Səyavuş Sərxanlı
Üzü döndü hamının,
Hamının döndü üzü.
Alışan varaq kimi
kösöyləndi yaddaşı,
tüstüləndi gündüzü.
Bir də... dostlar neyləsin,
Dostun nə günahı var?
Bu insaf deyilənin
Üstündə Allahmı var?
Bir belə ki qəmlərə,
Əzablara tuşdu o -
Çox sərt olmuşdu,
yaman
dözümsüz olmuşdu o!
Dost yolunda sonacan
hamı naza dözəmməz.
Özgəyə gün ağlayıb,
Kimdi özündən keçən -
Ömrə verilmir əvəz!
Könül xaraba qaldı -
Dostun yaxası kimi
açılıb bağlanmadı
daha tez-tez qapısı.
Elə o gedən oldu
gedənlərin hamısı.
Hara getdi o çağlar,
O təpərli, qəhərli,
O şəhərli dodaqlar?
Hara getdisözlərin
Güllərlə dilləşməsi?
Hara getdi ürəyin
ağılla güləşməsi?
Hara getdi o vədlər,
Çağırışlar, dəvətlər?
Soyuyanda dost əli,
N iyə sınmadı göylər?
Söhbət... tostlar...
Şeirlər
Karvanını çəkmədi
Daha səhərə qədər...
Daha səhərə qədər
Natalya yan otaqda
yuxusunu qatmadı.
Daha səhərə qədər
Uşaqları
qanadlı
şeirlər oyatmadı.
Daha əw əlkisayaq
İşıq dolu,
od dolu
Fikirlər toqquşanda,
ev qopmadı yerindən.
Divarlar tərləmədi
Birdən bir həftə çəkən
mübahisələrindən...
H ərə getdi bir yana,
Çəkildi öz qınına,
hərə bu evdən bir-bir,
kəsəndə ayağını -
bulud gəldi, qar aldı
Şeirin aydınlığını.
Endi evə duman,
sis...
Bir yandan da
bu Dantes!
Yox. Dünya döndü deyən?
Bu cür yaşamaq olmaz;
----------------------------------------------------
Vətən, səslə oğlunu
Xilas olmalı, xilas!
Xilas olmalı, xilas!
Bu, qadınım... O, borclar...
Bu dostlar, o da ki, çar...
Hara dönürsən - kələk,
Hara dönürsən - hiylə.
Ürəklilər boğulur
Ürəksizlər əliylə.
Şair olan sürünməz,
Şair belə yaşamaz;
Xilas olmalı, xilas!
Xilas olmalı, xilas!
Ü rəyə qəm içir getsin -
Birincilər yorulanda.
Eli-günü köçür getsin,
Birincilər vurulanda...
Aman, şair!
Aman, şair!
Oyan, şair!
Getmə, dayan, dayan,
dayan, dayan, şair!
Sən ki, təzə hava qatdın
Şeirin ilahi səsinə,
Rusiyadan ilk addımladın
Dahilərin cərgəsinə -
Yaxasını odla yırtan
G ecələrə rəhmin gəlsin,
Ürəyində növbə tutan
Qönçələrə rəhmin gəlsin!
Qurban olsun sənə, şair,
Çar özü də,
Səyavuş S ərxa n lı
---------------------------------------
çarın sərxoş sarayı da.
Rəqslərdən bihuş olan
gizli həzzlər alayı da!
Borca görə qəm eləmə,
borc qayıdar:
Bu, qadındır,
O, böhtandır -
Şair bir az ayıq olar!
H ər uğura calanmayan
qismətindir ulu şeir;
Tanrı üzün göylərdədir -
O göylərə rəhmin gəlsin;
Adın, sözün loğman kimi
dərman kimi
evlərdədir -
O evlərə rəhmin gəlsin.
Rəhmin gəlsin m əhəbbətə -
sənsiz neynər?
Rəhmin gəlsin
Tamaşası göz istəyən,
Dürlü-dürlü söz istəyən
Təbiətə - sənsiz neynər?
Nevanın boz sinəsindən
Dəriləndə ağ dumanlar,
Sızıldayıb gün altına
Səriləndə göy ormanlar,
Qulağını yola tutan
Ağcaqayın meşələri
Həsrətindən sındıranda
əl-qolunu - şüşələri,
Tabaq-tabaq göy ulduzu,
Göz yaşıtək sayrışanda,
Çiçəklərin büllur gözü
----------------------------------------------------
Vətən, səslə oğlunu
s u s ?
İnci yığıb alışanda,
Baxıb, baxıb bu dünyaya
Ayın beli əyiləndə,
Axııb, axıb bu dünyaya -
Çayın neyi yeyiləndə,
Ulu göydə dalğa kimi
Ağ buludlar yeriyəndə,
Döş istəyən çağa kimi
Ağ şim şəklər kiriyəndə,
M əhəbbətin gül nəfəsi
Saçılanda yerə-göyə,
Dörd balanın qöncə ağzı
Açılanda “ata!” deyə -
Kim sıxacaq de onları
Ürəyinin köz başına?
Kim qoşacaq yazanları,
yozanlan,
ozanları
naləsinə,
nərəsinə,
çağrışına?!
Dayan, şair!
Oyan, şair!
Birincilik işığında
Allah olub sən yazanda -
Təksən,
təksən,
təksən,
təksən;
Dünya şeiri qarşısında
Öz yerinə -
Təkliyinə cavabdehsən!
Səyavuş S ərxa n lı
----------------------------------------------------
<{
611
?
Vətən, səslə oğlunu
“Moyka-2” 1 yolu...
H əm ən yolla geriyə
İki karate dönər:
Birində yorğun gözəl,
Birində yaralı ər!
Birinin vals havası
İşıq səpir yoluna.
Birinin ölüm girib,
qara ölüm - qoluna!
İyirmi yeddisi yanvar...
H ər yan - Cahan
qardı,
qardı,
qardı,
qar!
Tabut şamları kimi
yanır ağcaqayınlar...
EPİLOQ ƏVƏZİ
Ölümün sahili var -
O günün sahili yox!
Zülümün sahili var -
O günün sahili yox.
Ədavətin, nifrətin,
M əhəbbətin, hörmətin,
Qışın, payızın, yazın,
Dünyada toyun, yasın
Sahili, sahili var -
O günün sahili yox...
1.
Y a r a lı P u şk in in c a n v e r d i y i e v
Səyavuş S ərxa n lı--------------------------------------------------------
Bir ölü gözü kimi
açıq qalan o günə
Zaman da bir an deyil;
O gün çəkib özünə -
həyatın özü kimi
bitib qurtaran deyil.
Dünya durduqca
O gün
İllər, əsrlər aşır -
Şeirlə, şairlərlə
Addımlayır yanaşı L
Moskva - Leninqrad,
Yanvar, 1980-ci il
ANALI DAĞLAR
Dağlardan dərdiyim bu çiçəkləri
Anamın adına bağışlayıram...
M üəllif
I
BAYATI
Dağlar hər şey yetirməz,
Yetirdisə, itirməz,
İtirdisə, bitirməz -
Aman hey!
II
OBAMIZIN BAYRAMI
Dur, a könül, qatar getdi, haqlayaq,
Gedək odlar torpağına baş çəkək.
Ayrılığı yolda yoraq, saxlayaq,
Gedək vüsal sorağına baş çəkək.
'ətən, səslə oğlunu
Dünya batıb nərgizlərin ətrinə,
Ay səpilib həsrətlərin çətrinə,
Gedək əziz m əhəbbətin xətrinə
Bulaqların dodağına baş çəkək!
Davamsızdı bu ömür-gün yollan,
Döşümüzə qataq bütün yollan,
Balasızdı, soyuyubdu qollan,
Gedək ana qucağına baş çəkək.
Dağdan ağır müdriklərin, pirlərin,
Vüqarı şax, sözü, işi birlərin,
Nuranilik taxtındakı ərlərin
Gedək hikmət çırağına baş çəkək.
Dur, ağ günə, qəmə ortaq, dur görək,
A noğul bəy, Saday Budaq, dur görək,
M aarif Soltan, körpə bulaq dur görək,
Gedək dağlar oylağına baş çəkək.
Obamızın bayramları bizik, biz,
Üzülməsin ətəyindən əlimiz.
Gedək görək nə təhərdi elimiz,
Gedək ata ocağına baş çəkək...
III
YOL GEDƏSƏN ÖMÜR BOYU
Dikilibdi yerin-göyün,
Gözü dağlara, dağlara.
Hal əhlidi - gözəlliyin
Sözü dağlara, dağlara.
Dostları ilə paylaş: |