Sevginin dadı (roman)
Yüklə 2,71 Mb. Pdf görüntüsü
|
224
belini qucaqladım. Çırpınmaq istəyəndə bir az da bərk sıxdım. Çox inad eləmədi, dilucu, – “Burax.., burax.., burax deyirəm sə‐ nə!” – göstərişlərini nəzərə almasaq, elə bir ciddi müqavimət göstərmədi. Tam sakitləşənədək bu şəkildə qucaqladım və sonra şeytan kimi şirin dilimi işə saldım: – Yadındadır, çayda bizi lüt çimərkən pusub – “Ay qini‐ qini iyyuf!” – deyib acıq verməyin, sonra da hər gördüyün şeyi bütün məktəbdə car çəkməyin? Onda məni biabırçı vəziyyətdə görən ilk qız sən idin. Bilirəm ki, sən də mənə biganə deyildin. Yadındadır, Süheyləni sevdiyimi deyəndə necə partlamışdın, – “O nə qızdı, qoltuğunun iyindən yaxınına durmaq olmur!” – demişdin. Amma əslində onun qoltuğundan heç bir iy gəlmirdi. – Qoltuğunu iyləmisən!? – bir az eyni açılantəhər oldu. – Yox, bir dəfə öpüşərkən sözlərin yadıma düşdü və fikir verdim.
– Hə, nolsun? Onda uşağıydıq, gündə birini istəyirdik, bəl‐ kə istəmək növbəm sənə çatıbmış həmin gün? – İndi ki uşaq deyilik, artıq böyümüşük, yaşımıza uyğun bəzi şeylər var ki, biz bunları bilməliyik. – Nəyi bilməliyik?! – təlaşla soruşdu. – Məsələn, sən heç istədiyin bir oğlanla çılpaq qucaqlaşma‐ ğı, öpüşməyi, ...ııı.., bir yorğan altında qucaqlaşaraq sevgi ilə məşğul olmağın nə qədər ləzzətli olduğunu yalnız ərə gedər‐ kənmi dadmaq istəyirsən? Yetkin adamlar kimi, bunu etibar etdiyin, həm də istədiyin biriylə ən gizli bir sirr olaraq etmək istəməzdinmi? – “mən lap həyasızın təkiymişəm” düşündüm... – Yooxx....! – deyib vurnuxdu. İşlər tərs yönə burulurdu deyəsən, – şirin dilimi yenidən işə saldım. – Məmələrinə toxunacağam, başqa heç nə... – Dedim ki, yox! 225
Bu “yox”, onun razılığı, – “hə”yiydi, vallah. Çünki ayaqqa‐ bısının dabanıyla dizimə təpik vurandan sonra ağrıdığımı gü‐ man edib mənə yazığı gəldi, – “Burax, yoxsa yenə vuraca‐ ğam...” – dedi. – Lap yüzünü vur, əl çəkən deyiləm və qollarımın arasın‐ dan səni əzrayıl da ala bilməz – dedim. Özünü öymək kimi çıxmasın, məktəbdə çox qızın gözü vardı məndə – bunu bilirdim. Onlardan biri də Səidəydi. 4‐cü sinifdə oxuyarkən xokkey oynayanda iki qabaq dişimi uşaqlar sındırmışdılar. Durna nənəm özünə protez diş düzəltdirəndə öz puluynan mənə də iki qızıl diş saldırmışdı. 10‐cu sinifdə oxuyanda isə atam mənə cins şalvar və “knopkalı variyonka” köynək almışdı. Qızların demək olar ki, hamısı qızıl dişimlə cins modanın mənə çox yaraşdığını üzümə deyib məni xeyli forslandırmışdılar. Rəngi yuyulmaqdan qaçmış həmin köynək indiyədək bəyəndiyim ən sevdiyim paltarım olub. Nənəm hə‐ mişə məni o köynəkdə görəndə deyirdi ki, – “Az qəzilən 50 ,
Bir əlimlə astaca köynəyinin yaxasını açmağa başladım, əlimi tutdu. Süymələrin ikincisini, sonra hamısını açdım... Eh‐ tiyatla əlimi məməsində, qarnında, göbəyində gəzdirdim. Bu an onun gözlərinə baxmaq keçdi ürəyimdən, amma bunu etsəy‐ dim hər şeyi korlayacağımdan əminiydim. Köynəyini çiynin‐ dən aşırıb çıxardım – “Çıxart.., qurut, yoxsa xəstələnərsən”, – onu özümdən bir qədər araladım. Köynəyi yenidən öz köy‐ nəyimin yanından – əncir ağacından asdım. Yenə arxası mənə tərəf sinəsini gizlətdi. Həyəcandan büzüşmüşdü. Çiynini, kü‐ rəyini öpdüm. Gərginliyi azaltmaq üçün – “Sənin qoltuğun‐ dansa bənövşə iyi gəlir”, – dedim. Tanış hərəkətlər başlamışdı,
50 Nazlanmaq, forslanmaq. 226
qız pəncələr üstə dikəlir, başı arxaya çevrilir, ehtirasla zarıyır, saçını, üzünü üzümə sürtürdü. “Unutma ki, mən səni uzun illər dəlicəsinə sevən Fərhadınam” – bax burda həyasızcasına yalan danışdım, onu şirin dilimlə hipnoz edirdim, – “Ax kişilər, kişilər.., biz doğrudan da yalan danışmağı məharətlə bacarırıq. Hamımız eyni bezin qırağıyıq!“ Ürəyimin döyüntüsünü eşidirdim. Artıq irəliləmək vaxtıy‐ dı – şoğərib artıq gərnəşib durmuş, ağzının suyunu saxlaya bilməyən quduz köpək kimi mətləbə tələsirdi. Donunu qal‐ dırıb tumanını çıxarmağa cəhd elədim, imkan vermədi – “Elə‐ mə, qorxuram..! Gələn olar!” – dedi. “Tam çıxartmıram, azca aşağı çəkirəm” – mənasız təsəlli verdim. Qızın ürəyi quş kimi çırpınırdı – “Qurbanın olum, Fərhad, eləmə. Özümü öldürərəm yoxsa. Nolar eləmə! Görən olar...” – indi yalvarırdı, həm də qorxudan büzüşərək yalvarırdı. Qadının yalvarışı, kişini qudurdan ən böyük ehtiras mənbəyi imiş sən demə. “Qorxma eləmərəm, sən istəmədiyin heç bir şeyi eləmərəm” – dedim. İlk uğursuz cəhdin ağrısından büzüşüb yerə oturdu. Ehtirasımı onun yaş budları arasında söndürməyə məcbur oldum. Səsim kahada və dərəboyu əks‐səda verirdi. Son bəyirtimə hətta yaxındakı qoyunlardan dönüb baxanları da oldu. Qız əliylə ağzımı yumub əcaib halıma gülürdü – “Qoyun‐keçinin yanında rəzil olduq...” – dedi. Balaca məməsinin ucunu dişimlə azca sıxdım – “ufff..!” – deyib bağırdı. “Gördün necə ağrıdır, mən də canam axı. Niyə gülürsən”? – dedim. Onun ufultuyla məməsini ovxalayan əlinə baxıb gülürdüm. Sonluq yaxşı qurtarmışdı, araya zarafat qatıb həyəcan və qorxunu dəf etməyi bacardım. Bayırda yağış kəsmək üzrəydi. Köynəklərimizi xeyli ton‐ qala tutub qurutduqdan sonra əynimizə geydik. Şalvarımı qu‐ rudarkən sol balağının bir anda alovlanmasına o ki var gülüş‐ dük. Şalvarı yerə atıb ikimiz də tapdalayıb alovu güclə sön‐ Yüklə 2,71 Mb. Dostları ilə paylaş:
|