel işğalından sonra təqib olunan ziyalılar-
dan biri kimi Fransaya mühacirətə gedir. Parisdəki “Reno” zavo-
dunda konstruktor işləyir.
Beş il Paris şəhərində işləyən Faris bəy Vəkilov mühacirətdə
olan həmyerlimiz şərqşünas-alim general-mayor Məmmədsadıq
bəy Ağabəyzadə ilə görüşür, texniki biliyini artırır. Lakin Vətən
həsrəti, ata məhəbbəti onu Azərbaycana qayıtmağa məcbur edir.
“Parisdə müvəqqəti qaldığıma əmin idim, tez-tez Azər-
baycanda qalmış atamla əlaqə saxlayırdım. 1925-ci ildə atam ya-
zırdı ki, məni Peterburqdan şəxsən tanıyan Azərbaycan Kom-
munist Partiyasının Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi Əliheydər
Qarayev təklif edir ki, Vətənə qayıdım və hadisələr zamanı da-
Şəmistan Nəzirli
359
ğılmış təsərrüfatların bərpa edilməsində iştirak edim. Mən bu
təklifdən çox məmnun oldum.
Sovet konsulluğundan lazım olan sənədləri aldım və 1926-cı
ilin fevral ayında öz həyat yoldaşım ilə birlikdə Bakıya qayıtdım.
Əliheydər Qarayev məni səmimi qarşıladı. Mənzil almağa
kömək etdi və leytenant Şmidt adına zavoda işə göndərdi”.
...Axşam qonşusu mənə zəng eləyib dedi ki, Faris baba sabah
sizi görmək istəyir. Mümkünsə, ona baş çəkin.
İşdən bir az tez çıxıb onun yanına gəldim. Biz neçə ilin dostu,
hətta deyərdim, qohum kimi görüşdük.
– İndi mənim sənə işim düşüb, – dedi. – Xəbərin varmı, ata-
mın dayısı oğlu İbrahim ağa Usubov da general olub. Ondan da
yazmaq lazımdır.
Həmin günü mənə çoxlu şəkil, sənəd göstərdi. Səxavət əli
açılan Faris babanın mənə hədiyyə verdiyi şəklin biri 1901-ci ildə
Qarsda çəkilib. Burda atası İbrahim ağa Vəkilov topoqrafiya
çəkilişi zamanı təsvir olunub. Hər iki şəklin orijinalı indi də
məndədir. Anası Yelena Yefimovna Vəkilovanın 1909-cu il mar-
tın 2-də böyük rus yazıçısı Lev Tolstoya öz övladlarının islam
dinini qəbul etmələrinin mümkünlüyü barədə yazdığı mək-
tubdan söhbət açdı.
Faris baba bu məktubun fotosurətini və öz əlilə rus dilində
yazdığı xatirələrini avtoqrafla mənə verdi.
– Oğul, – dedi, – mənim ömrüm qurtarır, səninki isə başlayır,
qoy bunlar səndə qalsın. Amma mən tənha qocaya tez-tez baş
çək, sənə lazım olan çoxlu materiallar verərəm...
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
360
SÜVARİ GENERAL-MAYOR
İBRAHİM AĞA USUBOV
Qatar səhər saat doqquzda Gəncəyə çatdı. Bay-
raqlar, xalı-xalca… Hər yer camaatla dolu idi.
Hərbiyyə naziri Səməd bəy Mehmandarov və müavi-
ni general Əli ağa Şıxlinski, Gəncə qubernatorunun
müavini Hüseynqulu xan Xoyski və başqalarına “xoş
gəldiniz” rəsmi əda edildi.
Rəsmi keçid başlandı. Rəsmi keçidi hərbi nazir
müavini general Əli ağa Şıxlinski və ərkani hərbi
rəisi general Həbib bəy Səlimov idarə edirdilər. Gene-
ral İbrahim ağa Usubov komanda verirdi. O, gözəl at
üstündə oturub əlində üryan qılınc nərəli bir səda ilə
komanda verirdi.
1919-cu il martın 23-də Novruz bayramı
münasibəti ilə keçirilən parad-nümayişdən
Bu dəfə söhbətimizin əsas mövzusu Faris babanın əmisi İbra-
him ağa Usubov oldu. General-mayor İbrahim ağa Usubov 1875-
ci il martın altısında Qazax qəzasının Qıraq Salahlı kəndində
dünyaya gəlib. Sənədlərdən öyrənirəm ki, generalın atası Musa
ağa da rus ordusunun zabiti olub. XIX əsrin əvvəllərində azər-
baycanlılardan təşkil olunmuş müsəlman süvari alayında Musa
ağa və əmisi Süleyman ağa Usubovlar Qazax süvari dəstəsində
mərdliklə vuruşmuşlar. Sonralar Polşa müharibəsində və dağlı-
lara qarşı döyüşlərdə nümunəvi xidmətinə görə Musa ağa Molla
Yusif oğlu poruçik rütbəsinə qədər yüksəlib.
Musa ağa praporşik rütbəsini 1839-cu il iyulun 2-də alıb. 1845-
ci il noyabrın 28-dən general-adyutant knyaz Vorontsovun ko-