Səyavuş S ərxa n lı-------------- -------------------------------------------------
BAYATILAR
Yüz dərdimlə yüzəm mən,
Məcnunsuz bir düzəm mən;
Mənim aylı şairim,
Sən yoxsan, günsüzəm mən...
Uşaqlarımın anası Elmira Əbdülrəhmarı
qızının çəkdiyi bayatılardan...
Palıd yanar, köz qalar,
Ürək yanar, söz qalar.
Dünya gidi dünyadı -
Çay ölər, dəniz qalar.
Qaldım sükut içində,
Yandım umud içində.
Ürək canda ovunmaz,
Şimşək bulud içində.
Qış günü də yazam mən,
Səsəm mən, avazam mən.
Dağlar aşıq olubdu,
Sinəsində sazam mən.
Yenə çıxdı iri ay,
Gördü neçə sirri ay.
Gecəmin iki gözü,
Biri sənsən, biri ay.
Ay doğdu, gölə baxdı,
Yaz ağzı, çilə vaxtı.
Küsmüşdük, barışmadıq,
Neynirəm belə baxtı?
Şam yanar külə dönməz,
Su donar, gölə dönməz.
Sinəmdə bir sevgi var -
Düymədi, gülə dönməz.
Ay doğdu, işıq yandı,
Dünya yaraşıqlandı.
Aya baxıb ağladım,
Göz yaşım işıqlandı.
Ay doğdu, durdu getdi,
Taxtını qurdu getdi.
Sənə çatmayan səsim
Elləri yordu getdi.
Ay doğdu, gölə gəldi,
Həsrətim zilə gəldi.
Camaat toy içində,
Mənimki belə gəldi.
Ay doğdu, qan eylədi,
Gör nə tufan eylədi.
Düz-dünyanı bəzədi,
Məni candan eylədi.
İz getdi Təbriz oldu,
Sis getdi dəniz oldu.
Sinəm həsrət yamacı,
Söz bitdi nərgiz oldu.
Nur doğar, aya dönər,
Dünya saraya dönər.
Anam gəlib çıxınca,
Gecəm laylaya dönər.
•
5115
?
Vətən
,
səslə oğlunu
f
Gün doğdu, dağa düşdü,
Odu yaylağa düşdü.
Qönçələrin gül ağzı
Bala, qaymağa düşdü.
Yaz oldu, acdı arı,
Qaynayıb daşdı an.
Baldodaq qızları da
Gül bilib sancdı an.
Qəm məni seçdi hardan?
İl gəlib keçdi hardan?
Bir ah çəkdim xəlvəti,
Elə səs düşdü hardan?
Dağlar həyatım mənim,
Elim elatım mənim.
Qayasından daş düşər
Qopar bayatım mənim.
Başın üstə göyəm mən,
Daşın üstə neyəm mən.
Dağlar, siz əsilsiniz,
Qonağam mən, nəyəm mən?
A duma, telli duma,
Avazlı, dilli duma.
Vətən bircə yaxşıdır,
Olma min elli, duma!
Çay nəyə çatmır görən?
Ay niyə yatmır görən?
Eşqim doğulan yerdə
Gün niyə batmır görən?
Səyavuş S ərxa n lı
------------------------------------------
------------------------------------------ Vətən, səslə oğlunu
Ay üzü bəri dağlar,
Ömrün səhəri dağlar.
Sizi niyə soyundum,
Geydim şəhəri, dağlar?
Sinəm varağa döndü,
Sözüm çırağa döndü.
Bulaq gördüm qurumuş -
Gözüm bulağa döndü...
Ya tanrım, ağla məni,
Baxtıma bağla məni.
Yerdə gərəyin ollam,
Göy üzü, saxla məni.
Səs-sorağam, ünəm mən,
Toyam mən, düyünəm mən,
Günahkaram bu yasda,
Bu bayram günündə mən.
Dərdimin gapı hanı?
Səbrimin sapı hanı?
Barama evi qurdum,
Çıxmağa qapı hanı?
Nə var uşaq döyməkdə?
Nə var böyük öyməkdə?
Mən elimi sevməkdə,
Elim məni söyməkdə.
Can bihuş oldu getdi,
Qəm ə tuş oldu getdi.
Mən həyata vuruldum,
Həyat quş oldu getdi.
'& İ 3 ?
Səyavuş S ərxa n lı---------------------------------
Nə gəzdim şeirdə mən?
Göydə m ənəm , yerdə mən.
Köçdüm, torpağa döndüm,
Dil açmaram bir də mən.
Dünya fikir-xəyallı.
Varmı m ən tək bir hallı?
Tanrım m əndən yazıqdı,
Mən tanrıdan zavallı.
Doğuldum yaz içində,
Sirli libas içində.
Gəlişimi bilmirəm,
Gedişim yas içində.
Papağı əyri dünya,
Gözümdə səyri, dünya.
K ef atından düşməyən
Qəbrimin böyrü dünya.
Bu yar qabağa keçdi,
Dadı dodağa keçdi.
Canımdan çıxan odlar
Yardan torpağa keçdi.
O ay oraq olaydı,
Yadlar qıraq olaydı.
Xəzanda tənha yarpaq
Yardan soraq olaydı.
Çox verdin ahdan, Allah.
Yersiz günahdan, allah.
Bu günüm belə keçdi,
Saxla sabahdan, Allah!
4 6 3 4 ?
------------------------------------------ Vətən, səslə oğlunu
Bağın cahanı mənəm,
Bağbanın canı mənəm.
Qızılgül geri dursun,
Bağların qanı mənəm.
Sevgim bərk azar oldu,
Yar məndən bezar oldu.
Bu dərd azmış ki hələ,
El dili bazar oldu.
Kim ocağa qəsd elər?
Könlüm odda tüstülər;
Buxarıyam, içimdən
Qalxır göyə tüstülər.
Niyə qonduq budağa.
Ötdük dodaq-dodağa?
Getdin, qayıt yiyə dur,
M ən dözəmməm bu dağa.
Daha səsəm, ünəm mən,
Torpaqda düyünəm mən.
Anam yazıq deyərdi:
Dağdan aşan günəm mən.
Qəlbim əsmə-əsmədi,
Həsrət arakəsmədi;
Yəqin yar gileylidi,
Yalvardım, qar kəsmədi.
Səsim var belə göydə,
Dönmüşəm selə göydə;
Bu yer kəsik başımdır,
Fırlanır elə göydə.
4 H 4 ?
Sevgi təlaşsız nədi,
Bu üzük qaşsız nədi?
Dünya ki, bulaq dandı,
Bu həyat başsız nədi?
Ağartma birçəyini,
G əzm ə yar göyçəyini:
A nlar uçdu getdi,
Gül tökdü ləçəyini.
Vurğun sayıla bilər,
Qəm dən bayıla bilər;
Qoxlama bənövşəni,
Dağlar ayıla bilər.
Göylərə səhər qaldı,
Quşa nəğm ələr qaldı.
Diz çöküb bulaq öpdüm,
Gözləri m ələr qaldı.
Tanrı bir söz demədi
Dərdimə döz demədi;
Göyündə çaxan şimşək
Nur verdi, köz vermədi.
M eşələr göyçəklənir,
Kol-kos da ləçəklənir;
Dağlara qar düşəndə
Həsrətim çiçəklənir.
Məcnunlu çöldün axı,
Sonalı göldün axı;
Mən sənsiz öləmməzdim,
Sən mənsiz öldün, axı!
Səyavuş S ərxa n lı
-------------------------------------
< S O ( ?
------------------------------------------ Vətən, səslə oğlunu
Həyat səbrimi kəsdi,
Ayrılıq yeli əsdi;
M ən tələsən deyildim,
Ölüm niyə tələsdi?..
Şəmkir - Bakı
Şairin son şeiri
ÜRƏK NEYLƏSİN?
Gözəl insan, Zəngəzurlu Mahir üçün...
Daha dərdləşmirəm mən şərik kimi,
Gündüzlər Günəşlə, gecələr Ayla.
Uzaqdan əl edən şümşürük kimi
Gənclik köçüb getdi hayla-harayla.
Bir ney eşidirəm - sədası həzin,
Ürək ağrımasın,
Ürək neyləsin?!
Ahım buluddadır, dərdim dərində,
Hər qayğım günümü axşam eləyir.
Karvanlar adlayan Xudafərində
Qarışqa karvanı bayram eləyir.
Obası ağlardı, odası həzin -
Ürək ağrımasın,
Ürək neyləsin?!
Birdimi, ondumu, min sabahdımı,
Hər günüm qəlbimə qara qəm əkir?
Qoca qəbristandan qopan ahdımı,
Ruhların yolunu göylərə çəkir?
Dostları ilə paylaş: |