Şəmistan Nəzirli
361
mandan olduğu Əlahiddə Qafqaz korpusu yanında müsəlman
ayında rəis köməkçisi olmuşdur. Həmin ilin dağlılara qarşı
döyüşlərdə Darqo kəndi və Gerzer yaşayış məntəqəsi uğrunda
gedən döyüşlərdə göstərdiyi qəhrəmanlığa və şücaətə görə üçün-
cü dərəcəli “Müqəddəs Stanislav” ordeni ilə təltif olunmuşdur.
Musa ağaya 1848-ci il iyulun 9-da podporuçik, 1854-cü il de-
kabrın 4-də isə qüsursuz xidmətinə görə poruçik rütbəsi veril-
mişdir. 1891-ci il iyulun 22-də istefaya çıxan poruçik Musa ağa
Usubova dövlət gümüş pulla ildə 97 manat 50 qəpik pensiya
kəsmişdir. Həmin il avqustun 1-də vəfat etdiyinə görə o zabit
heyəti siyahısına çıxarılmışdır.
Faris baba sənədlərindən birini açır, titrək barmağını üstündə
gəzdirə-gəzdirə:
– Fikir ver, əmim də Əli ağa Şıxlinski və atam kimi Tiflisdəki
kadet korpusunu bitirib, özü də əla qiymətlərlə, – deyir, – 1892-ci
ildə İkinci Konstantinovsk hərbi məktəbini bitirir. Bir il sonra
unter-zabit rütbəsi alır. 1902-ci ildə ştabs-kapitan rütbəsində
əsrimizin əvvəllərində başlayan Rusiya-Yaponiya müharibəsində
iştirak edir. Port-Artur döyüşlərində mərdliklə vuruşan əmim
“Müqəddəs Vladimir” ordeninin dördüncü dərəcəsilə və “Mü-
qəddəs Stanislav” ordenin üçüncü dərəcəsilə (qılınc və bantla
birgə) təltif olunur.
1914-cü ilin payızından podpolkovnik rütbəsi alır.
Həmyerliləri, artilleriya generalı Əli ağa Şıxlinski və Səməd
bəy Mehmandarovla çiyin-çiyinə vuruşan podpolkovnik İbra-
him ağa Usubov Birinci Dünya müharibəsində az şücaət
göstərmir. Müharibədən sonra Xarkov şəhərində yerləşən 122-ci
Tambov süvari alayında hərbi xidmətə başlayır. 1910-cu ildə İb-
rahim ağa Usubov Tiflisdə yaşayan qohumu, Zaqafqaziya müfti-
si Mirzə Hüseyn əfəndi Qayıbzadənin kiçik qızı Gövhər xanımla
ailə həyatı qurur. Onun anası Böyükxanım Nəsib ağa qızı
Vəkilova idi.
Müsahibimdən soruşdum:
– Generalın oğlu, qızı qalırmı?
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
362
– Bu saat hamısını deyəcəyəm, – Faris baba yenidən əl-ayağa
düşür. Köhnə cib dəftərçələrinin birini götürüb, o birini qoyur.
– İki adamla görüş, söhbət elə. Əmim qızı Nigar xanım Usubova
və generalın qardaşı qızı Gövhər xanım Usubova ilə.
Elə həmin günü Mirzə Şəfi küçəsinin altı nömrəli mənzilində
yaşayan Gövhər xanıma baş çəkdim. General-mayor əmisinin
adını eşidən kimi səksən yaşlı qadının da gözlərində, sifətində
qəribə bir işıq yandı. Sonra o işıq qəfildən çəkildi və yerində
təəccüb qaldı: “Nə əcəb? Haradan yada düşüb”.
Gövhər ana əlini dizlərinə vurub yana-yana dedi:
– Fələyin gözü tökülsün, bircə əmin oğlu vardı, o da 1940-cı
ildə qəflətən vəfat etdi. Yeganə kişi nişanəsi idi əmim ocağının.
Atam İsmayılı zorla xatırlayıram, 1910-cu ildə vəfat etdikdən
sonra əmim İbrahimin himayəsinə keçdim. O, Xarkovda hərbi
qulluqda olsa da doğma kəndi Salahlını unutmurdu. 1914-cü
ildə məni Bakıya gətirib Hacı Zeynalabdin Tağıyevin Qız mək-
təbinə qəbul etdirdi. 1917-ci ilədək bu məktəbdə oxudum. Əmim
bir il sonra Azərbaycan Demokratik Hökumətinin dəvətilə Xar-
kovdan Bakıya köçdü.
Adətən hərbçi zəhmi ağırdı, deyirlər. Əlbəttə, işdə, qulluqda
necə olmağını deyə bilmərəm, amma evdə, ailədə əmim xoşxa-
siy yət, həssas qəlbli insan idi. Təhsil və tərbiyə məsələsinə ciddi
fikir verərdi. “Gövhər, – deyərdi, – səni atanın arzusu ilə müəl-
limliyə qoymuşam. Sənin qarşında mədəni insan yetiş dirmək
kimi nəcib bir vəzifə durur. Gərək elə şagird yetişdirəsən ki,
onunla həmişə iftixar edə biləsən”. Yadımdadı, general Əli ağa
Şıxlinski tez-tez bizə gələrdi, hər iki bacanaq Port-Artur döyüş-
lərindən, Birinci Dünya müharibəsindəki fəaliyyətlərindən söh-
bət açardılar.
İbrahim ağa Usubov görkəmli dövlət xadimi Nəriman Nəri-
manovla, Əliheydər Qarayevlə, Mixail Frunze və başqaları ilə
yaxın idi. 1915-ci il avqustun birində döyüş meydanlarında gös-
tə rdiyi şücaətə görə ona polkovnik rütbəsi verilmişdi.
Şəmistan Nəzirli
363
Bu müharibədə onun göstərdiyi şücaət haqqında “Kaspi”
qəzetinin 26 fevral 1916-cı il sayında Ceyhun Hacıbəyli yazır:
“Yüz iyirmi ikinci Tambov süvari alayının zabiti, üçüncü dərəcəli
“Müqəddəs Vladimir” (1916-cı ildə), ikinci dərəcəli “Müqəddəs
Stanislav”, ikinci dərəcəli “Müqəddəs Anna” ordenli, kavaler İb-
rahim ağa Usubov bu alaya təyin olunandan sonra polkovnik
rütbəsi almışdır. 1914-cü il oktyabrın on dördündə Mizines kəndi
ətrafındakı yüksəkliyə hücum zamanı İbrahim ağa batalyona ko-
mandirlik edərkən düşməni iki cərgə səngərdən vurub çıxarmış
və üç gün bu yüksəkliyi avstriyalıların əks hücumlarından qoru-
yub saxlamışdır”.
Polkovnik İbrahim ağa Usubov artilleriyası ilə öz alayına
himayədarlıq etmiş və Peremışl qalasından düşməni vurub çı-
xarmışdır. Bu döyüşlərdə göstərdiyi igidliyə görə 1915-ci il apre-
lin 19-da “Müqəddəs Georgi” ordeninin dördüncü dərəcəsi ilə
təltif olunmuşdur.
1917-ci il iyulun birində 133-cü süvari diviziyasında briqada
komandiri təyin olunan İbrahim ağa Usubova general-mayor
rütbəsi verilmişdir.
1918-ci ilin may ayında İbrahim ağa Usubovu milli Azərbaycan
diviziyasında işləmək üçün dəvət etdilər. O, Əli ağa Şıxlinski,
Səməd bəy Mehmandarov, Əbdülhəmid bəy Qaytabaşı, Cavad
bəy Şıxlinski və başqa hərbçilərlə birgə Azərbaycan Demokratik
hökumətinin Milli Ordusunun təşkilinə başladı. On səkkizinci
ilin aprelində Gəncədə praporşik məktəbi açdılar. Burada azər-
baycanlı gənclər təhsil alırdılar. Bir il sonra həmin məktəb Bakı-
ya köçürüldü və Azərbaycan Hərbiyyə məktəbi adlandırıldı.
1919-cu il yanvarın 9-da milli hökumət xalqına sidq-ürəklə xid-
mət etdiyinə görə hərbiyyə naziri yanında İbrahim ağa Usubovu
tapşırıq generalı vəzifəsinə təyin etdi.
Milli hökumət İbrahim ağanı on doqquzuncu ildə Azərbaycan
ordusu üçün hərbi ləvazimat və hərbi geyim alıb gətirmək
məqsədilə İtaliyaya ezam etmişdi. İbrahim ağa Usubovun xarici
ölkəyə ezam olunması təsadüfi deyildi. O, fransız, ingilis, alman
Dostları ilə paylaş: |