476
keçdiyi tarixi yolun özünəməxsusluğunu lazımınca dərk
etmirdim, onun özəlliyini və bütövlüyünü tam şəkildə
anlamırdım, başqa sözlə desək, Şərqə Qərb trafareti ilə
yanaşırdım. Bu isə tamam başqa söhbətin mövzusudur.
***
İnqilabların ən əsas məziyyətləri odur ki, onlar özlərindən sonra
mətnlər – bəyanatlarda təsbit edilən, ancaq heç də tam şəkildə və
dərhal həyata keçməyən ideyalar və niyyətlər barədə sənədlər
qoyub gedirlər. İngilis inqilabı THüquqlar haqqında Bill sənədiUni
qoydu. Fransız inqilabı insan hüquqları haqqında verdiyi
bəyanatda ölməz TBərabərlik, Qardaşlıq və AzadlıqU şüarını irəli
sürdü. Amerika inqilabı "Müstəqillik Bəyannaməsi" ilə
əlamətdardır. Oktyabr inqilabından sonra torpaq, sülh və xalqların
öz müqəddəratını təyinetmə hüququ (sonradan edilən calaq kimi
yerinə yetirilmədi) miras qaldı.
İnqilablar nə qədər qanlı olsa da, inqilab rəhbərlərinin
hakimiyyət uğrunda apardığı xırda intriqalı vurnuxması nə
qədər iyrənc olsa da, yapdığı əməllər nə qədər sərt və
gözlənilməz olsa da… inqilablar tarixdə bu sadaladığımız
əlamətləri ilə yox, olsun ki, heç zaman həyata keçməyən
ideyaları ilə qalır. İnqilabların irəli sürdükləri ideyalar digər
mütəfəkkirlərin ideyalarından məhz bununla fərqlənir. İnsan
cəmiyyətinin Əsas Qanununun - Konstitusiyanın hər maddəsi
öz varlığıyla hansısa inqilaba borcludur. İnqilablar, şübhəsiz ki,
böyük düşüncə sahiblərinin ideyalarından su içir, ancaq məhz
ictimai kataklizmlər baş verdiyi zaman reallığa çevrilirlər.
Ayrı-ayrı mütəfəkkirlərin ictimai-siyasi, sosial-fəlsəfi ideyaları
inqilab olmadan heykəltaraşın tunc, yaxud mərmər üzərində
həyata keçirmədiyi arzusuna bənzəyir. Məhz inqilablar bu və
ya digər ideyanı əsrlərin "tunc lövhəsinə" həkk edir və yalnız
bundan sonra tarixin istiqamətləndirici faktoruna çevrilirlər.
Fransız inqilabını tarixi baxımdan müxtəlif cür
qiymətləndirmək olar. Ancaq "Azadlıq, Bərabərlik və
Qardaşlıq" şüarının içindəki ədalət və xeyirxahlığa şübhə ola
477
bilməz. Bu şüarın fransız inqilabına qədər də ayrı-ayrı
mütəfəkkirlər tərəfindən deyilməsinə baxmayaraq, o yalnız
inqilabla təsdiq edildi. Və inqilab haqqında nə deyilməyindən
asılı olmayaraq (yəni inqilab adlı bu dev öz övladlarını udur,
həm də onu dahilər düşünür, fanatiklər həyata keçirir, barından
isə alçaqlar istifadə edir), hər halda inqilablar insanlığın
tarixində ideyaların lokomotivi rolunu oynayırlar.
60-cı illər
***
Görün, Ermənistan SSR EA-nın müxbir üzvü Q.Avetisyan və
Tarix İnstitutunun kiçik elmi işçisi M.Karapetyan Ermənistan KP
MK-nın orqanı olan "Kommunist" qəzetində (3 oktyabr, 1989-cu
il) "Hansı məqsəd güdülür" məqaləsində nə yazırlar:
"Azərbaycan bütövlükdə ermənilərə qarşı, xüsusən isə
Qarabağ ermənilərinə qarşı vəhşiliklər törədilməsində
Türkiyənin əlaltısı olmuşdur… Bu iş indinin özündə də davam
edir. Qarşıya qoyulan məqsədə çatmaq üçün qarət,
soyğunçuluq, ayrı-ayrı adamları ovlamaq gündəlik normaya
çevrilmişdir. Biz əminik ki, öz böyük qardaşı Türkiyədən
nümunə götürən indiki Azərbaycan hökuməti erməniləri bir
millət kimi yer üzündən silməyə cəhd göstərir".
Özlərini alim adlandıran və bu tipli faşist hədyanlarını
kommunistlərin qəzetində çap edən insanların bu mağara,
zooloji nifrətinə cavab vermək ikrah doğurur. Bəlkə buna
kommunist təliminin banisi olan Karl Marksın öz sözləri ilə
cavab vermək daha düzgündür. Görün, Marks V.Libknextə nə
yazırdı: "Biz qəti şəkildə türkləri müdafiə edirik... Ona görə ki,
biz artıq türk kəndlisini öyrənmişik, biz türk kəndlisinin
simasında Avropa kəndlisinin ən işgüzar və mənəviyyatlı
nümayəndəsini görürük".
Mətndə TmənəviyyatlıU sözünü Marks yox, mən
qaraltmışam. Bədbəxt Marks haradan biləydi ki, zaman gələcək
478
Avetisyan və Karapetyan kimi kommunistlər meydana çıxacaq
və türk adı gələndə ağızları köpüklənəcək.
***
Belə bir fakt mənim diqqətimi cəlb edir ki, SSRİ Ali
Sovetinin iclasları TV-də yayımlanmayanda bir tonallığın,
yayımlananda isə başqa bir tonallığın şahidi olursan. Görün, nə
qədər insan efirdə görünməyə can atır. Biz həqiqətən də
ölkəmizin dərdinə məlhəm tapmaq istəyiriksə, vacib deyil ki,
bütün xalq bu cərrahiyyə əməliyyatının tamaşasına dursun.
Cərrah xəstəni həyata qaytarmaq məqsədilə çalışır, onun
niyyəti öz sənətini kütləyə nümayiş etdirmək deyildir. Bu işin
vacibliyi, qaçılmazlığı öz yerində, amma onun nümayiş
etdirilməsi qeyri-estetik bir hadisə olardı.
***
Şübhəsiz ki, sistem can verir, onun ölümqabağı tutmalarına
baxmaq necə də əzablıdır.
90-cı illərin əvvəlləri
***
Bir yandan Qorbaçovun arzuladığı kimi, ümumi Avropa
evini, o biri yandan isə öz evində ümumi türməni qurmaq
olmaz. XX əsrin ikinci yarısında ordu heç kəsin üstünə hücum
eləmək niyyətində olmadığı ölkənin müdafiəçisi kimi
tanınıbsa, onun Avropa, Asiya və Afrikada jandarm, öz dövləti
daxilində türmə nəzarətçisi funksiyasını yerinə yetirməsinə
haqq qazandırmaq olmaz. Ordu qiyamçıları ram edir, ancaq
onlar türmədə qiyam qaldıranlardır. Yeri gəlmişkən, ordunu
günahlandırmaq mənasız bir işdir. Ordu ilə haqq-hesab çəkmək
tanka, pulemyota, avtomata qarşı iddia irəli sürmək kimi bir
işdir. Ordu yalnız dövlətin əlində silahdır, siyasi arqumentdir.
Siyasi, ideoloji, mənəvi və digər dəlil və sübutlar
tapılmayanda, (axı haradan tapasan ki, bu dəlil-sübutların özü
Dostları ilə paylaş: |