nndan irəli gələrək inkişaf etmişdir.
İkinci Dünya müharibəsindən sonra dünyada
və beynəlxalq münasibətlərdə ABŞ-m nüfuzunun
və rolunun artmasına, onun dünya ölkələri ilə
əlaqələri genişlənməsinə baxmayaraq, xarici
ölkələrdə işləyən amerikalı məmurların, biz
nesmenlərin, mədəniyyət xadimlərinin həmin
ölkələrin mədəniyyət nümayəndələri ilə təmasla
rında ciddi problemlər mövcud idi. Bəzən bu
hətta ciddi münaqişələrə, qarşıdurmalara gətirib
çıxarırdı. Hətta yerli xalqın dilini bilənlər belə
bu problemlərdən qaça bilmirdilər. Bununla
əlaqədar olaraq digər xalqların təkcə dilini deyil,
həm də mədəniyyətini, adət-ənənəsini, davranış
normalarını öyrənmək zərurəti getdikcə daha çox
dərk olunurdu.
Həmin dövrdə ABŞ-da inkişaf etməkdə olan
ölkələrə kömək məqsədi ilə müxtəlif proqramlar
həyata keçirilirdi. Bu proqramlar çərçivəsində
müxtəlif ölkələrdə işləyən Sülh Korpusunun
ekspertləri
və
fəallarının
yerli
əhali
ilə
təmaslarında çox ciddi anlaşılmazlıqlar baş verir
di və bu bir sıra hallarda da onların missiyasının
uğursuzluqla nəticələnməsinə gətirib çıxarırdı.
Bu uğursuzluğun əsas səbəblərindən biri də
amerikalıların digər mədəniyyət nümayəndələri
ilə təmasa girə bilmək üçün kifayət
qədər bilik və
bacarıqlarının olmaması idi. Bütün bunları nəzərə
alaraq ABŞ hökuməti 1946-cı ildə Xaricdə
Xidmət
haqqında Akt qəbul etdi və Xaricdə Xidmət
Sevda Ağamirzə qızı Əhədova
m
İnstitutu (Foreign Service Institute) yaradıldı.
Bir elm kimi Mədəniyyətlərarası ünsiyyət”
Edvarda Hollin və B.Traqerin 1954-eii ildə
nəşr etdirdikləri "Culture as Communication"
("Mədəniyyət ünsiyyət (əlaqə) kimi") kitabının
işıq üzü görməsi ilə meydana çıxmışdır. Bu kitab
da müəlliflər ilk dəfə olaraq mədəniyyətlərarası
ünsiyyət (əlaqə) terminini işlətmişdilər. 1959-cu
ildə E.Holl "The Silent Language" (Lal dil) [198]
kitabım nəşr etdirir və burada mədəniyyətlərarası
ünsiyyət ideyası daha geniş şəkildə işıqlandırır.
Holla görə mədəniyyətlərarası əlaqələr prob
leminin öyrənilməsində əsas məqsəd müxtəlif
mədəniyyətlərə mənsub insanların bir-biri ilə
yaxın ünsiyyətə girmələri üçün onların əməli,
(praktiki) ehtiyaclarının öyrənilməsi idi. İlk dəfə
olaraq E.Holl ünsiyyəti fəaliyyətin bir növü kimi
nəzərdən keçirərək onu təhlil etməyin mümkün
lüyünü irəli sürmüş, bir qədər sonra isə mədəni
qarşılıqlı təsir modelləri (cultural patterns of inte
raction) nəzəriyyəsini işləyib hazırlamışdır [196-
198].
Amerikanın ardınca Avropada da inteqrasiya
proseslərinin genişlənməsi kontekstində müxtəlif
mədəniyyətlər arasmda əlaqə və ünsiyyət prob
leminin öyrənilməsinə maraq artmağa başlamış
dır. Avropa Birliyinin yaranması, insanların, ka
pitalın, əmtəələrin azad yerdəyişməsi, sərhədləri
aradan qaldırılması ilə bağlı Avropa ölkələrində
müxtəlif mədəniyyətlərə malik insanların sayının
Müasir dünyada mədəniyyatlararası münasibətlər
artması, Avropa şəhərlərinin simasınm dəyişməsi
ilə müşayiət olunur, müxtəlif mədəniyyət daşı
yıcılarının qarşılıqlı ünsiyyət problemi getdikcə
aktuallıq kəsb edirdi. Fransada, Almaniyada və
b. ölkələrdə miqrantların qərb cəmiyyətlərinə in
teqrasiyası ilə müxtəlif mədəniyyətlər arasındakı
münasibətlər, multikulturalizm, polikulturalizm,
akkulturasiya və b. problemlərin öyrənilməsi ilə
bağlı tədqiqatlar aparılması, təhsil proqramları
nın hazırlanması genişləndirdi.
Rusiya Federasiyasında mədəniyyətlərin əla
qəsinə (və ya ünsiyyətinə) dair son illərdə bir
neçə tədqiqatlar aparılmış, monoqrafiyalar ha
zırlanmışdır [105; 121; 157]. Əgər ilk əvvəl bu
sahədə təşəbbüs xarici dil mütəxəssislərinin
əlində idisə, sonradan bu tədqiqat istiqaməti
ilə digər elm sahələrinin nümayəndələri daha
çox məşğul olmağa başlayır. Getdikcə daha ay
dın olurdu ki, başqa mədəniyyətin daşıyıcıları
ilə səmərəli ünsiyyət qurmaq üçün yalnız xa
rici dil bilmək kifayət etmir, bunun üçün başqa
mədəniyyətlərin xüsusiyyətlərinə yaxından bələd
olmaq, mədəniyyətlərarası ünsiyyətdə praktik
vərdişlərə malik olmaq da zəruridir. Hazırda bir
çox Rusiya universitetlərinin tədris planlarına
"Mədəniyyətlərärası ünsiyyət" (Межкультур
ная коммуникация) adlı yeni fənn daxil edilmiş
dir ki, burada əsas məqsəd tələbələrdə səmərəli
beynəlxalq mədəni təmas yaratmaq vərdişlərini
aşılamaqdan ibarətdir. Bunun üçün xarici dillərlə
Sevda Ağamirzə qızı Əhadova
yanaşı müxtəlif mədəniyyətlərin xüsusiyyətləri,
mədəniyyətlərarası ünsiyyətin nəzəriyyəsi və təc
rübəsi geniş tədris olunur.
Son vaxtlar Azərbaycanda mədəniyyətlərarası
ünsiyyət predmeti tədrisi sahəsində müəyyən ad
dımlar atılsa da, bu istiqamətdə görüləsi işlər hələ
çoxdur. Universitetlərin xarici dillər, beynəlxalq
münasibətlər, kulturologiya ixtisasları üzrə fakül
tələrində əsasən regionşünaslıq, ölkəşünaslıq, bey
nəlxalq mədəni əlaqələr və kulturologiya fənləri
tədris olunur ki, bu fənlər mədəniyyətlərarası ün
siyyətin bütün aspektlərini əhatə etmir. Halbuki
əgər əvvəllər mədəniyyətlərarası ünsiyyət (kom
munikasiya) müxtəlif elmlərin nailiyyətlərini
özündə birləşdirən eklektik elm sahəsi hesab
edilirdisə, indi o öz predmetinə, metoduna ma
lik müstəqil sahəyə çevrilməkdədir. Əlbəttə,
bu zaman o yenə də mədəniyyət, linqvistika,
beynəlxalq münasibətlər, etnologiya,
psixologiya,
hüquq və s. elmlərin nəzəri və əməli nəticələrinə
söykənir.
Mədəni
(mədəniyyətlərarası)
ünsiyyətin
kommunikativ aspektlərinin təhlili göstərir ki,
mədəniyyətlərarası münasibətlər üç tipdə təzahür
edir. Birincisi, utilitar münasibətlərdir ki, bu tip,
mədəniyyəti özünəməxsusluğundan əl çəkməyə,
könüllü olaraq digər mədəniyyətə tabe olmağı
tələb edir.
Dözümsüzlük tipi eqosentrik mədəniy у ətlərin,
özünə qapanmış və digər mədəniyyətlərlə qarşı-
Müasir dünyada mədəniyyətlərarası münasibətlər